Μπορούν οι Σεισμοί να Προλεχθούν;

Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ μας η γη σείεται από ένα εκατομμύριο σεισμούς κάθε χρόνο. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς γίνονται χωρίς να τους αντιληφθούμε οι πιο πολλοί από μας. Λιγώτεροι από το ένα τρίτον είναι αντιληπτοί στους ανθρώπους. Εν τούτοις, μια ή δύο χιλιάδες σεισμοί προξενούν καταστροφή.

Σε λίγα δευτερόλεπτα ένας μεγάλος σεισμός μπορεί να σείση μια μεγάλη πόλι μέχρι τα θεμέλια και να θάψη χιλιάδες άτομα στα σπίτια τους, στα σχολεία και στα καταστήματα. Επομένως, αν γνωρίζωμε ακριβώς από πριν πού και πότε θα λάβουν χώρα σεισμοί, θα μπορούσαμε να σώσωμε αμέτρητες ζωές.

Οι άνθρωποι προ πολλού έχουν παρατηρήσει τη «φύσι» και προσπάθησαν να προείπουν σεισμούς. Γνωρίζουν, επί παραδείγματι, ότι οι σκύλοι αρχίζουν να ουρλιάζουν πριν από ένα σεισμό και ότι ο χρόνος μερικών θερμών πιδάκων ύδατος επιταχύνεται. Αλλά μακράς εκτάσεως προειδοποιήσεις είναι ζωτικές για να μπορούν να εκκενωθούν από πριν μεγάλες περιοχές μεγαλουπόλεων.

Πρόσφατες ανακαλύψεις διήγειραν τις ελπίδες μερικών ατόμων ότι είναι κοντά η μέρα που οι άνθρωποι ίσως μπορούν να προβλέπουν τους σεισμούς. Τι ανεκάλυψαν; Προτού λάβη απάντησι αυτή η ερώτησις, ας συζητήσωμε τι είναι πραγματικά οι σεισμοί.

Τι Είναι ο Σεισμός;

Για να το πούμε απλά, ο σεισμός είναι ένα τράνταγμα ή σείσιμο της γης. Έχουν γίνει αναρίθμητες εικασίες σχετικά με τις αιτίες των. Η αρχαία Ιαπωνική μυθολογία έλεγε ότι έφταιγε η κίνησις μιας αράχνης που μετέφερε τη γη στη ράχη της. Οι Μογγόλοι στον αρχαίο καιρό απέδιδαν τους σεισμούς στην ασταθή στήριξι ενός γιγαντιαίου χοίρου.

Ακόμη και σε συγκριτικώς προσφάτους καιρούς επιστημονικές θεωρίες όσον αφορά την αιτία των ήλθαν και έφυγαν. Και σήμερα; Οι σεισμοί πιστεύεται ότι είναι αποτελέσματα μιας ξαφνικής μετατοπίσεως στον φλοιό της γης. Τι προξενεί τη μετατόπισι; Οι γνώμες ποικίλλουν. Αλλά μια άποψις που γίνεται ευρύτερα δεκτή είναι ότι ο φλοιός της γης δεν είναι στερεός, αλλ’ αποτελείται από σειρά «στρωμάτων» που μετακινούνται.

Σύμφωνα μ’ αυτή την άποψι, όταν αυτά τα «στρώματα» (που έχουν αρκετά μίλια πάχος) συγκρούωνται, το ένα γλιστρά κάτω απ’ το άλλο, πιέζοντας πετρώματα καθ’ οδόν. Σε άλλες περιπτώσεις, η οριζόντια ενέργεια αυτών των «στρωμάτων» που περνά από το ένα στο άλλο, ασκεί τρομερή πίεσι επί του επάνω στρώματος του φλοιού. Τέτοιες κινήσεις δημιουργούν μια ρωγμή ή χάσμα στην επιφάνεια της γης. Τότε πιστεύεται ότι όταν ο φλοιός δεν μπορή ν’ ανεχθή πλέον την πίεσι, προσαρμόζεται σε μια νέα θέσι.

Αν η περιοχή επάνω απ’ τη ρωγμή είναι πυκνοκατοικημένη, μπορεί να γίνη καταστροφή, τραυματισμός και θάνατος. Η έκτασις της ζημίας εξαρτάται από το «μέγεθος» του σεισμού, δηλαδή, από τη δύναμι που εξαπολύει, την τοποθεσία του και άλλους παράγοντας. Η απότομη ρήξις εξαπολύει ενέργεια με παλμικές δονήσεις που ονομάζονται σεισμικά κύματα τα οποία διαδίδονται διά μέσου της γης με ταχύτητα αρκετών μιλίων το δευτερόλεπτο. Αυτά τα κύματα ανακαλύπτονται από ευαίσθητα όργανα που ονομάζονται σεισμογράφοι.

Στη βάσι των ενδείξεων του σεισμογράφου το μέγεθος του σεισμού εκφράζεται στην Κλίμακα Ρίχτερ, που είναι μια λογαριθμική κλίμαξ. Η ένδειξις 7 σημαίνει διατάραξι δέκα φορές μεγαλύτερη απ’ την ένδειξι 6, η οποία πάλι είναι δέκα φορές μεγαλύτερη απ’ την ένδειξι 5. Κάθε ένδειξις άνω του ο θεωρείται ότι είναι σεισμός μεγάλου μεγέθους. Μόνον ένας ή δύο σεισμοί κατ’ έτος φθάνουν την ένδειξι 8.

Αλλά τώρα, τι θα πούμε για τις πρόσφατες ανακαλύψεις που μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι θα κάμουν δυνατή την πρόρρησι των σεισμών;

Σύγχρονες Προσπάθειες για την Πρόρρησι

Επιστήμονες από πολλά έθνη προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τη γνώσι του πώς διαδίδονται τα σεισμικά κύματα διά μέσου της γης για να προϊδούν πού και πότε θα συμβούν σεισμοί. Μια πρόσφατη ανακάλυψις δείχνει ότι λίγο προτού σπάση το πέτρωμα που υφίσταται την πίεσι, σχίζεται σε μικροσκοπικά θραύσματα, που εξογκώνουν ελαφρά το πέτρωμα. Καθώς ωρισμένα σεισμικά κύματα που παράγονται από μικρούς σεισμούς διαδίδονται διά μέσου της γης, φαίνεται να επιβραδύνωνται σ’ αυτά τα ειδικά πετρώματα. Έπειτα, λίγον χρόνο προ του σεισμού, τα κύματα επαναλαμβάνουν τη φυσική ταχύτητα. Γνωρίζοντας αυτό το σχέδιο, οι επιστήμονες ελπίζουν να μπορέσουν να προσδιορίσουν τις αδυναμίες στον φλοιό της γης.

Άλλοι εμπειρογνώμονες μελετούν την ηλεκτρική αντίστασι σε υπόγεια πετρώματα και το επίπεδο του ραδονίου (ενός φυσικού ραδιενεργού αερίου) στο νερό των πηγαδιών για να βρουν το κλειδί για την πρόρρησι σεισμών. Υπάρχει επίσης βεβαιότης να μπορέσουν να προβλέψουν επικείμενους σεισμούς από ωρισμένα διογκώματα που ανακαλύπτονται στην επιφάνεια της γης από το διάστημα.

Εν τούτοις, ακόμη, και οι πιο αισιόδοξοι σπουδασταί του ζητήματος είναι προσεκτικοί να μη λέγουν ότι κάποιο βέβαιο σύστημα προρρήσεως σεισμών είναι κοντά, όπως παρατηρεί ο Δρ. Γ. Β. Άρτσαμπο, καθηγητής γεωφυσικής στο Κάλτετς: «Υπάρχει ακόμη η γνώμη ότι ένας σεισμός είναι τόσο πολύπλοκος και διαφορετικός ώστε θα μπορούσε να ήταν αδύνατο να ξεδιαλύνη κανείς όλα τα φαινόμενά του για να οικοδομήση ένα σύστημα προρρήσεως.» Ένας επιστημονικός συγγραφεύς των Τάιμς του Λος Άντζελες, ο Τζωρτζ Αλεξάντερ, το λέγει πιο απλά: «Ένα αλάθητο σύστημα είναι τελείως αδύνατο.»

Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να προείπουν σεισμούς με κάποιο βαθμό ακριβείας. Μπορούν.

Οι Άνθρωποι Προλέγουν Ακριβώς Μερικούς Σεισμούς

Τώρα πιστεύουν ότι γνωρίζουν που θα συμβούν πιθανώς οι περισσότεροι σεισμοί του κόσμου—δηλαδή, τις γενικές περιοχές. Περίπου 80 τοις εκατό λαμβάνουν χώρα στην περιοχή που καλείται «ο κύκλος της φωτιάς,» στη ζώνη που περιβάλλει τον Ειρηνικό Ωκεανό. Οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους σεισμούς συμβαίνουν στη ζώνη που εκτείνεται από τη Μεσόγειο Θάλασσα κατά μήκος της Ασίας.

Μόνον μ’ αυτή την ευρεία έννοια μπορούν οι άνθρωποι να προείπουν σεισμούς μ’ ένα καλό βαθμό ακριβείας. Αλλ’ ακόμα κι’ εδώ υπάρχει περιθώριο για σφάλμα. Καμμιά τοποθεσία σ’ αυτό τον πλανήτη δεν είναι απαλλαγμένη από σεισμό. Μια από τις ισχυρότερες σειρές σεισμικών δονήσεων που αναφέρονται συνέβη στη Νέα Μαδρίτη του Μισούρι, στα μεσοδυτικά των Ηνωμένων Πολιτειών το 1811-1812. Οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν συνήθως να προβλέψουν έναν τέτοιο σεισμό μακριά και από τις δύο μεγάλες ζώνες σεισμών.

Αλλά δεν δείχνει η Βίβλος ότι ο Ιησούς προείπε σεισμούς; Είναι οι προφητείες του απ’ αυτή την άποψι αξιόπιστες;

Οι Προφητείες του Ιησού περί Σεισμών

Ο Ιησούς δεν προείπε κανένα ειδικό σεισμό, αλλά προφήτευσε για μια χρονική περίοδο που θα υπήρχε ιδιαιτέρως μεγάλη και εκτεταμένη σεισμική ενέργεια.

Όταν οι μαθηταί του θέλησαν να γνωρίζουν, και ρώτησαν «Τι το σημείον της παρουσίας σου και της συντέλειας του αιώνος;» ο Ιησούς τους είπε, μεταξύ άλλων πραγμάτων: «Θέλουσι γίνει . .. σεισμοί κατά τόπους.» (Σύμφωνα με τον Ματθαίο και τον Μάρκο) Ο Ευαγγελικός συγγραφεύς Λουκάς προσθέτει ότι ο Ιησούς επίσης είπε: «Θέλουσι γίνει σεισμοί μεγάλοι.» Είπε ότι συγχρόνως θα εγίνοντο μεγάλοι πόλεμοι, ελλείψεις τροφίμων και λοιμοί, και ωνόμασε αυτά «αρχή ωδίνων.» Αυτές οι αγωνιώδεις καταστάσεις» μαζί με άλλες που προελέχθησαν, έχουν συμβή από το έτος 1914. Ο Ιησούς είπε, επίσης, ότι πριν παρέλθη μια γενεά—η γενεά του 1914—όλα τα πράγματα που προεφύτευσε, περιλαμβανομένης και της ερχόμενης μεγάλης θλίψεως’ από τον Θεό, θα ελάμβανον χώραν. Μια νέα τάξις με παραδεισιακή γη θα ακολουθούσε.—Ματθαίος 6:9, 10· 24:3-8, 21, 34· Μάρκος 13:3-8· Λουκάς 21:7-11.

Οι ‘μεγάλοι σεισμοί,’ εκείνοι που συμβαίνουν από το 1914 «κατά τόπους», επαληθεύουν την ακρίβεια αυτής της σημασίας των λόγων του Ιησού. Αλλά μερικά άτομα επιχειρηματολογούν, ‘Υπήρξαν «μεγάλοι σεισμοί» στο παρελθόν. Δεν μπορεί η προφητεία του Ιησού για σεισμούς να ερμηνευθή σωστά ότι αληθεύει σε οποιαδήποτε γενεά;’

Όχι. Εν πρώτοις, όπως ανεφέρθη ανωτέρω, η προφητεία του Ιησού για σεισμούς συμβαίνει μαζί με άλλες ουαί, σχηματίζοντας ένα σύνθετο σημείο. Επί πλέον, οι μεγάλοι σεισμοί του παρελθόντος ήσαν γενικώς μεμονωμένα γεγονότα που συνέβησαν χρόνια, ακόμα και αιώνες, χωριστά. Δεν υπήρξαν πολλοί απ’ αυτούς σε μια μόνον γενεά.

Αβεβαιότητες Σχετικά με Περασμένους Σεισμούς

Ούτε όλα τα ιστορικά υπομνήματα για «μεγάλους» σεισμούς του παρελθόντος εμπνέουν εμπιστοσύνη για την αξιοπιστία των. Αυτή ήταν η άποψις του Τζων Μιλν, γνωστού για την καταγραφή καταλόγων σεισμών που συνέγραψε το βιβλίο Σεισμοί και Άλλες Κινήσεις της Γης. Σ’ αυτό το βιβλίο που εξεδόθη το 1939 (και αναθεωρήθηκε και αναγράφθηκε από τον Α.Γ. Λη) διαβάζομε: Σ’ αυτούς τους καταλόγους υπάρχουν αβεβαιότητες στην ημερομηνία, ή ακόμη και στα έτη, για πολλούς, από τους αρχαίους σεισμούς. Υπάρχουν πολλές ανακριβείς ή ασαφείς πληροφορίες στα αρχικά συγγράμματα.» Ζωτικά γεγονότα σχετικά με μεγάλους σεισμούς σε προηγούμενους αιώνες συχνά έχουν διαστρεβλωθή ή λείπουν ή είναι εσφαλμένα.—Βλέπε, επί παραδείγματι, Το Δελτίον της Σεισμολογικής Εταιρίας της Αμερικής, του Ιουνίου του 1914, σχετικά με τον σεισμό που έγινε στη Λισσαβώνα της Πορτογαλίας το 1755.

Βεβαιότης Σχετικά με Αυτή τη Γενεά

Εξ άλλου, εξετάστε τι ‘μεγάλοι σεισμοί’, οριστικά γνωρίζομε, έχουν συμβή στη γενεά που ζη από το 1914. Ο πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, που άρχισε εκείνο το έτος, έφερε μεγάλη πίεσι στον άνθρωπο. Οι σεισμοί πρόσθεσαν σ’ αυτό το φορτίο. Τον Ιανουάριο του 1915 η κεντρική Ιταλία, παραδείγματος χάριν, κλονίσθηκε από το Αδριατικό Πέλαγος στα ανατολικά μέχρι το Τυρρηνικό Πέλαγος στα δυτικά. Περίπου 29.000 άτομα είχαν φονευθή.

Αμέσως μετά τον πόλεμο πολύς κόσμος επηρεάσθηκε από μαζικές ελλείψεις τροφίμων και επιδημικές ασθένειες, όπως προείπε ο Ιησούς. Συγχρόνως, έγιναν περισσότεροι σεισμοί. Τον Δεκέμβριο του 1920 ένας σεισμός χτύπησε το Κανσού της Κίνας. Περίπου 180.000 άτομα εφονεύθησαν. Μια έκθεσις από τον ‘Απτον Κλόουζ και την Έλσι Μακ Κόρμικ λέγει: «Από τις πιο αξιοσημείωτες σειρές σεισμικών διαταράξεων που συνέβησαν σ’ όλον τον κόσμο τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 1920, η πιο εντυπωσιακή ήταν χωρίς αμφιβολία ο σεισμός της Μεγάλης Κανσού που έγινε αργά το βράδυ τις 16 Δεκεμβρίου . . . Ίσως κανένας άλλος σεισμός στα επιστημονικά χρονικά δεν άλλαξε ποτέ τη φυσική γεωγραφία της παθούσης περιοχής στο σημείο που έκαμε ο κατακλυσμός της Κανσού.»

Έπειτα, ο σεισμός στην Ιαπωνία το 1923, που εστοίχισε περίπου 143.000 ζωές, περιγράφεται ως η «χειρότερη καταστροφή στην ιστορία [της Ιαπωνίας].»

Στη δεκαετή περίοδο μόνον από τότε που άρχισε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, άνω των 350.000 ατόμων εφονεύθησαν από σεισμούς. Ναι, πόλεμοι, λοιμοί, ελλείψεις τροφίμων και σεισμοί ήσαν σαφώς «αρχή ωδίνων». Αποκαλύπτουν ότι η ανθρωπότης εισήλθε «στη συντέλεια του αιώνος» το 1914.

Και ο αριθμός θανάτων που οφείλονται σε σεισμούς συνεχίζει ν’ αυξάνη. Όλα μαζί, πάνω από 900.000 άτομα πέθαναν σε σεισμούς από το 1914! Μπορεί καμμιά ξεχωριστή «γενεά» του παρελθόντος να είναι όμοια μ’ αυτό το τρομερό υπόμνημα; Οι προφητείες του Ιησού για σεισμούς εκπληρώνονται τώρα!

Εφόσον οι προρρήσεις του Ιησού σχετικά με τους συγχρόνους σεισμούς αναφέρονται στη Βίβλο—τον Λόγο του Θεού—σημαίνει αυτό ότι ο Θεός τους έχει προκαλέσει;

Είναι ο Θεός Άμεσα Υπεύθυνος;

Δεν υπάρχει απόδειξις ότι ο Θεός έχει προκαλέσει άμεσα τους συγχρόνους σεισμούς. Είναι μάλλον το αποτέλεσμα φυσικών εξελίξεων που γίνονται στη γη. Στην πραγματικότητα, για πολλούς θανάτους που συνδέονται με σεισμούς ευθύνεται άμεσα ο άνθρωπος—η απληστία του. Οι άνθρωποι, επί παραδείγματι, παρ’ όλον ότι το ξέρουν, επέμεναν να χτίζουν πόλεις σε επικίνδυνες περιοχές επιτρέπουν να χτίζουν σπίτια που δεν είναι ασφαλή. Το περιοδικό Σάτερνταιη Ρηβιού υποστηρίζει: «Στις δεκαετίες που ακολούθησαν τον σεισμό του 1906 [στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνιας], οι τοπικές κυβερνήσεις κατεσίγασαν τις δυσμενείς εκθέσεις ερεύνης και γενικά δεν υπελόγισαν τον κίνδυνο για να μη αποθαρρύνουν την ανοικοδόμησι και την επένδυσι.» Δεν υπάρχει λόγος να κατηγορούμε τον Θεό για την ιδιοτέλεια του ανθρώπου, δεν ειν’ έτσι;

Αλλά τι θα πούμε για το Γραφικό εδάφιο στον Ιώβ 9: 6; Μήπως αυτό δεν λέγει ότι ο Θεός «αυτός σείει την γην από του τόπου αυτής»; Αυτό δείχνει ότι ο Θεός είναι ικανός να σείση τη γη, αλλά δεν προκαλεί, άμεσα όλους αυτούς. Και όμως έχει προκαλέσει ειδικά μερικούς σεισμούς στο παρελθόν για να εξυπηρετήση τον σκοπό του.

Επί παραδείγματι, όταν έδινε τη διαθήκη του Νόμου στο Σινά, εσείετο όλη η περιοχή. (Εξ 19:18· Ψαλμ. 68:8) Αργότερα, άνοιξε τη γη για να καταπιή τις οικογένειες του Κορέ, Δαθάν και Αβειρών εξαιτίας της εναντιώσεως αυτών των ανδρών εναντίον των δούλων Του Μωυσέως και Ααρών.—Αριθ. 16:16-35· 26:9-11.

Για τον Θεό επίσης λέγεται ότι σείει μ’ ένα αλληγορικό τρόπο. Στο Γραφικό βιβλίο της Αποκαλύψεως σεισμοί από τον Θεό χρησιμοποιούνται για να εξεικονίσουν μεγάλες αναταραχές στο ανθρώπινο γήινο σύστημα πραγμάτων.—Αποκάλ. 6:12-17· 16:1, 17-21.

Το βιβλίο του Ιεζεκιήλ προφητεύει ένα μελλοντικό σεισμό από τον Θεό. Αναφέρεται σε συνδυασμό με την επίθεσι του ‘Γωγ της γης του Μαγώγ’ εναντίον του λαού του Θεού, που ονομάζεται πνευματικώς «Ισραήλ». Τα εδάφια Ιεζεκιήλ 38:19, 20 λέγουν. «Διότι εν τω ζήλω μου, εν τω πυρί της οργής μου ελάλησα, Εξάπαντος εν τη ημέρα εκείνη θέλει είσθαι σεισμός μέγας εν γη Ισραήλ· και οι ιχθύες της θαλάσσης, και τα πετεινά του ουρανού, και τα θηρία του αγρού, και πάντα τα ερπετά τα έρποντα επί της γης, και πάντες οι άνθρωποι οι επί του προσώπου της γης, θέλουσι σεισθή από της παρουσίας μου· και τα όρη θέλουσιν ανατραπή, και οι πύργοι θέλουσι πέσει, και παν τείχος θέλει κατεδαφισθή».

Αυτό το κεφάλαιο και το άλλο που ακολουθεί στη Βίβλο μάς διαβεβαιώνουν ότι ο Θεός θα απαλλάξη τη γη από τους εχθρούς της. Όταν θα ενεργήση έτσι, ο Ιεχωβά, φυσικά, θα μπορούσε στην πραγματικότητα να ‘ανατρέψη όρη,’ και να κατεδαφίση «παν τείχος» μ’ ένα κατά γράμμα ‘μεγάλο σεισμό.’ Χωρίς αμφιβολία θα κάμη χρήσι πολλών φυσικών δυνάμεων στη διάρκεια ‘της ημέρας της μάχης και του πολέμου’. (Ιώβ 38:22, 23) Αλλ’ αν αυτός ο ‘μεγάλος σεισμός’ πρόκειται να είναι κατά γράμμα σεισμός σ’ όλη τη γη, θα το ιδούμε.

Εν τούτοις, είναι βέβαιο ότι θα υπάρξη σύντομα μια σημαντική θεία επέμβασις στις ανθρώπινες υποθέσεις. Η πεποίθησις όσον αφορά τη βεβαιότητα αυτού εξαρτάται· όχι από την ικανότητα του ανθρώπου να προλέγη μελλοντικούς σεισμούς, αλλά από τα γεγονότα—περιλαμβανομένων και των σεισμών—που έχουν ήδη συμβή στις ημέρες μας σ’ εκπλήρωσι της Βιβλικής προφητείας. Τώρα είναι ο καιρός να ενεργήσετε σοφά για να εξέλθετε από την επικίνδυνη ζώνη και να εισέλθετε σ’ έναν τόπο ασφαλείας—σε μια κατάστασι που επιδοκιμάζεται από τον Θεό σε ενεργό επικοινωνία με τους αληθινούς του λάτρεις.