Η Αγάπη Είναι Δαπανηρή—Αλλά το Αξίζει!

Ο ΚΟΣΜΟΣ είναι γεμάτος από κυνηγούς ευκαιριών. Μεταξύ αυτών υπάρχουν πολλοί που ελπίζουν ν’ αποκτήσουν κάτι από το τίποτα. Αλλά πολύ συχνά απογοητεύονται. Αυτό δεν εφαρμόζεται μόνο στα υλικά πράγματα αλλά και στα μη υλικά, όπως είναι η αγάπη και η στοργή.

Το βαθύτερο αίσθημα των περισσοτέρων των συγχρόνων τραγουδιών «αγάπης» είναι ότι η «αγάπη» είναι ευχάριστη κι ελεύθερη. Φυσικά, εκείνο που εννοούν είναι η ρομαντική αγάπη ή η σεξουαλική ικανοποίησις. Λίγα λέγονται, αν λέγωνται καθόλου, για μια αγάπη που στοιχίζει κάτι ή για κάποιον που αξίζει την αγάπη. Κι έτσι, οι νέοι σπεύδουν στον γάμο ή αρχίζουν να ζουν μαζί χωρίς τα οφέλη του γάμου—με «ελεύθερο έρωτα,» όπως τον αποκαλούν πολλοί. Αλλ’ αργά ή γρήγορα πολλοί απ’ αυτούς χωρίζουν ή παίρνουν διαζύγια. Γιατί; Διότι δεν ήσαν ρεαλισταί, ούτε αρκετά ώριμοι ώστε να είναι πρόθυμοι να πληρώσουν αυτό που κοστίζει η αγάπη.

Η αγάπη που διαρκεί, είτε είναι ρομαντική αγάπη, είτε αγάπη που έχει κάποιος για την οικογένεια ή τους φίλους του, είτε είναι αγάπη που βασίζεται σ’ ένα αίσθημα καθήκοντος, είτε αγάπη για τη δικαιοσύνη, οπωσδήποτε κοστίζει κάτι—αλλά το αξίζει.

Διάφορα Είδη Αγάπης

Για κάθε διαφορετικό είδος αγάπης οι Έλληνες είχαν μια ειδική λέξι. Είναι ενδιαφέρον ότι οι Βιβλικοί συγγραφείς δεν χρησιμοποιούσαν τη λέξι έρως που προσδιορίζει το ρομαντικό είδος αγάπης που βασίζεται στην έλξι των φύλων. Χρησιμοποιούσαν, όμως, τη λέξι στοργή όταν ανεφέροντο στο είδος της αγάπης που υπάρχει μεταξύ γονέων και παιδιών και μεταξύ αδελφών. Χρησιμοποιούσαν, επίσης, τη λέξι φιλία, σχετικά μ’ ένα φιλικό είδος αγάπης που υπάρχει μεταξύ ατόμων που έχουν πολλά κοινά μεταξύ τους, από απόψεως μορφώσεως ή ιδεολογίας. Αλλά πολύ συχνά χρησιμοποιούσαν μια λέξι που ήταν σπάνια στους αρχαίους Έλληνας συγγραφείς· τη λέξι αγάπη, που αναφέρεται στην αγάπη με αρχές, στην αγάπη που μπορεί να είναι μια παραδειγματική έκφρασις ανιδιοτελείας.

Ακόμη και όταν πρόκειται για το ρομαντικό είδος αγάπης, είναι αλήθεια ότι είναι δαπανηρή, το αξίζει όμως—δηλαδή, αν παραμένη μέσα στα όρια που έχει θέσει ο Δημιουργός. Η ίδια η Βίβλος το δείχνει αυτό. Ένα παράδειγμα βρίσκεται σε μια αφήγησι της Γενέσεως, του πρώτου βιβλίου της Αγίας Γραφής. Μιλά για την αγάπη που είχε ο Ιακώβ για τη Ραχήλ. Εργάσθηκε επτά χρόνια για να την πάρη γυναίκα του. Δεν μοιάζει αυτό σαν να είχε να πληρώση ένα μεγάλο ποσόν; Όμως, η αφήγησις λέγει: «εφαίνοντο εις αυτόν ως ημέραι ολίγαι, διά την προς αυτήν αγάπην αυτού.» Αισθανόταν ότι άξιζε τον κόπο. Εκείνη όπως και οι γυιοι της Ιωσήφ και Βενιαμίν του ήσαν πολύ αγαπητοί.—Γέν. 29:20· 37:3· 44:18-34.

Το είδος της αγάπης που υπάρχει μεταξύ γονέων και παιδιών, καθώς και μεταξύ αδελφών, στοιχίζει παρομοίως κάτι. Τέτοιες σχέσεις πρέπει να καλλιεργούνται για να διατηρούνται. Οι υποχρεώσεις πρέπει να εκτελούνται. Αλλά και αυτό αξίζει τον κόπο. Σκεφθήτε μόνον την ικανοποίησι που αισθάνεσθε όταν κάνετε κάτι για κάποιον που αγαπάτε. Σκεφθήτε, επίσης, πόσο σπουδαίο είναι να έχετε κάποιον που πραγματικά ενδιαφέρεται για σας. Η μοναξιά είναι ο σύντροφος πολλών ανθρώπων στον κόσμο, επειδή, όπως αυτοί νομίζουν, κανείς δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτούς.

Για να έχετε την αγάπη των φίλων υπάρχει επίσης ένα τίμημα που πρέπει να καταβάλετε. Η φιλία μεταξύ ωρίμων ατόμων απαιτεί, μεταξύ άλλων, εκτίμησι, προσοχή, καλούς τρόπους, διακριτικότητα, γνήσιο ενδιαφέρον για την ευημερία του άλλου ατόμου. Όταν η φιλία προσκρούη κάπου, αυτό οφείλεται στο ότι το ένα άτομο ή το άλλο προσπάθησε να πάρη πολλά και να μη δώση αρκετά. Ένα ωραίο βιβλικό παράδειγμα αληθινής φιλίας είναι εκείνο μεταξύ του Δαβίδ και Ιωνάθαν. Ο Ιωνάθαν αγαπούσε τον Δαβίδ «ως την ιδίαν αυτού ψυχήν,» και ο Δαβίδ είπε ότι η αγάπη του Ιωνάθαν «υπερέβαινε την αγάπην των γυναικών.» Η σχέσις των ανταμείφθηκε πλούσια. Αλλά τους στοίχισε κάτι. Διότι ο Ιωνάθαν διακινδύνευσε τη ζωή του για τον Δαβίδ. (1 Σαμ. 18:1· 20:30-34· 2 Σαμ. 1:26) Αξίζουν οι φίλοι σας τόσο πολύ για σας;

Αγάπη Βασισμένη σε Αρχές

Πάνω απ’ όλα, αληθεύει ότι η «αγάπη που είναι βασισμένη σε αρχές είναι δαπανηρή, αλλά το αξίζει. Ο ίδιος ο Ιεχωβά Θεός μάς δίνει το μεγαλύτερο παράδειγμα σ’ αυτό. Σχετικά μ’ Αυτόν διαβάζομε ότι «Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωσε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» (Ιωάν. 3:16) Στοίχισε αυτό κάτι στον Ιεχωβά—να δη τον Υιόν του να διώκεται, να συκοφαντήται και να πεθαίνη ένα μαρτυρικό θάνατο στο ξύλο του μαρτυρίου; Ναι, του στοίχισε, διότι αν και είναι παντοδύναμος, ο Ιεχωβά Θεός έχει τα αισθήματά του. Εθλίβετο όταν έβλεπε τον εκλεκτό του λαό Ισραήλ να ταλαιπωρήται. Πόσο περισσότερο θα πρέπει να είχε αισθανθή τα παθήματα του μονογενούς του Υιού!—Ησ. 63:9· Ματθ. 27:1-50.

Αλλά όλα αυτά άξιζαν τον κόπο. Όπως βλέπομε από τα κεφάλαια 1 και 2 του βιβλίου του Ιώβ, ο Διάβολος είχε καυχηθή ότι μπορούσε όλα τα πλάσματα του Θεού να τα απομακρύνη από τον Θεό. Έτσι, όταν ο Ιησούς ήλθε στη γη, ο Σατανάς έκαμε ό,τι χειρότερο μπορούσε για ν’ απομακρύνη τον Υιό του Θεού από την οδό της ακεραιότητας του. Αλλ’ ο Διάβολος απέτυχε. Αποδείχθηκε ότι, ο Ιεχωβά Θεός είναι αληθής και ότι αξίζει αποκλειστική αφοσίωσι, ενώ ο Σατανάς αποδείχθηκε ψεύτης. Έτσι, επειδή ο Θεός προθυμοποιήθηκε να πληρώση αυτό που η αγάπη θα του στοίχιζε, ο αρχικός του σκοπός σχετικά με τη γη και τον άνθρωπο μπορεί ακόμη να πραγματοποιηθή: δηλαδή να γίνη η γη παράδεισος και να γεμίση με τέλεια πλάσματα, ενωμένα στη λατρεία του αληθινού Θεού.

Ο Ιησούς Χριστός, επίσης, πλήρωσε τα τίμημα της αγάπης και διεπίστωσε ότι άξιζε τον κόπο. Ο Ιησούς κατέβηκε από μια πολύ υψηλή θέσι που είχε στους ουρανούς για να κατοικήση στη γη κάτω από ατελείς συνθήκες και μεταξύ ιδιοτελών ανθρώπων, και όλ’ αυτά από αγάπη. Δέχθηκε κάθε κακομεταχείρισι από τους εχθρούς του και μικροπρεπή ιδιοτέλεια από τους ίδιους τους μαθητάς του. Όχι μόνο είπε ότι μεγαλύτερη αγάπη δεν έχει κανείς από το να δώση την ζωή του για τους φίλους του, αλλά εκείνος έδωσε τη ζωή του ακόμη και για τους εχθρούς του!—Ιωάν. 15:13· Φιλιππ. 2:5-8.

Άξιζε τον κόπο; Βεβαιότατα! Ο Ιησούς έδωσε στον Πατέρα του μια βροντερή απάντησι εναντίον των ονειδιστών του Διαβόλου. (Παροιμ. 27:11) Κέρδισε για τον εαυτό του τη Μεσσιανική βασιλεία και μια «νύμφη» 144.000 συγκληρονόμων που θα συνεργασθούν μαζί του για την επαναφορά της ανθρωπότητος στην τελειότητα και την αποκατάστασι της γης σε παράδεισο. Επιπλέον επειδή, ο Ιησούς προθυμοποιήθηκε να πληρώση το τίμημα, ο Ιεχωβά του έδωσε ένα όνομα που είναι μεγαλύτερο απ’ όλα τα άλλα, εκτός από το όνομα του ίδιου του Θεού.—Φιλιππ. 2:9-11· Αποκάλ. 14:1-3.

Το Τίμημα για τους Χριστιανούς Μαθητάς

Οι αληθινοί Χριστιανοί μιμούνται τον Υιόν του Θεού στην αγάπη που εκδηλώνουν. Παραστατικό είναι το τίμημα που δέχονται να καταβάλουν ώστε να μπορέσουν ν’ αφιερωθούν στον Ιεχωβά Θεό και να βαπτισθούν. Υπάρχει το παράδειγμα μιας γυναίκας στην Αργεντινή, που ο άνδρας της την εγκατέλειψε μετά από δέκα πέντε χρόνια γάμου διότι εκείνη, αφού μελέτησε τη Βίβλο, απεφάσισε, να λατρεύη τον Ιεχωβά Θεό και να υπηρετή τα συμφέροντα της βασιλείας του. Αυτός έφυγε, όχι εκείνη· αλλά δεν εγκατέλειψε την πίστι της για να το εμποδίση αυτό. Μια ορθή σχέσις με τον Θεό αξίζει οποιοδήποτε κόστος. Βαπτίσθηκε στη Συνέλευσι «Θεία Νίκη» των μαρτύρων του Ιεχωβά, τον Ιανουάριο του 1974.

Για άλλους, η αγάπη για τον Θεό απαίτησε να καθαρίσουν τη ζωή τους. (1 Κορ. 6:9-11). Έχουν εγκαταλείψει τη συνήθεια των ναρκωτικών, του καπνού, καθώς επίσης και της χαρτοπαιξίας, του αλκοολισμού και τη συνήθεια να έχουν ανέντιμες εργασίες. Ένα τυπικό παράδειγμα του τελευταίου είναι ο μηχανικός αυτοκινήτων στη Νέα Υόρκη που απελύετο από τη μια δουλειά κατόπιν της άλλης λόγω του ότι δεν ήθελε πια να μετέχη στις ανέντιμες πράξεις των συνεργείων. Η αγάπη του για τον Θεό και τις δίκαιες οδούς του τού στοίχισαν κάτι, αλλά είχε σταθερά πεισθή ότι άξιζε πραγματικά τον κόπο.

Για να είμεθα μαθηταί χρειάζεται μάθησις. Αυτή απαιτεί μελέτη. Ένας από τους τρόπους που οι Χριστιανοί εκφράζουν την αγάπη τους για τον Θεό είναι η θέλησίς των να μάθουν για την προσωπικότητά του, το θέλημά του και τους σκοπούς του. Πολλά στοιχίζει η προσωπική μελέτη της Βίβλου. Στοιχίζει χρόνο και προσπάθεια, και αυτό σημαίνει να τα πάρωμε αυτά από άλλες ασχολίες που μπορεί να είναι πιο ευχάριστες στις σαρκικές του τάσεις. Αλλά όταν πληρώνωμε το τίμημα δεν ανταμοιβόμεθα πλούσια με αυξημένη κατανόησι, πίστι και ελπίδα; Ναι, και ακόμη με χαρά, διότι μια τέτοια μελέτη κάνει κάποιον να αισθανθή όπως ο ψαλμωδός: «Αγάλλομαι εις τον λόγον σου, ως ο ευρίσκων λάφυρα πολλά.»—Ψαλμ. 119:162.

Το ίδιο αληθεύει και όταν συναναστρεφώμεθα με τους Χριστιανούς αδελφούς μας. Μερικές φορές αυτό μπορεί ν’ απαιτήση μεγάλη προσπάθεια, διότι μπορεί να είμεθα κουρασμένοι από τη δουλειά της ημέρας, ή μπορεί να έχωμε πονοκέφαλο ή ελαφρό κρυολόγημα, ή ο καιρός να είναι άσχημος ή ίσως υπάρχουν άλλα πράγματα που φαίνεται ν’ απαιτούν την επείγουσα προσοχή μας. Αλλ’ όταν κανείς πληρώνη το τίμημα, ανταμείβεται πλούσια, και όσο μεγαλύτερη προσπάθεια κάνομε για να συναναστρεφώμεθα τους Χριστιανούς αδελφούς μας, τόσο μεγαλύτερη ευλογία έχομε.—Ρωμ. 1:11, 12.

Εκδήλωσις Αγάπης με Χριστιανική Μαρτυρία

Οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά εφαρμόζουν, αυτή την αρχή με το να μεταδίδουν τα αγαθά νέα σε άλλους. Συχνά μπορεί να διαθέτουν μια ή δυο ώρες, ή και ακόμη περισσότερο, πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι και βρίσκουν μόνο λίγους ανθρώπους με ευήκοα αυτιά ή και κανένα ακόμη. Αλλά το γεγονός ότι μπορεί να συναντήσουν, μόνο αδιαφορία ή εναντίωσι δεν τους στενοχωρεί. Γιατί; Διότι αυτό, επειδή είναι ένα έργο αγάπης, δεν είναι μάταιο.—1 Κορ. 15:58.

Εν πρώτοις, ένας Χριστιανός δεν γνωρίζει ποτέ πόσο καλό μπορεί να έχουν κάμει λίγα λόγια σ’ έναν οικοδεσπότη ώστε ν’ αρχίση να σκέπτεται για τον Θεό και τη βασιλεία του. Έπειτα, πάλι, εφόσον η υποχρέωσις για την προειδοποίησι των ασεβών βαρύνει τους Χριστιανούς, μ’ αυτό το κήρυγμα, ακόμη και χωρίς φανερά αποτελέσματα, απαλλάσσεται το άτομο από την ευθύνη του αίματος. Και, αν όχι τίποτε περισσότερο, η πίστις και η ελπίδα του έχουν ενδυναμωθή από τις προσπάθειές του. Γίνεται πνευματικώς ισχυρός όταν υφίσταται εναντίωσι και δείχνη υπομονή παρά την αδιαφορία. Ναι, ένα άτομο απλώς δεν μπορεί να ενεργή σύμφωνα με τις πεποιθήσεις, την πίστι και την ελπίδα του χωρίς να τις ενδυναμώνη αρκετά.—2 Πέτρ. 1:5-8.

Αλλ’ αυτό είναι το μικρότερο μέρος της αμοιβής για την έκφρασι αγάπης. Το μεγαλύτερο μέρος είναι η αμοιβή που ο Ιεχωβά Θεός δίνει σε όλους όσοι τον υπηρετούν ανιδιοτελώς, διότι «δεν είναι άδικος ο Θεός, ώστε να λησμονήση το έργον σας και τον κόπον της αγάπης, την οποίαν εδείξατε εις το όνομα αυτού.» (Εβρ. 6:10) Σ’ αυτούς που τον υπηρετούν πιστά, υπόσχεται αιώνια ζωή στο δίκαιο νέο του σύστημα.

Να Είστε Συγχωρητικοί

Το ότι η αγάπη είναι δαπανηρή αλλά το αξίζει, μπορεί να φανή στις σχέσεις μεταξύ των μελών μιας οικογενείας ή μιας εκκλησίας. Μας στοιχίζει κάτι το ν’ ακολουθούμε τη θεόδοτη προτροπή: «Γίνεσθε δε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαχνοι συγχωρούντες αλλήλους, καθώς ο Θεός συνεχώρησεν εσάς διά του Χριστού.» (Εφεσ. 4:32) Χρειάζεται υπομονή, περιλαμβάνεται έντασις των νεύρων για να τα πηγαίνωμε καλά με τους άλλους που μπορεί να έρχονται σε αντίθεσι μαζί μας, για να είμεθα συγχωρητικοί σ’ αυτούς που μας έχουν προσβάλει· μπορεί να χρειασθή να καταπιούμε την υπερηφάνειά μας και να δείξωμε ταπεινοφροσύνη. Ίσως ακόμη να περιλαμβάνη υλικές απώλειες.—1 Κορ. 6:1-8.

Αξίζει τον κόπο; Η αξία της ενότητος και της ειρήνης σε μια οικογένεια ή στη Χριστιανική εκκλησία είναι τόσο μεγάλη ώστε αξίζει οτιδήποτε μπορεί να στοιχίση σε προσωπική ενόχλησι. Επιπλέον, όταν είμεθα συγχωρητικοί, έχομε βεβαία τη συμπάθεια του Θεού, όπως διευκρίνισε ο Ιησούς. (Ματθ. 6:14, 15) Γινόμαστε πιο στοργικοί και αγαπητοί. Και μπορεί να έχη ως αποτέλεσμα μια ευγνώμονα φιλία, διότι η Αγία Γραφή λέγει: «Όστις κρύπτει παράβασιν ζητεί φιλίαν.»—Παροιμ. 17:9.

Ο Ιησούς Χριστός αναφέρεται ότι είπε: «Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.» (Πράξ. 20:35) Όταν ένα άτομο ‘δίδη,’ δείχνει αγάπη. Αυτό βέβαια στοιχίζει κάτι. Αλλά σε κάθε άποψι της ζωής, σε κάθε δραστηριότητα και σε κάθε ανθρώπινη σχέσι, μολονότι η αγάπη είναι δαπανηρή, το αξίζει!