Ποια Είναι η Άποψις της Βίβλου;

Θα σας Ωφελούσε η «Γιόγκα»;

Η γιόγκα έχει γίνει πολύ δημοφιλής μεταξύ ανθρώπων από πολλές κοινωνικές τάξεις. Παραδείγματος χάριν, μια ηθοποιός χρησιμοποίησε τη γιόγκα σ’ όλη τη διάρκεια της πεντάχρονης σταδιοδρομίας της και απέδωσε στη γιόγκα το γεγονός ότι διατηρείται σε φόρμα. Μια ομάδα Ρωμαιοκαθολικών καλογραιών στο Ράουντ Λέικ της Νέας Υόρκης συνδυάζουν την αυτοσυγκέντρωσι και τη γιόγκα με τις πρωινές και βραδυνές προσευχές των.

Εκείνοι που ασκούν τη γιόγκα τη συνιστούν με πολύ ενθουσιασμό. Μπορεί να σας πουν ότι τους κρατά σε καλή σωματική κατάστασι, θεραπεύει ασθένειες ή ανακουφίζει από την υπερέντασι. «Ήμουν πολύ άρρωστη, είχα αϋπνίες κι αισθανόμουν μοναξιά παρ’ όλο που είχα μια θαυμάσια οικογένεια και πολλούς καλούς φίλους,» έγραψε μια γυναίκα. «Η μελέτη και η εφαρμογή της γιόγκα με βοήθησε ν’ αποκτήσω τη σωματική μου υγεία και ν’ αποκτήσω ειρήνη διανοίας.»

Μήπως, λοιπόν, θα σας ωφελούσε η γιόγκα; Και μήπως λέγει τίποτα η Αγία Γραφή που έχει σχέσι με την άσκησι της γιόγκα;

Από την άποψι της Ινδουιστικής θρησκευτικής φιλοσοφίας, η γιόγκα είναι «ένα σύστημα ασκητικής, αφηρημένης περισυλλογής και διανοητικής συγκεντρώσεως, που χρησιμοποιείται σαν μια μέθοδος για να πραγματοποιηθή ένωσις με το υπέρτατο πνεύμα.» Ο όρος «γιόγκα» εφαρμόζεται επίσης σ’ ένα σύστημα σωματικών ασκήσεων για την απόκτησι υγείας και ηρεμίας. Υπάρχουν περίπου δέκα διάφοροι τύποι γιόγκα. Μεταξύ αυτών είναι η Χάθα Γιόγκα, που συνιστάται ευρέως για βελτίωσι της υγείας και περιγράφεται ως «ένα σύστημα διανοητικής, και σωματικής αγωγής με ωρισμένες στάσεις του σώματος, ασκήσεις αναπνοής, περισυλλογή και χαλάρωσι.»

Στην πραγματικότητα, η Χάθα Γιόγκα είναι ένα σκαλοπάτι προς τη Ράζα Γιόγκα, που είναι μια ανώτερη μορφή. Η γιόγκα έχει ορισθή ως «η καταστολή μέσω προοδευτικής διαπαιδαγωγήσεως (ως ράζα-γιόγκα) κάθε δραστηριότητος του σώματος, της διανοίας και της ατομικής θελήσεως, ώστε το άτομο το ίδιο να μπορέση να αντιληφθή τη διάκρισί του απ’ αυτά και να επιτύχη απελευθέρωσι από κάθε πόνο και παθήματα.» Έτσι, ‘η καταστολή της ατομικής θελήσεως’ είναι ο τελικός σκοπός του γιόγκι, δηλαδή αυτού που ασκεί γιόγκα.

Ένας άλλος αντικειμενικός σκοπός του γιόγκι είναι η ανάπτυξις εξωαισθητηρίου αντιλήψεως. Μια ωρισμένη θέσις του σώματος με το κεφάλι προς τα κάτω καθορίζεται ως η στάσις «για εκείνους που επιθυμούν ν’ αναπτύξουν εξωαισθητήριες δυνάμεις, όπως είναι η τηλεπάθεια και η μαντική ικανότης. Σύμφωνα με τη διδασκαλία της γιόγκα, η Κουνταλίνι, η δύναμις του φιδιού, βρίσκεται στη βάσι της σπονδυλικής στήλης. Όταν διεγερθή προκαλείται η μετακίνησίς της προς τα άνω της σπονδυλικής στήλης μέσω έξη σταθμών, ή τσάκρας, προς την κατοικία της θεότητος Βισνού στον εγκέφαλο. Όταν αυτή η «δύναμις του φιδιού» φθάνη σε κάθε νέο τσάκρα, ο γιόγκι λέγεται ότι λαμβάνει πείρα νέων ειδών ψυχικών δυνάμεων. Τελικά, έπειτα από προσπάθειες ετών, στην «ένωσι της Κουνταλίνι με τον Βισνού,» ο επίμονος γιόγκι φθάνει στο τέρμα του σαμαδί, στην κατάστασι της πλήρους διαφωτίσεως ή υπερσυνειδήσεως.

Συνδεδεμένο με τις πολλές στάσεις γιόγκα είναι ένα περίτεχνο σύστημα ασκήσεων αναπνοής. Σχετικά με τον έλεγχο της αναπνοής μέσω του γιόγκα, πληροφορούμεθα τα εξής: «Η σημασία της έχει αναγνωρισθή ακόμη και από το πασίγνωστο [πνευματιστικό] μέντιουμ Άιλην Γκάρρετ . . . ‘Ο έλεγχος της αναπνοής,’ λέγει αυτή, ‘παίζει σπουδαίο ρόλο σε όλο μου το υπερφυσιολογικό έργο.’»—Πάντα Νέα, Πάντα Υγιής, υπό Ίντρα Ντέβι.

Έπειτα έρχεται η συγκέντρωσις και η περισυλλογή. Ο σπουδαστής μπορεί να συγκεντρώνη την προσοχή του στο άκρον μιας φλόγας κεριού ατενίζοντας τη φλόγα ωσότου του έλθουν δάκρυα στα μάτια. Κατόπιν με τα μάτια κλειστά, συγκρατεί την εικόνα επί όσο το δυνατόν μακρότερον χρόνο. Γιατί; Για να αδειάση τελικά τη διάνοιά του τελείως. Έπειτα έρχεται η βύθισις σε σκέψι με την προσήλωσι σε μια ιδέα, που οδηγεί σε αυτοπροκαλούμενη ύπνωσι.

Οι εκδηλώσεις της «δυνάμεως του φιδιού» είναι αναρίθμητες. Περιλαμβάνονται: «Γνώσις του παρελθόντος και του μέλλοντος. . . . Γνώσις των διανοιών των άλλων . . . Γνώσις για εξαιρετικώς μικρά, κρυμμένα και μακρινά πράγματα . . . μαντεία . . . Αιώρισις στο κενόν. . . . Ακρόασις μέσω μαγείας.» Το Λεξικό της Γιόγκα, του Έρνεστ Γουντ.

Όπως παρατηρήσαμε, ένας από τους αντικειμενικούς σκοπούς της γιόγκα είναι ‘η κατάπνιξις της ατομικής θελήσεως.’ Εν τούτοις, η Βίβλος ενθαρρύνει, όχι την κατάπνιξι, αλλά την άσκησι της θελήσεως του ατόμου σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Δεν ζητώ το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με [του Θεού].» «Κατέβην εκ του ουρανού, ουχί διά να κάμω το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με.» (Ιωάν. 5:30· 6:37, 38) Ο Ιησούς διατηρούσε ακόμα ‘το δικό του θέλημα,’ αλλά χρησιμοποιούσε αυτό το θέλημα [θέλησι] για να κάνη το θέλημα του Θεού.

Επίσης, αντί να υπονοή ότι η ατομική θέλησις πρέπει να κατασταλή, ο Χριστιανός απόστολος Παύλος είπε στους ομοπίστους του ότι «ο Θεός είναι ο ενεργών εν υμίν και το θέλειν και το ενεργείν.» (Φιλιππ. 2:13) Αυτό δεν μοιάζει με τις ιδέες της γιόγκα, έτσι δεν είναι;

Και τι θα πούμε για τη συγκέντρωσι που αδειάζει τελείως τη διάνοια; Ή για τη βύθισι σε σκέψεις που οδηγεί σε αυτοαποκαλούμενη ύπνωσι; Πουθενά η Αγία Γραφή δεν συνδέει τον Χριστιανικό συλλογισμό και τη σκέψι με τέτοιες ενέργειες. Είναι αλήθεια ότι ο απόστολος Παύλος παρώτρυνε τον Τιμόθεο: «Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε.» (1 Τιμ. 4:15) Αλλά ο Παύλος συμβούλευε τον νεαρό Τιμόθεο να μελετά, ή να σκέπτεται, τη δική του προσωπική διδασκαλία, συμπεριφορά και διακονία. Ο απόστολος δεν συνιστούσε κανένα είδος εκστατικής προσηλώσεως της σκέψεως σε μια ιδέα ή σ’ ένα αντικείμενο. Ούτε έλεγε στον Τιμόθεο να αδειάση τελείως τη διάνοιά του.

Στην πραγματικότητα, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος όταν αδειάζομε τελείως τη διάνοιά μας. Ο Ιησούς Χριστός το έδειξε αυτό με το να πη ότι όταν ένα ακάθαρτο πνεύμα εξέλθη από έναν άνθρωπο και αργότερα βρίσκη αυτόν τον «οίκον» καθαρό και στολισμένο, «υπάγει και παραλαμβάνει επτά άλλα πνεύματα πονηρότερα εαυτού, και εισελθόντα κατοικούσιν εκεί, και γίνονται τα έσχατα του ανθρώπου εκείνου χειρότερα των πρώτων.» (Λουκάς 11:24-26) Πράγματι, μια άδεια διάνοια κάνει το άτομο εύκολη λεία των δαιμόνων. Αλλά ο Χριστιανός, με κατάλληλο στοχασμό πάνω στις Βιβλικές αλήθειες, μπορεί ν’ αντισταθή σ’ αυτά τα πονηρά πνευματικά πλάσματα.—Εφεσ. 6:11-13.

Τι θα πούμε για την ικανότητα του γιόγκι ν’ αναπτύσση εξωαισθητήριο αντίληψι και να έχη τέτοιες εκδηλώσεις «δυνάμεως του φιδιού» όπως είναι η γνώσις του μέλλοντος, η μαντεία, η αιώρησις στο κενό και η ακρόασις μέσω μαγείας; Ένα γεγονός που αναφέρει η Αγία Γραφή μάς βοηθεί ν’ αναγνωρίσωμε την πηγή αυτών των πραγμάτων. Στους Φιλίππους, «δούλη τις έχουσα πνεύμα πύθωνος,» συνάντησε τον Παύλο και τους συντρόφους του. «Έδιδε πολύ κέρδος εις τους κυρίους αυτής μαντευομένη,» λέγει η αφήγησις. Αλλά, εν τω ονόματι του Ιησού Χριστού ο απόστολος Παύλος διέταξε το δαιμόνιο να εξέλθη απ’ αυτήν, «και εξήλθε την αυτήν ώραν.» Ποια ήσαν τα αποτελέσματα; Δεν μπορούσε πια η δούλη να μαντεύη το μέλλον. (Πράξ. 16:16-19) Το δαιμόνιο που ήταν μέσα της τής έδινε την υπερφυσική δύναμι που είχε.

Η καθαρή αλήθεια είναι ότι η «δύναμις του φιδιού» της γιόγκα είναι ο πνευματισμός [η μαγεία], που καταδικάζεται στην Αγία Γραφή. (Αποκάλ. 21:8) Κυρίως πίσω από τέτοια πνευματική δύναμι είναι «ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην.» (Αποκάλ. 12:9) Φυλαχθήτε από το να εξαπατηθήτε από τον Διάβολο και τους δαίμονές του. Αντλήστε βοήθεια από τον Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. Η Γιόγκα οποιασδήποτε μορφής ασφαλώς δεν μπορεί να σας ωφελήση. Μπορεί μόνο να σας βλάψη.