Κυνήγι Ζώων στην Ανατολική Αφρική

Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στην Κένυα

ΣΑΣ αρέσει να επισκέπτεσθε τους ζωολογικούς κήπους ή τα πάρκα που έχουν ζώα; Χαίρεσθε όταν βλέπετε ζώα από μακρυνά μέρη και ονειρεύεσθε ίσως τη μέρα που θα μπορέσετε να τα δήτε στη φυσική τους κατοικία; Αν ναι, σας προσκαλούμε να έλθετε μαζί μας σ’ ένα σαφάρι στην Ανατολική Αφρική και να μοιρασθούμε την άγρια κι επικίνδυνη πείρα να κυνηγήσωμε μερικά από τα ζώα που ζουν τώρα σε πολλά πάρκα και ζωολογικούς κήπους στον κόσμο.

Είμαστε τυχεροί που μπορούμε να έχωμε μαζί μας ένα κυνηγό εξουσιοδοτημένο από την κυβέρνησι, ο οποίος, σ’ αυτή την περίπτωσι, έχει να εκτελέση μια σχετικά «μικρή» παραγγελία: 12 ελέφαντες, 5 ρινόκερους, 30 ζέβρες, 15 αγριοβούβαλους, 27 καμηλοπαρδάλεις και διάφορα άλλα ζώα των αγρών. Το ταξίδι σ’ αυτή την περιοχή θ’ απαιτήση τρεις μήνες κι έτσι, προφανώς, πρέπει να γίνουν αρκετές προετοιμασίες για να εξασφαλισθή η επιτυχία του.

Στη διάρκεια αυτού του χρόνου θα «ζούμε χωρίς ανέσεις,» κι επομένως είναι απαραίτητα αρκετά εφόδια για κατασκήνωσι, εκτός από αρκετές προμήθειες τροφίμων, εξοπλισμό για μαγείρευμα, είδη πρώτων βοηθειών και ασφαλώς ανταλλακτικά για τα αυτοκίνητα Λαντ Ρόβερ που είχαμε και για τα φορτηγά. Αυτά τα είδη περιλαμβάνουν ελατήρια, άξονες (τροχού) και πολλά λάστιχα. Επίσης, πρέπει να πάρωμε μαζί μας τον κατάλληλο ρουχισμό: Τα συνηθισμένα ελαφρά κοστούμια κυνηγίου (σε χρώμα χακί για να ταιριάζη με το περιβάλλον), ένα πουλόβερ για τα βράδυα (που μπορεί να μην είναι επαρκές ακόμη και στην Αφρική), και μπότες για να προστατεύωμε τα πόδια μας από φίδια, τερμίτες και διάφορα άλλα ντούντους (έντομα) που φαίνεται ότι αισθάνονται μεγάλη ευχαρίστησι να μας δαγκώνουν. Επίσης, είναι απαραίτητο ένα κατάλληλο καπέλο για να μας προστατεύη από τον φλογερό Αφρικανικό ήλιο.

Αφού κάμωμε όλες τις αναγκαίες προετοιμασίες για τον εαυτό μας και για την ομάδα, δεν πρέπει να ξεχάσωμε τα ζώα που ελπίζομε να πιάσωμε. Πρέπει να έχωμε μαζί μας κατάλληλες κλούβες για να βάζωμε τα ζώα που θα πιάνωμε και, ασφαλώς όταν τα πιάσωμε, πρέπει να τους δίνωμε τροφή και νερό.

Πριν ξεκινήσωμε με το καραβάνι μας, ο οδηγός μας θα έχη «εντοπίσει» τα θηράματα από το μικρό του αεροπλάνο κι έτσι θα έχωμε πολλές ευκαιρίες να βρούμε τα ζώα που θέλομε.

Ταξίδι στην Περιοχή του Κυνηγίου

Η εικοσαμελής μας ομάδα αποτελείται από μηχανικούς, απ’ εκείνους που θα ταΐζουν και θα περιποιούνται, τα ζώα, από μια οχταμελή ομάδα κυνηγών και από εμάς. Αποτελούμε ένα ωραίο θέαμα καθώς περνάμε με θόρυβο και κρότο το ποικίλο έδαφος. Μερικοί δρόμοι στους οποίους ταξιδεύαμε είναι αρκετά καλοί, αλλά άλλες φορές το μονοπάτι μοιάζει περισσότερο με αποξηραμένη κοίτη ποταμού παρά με δρόμο.

Βρισκόμεθα στην ξηρή εποχή και, σαν αποτέλεσμα, το καραβάνι μας σηκώνει ένα μεγάλο σύννεφο σκόνης που εκτείνεται πολύ πίσω μας. Τι ανακούφισι αισθανόμεθα στο τέλος της ημέρας όταν ξεπλένωμε τη σκόνη που μαζεύεται στα μάτια μας, στα αυτιά μας και στη μύτη μας! Πόσο ευχάριστο είναι, επίσης, να καθώμαστε γύρω από τη φωτιά που ανάβομε έξω από τις σκηνές μας το βράδυ ή να καθώμαστε απλώς ήσυχα μετά από ολόκληρης μέρας ταξίδι σε ανώμαλο έδαφος με τα αυτοκίνητα μας!

Ένας από τους πιο συνηθισμένους θορύβους στις πεδιάδες της Ανατολικής Αφρικής είναι τα μυστηριώδη σφυρίγματα. Για ένα ξένο αυτός ο ήχος είναι παράξενος, αλλά ο οδηγός μας μάς εξηγεί ότι προκαλείται από τον αέρα που φυσά ανάμεσα από τα φλούδια των σπόρων του ακανθώδους θάμνου που τους έχουν φάει τα έντομα. Αυτός ο ήχος, μαζί με το τιτίβισμα των γρύλλων και των ακρίδων, τον γρυλλισμό της λεοπαρδάλεως και το βρυχυθμό του λεονταριού, μας φέρνει στο νου αλησμόνητες αναμνήσεις του ταξιδιού μας.

Τελικά φθάνομε στον τόπο όπου θα κάμωμε μια σχεδόν μόνιμη κατασκήνωσι και όπου θα μανδρίζωνται τα ζώα που θα πιάνουμε. Πρέπει σιγά σιγά να συνηθίσουν στις οικιακές τροφές για να προετοιμασθούν για τις νέες των κατοικίες στους πολλούς ζωολογικούς κήπους πολύ μακριά από την ιδιαιτέρα πατρίδα των, την Αφρική.

Το Κυνήγι

Καθημερινώς τα ζώα που βλέπομε και ακούμε γύρω από την κατασκήνωσι αυξάνουν καθώς τα μεγάλα κλουβιά γεμίζουν σιγά σιγά από τα ζώα που πιάνομε. Επειδή το πραγματικό κυνήγι των ζώων μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο, δεν μπορούν τα άπειρα άτομα να λάβουν μέρος. Αλλά θα χαρούν καθώς θ’ ακούουν τις πολλές εμπειρίες και τους κινδύνους που θα τους περιγράψωμε γύρω από την κατασκήνωσι.

Μπορείτε να φαντασθήτε τον εαυτόν σας να κυνηγά ένα ρινόκερο ή έναν γρήγορο αγριοβούβαλο, να τρέχη σε άγνωστα εδάφη, να κουλουριάζεται, να στρίβη, ν’ αποφεύγη τους πολλούς θάμνους και τις μυρμηκοφωλιές (αν πέσωμε επάνω τους, αυτό θα σημάνη καταστροφή), να προσπαθή να πετάξη τη θηλειά ή το λάσσο γύρω από τον λαιμό του ζώου που θέλομε να πιάσωμε; Αφού το πιάσουν από τον λαιμό, οι κυνηγοί πρέπει γρήγορα να δέσουν τα πόδια του ζώου και να χαλαρώσουν τη θηλειά γύρω από τον λαιμό του. Αλλιώς μπορεί να προκληθή βλάβη, ακόμη και τυφλότης σε μερικά ζώα. Ή μήπως θα σας άρεσε να προσπαθήσετε να πιάσετε μια ζέβρα ή μια καμηλοπάρδαλι από την ουρά καθώς τρέχει;

Γίνεται προσεκτική επιλογή των ζώων που θα πιάσουν, ώστε να μην είναι ούτε πολύ μεγάλα ούτε πολύ μικρά. Τα μικρά ζώα απαιτούν πολλή φροντίδα, και ένα μεγάλο ζώο ποτέ δεν προσαρμόζεται στο νέο τρόπο ζωής και στο νέο διαιτολόγιο. Έτσι κυνηγούμε τα ζώα μέσης ηλικίας. Οι γνώμες σχετικά με το ποιο ζώο έχει το πιο δύσκολο «κυνήγι» διαφέρουν. Μερικοί θεωρούν το κυνήγι του ρινόκερου ως το πιο επικίνδυνο· άλλοι, του ελέφαντος, και οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν ότι ο βούβαλος είναι τρομερός αντίπαλος—ύπουλος και άπιαστος. Κατά τη γνώμη του οδηγού μας, ο ελέφαντας είναι ο πιο επικίνδυνος επειδή για να τον πιάσωμε πρέπει να τον ξεχωρίσωμε από το κοπάδι—μια δουλειά που δεν είναι καθόλου εύκολη, επειδή οι νεώτεροι ελέφαντες βρίσκονται κάτω από πολύ προσεκτική παρακολούθησι από πολλές «θείες,» καθώς επίσης και από τις μητέρες των.

Φθάνει η μέρα που έχομε συμπληρώσει την παραγγελία μας και μπορούμε ν’ αρχίσωμε το ταξίδι της επιστροφής. Τα περισσότερα άπειρα άτομα θα νομίσουν ότι αυτό θα σημάνη το τέλος της ιστορίας. Αλλά για τα ζώα αυτό είναι απλώς η αρχή.

Προσαρμογή σ’ ένα Νέο Τρόπο Ζωής

Τις επόμενες δεκατρείς εβδομάδες τα ζώα μας θα χρειασθούν ειδική φροντίδα καθώς θα τα συνηθίσωμε σιγά σιγά στην οικιακή τροφή, όπως είναι το τριφύλλι, η βρώμη και το κριθάρι. Στη διάρκεια αυτού του χρόνου, τα ζώα πρέπει να συνηθίσουν στα μικρά κλουβιά που θα χρησιμοποιηθούν για τη μεταφορά των στους διάφορους τόπους προορισμού των. Αυτό θα το επιτύχουν με το να τα καλοπιάνουν να πλησιάζουν όλο και πιο πολύ τα κλουβιά με την τροφή τους έως ότου τελικά τα ζώα μπαίνουν και βγαίνουν απ’ τα κλουβιά πολύ άνετα και άφοβα. Στο τέλος της περιόδου της καραντίνας και του εγκλιματισμού, τα ζώα φαίνονται ευχαριστημένα με τον νέο τρόπο ζωής των και είναι έτοιμα να μεταφερθούν στη νέα των κατοικία, όπου θα φέρνουν ευτυχία κι ευχαρίστησι σε μικρούς και μεγάλους, ίσως και σε σας!

Τα άτομα που λαμβάνουν μέρος σ’ ένα σαφάρι σαν αυτό, μπορεί πολύ κατάλληλα ν’ αντιληφθούν πόσα πράγματα περιλαμβάνονται για να φερθούν αυτά τα θαυμάσια ζώα ζωντανά στις πατρίδες των. Μολονότι είμεθα ευγνώμονες σ’ εκείνους που μας βοήθησαν να δούμε αυτά τα καταπληκτικά πράγματα, αποδίδομε τη μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη μας σ’ Εκείνον που ‘έκτισε τα πάντα,’ σ’ Εκείνον που προμήθευσε στον άνθρωπο αυτή την ενδιαφέρουσα κι ευχάριστη κατοικία, αυτό τον θαυμάσιο πλανήτη με τη φαινομενικά ατέλειωτη ποικιλία της ζωικής κτίσεως.—Αποκάλ. 4:11.

Αποβλέπομε, επίσης, στον καιρό που δεν θα χρειάζεται πια να είναι τα ζώα κλεισμένα σε κλουβιά για να τα δούμε από κοντά. Ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, μας λέγει ότι θα έλθη καιρός οπότε θα μπορούμε να περπατάμε άφοβα μεταξύ των και ν’ απολαμβάνωμε ακόμα μεγαλύτερη ευχαρίστησι απ’ αυτά τα ζώα που είναι έργα ενός στοργικού Δημιουργού.