Προσευχές που ο Θεός Απαντά
ΕΝΑΣ ιατρός τριάντα εννέα ετών, αφού υπεβλήθη σε μια δοκιμαστική εγχείρησι, έμαθε ότι έπασχε από μια σπάνια μορφή καρκίνου. Προσπάθησε απεγνωσμένα να κρατηθή στη ζωή. Δεν άφησε τίποτα στον τομέα των φαρμάκων που να μην το δοκιμάση. Ερεύνησε ακόμη και για θαύματα. Ένας από τους πολλούς επαγγελματίες και δόκιμους ιερείς οι οποίοι τακτικά τον επεσκέπτοντο προσευχήθηκε για να μπορέση αυτό το άτομο να θεραπευθή. Αλλ’ αυτός ο γιατρός πέθανε και άφησε πίσω τη σύζυγο του και δυο μικρά παιδιά.
Έχοντας υπ’ όψιν περιπτώσεις αυτής της φύσεως ή και διαφορετικές, ένα άτομο μπορεί να διερωτηθή γιατί πολλές προσευχές, μολονότι έγιναν με μεγάλη θέρμη, φαινομενικά έμειναν αναπάντητες. Απαντά πράγματι ο Θεός σε προσευχές;
Εξετάστε αυτό το παράδειγμα που χρησιμοποίησε ο Ιησούς Χριστός: «Τις άνθρωπος είναι από σας, όστις εάν ο υιός αυτού ζητήση άρτον, μήπως θέλει δώσει εις αυτόν λίθον; και εάν ζητήση οψάριον, μήπως θέλει δώσει εις αυτόν όφιν; εάν λοιπόν σεις, πονηροί όντες, εξεύρητε να δίδητε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω μάλλον ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς θέλει δώσει αγαθά εις τους ζητούντας παρ’ αυτού;»—Ματθ. 7:9-11.
Αλλά, δίνει συνήθως ένας ανθρώπινος πατέρας στα παιδιά του κάθε απλό πράγμα για το οποίο παρακαλούν; Τι θα γίνη αν τα παιδιά απαιτούν, μάλιστα και με αυθάδεια, μερικά πράγματα; Τι θα γίνη αν έχουν φέρει μομφή στην οικογένεια με κακή διαγωγή, ή αν οι παρακλήσεις των είναι παράλογες, ιδιοτελείς ή αντίθετες με τις αρχές που έχει ο πατέρας των; Θα έπρεπε ο πατέρας να εξετάση όλα αυτά ή όμοιους παράγοντας και πιθανώς ν’ απορρίψη τις παρακλήσεις των παιδιών του. Ως αρχή, αυτό αληθεύει επίσης σχετικά με τον ουράνιο Πατέρα, τον Ιεχωβά Θεό.
Τα άτομα που θέλουν να γίνουν ακουστές οι προσευχές των από τον Θεό πρέπει να τον πλησιάσουν με αληθινή ταπεινότητα, μέσω του Υιού του, του Ιησού Χριστού. Μπορούμε ν’ αντιληφθούμε ότι αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος πλησιάσματος από τα λόγια του Ιησού στους ακολούθους του: «Και ό,τι αν ζητήσητε εν τω ονόματι μου, θέλω κάμει, τούτο, δια να δοξασθή ο Πατήρ εν τω Υιώ.» «Ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού.»—Ιωάν. 14:13, 6.
Επί πλέον, το άτομο που προσεύχεται στον Θεό πρέπει να έχη ορθά ελατήρια. Δεν μπορεί να πράττη αυτά που ο Θεός καταδικάζει και ν’ αναμένη να λάβη τη βοήθεια και την εύνοια του Θεού.—Ησ. 1:15-17.
Μια άλλη ζωτική απαίτησις για να εισακουώμεθα από τον Θεό είναι να προσευχώμεθα σε αρμονία με το θέλημα του. Ακόμη και ο Ιησούς Χριστός είπε: «Πλην ουχί το θέλημα μου, αλλά το σον ας γείνη.» (Λουκ. 22:42) Όμοια με τον Ιησού, το άτομο που έχει μια επιδοκιμασμένη στάσι ενώπιον του Θεού και προσεύχεται σε αρμονία με το θέλημα Του μπορεί, να είναι βέβαιο ότι θα λάβη απάντησι. Γράφοντας στους Χριστιανούς αδελφούς του, ο απόστολος Ιωάννης σχολίασε: «Και αύτη είναι η παρρησία, την οποίαν έχομεν προς αυτόν, ότι εάν ζητώμεν τι κατά το θέλημα αυτού, ακούει ημάς.»—1 Ιωάν. 5:14.
Ένας λόγος για τον οποίον πολλές προσευχές, συμπεριλαμβανομένων κι εκείνων για θαυματουργική θεραπεία, παραμένουν αναπάντητες είναι ότι δεν είναι σε αρμονία με το θέλημα του Θεού επί του παρόντος. Αλλά ένα άτομο θα μπορούσε να προβάλη ίσως αντίρρησι και να επιστήση την προσοχή στο ότι η Βίβλος αναφέρει άτομα τα οποία δοκίμασαν την πείρα θαυματουργικών θεραπειών. Αυτό ασφαλώς αληθεύει. Αλλά, μια εξέτασις του υπομνήματος σχετικά μ’ αυτά τα θαύματα δείχνει ότι αυτά εξυπηρετούσαν έναν ειδικό σκοπό. Συχνά τα θαύματα υπήρξαν απόδειξις του ότι εκείνοι που εξουσιοδοτούντο να τα εκτελούν είχαν την υποστήριξι του Θεού.
Όταν ιδρύθηκε η Χριστιανική εκκλησία στον πρώτο αιώνα μ.Χ., τα θαύματα αποτελούσαν μέρος της αποδείξεως ότι ο Θεός επεδοκίμαζε εκείνη την εκκλησία και δεν χρησιμοποιούσε πια τους φυσικούς Ισραηλίτες ως τον εκλεκτό λαό για το όνομά του. Εκείνοι που ανεγνώριζαν αυτό το γεγονός ασπάσθηκαν την Χριστιανοσύνη. Στη Λύδδα, παραδείγματος χάριν, ο απόστολος Πέτρος εθεράπευσε τον παράλυτο Αινέα. Σχετικά με το αποτέλεσμα αυτής της θαυματουργικής θεραπείας, η Βίβλος αναφέρει: «Είδον αυτόν πάντες οι κατοικούντες την Λύδδαν και τον Σάρωνα, οίτινες επέστρεψαν εις τον Κύριον.»—Πράξ. 9:35.
Εκείνοι που είχαν τη δύναμι να εκτελούν τέτοια θαύματα, δεν προσπάθησαν να θεραπεύσουν με θαυματουργικά μέσα τις δικές των ασθένειες ούτε τις ασθένειες των ομοίων με αυτούς λάτρεων.—1 Τιμ. 5:23.
Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος προφανώς ανεγνώριζαν ότι δεν ήταν θέλημα του Θεού να ζητούν θαυματουργική θεραπεία για τον εαυτό τους. Αν συνέβαινε αυτό, οι Χριστιανοί, θα μπορούσαν να έχουν παρατείνει τη ζωή των έπ’ αόριστον. Οποτεδήποτε ασθενούσε κάποιος ανάμεσα τους, θα μπορούσαν απλώς να προσευχηθούν γι’ αυτόν και η υγεία του θα επανήρχετο. Ούτε και ο θάνατος ακόμη δεν θα τους εμπόδιζε να συνεχίσουν να ζουν επ’ αόριστον στη γη. Όπως ο απόστολος Πέτρος είχε τη δύναμι ν’ αναστήση τη Δορκάδα από τους νεκρούς, κατά τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να είχε προσευχηθή και για άλλους Χριστιανούς ν’ αποκατασταθούν σε ζωή. Τότε, όποτε πέθαινε ένας Χριστιανός ο Πέτρος και άλλοι θα μπορούσαν να προσεύχωνται ώστε το άτομο ν’ ανασταίνεται επανειλημμένως.
Η Βίβλος, όμως, δείχνει ότι η χιλιετής βασιλεία του Ιησού είναι το μέσον του Θεού με το οποίο θα φέρη σε τέλος την ασθένεια, τα γηρατειά και τον θάνατο. (Αποκάλ. 20:6· 21:4) Άσχετα με τα επιχειρήματα που μπορεί να προβάλη κάποιος για τη θαυματουργική θεραπεία σήμερα, δεν αποτελεί αυτή η πορεία τώρα το μέσον του Θεού για ν’ αποκαταστήση την υγεία στους ανθρώπους. Κανείς σήμερα δεν μπορεί να αποκτήση τέλεια υγεία. Ακόμη κι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι έχουν θεραπευθή θαυματουργικά, ασθένησαν πάλι, γέρασαν και τελικά πέθαναν.
Εν τούτοις, η προσευχή μπορεί να επιτελέση πολλά πράγματα σήμερα. Εκατοντάδες χιλιάδες μπορούν να πιστοποιήσουν το γεγονός ότι ο Θεός έχει απαντήσει στις προσευχές των. Τους έχει υποστηρίξει σε καιρούς δυστυχίας. Μέσω του πνεύματος του, τους έχει δώσει την αναγκαία σοφία και υπομονή ν’ αντιμετωπίσουν προβλήματα και αντιξοότητες. Στη δική των περίπτωσι έχουν δοκιμάσει την εκπλήρωσι εκείνου που ο μαθητής Ιάκωβος έγραψε: «Εάν δε τις από σας ήναι ελλιπής σοφίας, ας ζητή παρά του Θεού του δίδοντος εις πάντας πλουσίως και μη ονειδίζοντος.» (Ιακ. 1:5) Όταν είναι ασθενείς, οι δούλοι του Θεού έχουν ενδυναμωθή να διατηρήσουν μια ορθή άποψι. Συμβαίνει αυτό που παρετήρησε ο ψαλμωδός σχετικά μ’ ένα ασθενές άτομο: «Ο Ιεχωβά θέλει ενδυναμώνει αυτόν επί της κλίνης της ασθενείας.»—Ψαλμ. 41:3.
Αν θέλετε να λαμβάνουν απάντησι οι προσευχές σας, βεβαιωθήτε ότι έχετε μια ευπρόσδεκτη στάσι ενώπιον του Θεού και ότι τα αιτήματα σας είναι σε αρμονία με το θέλημα του. Αυτό απαιτεί να έχετε ακριβή γνώσι του Λόγου του, της Αγίας Γραφής και να την εφαρμόζετε στη ζωή σας. Αν δεν μελετάτε τώρα την Αγία Γραφή, σας ενθαρρύνομε να το κάμετε. Οι Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά στην περιοχή σας θα είναι ευτυχείς να σας βοηθήσουν σ’ αυτό. Γιατί να μην διαπιστώσετε μόνοι σας τι μεγάλες ευλογίες προέρχονται, από την προσευχή όταν είναι σε πλήρη αρμονία με το θέλημα του Θεού όπως αποκαλύπτεται στην Αγία Γραφή;