Ποια Είναι η Άποψις της Βίβλου;

Θα Είναι Ανιαρή η Αιώνιος Ζωή;

ΤΑ αγαθά νέα που κήρυξε ο Ιησούς Χριστός όταν ήταν στη γη περιελάμβαναν τα εξής λόγια: «Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.»—Ιωάν. 3:16.

Πού θ’ απολαμβάνουν τη ζωή εκείνοι που θα σωθούν; Από τις Γραφές μαθαίνομε ότι μερικοί θ’ αποκτήσουν αιώνια ζωή στον ουρανό. Αυτό έγινε φανερό από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στους ακολούθους του: «Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα· . . . υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, δια να ήσθε και σεις, όπου είμαι εγώ.» Οι πρώτοι Χριστιανοί είχαν αυτή την ελπίδα, όπως ακριβώς έγραψε ο απόστολος Παύλος ότι υπήρχε γι’ αυτόν ‘οικία αχειροποίητος, αιώνιος εν τοις ουρανοίς.’ (Ιωάν. 14:2, 3· 2 Κορ. 5:1) Τα εδάφια Αποκάλυψις 7:4-8 και 14:1, 3 δείχνουν ότι ο αριθμός των ατόμων που θα έχουν αυτή την πείρα περιορίζεται σε 144.000.

Το γεγονός ότι υπάρχει ένα επίγειο μέλλον για πολλούς από το ανθρώπινο γένος φαίνεται από την προσευχή που έδωσε ως πρότυπο ο Ιησούς, διότι τότε είπε στους ακολούθους του να προσεύχωνται να γίνη το θέλημα του Θεού στη γη όπως γίνεται στον ουρανό. (Ματθ. 6:10) Επίσης, μερικές προφητείες όπως αυτές που είναι γραμμένες στα εδάφια Αββακούμ 2:14 και Αποκάλυψις 21:4, δείχνουν ότι για πολλούς θα υπάρξη ένα επίγειο μέλλον: «Η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως της δόξης του Ιεχωβά, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν.» «Θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.» Αυτή η προφητική υπόσχεσις εφαρμόζεται συχνά στο πνευματικό βασίλειο, αλλά είναι ορθό αυτό; Τα συμφραζόμενα αυτής της προφητείας αναφέρονται σε μια ‘νέα γη’ και δηλώνουν ότι θα κατέλθη «η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων, και θέλει σκηνώσει μετ’ αυτών,» με μια αντιπροσωπευτική έννοια, φυσικά.—Αποκάλ. 21:1, 3.

Υπάρχουν, όμως, μερικοί που λέγουν ότι δεν ενδιαφέρονται για αιώνια ζωή μ’ αυτές τις συνθήκες, ούτε στον ουρανό ούτε στη γη. Λέγουν: «Δεν θα ήθελα να ζω για πάντα μ’ αυτές τις συνθήκες. Η ζωή θα ήταν ανιαρή, στην πραγματικότητα, ανυπόφορα μονότονη αν δεν υπάρχουν πράγματα όπως είναι οι πόλεμοι, η βία και οι καταστροφές. Μ’ αρέσουν οι συγκινήσεις. Αυτά τα πράγματα κάνουν τη ζωή ενδιαφέρουσα.»

Αλλά, θα αισθάνωνται ανία αυτοί που θ’ αποκτήσουν αιώνια ζωή στον ουρανό; Ο ουρανός δεν είναι μέρος οκνηρίας. Έτσι, ο Ιησούς είπε: «Ο Πατήρ μου εργάζεται έως τώρα, και εγώ εργάζομαι.» (Ιωάν. 5:17) Τόσο εκείνος όσο και ο Ιεχωβά Θεός περιγράφονται ως ευτυχή πρόσωπα κι έτσι δεν θα μπορούσαν να αισθάνωνται ανία· μια αιτία για την ευτυχία τους είναι το ότι είναι απασχολημένοι. Και, σχετικά με τους ακολούθους του Ιησού Χριστού που αποκτούν ουράνια ζωή, μας λέγεται το εξής: «Μακάριος και άγιος, όστις έχει μέρος εις την πρώτην ανάστασιν . . . θέλουσιν είσθαι ιερείς του Θεού και του Χριστού και θέλουσι βασιλεύσει μετ’ αυτού χίλια έτη.» Ως ‘σπέρμα του Αβραάμ’ θα μετέχουν μαζί με τον Ιησού Χριστό στην ευλογία όλων των οικογενειών στη γη.—Αποκάλ. 20:6· Γεν. 22:17, 18· Γαλ. 3:16, 29.

Τότε, μήπως εκείνοι που θ’ αποκτήσουν αιώνιο ζωή στη γη θα αισθάνωνται ανία; Εκείνοι που ισχυρίζονται ότι χρειάζονται τις συγκινήσεις των πολέμων, των ατυχημάτων, της βίας και των καταστροφών για να είναι η ζωή ενδιαφέρουσα, στερούνται οπωσδήποτε συμπαθείας προς τους άλλους. Θα ήθελαν να είναι οι ίδιοι θύματα αυτών των πραγμάτων ώστε οι άλλοι άνθρωποι να μη βρίσκουν τη ζωή ανιαρή; Δύσκολα μπορούμε να το πιστέψωμε αυτό! Μια τέτοια διανοητική στάσις αποκαλύπτει απερίσκεπτη ιδιοτέλεια όπως επίσης και ανωριμότητα καρδιάς και διανοίας.

Η Αγία Γραφή μάς λέγει, ότι ο Αβραάμ έζησε 175 χρόνια κι έπειτα πέθανε, «γέρων και πλήρης ημερών (γέρων και ικανοποιημένος, ΜΝΚ.)» Ασφαλώς δεν αισθανόταν ανία. (Γέν. 25:8.) Είναι αλήθεια ότι τα γηρατειά που αφήνουν τον άνθρωπο αβοήθητο μπορεί να φέρνουν ανία, αλλά η Αγία Γραφή δεν παρουσιάζει καμμιά τέτοια θλιβερή προοπτική. Εκείνοι που θα ζουν για πάντα θ’ απολαμβάνουν μόνιμη νεότητα. Ένας γνωστός Χριστιανός διάκονος απεικόνισε κάποτε την ωραία κατάστασι που θα επικρατή τότε ως εξής: «Φαντασθήτε μπροστά σας τη δόξα της τέλειας ζωής. Ούτε μια κηλίδα αμαρτίας δεν αμαυρώνει την αρμονία και την ειρήνη της τελείας κοινωνίας· ούτε μια πικρή σκέψις, ούτε μια αφιλάγαθη ματιά ή λέξι· η αγάπη που αναβλύζει από κάθε καρδιά, συναντά την ίδια ανταπόκρισι από κάθε άλλη καρδιά και η καλωσύνη χαρακτηρίζει κάθε ενέργεια. . . . Σκεφθήτε όλες τις εικόνες συγκριτικής υγείας και ομορφιάς στις ανθρώπινες μορφές και στα χαρακτηριστικά που έχετε δει ποτέ και μάθετε ότι η τέλεια ανθρωπότης θα υπερβαίνη κατά πολύ την ωραιότητα. Η εσωτερική αγνότης και η διανοητική και ηθική τελειότης θα χαρακτηρίζη και θα δοξάζη κάθε χαρούμενη έκφρασι. Αυτή θα είναι η κοινωνία της γης.»

Πράγματι, ακόμη και σήμερα, με τις παρούσες ατελείς συνθήκες, υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μέχρι τα ενενήντα τους και δεν έχουν αισθανθή ποτέ ανία. Παραδείγματος χάριν, ένας διάσημος βιολοντσελλίστας πέθανε προσφάτως σε ηλικία ενενήντα έξη ετών. Μέχρι τον θάνατο του διήγε πλήρη κι ευτυχισμένη ζωή και χωρίς αμφιβολία, δεν θα επιθυμούσε τίποτε καλύτερο από το να ζη για πάντα και να φέρη ευτυχία στους ανθρώπους με τα μουσικά του χαρίσματα.

Αυτό θα συμβαίνη στο νέο σύστημα πραγμάτων όταν οι άνθρωποι αρχίσουν ν’ απολαμβάνουν τις ευλογίες της βασιλείας του Θεού. Θα έχουν ειρήνη με τον Ιεχωβά Θεό, τον Δημιουργό και ευεργέτη τους. Θα συνεχίζουν να Τον λατρεύουν «εν πνεύματι και αληθεία.» Η λατρεία που θα προσφέρουν στον Θεό τους Ιεχωβά θα είναι ένα από τα πράγματα που θα δίνουν στη ζωή τους πλούτο κι ευτυχία. Επίσης, όχι μόνον θα βρίσκωνται σε ειρήνη ο ένας με τον άλλο, αλλά θα διάκεινται τόσο ευγενώς ο ένας προς τον άλλο ώστε θα κάνουν συνεχώς καλό στους άλλους.

Βέβαια, θα διαθέτουν ένα μέρος του χρόνου των για να φροντίζουν για τις φυσικές των ανάγκες· θα πρέπει να εργάζωνται για να έχουν την αναγκαία τροφή, ρουχισμό και στέγη. Θα χρειάζωνται να λαμβάνουν γεύματα τακτικά, και το φαγητό δεν γίνεται ποτέ ανιαρό όσο συχνά κι αν τρώμε. Επί πλέον, θα υπάρχη άφθονος χρόνος για ανάπαυσι και επισκέψεις στους φίλους, στους συγγενείς ή σε μερικούς γνωστούς δούλους του Ιεχωβά Θεού, όπως είναι ο Νώε ή ο Αβραάμ.

Πράγματι, ακριβώς όπως ποτέ δεν αισθανόμεθα ανία όταν τρώμε, έτσι και το ανθρώπινο γένος δεν θα βαριέται ποτέ να μαθαίνη καινούργια πράγματα και ν’ αποκτά καινούργιες επιδεξιότητες. Θα υπάρχη καθημερινά χρόνος γι’ αυτά τα πράγματα. Το ανθρώπινο γένος θα έχη άφθονο χρόνο ν’ ασκή τόσο τη διάνοια του όσο και το σώμα του. Αφού τα εμπορικοποιημένα κι ανταγωνιστικά σπορ θ’ αποτελούν πράγματα του παρελθόντος θα υπάρχουν, χωρίς αμφιβολία πιο υγιεινοί τρόποι να δαπανά κανείς τη δραστηριότητα του, όπως είναι τα ομαδικά παιγνίδια, η πεζοπορία και το κολύμπι. Εκείνοι που αγαπούν τη μουσική θα μάθουν να παίζουν επιδέξια την πιο μεγαλόπρεπη μουσική που θα συνθέσουν τότε, με όλη την ποικιλία των οργάνων που οι τέλειοι άνθρωποι θα εφεύρουν χωρίς αμφιβολία.

Πολλά άτομα αναμφιβόλως θα θελήσουν να χρησιμοποιούν τον ελεύθερο χρόνο τους στη διάρκεια των αιώνων για να μελετήσουν τη μεγάλη ποικιλία της φυτικής ζωής η οποία περιλαμβάνει, όπως λέγεται, περισσότερα από 350.000 γνωστά είδη. Θα μπορούν, επίσης, να δαπανήσουν όσα χρόνια θέλουν για να γνωρισθούν πλήρως με τα πάρα πολλά διαφορετικά είδη θηλαστικών, ερπετών, πτηνών, ψαριών και εντόμων. Άλλοι μπορεί να προτιμήσουν να κατευθύνουν τις επιδεξιότητες των σε τέχνες όπως είναι η ζωγραφική και η γλυπτική ή σε διαφόρους τομείς της επιστήμης. Πράγματι, το ανθρώπινο γένος πάντοτε θα μαθαίνη, πάντοτε θα έρχεται σ’ επαφή με νέες ιδέες. Θα αισθάνεται ανία; Ποτέ! Ποτέ σ’ όλη την αιωνιότητα!