Τι θα Εκάνατε Εσείς;
ΗΤΑΝ η περίοδος των διακοπών, ένας καιρός για ευθυμία και καλή διάθεσι όπως υποτίθεται. Η τοποθεσία ήταν ένας πολυάσχολος σταθμός εξυπηρετήσεως σε μια μεγάλη πόλι των Ηνωμένων Πολιτειών. Κατά τις πρώτες πρωινές ώρες, κλέπτες είχαν ληστέψει τον σταθμό αφήνοντας τους δύο φυλακές του δεμένους. Πλήθος αυτοκινητιστών περνούσαν κατά διαστήματα από εκεί. Μερικοί γελούσαν με το πάθημα των φυλάκων, αλλά δεν έκαναν τίποτα για να τους βοηθήσουν. Μέχρι να τηλεφωνήση κάποιος πελάτης στην αστυνομία, περίπου εκατό αυτοκινητισταί ανεφέρθη ότι πήραν βενζίνη και τσιγάρα χωρίς να πληρώσουν τίποτε. Αν σας παρουσιαζόταν μια παρόμοια ευκαιρία ν’ αγοράσετε κάτι χωρίς να πληρώσετε τι θα εκάνατε;
Εξετάστε μια άλλη περίπτωσι. Μέσα σ’ ένα έτος, ένα ξενοδοχείο στο Τορόντο του Οντάριο στον Καναδά, ανέφερε απώλεια (και πιθανή κλοπή) 7.665 περίπου τεμαχίων μαχαιρικών καθώς επίσης και 2.800 σταχτοδοχείων. Αν αντιμετωπίζατε εσείς την πιθανότητα να επωφεληθήτε από τέτοιες περιπτώσεις τι θα εκάνατε;
Φαντασθήτε την έκπληξι του ξενοδόχου όταν έλαβε μια κλεμμένη σταχτοθήκη κάποια μέρα ταχυδρομικώς. Μια επιστολή που τη συνώδευε έλεγε τα εξής: «Ταπεινά σας επιστρέψω το σταχτοδοχείο σας, το οποίο πράγματι έκλεψα από σας πριν μερικά χρόνια. Λυπούμαι πολύ που το έκλεψα και ζητώ τη συγγνώμη σας. Ο λόγος που το επιστρέφω είναι επειδή έγινα Χριστιανός μάρτυς του Ιεχωβά και προσπαθώ να ζω τώρα σύμφωνα με τη Βίβλο.
Το τι θα κάμη ένα άτομο για τα περασμένα σφάλματα του πρέπει να το αποφασίση προσωπικά. Είναι αλήθεια ότι κανείς δεν έχει ένα τέλειο παρελθόν. «Εάν, Γιαχ παρατηρήσης ανομίας, Ιεχωβά, τις θέλει δυνηθή να σταθή;» ερωτά η Βίβλος. (Ψαλμ. 130:3, ΜΝΚ) Εν τούτοις, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά γενικά προσπαθούν να ενεργούν με έντιμο τρόπο. Γιατί;
Αυτοί οι Χριστιανοί δεν προσπαθούν να κάμουν όνομα για τους εαυτούς των με το να είναι έντιμοι. Δεν επιζητούν επαίνους από τους άλλους. Ούτε ακολουθούν απλώς την παλαιά παροιμία, «Η εντιμότης είναι η καλύτερη πολιτική.» Σαφή οφέλη προέρχονται από την εντιμότητα. Και υπάρχει ένας πολύ σπουδαίος λόγος για τον οποίο αυτοί οι Χριστιανοί είναι έντιμοι.
Κατ’ αρχήν, ας εξετάσωμε μερικά οφέλη που προκύπτουν από την εντιμότητα. Η Βίβλος λέγει: «Ο δωρολήπτης ταράττει τον οίκον αυτού.» (Παροιμ. 15:27) Ένα άτομο που είναι άπληστο για ανέντιμο κέρδος, χρησιμοποιώντας ίσως τη μέθοδο της δωροδοκίας, μπορεί να πιστεύη ότι η πορεία του είναι ωφέλιμη. Εν τούτοις, όταν οι άλλοι εξακριβώσουν την ανεντιμότητα του δεν θα τον εμπιστεύωνται πλέον και δεν θα θέλουν να έχουν περαιτέρω δοσοληψίες μαζί του. Ίσως μάλιστα τιμωρηθή για την ανέντιμη συνήθεια του, και όλη η οικογένεια του μπορεί να υποφέρη από τη δική του αδικοπραγία.
Εξ άλλου, οι άνθρωποι έχουν την τάσι να εμπιστεύωνται ένα άτομο που είναι γνωστό για την εντιμότητα του. Ο έντιμος τρόπος ζωής έχει καταλήξει πολλές φορές σε υλικά οφέλη. Παραδείγματος χάριν: Χρόνια πριν, ένας αλλοδαπός φοιτητής, ο οποίος φοιτούσε σ’ ένα κολλέγιο στη μεσοδυτική περιοχή των Ηνωμένων Πολιτειών, αγόρασε ένα αυτοκίνητο από κάποιον ντόπιο έμπορο αυτοκινήτων. Πέρασαν δεκαπέντε περίπου χρόνια. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα ο πρώην φοιτητής έγινε ο μόνος αντιπρόσωπος αγορών της Ενώσεως των Εργολάβων του Ιράν. Πόσο εξεπλάγη εκείνος ο έμπορος αυτοκινήτων όταν ο πρώην φοιτητής έκλεισε μ’ αυτόν μια παραγγελία πολλών εκατομμυρίων δολλαρίων για 1.100 φορτηγά! Γιατί; Διότι εκείνη τη φορά πριν από χρόνια ο φοιτητής είχε καταλάβει ότι ο έμπορος του είχε φερθή με εντιμότητα. «Είναι απίστευτο,» είπε ο έμπορος. «Ήταν απλώς ένας συνηθισμένος φοιτητής και του πουλήσαμε ένα αυτοκίνητο. Όταν ρίχνης τον άρτον σου επί των υδάτων, ποτέ δεν γνωρίζεις πώς θα επιστρέψη σ’ εσένα.»
Η εντιμότης κάνει τους άλλους ανθρώπους ευτυχισμένους. Υπάρχει επίσης ένας τρόπος ανταμοιβής γι’ αυτόν ο οποίος είναι έντιμος. Ο έμπορος αυτοκινήτων, που προαναφέρθηκε, χρησιμοποίησε μια Βιβλική έκφρασι όταν μίλησε για τη ρίψι του άρτου επάνω στα ύδατα. «Ρίψον τον άρτον σου επί πρόσωπον των υδάτων· διότι εν πολλαίς ημέραις θέλεις ευρεί αυτόν.» (Εκκλησ. 11:1) Ναι, όταν συμπεριφερόμεθα στους άλλους με καλωσύνη κι εντιμότητα, είναι πιθανόν ν’ ανταποκριθούν κι αυτοί με τον ίδιο τρόπο. Με άλλα λόγια, ‘θερίζομε ότι σπείρομε.’ (Γαλ. 6:7) Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Δίδετε, και θέλει δοθή εις εσάς· μέτρον καλόν, πεπιεσμένον και συγκεκαθισμένον και υπερεχχυνόμενον θέλουσι δώσει εις τον κόλπον σας. Διότι με το αυτό μέτρον, με το οποίον μετρείτε, θέλει αντιμετρηθή εις εσάς.»—Λουκ. 6:38.
Ένα άλλο όφελος: Το έντιμο άτομο μπορεί να έχη μια καθαρή συνείδησι. Δεν «ζη μεσ’ το ψέμα» προσποιούμενος μόνο ότι ενεργεί με εντιμότητα. Ούτε ανησυχεί μήπως συλληφθή σε κάποια ανέντιμη πράξι. Ούτε περνά τις νύχτες άγρυπνος συλλογιζόμενος αυτά τα πράγματα!
Αλλ’ ας υποθέσωμε ότι η εντιμότης δεν φαίνεται να ωφελή ποτέ ολικώς ή σωματικώς κάποιον που την εφαρμόζει. Αυτοί των οποίων οι ζωές διαμορφώνονται από τη Βίβλο θα συνεχίσουν να είναι έντιμοι. Γιατί; Διότι έχουν ένα πολύ σπουδαίο λόγο για να ενεργούν εντίμως. Επιθυμούν να ευχαριστήσουν τον Ιεχωβά Θεό και αυτός απαιτεί εντιμότητα απ’ όλα τα άτομα που επιθυμούν να έχουν την επιδοκιμασία του. Αυτό φαίνεται καθαρά στον εμπνευσμένο Λόγο του Θεού. Παραδείγματος χάριν, μας λέγει: «Ζύγια διάφορα [ένα το οποίο δίνει σ’ ένα άτομο, όταν αγοράζη, άδικο κέρδος κι ένα άλλο που τον καθιστά ικανό να κλέβη όταν πωλή] είναι βδέλυγμα εις τον Ιεχωβά· και η δολία πλάστιγξ δεν είναι καλόν.»—Παροιμ. 20:23, ΜΝΚ.
Έχοντας αυτά τα λόγια υπ’ όψιν, τι νομίζετε ότι οι πιστοί απόστολοι του Ιησού Χριστού θα έκαναν αν τους εδίδετο η ευκαιρία να είναι ανέντιμοι; Παρατηρήστε τι είπε ο απόστολος Παύλος: «Προνοούντες τα καλά ουχί μόνον ενώπιον του Ιεχωβά, αλλά και ενώπιον των ανθρώπων.» (2 Κορ. 8:21 ΜΝΚ· παραβάλατε με Παροιμίες 3:4) Προφανώς οι απόστολοι δεν θα κατέφευγαν σε ανέντιμες πράξεις, αλλά με εμπιστοσύνη ειργάζοντο «προνοούντες τα καλά» (τα έντιμα, ΜΝΚ). Αλλά η Χριστιανική εντιμότης περιλαμβάνει κάτι περισσότερο απ’ αυτό.
Ο Παύλος, επίσης, έγραφε: «Αλλ’ απηρνήθημεν τα κρυπτά της αισχύνης, μη περιπατούντες εν πανουργία μηδέ δολόνοντες τον λόγον του Θεού, αλλά με την φανέρωσιν της αληθείας συνιστώντες εαυτούς προς πάσαν συνείδησιν ανθρώπων ενώπιον του Θεού.» (2 Κορ. 4:2) Βέβαια, ο Παύλος ήταν ευθύς στις σχέσεις του με τους άλλους. Ένα μη ευθές άτομο απομακρύνεται από μια καθαρή και ευσεβή πορεία. Τα άτομα αυτού του είδους δεν απολαμβάνουν την επιδοκιμασία του Θεού, διότι οι Γραφές λέγουν: «Διότι ο Ιεχωβά βδελύττεται τον σκολιόν, το δε απόρρητον αυτού φανερώνεται εις τους δικαίους.»—Παροιμ. 3:32, ΜΝΚ.
Άρα, λοιπόν, ένα άτομο που επιθυμεί να έχη μία στενή σχέσι με τον Ύψιστο Θεό, τον Ιεχωβά, θ’ αγωνίζεται να συμπεριφέρεται έντιμα σ’ όλες τις περιπτώσεις. Γνωρίζομε ότι ο απόστολος Παύλος θα ενεργούσε μ’ αυτόν τον τρόπο, διότι έγραψε: «Προσεύχεσθε περί ημών διότι είμεθα πεπεισμένοι ότι έχομεν καλήν συνείδησιν, θέλοντες να πολιτευώμεθα κατά πάντα καλώς.»—Εβρ. 13:18.