Γιατί μια Περιστερά;

Αμέσως μετά το βάπτισμα του Ιησού στο νερό «κατέβη το πνεύμα το άγιον εν σωματική μορφή ως περιστερά επ’ αυτόν.» (Λουκ. 3:22) Αυτή η κάθοδος του πνεύματος μπορεί να ήταν σαν το φτερούγισμα ενός περιστεριού καθώς πλησιάζει να καθήση.

Τα περιστέρια χρησιμοποιούντο από τους αρχαίους Ισραηλίτας για θυσιαστικούς σκοπούς. (Μάρκ. 11:15· Ιωάν. 2:14-16) Το πουλί αυτό συμβόλιζε την αθωότητα και την αγνότητα όπως φαίνεται από τα λόγια του Ιησού στους μαθητής του: «Γίνεσθε . . . απλοί (αθώοι) ως αι περιστεραί.» (Ματθ. 10:16) Ο Νώε εξαπέλυσε ένα περιστέρι από την κιβωτό και αυτό έφερε πίσω ένα φύλλο ελιάς, δείχνοντας ότι τα νερά του κατακλυσμού υποχωρούσαν. (Γεν. 8:11) Αυτό έδειχνε ότι πλησίαζε ένας καιρός αναπαύσεως και ειρήνης, διότι είχε προλεχθή σχετικά με τον Νώε: «Ούτος θέλει ανακουφίσει ημάς από του έργου ημών, και από του μόχθου των χειρών ημών, εξ αιτίας της γης την οποίαν κατηράσθη ο Κύριος.» (Γεν. 5:29) Έτσι, στο βάπτισμα του Ιησού, το περιστέρι μπορούσε κατάλληλα να ελκύση την προσοχή στο ρόλο του Ιησού ως του Μεσσίου, του αγνού και αναμάρτητου Υιού του Θεού. Και η θυσία της ζωής του για το ανθρώπινο γένος θα έθετε τη βάσι για μια περίοδο αναπαύσεως και ειρήνης στη διάρκεια της διακυβερνήσεως του ως βασιλέως.