Κάτι Καλύτερο από τον Εθνικισμό

Οι άνθρωποι κάθε χώρας θέλουν να πιστεύουν ότι αυτοί και οι απόγονοι τους θα έχουν ένα καλύτερο μέλλον. Αλλά πώς θα συμβή αυτό; Με τις μεμονωμένες προσπάθειες κάθε έθνους;

Υπάρχουν σήμερα περισσότερα έθνη από ποτέ προηγουμένως. Καθένα υπόσχεται στον λαό του καλύτερους καιρούς και απαιτεί υπακοή στον τρόπο ενεργείας του. Αλλά μήπως κάποιο έθνος, ή ένας όμιλος εθνών, βρήκε τον δρόμο που οδηγεί στη βελτίωσι ολόκληρης της ανθρώπινης οικογενείας; Ασφαλώς είχαν τον χρόνο να το κάμουν. Εν τούτοις, ο αιώνας μας είναι γεμάτος από καταστρεπτικές αποτυχίες.

Δεν μπορούμε να παραβλέψωμε το γεγονός ότι η διαίρεσις της γης, σε τόσο πολλά διαφορετικά έθνη δεν αποδείχθηκε ωφέλιμη, Ένας ‘διηρημένος οίκος’ δεν θα μπορούσε να λύση τα πολύπλοκα προβλήματα του κόσμου.

Επί παραδείγματι, το περιοδικό Παρέηντ λέγει: «Το ένα τέταρτο του πληθυσμού της γης είναι σχεδόν πάντοτε πεινασμένο και το ένα δέκατο βρίσκεται στο χείλος του θανάτου λόγω της ελαχίστης τροφής που λαμβάνει.» Εν τούτοις, οι ειδικοί επί των τροφίμων λέγουν ότι γι’ αυτό δεν φταίει η γη, αφού μπορεί να παράγη αρκετά τρόφιμα, αλλά τα διηρημένα πολιτικά και οικονομικά συστήματα που εμποδίζουν τη συνεργασία και την κατάλληλη κατανομή.

Επίσης, τα διηρημένα έθνη φοβούνται το ένα το άλλο λόγω της εθνικής υπερηφανίας—του εθνικισμού. Έτσι, τα έθνη του κόσμου δαπανούν τώρα πάνω από 300 δισεκατομμύρια δολλάρια για εξοπλισμούς. Φαντασθήτε τι θα μπορούσε να επιτύχη η ανθρώπινη οικογένεια, αν αυτά τα χρήματα χρησιμοποιούντο για παραγωγικούς σκοπούς!

Πραγματικά, κανένα έθνος η ιδεολογία δεν μπορεί να δώση στους ανθρώπους αυτό που επιθυμούν και χρειάζονται περισσότερο. Και αυτό που επιθυμούν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι αληθινή ειρήνη, μόνιμη ασφάλεια, ευημερία, υγεία και ευτυχία.

Σκεφθήτε τις επιθυμητές ιδιότητες που θα μπορούσαν ν’ απολαμβάνουν όλες οι ομάδες εθνών, αν οι άνθρωποι μπορούσαν να ζουν σαν μια αγαπημένη οικογένεια, σαν αφοσιωμένοι κι έμπιστοι αδελφοί. Δεν είναι ενδιαφέρον να δοκιμάση κανείς τη μεγάλη ποικιλία των τροφίμων που τρώνε οι διάφοροι λαοί; Πολλά είδη ενδυμασίας και μουσικής είναι ευχάριστα. Αν δεν υπήρχαν οι σημερινές διαιρέσεις σε έθνη, υπάρχουν πολλά καλά χαρακτηριστικά σ’ όλους τους πολιτισμούς που θα μπορούσαν να προσθέσουν πολύ στην απόλαυσι της ζωής.

Δεν Έχει Νόημα

Οι διαμάχες των εθνών ή των φυλών δεν έχουν νόημα, αφού όλοι έχομε κοινούς γονείς.

Ο αποθανών Βρεταννός ιστορικός Άρνολντ Τόυνμπη είπε για τον εθνικισμό: «Είναι μια κατάστασις διανοίας κατά την οποίαν αποδίδομε την υπέρτατη πολιτική μας υπακοή σ’ ένα κλάσμα της ανθρώπινης φυλής . . . άσχετα με τις συνέπειες που μπορεί να έχη αυτό για την ξένη πλειονότητα της ανθρώπινης φυλής.»

Επειδή ο εθνικισμός είναι τόσο διαιρετικός και καταστρεπτικός, ο Τόυνμπη είπε γι’ αυτόν: «Ο εθνικισμός είναι μια διανοητική ασθένεια.» Και ο πρώην Γενικός Γραμματεύς των Ηνωμένων Εθνών, Ου Θαντ, παρετήρησε: «Πάρα πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζομε σήμερα οφείλονται ή είναι αποτέλεσμα εσφαλμένων απόψεων—μερικές από τις οποίες υιοθετήθηκαν σχεδόν ασυναίσθητα. Μεταξύ αυτών είναι η αντίληψις του στενού εθνικισμού—‘η πατρίδα μου, καλή ή κακή.’»

Ο Δημιουργός του ανθρωπίνου γένους, ο Ιεχωβά Θεός, «δεν είναι προσωπολήπτης,» λέγει ο Λόγος του. (Πράξ. 10:34) Και αφού «έκαμεν εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων,» είναι φανερό ότι ούτε για τον Δημιουργό του ανθρώπου, έχει νόημα η διαίρεσις σε έθνη.—Πράξ. 17:26.

Υπάρχει, όμως, καμμιά πραγματική ελπίδα ότι κάποτε όλα τα έθνη θα ξεπεράσουν τις εθνικές των προκαταλήψεις και θα ενωθούν σε μια διεθνή αδελφότητα που θα εργάζεται για το καλό όλων των ανθρώπων;

Η Ενότης Πλησιάζει!

Ναι, υπάρχει πραγματική ελπίδα. Ο ίδιος ο Λόγος του Θεού εγγυάται ότι η παρούσα διηρημένη κατάστασις του ανθρωπίνου γένους θα τελειώση σύντομα. Δεν θα υπάρχουν πια οι βλαβερές διαιρέσεις.—Δαν. 2:28, 44.

Η Βιβλική προφητεία δείχνει ότι τώρα ζούμε «εν ταις εσχάταις ημέραις,» ακριβώς πριν από τον καιρό που θα επέμβη ο Θεός στις υποθέσεις των ανθρώπων για να δώση τέλος στο παρόν διηρημένο σύστημα της ανθρώπινης διακυβερνήσεως. Αλλά σ’ αυτόν ακριβώς τον ίδιο καιρό, όπως προλέγει το δεύτερο κεφάλαιο του Ησαΐα, η αληθινή του λατρεία θα υψώνετο ώστε «πάντα τα έθνη θέλουσι συρρέει» εις αυτήν.

Με ποιο αποτέλεσμα; Ο Θεός «θέλει κρίνει αναμέσον των εθνών και θέλει ελέγξει πολλούς λαούς· και θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών δια υνία και τας λόγχας αυτών δια δρέπανα· δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους, ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον.»—Ησ. 2:4.

Ναι, ο Παντοδύναμος Θεός ακριβώς τώρα συνάγει τα άτομα που έχουν ειλικρινή καρδιά σε μια διεθνή αδελφότητα και τα διδάσκει πώς να ζουν σε μια δίκαιη νέα τάξι που αυτός θα κατευθύνη από τον ουρανό. Και αφού καταστρέψη το παρόν πονηρό σύστημα, ο Θεός θα εισαγάγη τους επιζώντες που ‘έχει ελέγξει’ στη νέα του τάξι της αιώνιας ειρήνης και ευημερίας.

Η Αποκάλυψις, κεφάλαιο 7 εδάφιον 9, δείχνει ότι αυτοί οι επιζώντες είναι «όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών.» Αυτοί είναι εκείνοι που υποτάσσονται στη διακυβέρνησί Του. Αυτοί αντιλαμβάνονται ότι, άσχετα με τα οφέλη που θα μπορούσε να επιφέρη ένα έθνος, τίποτε δεν μπορεί να παραβληθή με την ελπίδα ζωής στη νέα τάξι του Θεού. Μόνον ο Θεός, κι όχι ο άνθρωπος, μπορεί να οδηγήση τους ευπειθείς ανθρώπους σ’ αυτόν τον επιθυμητό σκοπό.