Ματιές στον Κόσμο—Β΄
Λεσβία Επισκοπελιανή Διάκονος
◆ Ο Επισκοπελιανός επίσκοπος της Νέας Υόρκης, Πωλ Μουρ, είπε ότι η χειροτονία της δεδηλωμένης λεσβίας Έλλεν Μπάρρεττ ως διακόνου «είναι υγιής ανάπτυξις του πολιτισμού μας και της εκκλησίας μας.» Παρετήρησε τα εξής: «Η ιστορία δείχνει ότι πολλοί από τους καλύτερους κληρικούς της εκκλησίας μας είχαν αυτό το προσωπικό χαρακτηριστικό, αλλά μόνο προσφάτως έγινε δυνατό να το δεχθή το κοινωνικό κλίμα.» Ο Μουρ βεβαίωσε ότι η ομοφυλοφιλία «δεν είναι ανήθικη υπόθεσις.» Αλλά ο Θεός διαφωνεί με τον επίσκοπο, αφού θεωρεί ως ‘ατιμίαν’ τη σεξουαλική διαγωγή των γυναικών που άλλαξαν τη «φυσική χρήσι εις την παρά φύσιν.»—Ρωμ. 1:26, 27.
‘Ψευδής Πατριωτισμός’
◆ Ο διωγμός των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Μαλάουι επικρίνεται ευρέως από τον παγκόσμιο τύπο. Μερικοί σχολιασταί υπαινίσονται ότι αυτό είναι απόδειξις ότι πολλά από τα έθνη της Αφρικής που απέκτησαν προσφάτως ανεξαρτησία δεν είναι αρκετά «πολιτισμένα» για ν’ αυτοκυβερνώνται. Αλλά η εφημερίδα Γκαζέτ της πόλεως Τσάρλστον υπενθυμίζει στους Αμερικανούς αναγνώστες της το δικό τους παρελθόν: «Όλοι μας πρέπει να διαμαρτυρηθούμε για τη μεταχείρισι που γίνεται στους Μάρτυρες στη Μαλάουι. Αλλά πρέπει να μη ξεχνάμε ότι κι εμείς, επίσης, υποκινηθήκαμε κάποτε από ένα ψευδές αίσθημα πατριωτισμού να διώξωμε, σε μικρότερο βαθμό, ένα ακίνδυνο δόγμα.» Αυτός ο διωγμός των Μαρτύρων του Ιεχωβά στις Ηνωμένες Πολιτείες έλαβε χώρα στα τέλη της δεκαετίας του 1930 και στις αρχές της δεκαετίας του 1940. Αυτά τα πράγματα λοιπόν μπορούν να συμβούν ακόμη και στα δημοκρατικά έθνη αν δεν προστατεύωνται οι ελευθερίες τις οποίες εγγυάται ο νόμος.
Τα Σχολεία Δεν Μπορούν ν’ Ανταπεξέλθουν
◆ Γράφοντας για το Πόυντερ Σέντερ στο Δημόσιο Αμερικανικό Ίδρυμα του Πανεπιστημίου της Ινδιάνας, η Ελίζαμπεθ Σάννον λέγει: «Τα γυμνάσια και τα λύκεια δεν μπορούν να τα ‘βγάλουν πέρα’ πια με τον αυξανόμενο αριθμό των απογοητευμένων, άβουλων εφήβων που έρχονται . . . θα επιθυμούσαν να βρίσκονται κάπου αλλού και είναι ανίκανοι να κατανοήσουν αυτά που υποτίθεται ότι μαθαίνουν. Δεν υπάρχει τρόπος για τον καθηγητή, όσο ικανός κι αν είναι, να μπορή να διδάξη γλώσσα, μαθηματικά, επιστήμη ή ιστορία σε μια μεγάλη τάξι γυμνασίου, στην οποία οι μισοί ή και περισσότεροι έχουν τόσο μικρές ικανότητες αναγνώσεως ώστε δεν μπορούν να κατανοήσουν την ύλη που υπάρχει στα σχολικά βιβλία που χρησιμοποιούν. Αυτοί οι νεαροί θα βγουν σύντομα στην κοινωνία, ανίκανοι, ανεκπαίδευτοι, και θα ψάχνουν να βρουν κάποιον για να κατηγορήσουν. Αν η κοινωνία μας δεν βρη καλύτερους τρόπους χειρισμού αυτών των αποτυχιών, τα σχολεία δεν θα μπορέσουν ν’ αντιμετωπίσουν τη βία που ασκείται στους διαδρόμους των. Κι’ αν δεν απαλλαγούν απ’ αυτό το φορτίο, τα σχολεία θα συντριβούν κάτω από το βάρος.»
Απώλειες των Καθολικών
◆ Σύμφωνα με τα περιοδικό Τάιμ, οι Επίσημοι Καθολικοί Κατάλογοι δείχνουν ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες «τα περασμένα δέκα χρόνια έκλεισαν περίπου 3.100 Καθολικά δημοτικά σχολεία και γυμνάσια από τα 13.340 που υπήρχαν και οι εγγραφές έπεσαν από 5,6 εκατομμύρια το 1965 σε 3,5 εκατομμύρια τα 1975.» Το περιοδικό παρατηρεί ότι «περίπου 35.000 Αμερικανίδες καλόγριες και 10.000 ιερείς—ακόμη κι ένας επιφανής επίσκοπος—εγκατέλειψαν την υπηρεσία των και μερικές φορές και την εκκλησία, σε μαζική έξοδο.» Επίσης, ολοένα λιγώτεροι νέοι ιερείς και καλόγριες προσέρχονται για ν’ αντικαταστήσουν εκείνους που έφυγαν, απεσύρθηκαν ή πέθαναν. Παραδείγματος χάριν, οι εγγραφές στις θεολογικές σχολές που ήσαν σχεδόν 49.000 το 1964, έπεσαν στις 17.200 το 1975. Την ίδια περίπου κατάστασι αντιμετωπίζει η Καθολική Εκκλησία σ’ ολόκληρο τον κόσμο.