Ποια Είναι η Άποψις της Βίβλου;

Γιατί να «Εξετάζετε αν Ήσθε εν τη Πίστει»

ΣΤΑ ΑΤΟΜΑ που ωμολογούσαν ότι είναι Χριστιανοί στην Κόρινθο, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Εαυτούς εξετάζετε αν ήσθε εν τη πίστει, εαυτούς δοκιμάζετε.» (2 Κορ. 13:5) Γιατί χρειαζόταν αυτή η εξέτασις και η δοκιμή; Πώς πρέπει να εκληφθούν;

Θα μπορούσαμε πρώτα να εξετάσωμε γιατί ο απόστολος Παύλος έδωσε τις ανωτέρω συμβουλές. Ωρισμένοι Χριστιανοί στην Κόρινθο πίστευαν ότι ήσαν «εν τη πίστει.» Εν τούτοις, ενεργούσαν μ’ ένα τρόπο που ήταν σε αντίθεσι με το παράδειγμα και τη διδασκαλία του Ιησού Χριστού. Ο Παύλος φοβόταν ότι όταν θα τους επεσκέπτετο, θα εύρισκε «έριδες, ζηλοτυπίας, θυμούς, μάχας, καταλαλιάς, ψιθυρισμούς, αλαζονείας, ακαταστασίας.» (2 Κορ. 12:20) Έχοντας υπ’ όψιν αυτή την πτωχή πνευματική κατάστασι που επικρατούσε μεταξύ των μελών της εκκλησίας, υπήρχε ανάγκη για όλους να εξετάσουν αν πράγματι ζούσαν όπως έπρεπε να ζουν οι Χριστιανοί.

Οι άνθρωποι έχουν την τάσι να μη βλέπουν τα δικά τους παραπτώματα τόσο σοβαρά όσο τα παραπτώματα των άλλων και να δικαιολογούνται. Έτσι, υπήρχε κίνδυνος ν’ απατηθούν οι Χριστιανοί της Κορίνθου και να νομίζουν ήσαν «εν τη πίστει» ενώ στην πραγματικότητα ευρίσκοντο σε μια πνευματικώς ασθενή κατάστασι. Ο απόστολος Παύλος ενδιεφέρετο ν’ αποκατασταθούν οι Κορίνθιοι και, επομένως, τους παρώτρυνε να εξετάζουν τον εαυτό τους όσον αφορά την ομολογία τους ότι ήσαν Χριστιανοί.

Μερικά μέλη της εκκλησίας κινδύνευαν πραγματικά ν’ αντιμετωπίσουν ναυάγιο της πίστεώς των λόγω αυταπάτης. Τα λόγια του Ιησού Χριστού στην εκκλησία της Λαοδικείας δείχνουν ότι η πορεία των ωδηγούσε σε τελεία απώλεια της σχέσεώς των με τον Θεό και τον Χριστό. Ο Υιός του Θεού προειδοποίησε: «Εξεύρω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός· είθε να ήσο ψυχρός ή ζεστός· ούτως, επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου. Διότι λέγεις ότι πλούσιος είμαι και επλούτησα και δεν έχω χρείαν ουδενός, και δεν εξεύρεις ότι συ είσαι ο ταλαίπωρος και ελεεινός και πτωχός και τυφλός και γυμνός.»—Αποκάλ. 3:15-17.

Έχοντας υπ’ όψι τον τεράστιο κίνδυνο της αυταπάτης, όλοι οι Χριστιανοί θα κάμουν καλά να εξετάσουν αν είναι «εν τη πίστει.» Ο μαθητής Ιάκωβος έδωσε καλές συμβουλές σχετικά μ’ αυτό λέγοντας: «Γίνεσθε δε εκτελεσταί του λόγου και μη μόνον ακροαταί, απατώντες εαυτούς. Διότι εάν τις ήναι ακροατής του λόγου και ουχί εκτελεστής, ούτος ομοιάζει με άνθρωπον, όστις θεωρεί το φυσικόν αυτού πρόσωπον εν κατόπτρω· διότι εθεώρησεν εαυτόν και ανεχώρησε, και ευθύς ελησμόνησε οποίος ήτο. Όστις όμως εγκύψη εις τον τέλειον νόμον της ελευθερίας και επιμείνη εις αυτόν, ούτος γενόμενος ουχί ακροατής επιλήσμων, αλλ’ εκτελεστής έργου, ούτος θέλει είσθαι μακάριος εις την εκτέλεσιν αυτού. Εάν τις μεταξύ σας νομίζη ότι είναι θρήσκος και δεν χαλινόνη την γλώσσαν αυτού αλλ’ απατά την καρδίαν αυτού, τούτου η θρησκεία είναι ματαία.»—Ιακ. 1:22-26.

Έτσι, αν ο Χριστιανός δεν συνεχίζη να εξετάζη προσεκτικά τον εαυτό του στο φως του Λόγου του Θεού, μπορεί να γίνη σαν το άτομο εκείνο που κυττάζει με μια σύντομη ματιά τον εαυτό του στον καθρέπτη. Αυτός ο Χριστιανός θα μπορούσε εύκολα να απατήση την καρδιά του. Θα μπορούσε να σκεφθή, ‘Ενεργώ καλά. Παρακολουθώ τις Χριστιανικές συναθροίσεις, διαβάζω την Αγία Γραφή, προσεύχομαι και μιλώ στους άλλους για την πίστι μου.’ Αλλ’ εκτός απ’ αυτές τις εξωτερικές απόψεις της τυπικής λατρείας μπορεί να καταβάλλη μικρές μόνο προσπάθειες για ν’ αναπτύξη μια Χριστιανική προσωπικότητα. Μπορεί ν’ αφήνη τα πνευματικά του σημεία και τις ατέλειες, συνεχίζοντας την ίδια ρουτίνα και να νομίζη ότι βρίσκεται πράγματι στην πίστι. Σ’ αυτά τα άτομα εφαρμόζεται ιδιαιτέρως η θεόπνευστη προειδοποίησις: «Ο νομίζων ότι ίσταται ας βλέπη μη πέση.»—1 Κορ. 10:12.

Αυτό που αποτυγχάνει ν’ αναγνωρίση είναι ότι, χωρίς έργα συνεπή προς την όλη Χριστιανική διδασκαλία, η λατρεία του είναι μάταιη. Δεν ωφελεί σε τίποτα.

Δεν μπορεί να επιτρέπη στη γλώσσα, παραδείγματος χάριν, να εκφράζεται υποβιβαστικά. Πρέπει να ελέγχεται. Τα λόγια που εξέρχονται από το στόμα αποκαλύπτουν ακριβώς τι έχει το άτομο στην καρδιά του. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα.» (Λουκ. 6:45) Έτσι, το άτομο που συνηθίζει να υποβιβάζη άλλους και ν’ αποδίδη ιδιοτελή ελατήρια σ’ αυτούς, δείχνει ότι υπάρχει κάτι εσφαλμένο σχετικά με τον ισχυρισμό του ότι είναι στην πίστι. Οι τυπικές εκφράσεις λατρείας του συνεπώς είναι χωρίς αξία.

Επομένως, ο Χριστιανός, καθώς εξετάζει αν είναι στην πίστι, πρέπει να καθορίση αν τα λόγια του και οι ενέργειές του εναρμονίζωνται με τον ισχυρισμό του ότι είναι Χριστιανός. Όταν επιζητή να καθοδηγήται από τον Λόγο του Θεού σε όλες τις υποθέσεις της ζωής του, αποδεικνύει ότι είναι ‘εκτελεστής του λόγου.’ Αυτό μπορεί να του φέρη μεγάλη ευτυχία, διότι Εκείνος που δίνει την καθοδηγία που βρίσκεται στην Αγία Γραφή είναι ο Ιεχωβά Θεός, η Πηγή ‘πάσης δόσεως αγαθής και παντός δωρήματος τελείου.’ (Ιακ. 1:17) Συνεπώς, η τήρησις του ‘νόμου της Χριστιανικής ελευθερίας’ προάγει τη μεγαλύτερη ευτυχία και διαρκή ευημερία στο άτομο. Η διατήρησις της ευτυχίας είναι συνεπώς ένας άλλος κατάλληλος λόγος για να εξετάζη κανείς αν είναι στην πίστι.

Οι Χριστιανοί σήμερα, εκτός του ότι εξετάζουν τον εαυτό τους με τη βοήθεια των Γραφών, πρέπει, επίσης, όπως εδιδάχθησαν οι Κορίνθιοι, ‘να δοκιμάζουν εαυτούς.’ (2 Κορ. 13:5) Πώς θα μπορούσε να γίνη αυτό; Θα το δείξωμε αυτό με το παράδειγμα ενός ατόμου που έχει ένα πριόνι. Το να γνωρίζη πώς κατασκευάσθηκε αυτό το εργαλείο και τι υλικά χρησιμοποιήθηκαν δεν είναι αρκετό για να καθορίση αν το πριόνι του είναι πράγματι εξαιρετικής ποιότητος. Θα μπορούσε να έχη ένα κρυμμένο ελάττωμα. Μόνον αν χρησιμοποιή το πριόνι για ποικιλία εργασιών επί μια περίοδο χρόνου θα μπορέση πράγματι να εξακριβώση πόσο καλό είναι το εργαλείο. Ομοίως, ένας από τους καλύτερους τρόπους για ν’ αποδείξωμε τι είμεθα ως άτομα είναι να θέσωμε τη Χριστιανική μας πίστι σε ενέργεια σε όλες τις υποθέσεις της ζωής, ιδιαιτέρως σε δύσκολες καταστάσεις.

Ρωτήστε τον εαυτό σας. Πώς αντιδρώ στην έλλειψι καλοσύνης και στις ύβρεις; Αρνούμαι ν’ ανταποδώσω τα ίσα; Όταν οι άλλοι είναι ανέντιμοι, υποστηρίζω εγώ τις δίκαιες αρχές; Ο Χριστιανός αποδεικνύει ότι είναι γνήσιος Χριστιανός όταν δεν υποκύπτη στην πίεσι να ομοιάζη με τον κόσμο στη στάσι, στα λόγια και στα έργα.

Τι αποκαλύπτουν αυτές οι πιέσεις για σας; Μπορούν οι άλλοι ν’ αντιλαμβάνωνται ότι συμπεριφέρεσθε σε αρμονία με τη συμβουλή που βρίσκεται στα εδάφια 1 Πέτρου 3:8, 9; Εκεί διαβάζομε τα εξής: «Γίνεσθε πάντες ομόφρονες, συμπαθείς, φιλάδελφοι, εύσπλαγχνοι, φιλόφρονες, μη αποδίδοντες κακόν αντί κακού ή λοιδορίαν αντί λοιδορίας, αλλά το εναντίον ευλογούντες.»

Είναι αλήθεια ότι οι Χριστιανοί έχουν εύλογες αιτίες να συνεχίσουν να εξετάζουν αν είναι «εν τη πίστει» και ν’ αποδεικνύουν τι είναι πραγματικά. Αυτή η εξέτασις θα προστατεύση κάποιον από την αυταπάτη και την απώλεια μιας επιδοκιμασμένης στάσεως ενώπιον του Θεού. Αυτό καταλήγει στην ανάληψι θετικών βημάτων για να συμμορφωθή το άτομο ακόμη περισσότερο με τον Λόγο του Θεού. Αυτό φέρνει πραγματική ευτυχία τώρα και διαβεβαιώνει τον Χριστιανό για μελλοντικές ευλογίες.