Ποια Είναι η Άποψις της Βίβλου;

Έχει η Χριστιανοσύνη Ορατό Σύμβολο;

Σ’ ΟΛΗ την ανθρώπινη ιστορία οι θρησκείες του κόσμου έχουν χαρακτηρισθή από αναρίθμητα ορατά σύμβολα. Άστρα, ημισέληνοι, ψάρια, δράκοντες, αυτά και πολλά άλλα σύμβολα έχουν εμφανισθή στα συγγράμματα και στις τέχνες των θρησκευτικών συστημάτων του κόσμου.

Υπάρχει κάποιο ορατό σύμβολο για τη Χριστιανοσύνη; Μήπως σκέπτεσθε τον σταυρό; Και τι θα λεχθή για την εικόνα του ψαριού που εμφανίζεται σε μερικά αρχαία τεχνουργήματα που σχετίζονται με τους Χριστιανούς; Ή μήπως υπάρχει ίσως κάποιο άλλο ορατό σύμβολο που αντιπροσωπεύει τη Χριστιανοσύνη;

Ας εξετάσωμε πρώτα τον σταυρό. Πολλές μεταφράσεις των Χριστιανικών Γραφών χρησιμοποιούν τη λέξι ‘σταυρός’ για το όργανο επάνω στο οποίο καρφώθηκε και πέθανε ο Ιησούς. (Φιλιππ. 2:8) Αλλά είχε πράγματι το σχήμα του σταυρού;

Το Αυτοκρατορικό Λεξικό της Βίβλου αναφέρει τα εξής: «Η Ελληνική λέξις σταυρός, προσδιορίζει κατάλληλα ένα πάσσαλο, έναν όρθιο στύλο ή ένα τμήμα φράκτου, επάνω στο οποίο μπορεί να κρεμασθή οτιδήποτε ή μπορεί ίσως να χρησιμοποιηθή για το ‘παλούκωμα’ [την περίφραξι] μιας εδαφικής περιοχής. . . . Ακόμη και μεταξύ των Ρωμαίων ο σταυρός (κρουξ) φαίνεται ότι είχε αρχικά τη σημασία ενός όρθιου πασσάλου.» Είναι αλήθεια ότι κατά περιπτώσεις αυτοί οι όροι ανεφέροντο επίσης σε αντικείμενα που είχαν το σχήμα σταυρού. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, όμως, τα συμφραζόμενα των κειμένων που χρησιμοποιούν αυτές τις λέξεις περιγράφουν τα είδη των σταυρών. Αλλ’ αυτή δεν είναι η βασική σημασία ούτε της Ελληνικής λέξεως σταυρός ούτε της Λατινικής κρουξ.

Επί πλέον, η Αγία Γραφή επίσης προσδιορίζει το όργανο επάνω στο οποίο πέθανε ο Ιησούς με την Ελληνική λέξι ξύλο. Σύμφωνα μ’ ένα Ελληνο-Αγγλικό λεξικό υπό Λίντελλ και Σκοττ, αυτή η λέξις σημαίνει «ξύλον . . . ΙΙ. έναν στύλο ή κομμάτι ξύλου . . . ΙΙΙ. αργότερα, ένα δένδρο.» Στην Αναθεωρημένη Μετάφρασι αυτή η λέξις αποδίδεται ως ‘δένδρον,’ όπως στις Πράξεις 5:30, όπου διαβάζομε: «Ο Θεός των πατέρων ημών ανέστησε τον Ιησούν τον οποίον σεις εθανατώσατε κρεμάσαντες επί δένδρου.»—Βλέπε επίσης Πράξεις 13:29· Γαλάτας 3:13· 1 Πέτρου 2:24.

Αλλά δεν ισχυρίζοντο οι συγγραφείς στις αρχές της Χριστιανικής εποχής ότι ο Ιησούς πέθανε επάνω σε σταυρό; Παραδείγματος χάριν, ο Ιουστίνος ο Μάρτυς (114-167 μ.Χ.) περιέγραψε με τον εξής τρόπο εκείνο που πίστευε ότι ήταν το είδος πασσάλου επάνω στο οποίο πέθανε ο Ιησούς: «Διότι η μία δοκός τοποθετείται όρθια, από την οποία το υψηλότερο άκρο υψώνεται σ’ ένα κέρας, ενώ η άλλη δοκός στερεώνεται επάνω στην πρώτη έτσι ώστε τα άκρα να εμφανίζωνται και στις δυο πλευρές σαν κέρατα που ενώνονται στο ένα κέρας.» Αυτό δείχνει ότι ο ίδιος ο Ιουστίνος πίστευε ότι ο Ιησούς πέθανε επάνω σε σταυρό.

Εν τούτοις, ο Ιουστίνος δεν ήταν θεόπνευστος, όπως ήσαν οι Βιβλικοί συγγραφείς. Γεννήθηκε ογδόντα χρόνια και πλέον μετά τον θάνατο του Ιησού, και δεν ήταν αυτόπτης μάρτυς αυτού του γεγονότος. Πιστεύεται ότι στην περιγραφή του ‘σταυρού’ ο Ιουστίνος ακολούθησε ένα προηγούμενο σύγγραμμα γνωστό ως η «Επιστολή του Βαρνάβα.» Αυτή η μη Γραφική επιστολή ισχυρίζεται ότι η Αγία Γραφή περιγράφει τον Αβραάμ ότι είχε περιτέμει τριακοσίους δεκαοχτώ άνδρες του οίκου του. Κατόπιν αποκτά ειδική σπουδαιότητα από ένα κρυπτογράφημα με Ελληνικά γράμματα για το 318, δηλαδή, το ΙΗΤ. Ο συγγραφεύς αυτού του κρυπτογραφικού έργου ισχυρίζεται ότι τα γράμματα ΙΗ αντιπροσωπεύουν τα πρώτα δύο γράμματα της λέξεως «Ιησούς.» Το Τ θεωρείται ότι είναι το σχήμα του οργάνου επάνω στο οποίο πέθανε ο Ιησούς.

Σχετικά μ’ αυτό το κείμενο, η Εγκυκλοπαιδεία Μακ Κλίντοκ και Στρονγκ λέγει τα εξής: «Ο συγγραφεύς προφανώς δεν ήταν ενήμερος των Εβραϊκών Γραφών και διέπραξε [επίσης] το λάθος να νομίζη ότι ο Αβραάμ εγνώριζε το Ελληνικό αλφάβητο αρκετούς αιώνες προ της υπάρξεώς του.» Ένας μεταφραστής που μετέφρασε στην Αγγλική την «Επιστολή του Βαρνάβα» τονίζει ότι περιέχει «πολυάριθμες ανακρίβειες,» «γελοίες και επιπόλαιες ερμηνείες των Γραφών» και «πολλές ανόητες καυχησιολογίες ανωτέρας γνώσεως την οποία ισχυρίζεται ότι κατέχει ο συγγραφεύς.» Θα βασιζόσαστε σ’ έναν τέτοιο συγγραφέα ή σε άτομα που τον ακολουθούσαν, για να λάβετε ακριβείς πληροφορίες σχετικά με το όργανο επάνω στο οποίο πέθανε ο Ιησούς;

Ο σταυρός δεν έγινε δημοφιλής ως σύμβολο στον Χριστιανικό κόσμο παρά μόνο τον τέταρτο αιώνα μ.Χ., όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος υιοθέτησε το λάβαρο, μια σημαία που έφερε το σύμβολο [Απεικόνιση ελληνικών χαρακτήρων]. Εν τούτοις αυτό αντιπροσώπευε, όχι το όργανο του θανάτου του Ιησού, αλλά τα γράμματα Χι (Χ) και ρο (Ρ) το ένα επάνω στο άλλο. Πολλοί άρχισαν να πιστεύουν ότι αυτό το σύμβολο απεικόνιζε τα πρώτα δύο γράμματα της λέξεως Χριστός.a

Τι θα λεχθή για το σύμβολο του ψαριού; Ευρέθησαν αντικείμενα που χρονολογούνται μέχρι και τον δεύτερο αιώνα μ.Χ. που φέρουν αυτό το σχήμα μαζί με τη λέξι ΙΧΘΥΣ που σημαίνει ψάρι. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτό είναι ένα κρυπτογράφημα για την Ελληνική φράσι Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ. Είναι το ψάρι Χριστιανικό σύμβολο;

Σύμφωνα με Το Λεξικόν της Βίβλου του Ερμηνευτού, το ψάρι παρουσιάζεται συχνά σε αρχαία ειδωλολατρικά σύμβολα, συχνά χωριστά από σκηνές που περιέχουν νερό. «Σ’ αυτές τις περιπτώσεις,» παραθέτει αυτό το σχολιολόγιο, «φαίνεται ότι είχε συμβολική σπουδαιότητα, πιθανόν ν’ αντιπροσώπευε θεότητα, δύναμι, παραγωγικότητα, κ.λ.π.»

Η ίδια έκδοσις παρατηρεί επίσης ότι ωρισμένοι Ιουδαίοι υιοθέτησαν τη χρήσι του συμβόλου του ψαριού από ειδωλολατρικές θρησκευτικές συνήθειες, παραθέτοντας τα εξής: «Είναι πιθανόν ότι οι σκέψεις που αναφέρονται σχετικά μ’ αυτό ευθύνονται εν μέρει για την εμφάνισι του ψαριού στην τέχνη των πιο αρχαίων Χριστιανικών κατακομβών. Δεν γνωρίζομε . . . πόσο νωρίς άρχισαν να ερμηνεύουν τη λέξι ιχθύς ως κρυπτογράφημα για τη φράσι ‘Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ.’ Αλλά μόλις έγινε αυτή η ταύτισις, το ψάρι άρχισε ν’ αποτελή Χριστιανικό σύμβολο.»

Η Αγία Γραφή, όμως, δεν εκθέτει κανένα ορατό σύμβολο για τη Χριστιανοσύνη. Οι Χριστιανοί σήμερα, επομένως, πρέπει να προσέχουν ώστε να μην υιοθετήσουν ένα τέτοιο σύμβολο. Παραδείγματος χάριν, σχέδια σε σχήμα σκοπιάς υπάρχουν σε μερικά κτίρια και Αίθουσες Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Δεν υπάρχει τίποτε εσφαλμένο με αυτά καθ’ εαυτά τα σχήματα. Πιθανώς αυτά τα σχήματα βοηθούν τα άτομα να προσδιορίσουν ότι αυτά τα κτίρια αποτελούν ιδιοκτησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Εν τούτοις, σε καμμιά περίπτωσι δεν θα έπρεπε κάποιος ν’ αποβλέπη σ’ αυτά τα πράγματα με σεβασμό, σαν να ήσαν ορατά σύμβολα της Χριστιανοσύνης. Ο Ιησούς δίδαξε ότι, όχι από ορατά σύμβολα, αλλά «εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους.»—Ιωάν. 13:35.

Μολονότι ορατά σύμβολα υπήρξαν πάντοτε χαρακτηριστικό των μη Βιβλικών θρησκειών, απουσίαζαν από τη Χριστιανοσύνη στην αρχή της. Όπως και στον πρώτον αιώνα μ.Χ., έτσι και σήμερα, οι αληθινοί Χριστιανοί πρέπει να συμμορφωθούν με την εξής Γραφική συμβουλή: «Περιπατούμεν δια πίστεως, ουχί δια της όψεως.»—2 Κορ. 5:7.

[Υποσημειώσεις]

«Οι σταυροί εχρησιμοποιούντο ως σύμβολα του Βαβυλωνιακού θεού του ηλίου, [Απεικόνιση συμβόλου], και εθεάθησαν κατά πρώτον σ’ ένα νόμισμα του Ιουλίου Καίσαρα, 100-44 π.Χ., και κατόπιν σ’ ένα νόμισμα που κατασκευάσθηκε από τον κληρονόμο του Καίσαρος (τον Αύγουστο), το 20 π.Χ. Στα νομίσματα του Κωνσταντίνου το πιο συχνό σύμβολο είναι [Απεικόνιση ελληνικών χαρακτήρων]· αλλά το ίδιο σύμβολο χρησιμοποιείται χωρίς τον κύκλο που το περιβάλλει και με τους τέσσερις ίσους βραχίονες καθέτους και οριζοντίους· και αυτό το σύμβολο ελατρεύετο ιδιαίτερα ως ο ‘Ηλιακός Τροχός.’ Πρέπει να λεχθή ότι ο Κωνσταντίνος ήταν λάτρης του θεού ηλίου και δεν εισήλθε στην ‘Εκκλησία’ παρά μόνο ένα τέταρτο του αιώνος μετά από τότε που είδε ένα τέτοιο σταυρό στον ουρανό. . . . Ο Κύριος θανατώθηκε σ’ έναν όρθιο πάσσαλο και όχι σε δύο κομμάτια ξύλου τοποθετημένα σε οποιαδήποτε γωνία.»