Ποιο Είναι το Μέλλον των Αφρικανών;
Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα» στη Λιβερία
Ο ΚΟΣΜΟΣ σήμερα αλλάζει συνεχώς και πουθενά αλλού αυτή η αλλαγή δεν είναι τόσο ταχεία και βαθειά όσο στην ήπειρό μας, την Αφρική. Τα περασμένα δεκαπέντε χρόνια είδαμε να ξεφυτρώνουν δεκάδες νέα έθνη, καθώς διελύοντο οι αποικιακές αυτοκρατορίες. Ποιο είναι το σύνθημα αυτών των νέων Αφρικανικών εθνών; Ανάπτυξις! Συνεπώς, σε πολλά μέρη της Αφρικής η γεωργία παραχωρεί τη θέσι της στη βιομηχανία. Πολλοί από μας εγκατέλειψαν την αγροτική ζωή για να ζητήσουν εργασία στις πόλεις που όλο και μεγαλώνουν. Είδαμε τον πολιτισμό και τις αξίες των φυλών να διαλύωνται σ’ αυτά τα αστικά χωνευτήρια.
Έχοντας υπ’ όψιν όλες αυτές τις αλλαγές, πολλοί από μας ρωτούν, «Τι επιφυλάσσει το μέλλον για την Αφρική και τους Αφρικανούς; Πρέπει να συνεχίσωμε να μιμούμεθα τα βιομηχανικά έθνη του Δυτικού κόσμου, ή μήπως θάπρεπε οι Αφρικανοί ν’ αγωνισθούν για να διατηρήσουν τις παραδόσεις αιώνων;».
Ο λόγος που δημιουργούνται αυτές οι ερωτήσεις είναι ότι όταν μερικοί από μας πήγαν στο εξωτερικό για να σπουδάσουν, είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσωμε τη ζωή της υλικής αφθονίας, της ανέσεως και της αναπαύσεως που απολαμβάνουν οι άνθρωποι του «πρώτου κόσμου.» Άλλοι από τους συμπατριώτες μου τους Αφρικανούς είδαν αυτές τις ανέσεις στον κινηματογράφο, ή καθώς παρατηρούσαν άτομα από άλλα μέρη του κόσμου που εργάζονται εδώ. Η αντίδρασις πολλών από μας ήταν: «Κι εμείς θέλομε αυτά τα πράγματα!»
Μερικοί, το πέτυχαν αυτό. Σχεδόν σε κάθε χωριό, κάποιος νέος πέτυχε στον αγώνα ν’ αποκτήση μόρφωσι σε ανώτατες σχολές, κέρδισε κάποια υποτροφία να σπουδάση στο εξωτερικό κι επέστρεψε για να εργασθή σε κάποια εργασία με κύρος και καλή αμοιβή. Τώρα αυτά τα άτομα έχουν γίνει μέρος της αριστοκρατίας και απολαμβάνουν τον πλούσιο τρόπο ζωής των τυπικών Αμερικανών και Ευρωπαίων. Αλλά σε κάθε ένα απ’ αυτούς που πέτυχαν, αντιστοιχούν δεκάδες που απέτυχαν.
Δυστυχώς, πολλοί για να διώξουν την απογοήτευσί τους, καταφεύγουν στο οινόπνευμα, στη σεξουαλική ανηθικότητα και, πιο πρόσφατα, στα ναρκωτικά. Πολύ συχνά, τα χρήματα που απαιτούνται για τη διατροφή και το ντύσιμο της οικογενείας, κατασπαταλώνται σε τέτοιες υπερβολές. Έτσι, οι Αφρικανικές πόλεις είναι γεμάτες από νέους που προσπαθούν να εξασφαλίσουν καλύτερη ζωή—συχνά με το έγκλημα.
Μερικοί από μας που βλέπομε αυτά τα προβλήματα, διερωτώμεθα: «Θα καταλήξη σ’ ένα ασφαλές και ειρηνικό μέλλον για τους Αφρικανούς η επιδίωξις του βιομηχανικού τρόπου ζωής σ’ αυτή την ήπειρο;»
Μπορούμε Να Επιτύχωμε Βιομηχανικώς;
Κατ’ αρχήν, αν πρόκειται να επιτύχη η εκβιομηχανοποίησις της Αφρικής πρέπει να λύσωμε πολλά επίμαχα προβλήματα. Τα Αφρικανικά έθνη αγωνίζονται να επιτύχουν σε λίγα χρόνια αυτό που τα Δυτικά έθνη χρειάσθηκαν αιώνες για να το επιτύχουν. Θα είναι δύσκολο να φθάσουν τα Δυτικά έθνη, παρά το γεγονός ότι επωφελούνται από τη γνώσι τους και την πείρα τους.
Ένα σοβαρό πρόβλημα είναι η εξεύρεσις επαρκούς ικανού προσωπικού. Σε πολλές περιοχές υπάρχει πλεόνασμα υπαλλήλων, αλλά σημαντική έλλειψις τεχνικών. Οι τεχνικές σχολές είναι απολύτως αναγκαίες, αλλά πού θα βρούμε ικανούς εκπαιδευτάς και χρήματα για να αγοράσωμε τον απαραίτητο εξοπλισμό; Τα πράγματα μπερδεύονται ακόμη περισσότερο λόγω του ότι πολλοί Αφρικανοί που πηγαίνουν στο εξωτερικό για σπουδές, μένουν εκεί. Επίσης, το θερμό κλίμα και οι πολλές παρασιτικές ασθένειες συχνά υποσκάπτουν την υγεία μας και μας αναγκάζουν να προχωρούμε με αργότερο ρυθμό.
Άλλοι παράγοντες που εμποδίζουν ίσως την πρόοδο είναι το σύστημα οργανώσεως κατά φυλές και η ιδιοτέλεια. Οι νόμοι των φυλών μας απαγορεύουν το ψέμα, την κλοπή και τον φόνο μέσα στη φυλή μας, αλλά δεν ισχύουν γενικώς στις σχέσεις μας με τα μέλη άλλων φυλών. Αυτοί οι άλλοι μπορεί να θεωρούνται και σαν πιθανοί εχθροί. Η ζωή στις πόλεις με άλλους ανθρώπους από πολλές φυλές απαιτεί νέο κώδικα αξιών. Αλλά από πού θα προέλθουν αυτές; Η ταχεία μεταβολή της προοπτικής μας από φυλετική σε εθνική και παγκόσμια, έχει σαν αποτέλεσμα σημαντική αστάθεια και ακαταστασία.
Επί πλέον, η αύξησις του πληθυσμού και ο πληθωρισμός, καταναλώνουν μεγάλο μέρος από τα οφέλη της αναπτύξεως, έτσι ώστε ο μέσος Αφρικανός δεν είναι τώρα πολύ καλύτερα από προηγουμένως. Από παράδοσι, θέλομε μεγάλες οικογένειες για να βοηθήσουν στις αγροτικές εργασίες, να μας φροντίσουν στα γηρατειά και για να εξασφαλίσωμε τη συνέχισι του ονόματός μας. Αλλά τα πράγματα διαφέρουν στην αστική κοινωνία. Η προμήθεια της στοιχειώδους εκπαιδεύσεως που είναι αναγκαία γι’ αυτού του είδους τη ζωή, μπορεί να είναι οικονομικό βάρος γι’ αυτούς που έχουν μεγάλες οικογένειες. Λόγω της μετακινήσεως του πληθυσμού στις πόλεις και της εμφάσεως που δίδεται στη βιομηχανία, η γεωργία δεν μπορεί να συμβαδίση με την αύξησι του πληθυσμού. Αυτό, σε συσχετισμό και με την αυξανόμενη ζήτησι καταναλωτικών αγαθών της Δύσεως, υποδαυλίζει τις φλόγες του πληθωρισμού.
Ποιο Είναι το Μέλλον από τη Βιομηχανία;
Αλλά τι θα γινόταν αν υπερπηδούσαμε όλα αυτά τα προβλήματα και κατώρθωνε η Αφρική ν’ αναπτυχθή βιομηχανικώς; Θα μας εξασφάλιζε αυτό ένα ειρηνικό ασφαλές μέλλον;
Πώς αυτό επηρέασε τα Δυτικά έθνη; Είναι αλήθεια ότι η βιομηχανοποίηση των εθνών του «πρώτου κόσμου» παρήγαγε αφθονία υλικών αγαθών για πολλούς. Αλλά μήπως, μέσα στα ίδια σύνορα, δεν υπάρχουν άλλοι που υποφέρουν ακόμη από φτώχεια και ανεργία; Η υψηλή αναλογία του εγκλήματος, των διαζυγίων, της τοξικομανίας, των αυτοκτονιών και παρομοίων κοινωνικών ασθενειών σ’ αυτά τα έθνη, δεν συνιστά την «άνετη ζωή» σαν γνήσια ευτυχισμένη ζωή.
Η ιατρική πρόοδος του Δυτικού κόσμου έχει περιορίσει τη χολέρα, την ελονοσία και τις ασθένειες των ελμίνθων (σκώληκες που παρασιτούν στον εντερικό σωλήνα). Εν τούτοις, στη θέσι τους ανθούν ο καρκίνος και τα καρδιακά νοσήματα, που τρέφονται από το άγχος, τη μόλυνσι και τις συνήθειες διατροφής που υπάρχουν σ’ αυτά τα έθνη. Επί πλέον, τα οικονομικά συστήματα αυτών των βιομηχανικών κρατών κλονίζονται.
Αλλά πού αλλού να στραφούμε; Λίγοι Αφρικανοί επιθυμούν να επιστρέψουν στην πρωτόγονη γεωργία και στις φυλετικές δεισιδαιμονίες. Εξ άλλου, δεν θέλομε να εξαφανισθούν ολοκληρωτικά ο πολιτισμός μας και τα έθιμά μας από τους υλιστικούς τρόπους των Δυτικών. Αυτό που θέλομε, είναι να διατηρήσουμε τις ωφέλιμες πλευρές του Αφρικανικού πολιτισμού, να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής μας και να βρούμε σταθερές ηθικές αξίες που θα μας οδηγούν σ’ αυτούς τους κρίσιμους καιρούς.
Μπορεί η Βίβλος να Βοηθήση τους Αφρικανούς;
Μπορεί να μας βοηθήση η Βίβλος; Πολλοί Αφρικανοί αμφιβάλλουν. Γιατί; Επειδή οι ιεραπόστολοι του Χριστιανικού κόσμου που διέδωσαν την Αγία Γραφή σ’ όλη την Αφρική, άνοιξαν και τον δρόμο για την αποικιοποίησί της και την εμπορική εκμετάλλευσι από τα Δυτικά έθνη. Αυτοί οι ιεραπόστολοι, διοικητές και επιχειρηματίες, έφεραν τον Δυτικό πολιτισμό. Αλλά δεν προμήθευσαν υγιή, ηθική καθοδήγησι για τους Αφρικανούς. Αλλά η αποτυχία του Χριστιανικού κόσμου, δεν σημαίνει αποτυχία των Αγίων Γραφών. Η Βίβλος προείπε, αλλά και κατεδίκασε τον άπληστο υλισμό, την έπαρσι και την αγάπη για τις διασκεδάσεις που υπάρχουν στην παγκόσμια αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, της οποίας ο Χριστιανικός κόσμος είναι το μεγαλύτερο μέρος.—2 Τιμ. 3:1-5· Αποκάλ. 18:2, 4-8.
Επί πλέον, ο Λόγος του Θεού παριστάνει αυτή την ψευδή θρησκευτική αυτοκρατορία σαν μια ‘πόρνη’ που διαπράττει πνευματική πορνεία με το να αναμιγνύη τη θρησκεία με την πολιτική. (Αποκάλ. 17:1-5, 15, 18) Είναι υπεύθυνη, όχι μόνο διότι επέτρεψε και ενεθάρρυνε τον πνευματισμό, (όπως τα φετίχ και την Αφρικανική επιστήμη) και τη δεισιδαιμονία που κρατούν σε δουλεία τους Αφρικανούς, αλλά επίσης και για τη μεγάλη πολιτική και εμπορική εκμετάλλευσι εις βάρος τους. (Αποκάλ. 18:3, 23) Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, η εκτέλεσις της κρίσεως του Θεού πάνω στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη πλησιάζει γοργά. Το κάλεσμα του Θεού γι’ απελευθέρωσι ηχεί επειγόντως: «Εξέλθετε εξ αυτής ο λαός μου»!—Αποκάλ 18:4.
Συνεπώς, οι αμφιβολίες των συμπατριωτών μου Αφρικανών ως προς το αν μπορή η Βίβλος να τους εξασφαλίση ένα ασφαλές μέλλον, δεν έχουν στερεά βάσι. Στην πραγματικότητα οι Γραφές καταδικάζουν τον Χριστιανικό κόσμο για την κακομεταχείρισι που επέβαλε στους ανθρώπους όλου του κόσμου, περιλαμβανομένης και της Αφρικής. Επί πλέον, ο Λόγος του Θεού περιέχει δοκιμασμένες αρχές για ευτυχισμένη ζωή τώρα και ασφαλείς υποσχέσεις για ένα μέλλον ειρήνης και ασφαλείας για όλο το ανθρώπινο γένος. Η υπακοή σ’ αυτές τις αρχές, υπεκίνησε πολλούς Αφρικανούς να εγκαταλείψουν την πολυγαμία με τα πολλά της προβλήματα και να δημιουργήσουν καθαρές, ευτυχισμένες οικογένειες, με μια στοργική διευθέτησι για ένα μόνο γάμο.
Γνωρίζω αυτά που σας λέγω, διότι είμαι ένας Χριστιανός Μάρτυς του Ιεχωβά. Συναναστρέφομαι με εκατοντάδες άλλους Μάρτυρες εδώ στην Αφρική, άτομα που έκαμαν σημαντικές αλλαγές στις προσωπικότητές τους για να εναρμονίσουν τη ζωή τους με τις Βιβλικές αρχές. Αποκαλούμε με ειλικρίνεια ο ένας τον άλλον αδελφό και αδελφή, διότι απαρνηθήκαμε τις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου και διακόψαμε τις παραδοσιακές, πνευματιστικές πράξεις. Όσο για την επίδρασι που έχουν στη ζωή μας οι Βιβλικές αρχές, ο κοινωνιολόγος της Οξφόρδης Μπράιαν Ρ. Γουίλσον, γράφει σ’ ένα άρθρο με τίτλο «οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Κένυα»:
«Εγχαράσσουν μια πολύ αυστηρή ηθική προσωπικής ακεραιότητος [και] τα αποτελέσματά της είναι ίσως πιο εντυπωσιακά από τους τυπικούς κανόνες και τις ασυνεπείς ρητορείες των εκκλησιών . . . Με το να προσκολλώνται στην τάξι, την εντιμότητα, την εγκράτεια, την καλή εμφάνισι και τις έντιμες σχέσεις, επί παραδείγματι, αποκτούν μια διάθεσι που επηρεάζει τόσο την εργασία όσο και τη ζωή τους σαν πολίτες. Με το να αποφεύγη τα ποτά, ο Αφρικανός Μάρτυς του Ιεχωβά εκδηλώνει μια συμπεριφορά εντελώς ασυνήθιστη στις Αφρικανικές χώρες.»
Όσον αφορά τους πολιτικούς ανταγωνισμούς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ευθυγραμμίζουν τη ζωή τους σύμφωνα με τη δήλωσι του Ιησού ότι οι ακόλουθοι του δεν θα ήσαν «εκ του κόσμου.» (Ιωάν. 15:19, 20) Παραμένομε εντελώς ουδέτεροι εν σχέσει με τις πολιτικές υποθέσεις αυτού του κόσμου. Εδώ στην Αφρική αυτό επέφερε τρομερό διωγμό σε δεκάδες χιλιάδες από μας, και σε μερικές περιπτώσεις ακόμη και θάνατο. Αλλά δεν μπορούμε να παραβιάσωμε την ουδετερότητά μας, επειδή γνωρίζομε από τη Βίβλο ότι μόνον η ουράνια βασιλεία του Θεού μπορεί να φέρη ένα ασφαλές μέλλον. Αυτή σύντομα θ’ απομακρύνη όλες τις ανθρώπινες κυβερνήσεις και θα εμπεδώση τη θεία διακυβέρνησι σ’ όλη τη γη.—Δαν. 2:34, 44.
Αυτή η ουράνια κυβέρνησις θα ενώση το ανθρώπινο γένος κάτω από μια κεφαλή, τον Ιησού Χριστό. Θ’ αποκαταστήση αυτή τη γη σε παράδεισο και θα φέρη το ανθρώπινο γένος σε τελειότητα. Θα παρέλθουν οι ασθένειες το έγκλημα, η βία, ακόμη και ο θάνατος. (Αποκάλ. 21:1-5) Μεταξύ εκείνων που θ’ απολαύσουν αυτό το ευτυχισμένο μέλλον θα είναι και τα δισεκατομμύρια των νεκρών, που θα επιστρέψουν στη ζωή με την ανάστασι. (Ιωάν. 5:28, 29· Πράξ. 24:15) Ύστερα, οι άνθρωποι όλων των φυλών και προελεύσεων, θα βελτιώνουν συνεχώς την ποιότητα της ζωής στη γη με το να θέτουν τη λατρεία του Ιεχωβά Θεού και τις αρχές του γραπτού Λόγου του πρώτα στη ζωή τους. Αυτό είναι το μέλλον που προσμένουν με ανυπομονησία οι 300.000 και πλέον Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Αφρική. Στην πραγματικότητα, είναι η μόνη ελπίδα για το μέλλον των Αφρικανών και όλου του ανθρωπίνου γένους.