Μπορούμε να Βασιζώμεθα στη Βιβλική Προφητεία;
ΑΣ στρέψουμε την προσοχή μας πίσω στον πρώτον αιώνα της Κοινής μας χρονολογίας, όταν ο Νέρων ήταν ακόμη αυτοκράτωρ της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Βρισκόμεθα στο έτος 66 μ.Χ. στην Ιερουσαλήμ.
Τα ιστορικά υπομνήματα μάς παρέχουν αρκετές αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με το τι συνέβη πραγματικά εκείνο τον καιρό. Είναι αλήθεια ότι δεν έχομε πολλές πληροφορίες σχετικά με οποιαδήποτε οικογένεια που ζούσε τότε στην Ιερουσαλήμ. Εν τούτοις, από τις πληροφορίες που έχομε διαθέσιμες, μπορούμε να συμπεράνουμε με αρκετή βεβαιότητα ποια θα ήταν η στάσις μερικών ανθρώπων.
Η επομένη ιστορία βασίζεται στα γεγονότα που εξεπλήρωσαν μια προφητεία του Ιησού Χριστού. Όπως θα δήτε στις υποσημειώσεις, τα βασικά της γεγονότα έχουν ληφθή από την Αγία Γραφή και άλλα ιστορικά υπομνήματα. Η οικογένεια του Πασχώρ και της Αβιγαίας είναι φανταστική, αλλά ο τρόπος με τον οποίον αντέδρασαν πριν από την τότε επικρατούσα κρίσι, ίσως ομοιάζει αρκετά με τον τρόπο ενεργείας πολλών οικογενειών που ζουν σήμερα.
ΜΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ
Οι πολυσύχναστοι δρόμοι της Ιερουσαλήμ είναι γεμάτοι από κόσμο. Οι πλούσια ενδεδυμένοι ιερείς, σπρώχνουν τους κοινούς εργάτες με την απλή ενδυμασία για να περάσουν. Οι πλούσιοι, με αυτοϊκανοποίησι, περνούν ακολουθούμενοι από τους υπηρέτας των. Οι δυνατές φωνές διαφημίζουν εμπορεύματα στα πολυάριθμα καταστήματα και δίνουν απόδειξι της γενικής ευημερίας. Μέσα στο πλήθος, διακρίνομε τον Πασχώρ, έναν έμπορον υφασμάτων. Είναι ένας προσήλυτος από τον Ιουδαϊσμό στη Χριστιανοσύνη. Ένας μαθητής που εγνώριζε προσωπικά τον Ιησού Χριστό, μελέτησε τις Γραφές μαζί του κι έτσι ο Πασχώρ έγινε Χριστιανός.
Ο Πασχώρ ήταν νεαρός όταν πέθανε ο Ιησούς πριν από τριάντα τρία χρόνια. Κυρίως, το μόνο που θυμάται, ήταν ότι ο Ιησούς ήταν ένα πρόσωπο για το οποίο είχαν γίνει πολλές αντιφατικές συζητήσεις. Μόνον αφού εξήτασε τις Γραφικές αποδείξεις, ο Πασχώρ πείσθηκε ότι ο Ιησούς ήταν ο υποσχεμένος Μεσσίας. Ως κάτοικος της Ιερουσαλήμ, ο Πασχώρ ενδιαφερόταν για την προφητεία του Ιησού σχετικά με την καταστροφή της πόλεως. Αναφερόμενος σε αντίτυπα των Γραφικών ρόλων που είχαν γραφή από τον Ματθαίο και τον Λουκά για επιβεβαίωσι, ο μαθητής που μελετούσε με τον Πασχώρ του είχε εξηγήσει:
«Μια μέρα τέσσερις από τους αποστόλους ήλθαν στον Ιησού στο Όρος των Ελαιών. Ήθελαν να μάθουν το σημείον που θα τους έδειχνε ότι πλησίαζε η καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Εν τούτοις, ήσαν επίσης περίεργοι σχετικά με την παρουσία του Χριστού και το τέλος του συστήματος πραγμάτων. Η απάντησις που έδωσε ο Ιησούς στο ερώτημα των δεν περιελάμβανε μόνο την ερήμωσι της Ιερουσαλήμ και το τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων· μίλησε και για τη συντέλεια ολοκλήρου του κοσμικού συστήματος.»a
Στο σημείο αυτό ο μαθητής ανέφερε τα εξής λόγια του Ιησού όπως έχουν καταγραφή από τον Χριστιανό μαθητή Λουκά:
«Όταν δε ίδητε την Ιερουσαλήμ περικυκλωμένην υπό στρατοπέδων, τότε γνωρίσατε ότι επλησίασεν η ερήμωσις αυτής. Τότε οι όντες εν τη Ιουδαία, ας φεύγωσιν εις τα όρη, και οι εν μέσω αυτής ας αναχωρώσιν έξω, και οι εν τοις αγροίς ας μη εμβαίνωσιν εις αυτήν, διότι ημέραι εκδικήσεως είναι αύται, δια να πληρωθώσι πάντα τα γεγραμμένα. Ουαί δε εις τας εγκυμονούσας και τας θηλάζουσας εν εκείναις ταις ημέραις· διότι θέλει είσθαι μεγάλη στενοχωρία επί της γης και οργή κατά του λαού τούτου, και θέλουσι πέσει εν στόματι μαχαίρας και θέλουσι φερθή αιχμάλωτοι εις πάντα τα έθνη, και η Ιερουσαλήμ θέλει είσθαι πατουμένη υπό εθνών.»b
Μια Τύχη που της Άξιζε
Σύμφωνα με τον Πασχώρ, Η Ιερουσαλήμ αξίζει μια τέτοια τύχη. Αυτόπτες μάρτυρες του είχαν πει πώς ο λαός φώναζε υπέρ της εκτελέσεως του Ιησού, λέγοντας: «Άρον άρον, σταύρωσον αυτόν.» Και όταν ο Ρωμαίος κυβερνήτης τούς ρώτησε: «Τον βασιλέα σας να σταυρώσω;» οι ίδιοι οι αρχιερείς απήντησαν: «Δεν έχομεν βασιλέα ειμή Καίσαρα.»c Αυτή η δολοφονική ενέργεια των θρησκευτικών ηγετών είχε αηδιάσει τον Πασχώρ!
Πολλοί ακόλουθοι του Ιησού έτυχαν της ιδίας μεταχειρίσεως. Είκοσι και πλέον χρόνια μετά τον θάνατο του Ιησού, ο απόστολος Παύλος υπέστη επίθεσι από τον όχλο στην Ιερουσαλήμ.d Και προσφάτως, ο Ιάκωβος, ο ετεροθαλής αδελφός του Ιησού, και άλλοι πιστοί Χριστιανοί είχαν λιθοβοληθή μέχρι θανάτου στην Ιερουσαλήμ.e Καθώς ο Πασχώρ πηγαίνει στο σπίτι του περνώντας μέσα από τους πολυσύχναστους δρόμους, σκέπτεται: «Η πόλις ζη ασφαλώς σύμφωνα με τη φήμη της!» Έρχονται στη διάνοια του τα λόγια του Ιησού: «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, η φονεύουσα τους προφήτας και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς σε.»f
Δεν υπάρχει αμφιβολία στη διάνοια του Πασχώρ: Η Ιερουσαλήμ αξίζει να υποστή αυτό που προεφήτευσε ο Ιησούς γι’ αυτήν. «Θέλουσιν ελθεί ημέραι επί σε,» είπε ο Ιησούς, «και οι εχθροί σου θέλουσι κάμει χαράκωμα περί σε, και θέλουσι σε στενοχωρήσει πανταχόθεν, και δεν θέλουσι αφήσει εν σοι λίθον επί λίθον, διότι δεν εγνώρισας τον καιρόν της επισκέψεως σου.»g
«Αλλά πότε;» Αυτό το ερώτημα απασχολεί τον Πασχώρ, ιδιαίτερα τώρα που έχει ξεσπάσει στην Ιερουσαλήμ επανάστασις εναντίον της Ρωμαϊκής κατοχής.
Αναβολή της Ελεύσεώς Της
Η οικογένεια του και ο ίδιος, ελπίζουν ότι η καταστροφή δεν θα έλθη τόσο σύντομα. Μετά από χρόνια σκληρής εργασίας, η επιχείρησις υφασμάτων που έχουν, αρχίζει ν’ αποδίδη αρκετό όφελος. Τώρα που τα παιδιά είναι μεγάλα, η σύζυγος του, η Αβιγαία, αφιερώνει όλο της τον χρόνο στην επιχείρησι. Εκτός αυτού, τα παιδιά έχουν απορροφηθή τόσο πολύ από την αθλητική ζωή και τη μουσική ώστε σκέπτονται μάλιστα να κάνουν σταδιοδρομία σ’ αυτές τις δραστηριότητες.
«Α,» μουρμουρίζει ο Πασχώρ καθώς πλησιάζει στο σπίτι του, «Άσχετα με το πόσο το αξίζει, δεν μπορώ να καταλάβω πώς η Ιερουσαλήμ θα καταστραφή τώρα.»
Σταματά στο κατώφλι και κυττάζει προς τον ναό. Πριν από λίγο μόλις καιρό, οι Ρωμαϊκές στρατιές τον είχαν σχεδόν καταλάβει. Είχαν έλθει να καταπνίξουν την επανάστασι. Αλλά τότε, ο αρχηγός τους ο Κέστιος Γάλλος, διέταξε τους άνδρες του ν’ αρχίσουν ν’ αποσύρωνται.
«Ποιος ξέρει γιατί;» διερωτάται ο Πασχώρ. «Αλλ’ αυτό δεν έχει σημασία τώρα. Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι, χιλιάδες από τους Ρωμαίους που απεσύροντο, εφονεύθησαν.h Τι νίκη για την Ιερουσαλήμ—και τι επείγουσα κλήσι για μας!»
Ο Πασχώρ, παρηγορημένος απ’ αυτή τη σκέψι, αναστενάζει με ανακούφισι και μπαίνει στο σπίτι. Μερικοί φίλοι του από τη Χριστιανική εκκλησία είναι ήδη εκεί. Τους χαιρετά θερμά, περίεργος για ποιον λόγο έχουν έλθει.
«Πρέπει να φύγωμε απ’ την Ιερουσαλήμ αμέσως!» λέγει ο πρεσβύτερος της ομάδος.
«Γιατί; Φαίνεται απίθανο να στείλουν οι Ρωμαίοι κι άλλο στρατό τόσο σύντομα, μετά την τελευταία ήττα του προηγουμένου,» απαντά ο Πασχώρ μ’ ένα βαθμό πεποιθήσεως στη φωνή του.
«Ο Ιησούς είπε ότι, όταν δούμε την Ιερουσαλήμ περικυκλωμένη από στρατόπεδα, πρέπει να φύγωμε προς τα όρη. Ε, λοιπόν, αυτό το είδαμε. Τώρα που τα στρατεύματα έφυγαν, μπορούμε να φύγωμε.»
«Νομίζω ότι η απειλή από τους Ρωμαίους έσβησε.»
«Αλλά, Πασχώρ, σου διέφυγε το σημείο αυτού που συνέβη. Τα Ρωμαϊκά στρατεύματα κινήθηκαν έτσι από τον Ιεχωβά, ώστε να μπορέσουν οι Χριστιανοί να διαφύγουν από την πόλι προτού καταστραφή η Ιερουσαλήμ. Μην ξεχνάς την εντολή του Ιησού, ‘Όταν δε ίδητε την Ιερουσαλήμ περικυκλουμένην υπό στρατοπέδων, τότε γνωρίσατε ότι επλησίασεν η ερήμωσις αυτής. Τότε οι όντες εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν εις τα όρη.’»i
«Ο Ιησούς δεν εννοούσε τώρα αμέσως,» απαντά ο Πασχώρ, «Αυτός ο καιρός θα ελθη αργότερα. Και όταν έλθη, η οικογένεια μου κι εγώ θα φύγωμε από την Ιερουσαλήμ.»
Κανένα πειστικό επιχείρημα δεν μπορεί να πείση τον Πασχώρ να πάρη την οικογένεια του και να ταξιδέψη με τους άλλους Χριστιανούς προς την περιοχή γύρω από την Πέλλα, στα όρη της Γαλαάδ.j Πολυάριθμες επισκέψεις από τους Χριστιανούς αδελφούς του δεν μπόρεσαν να κάνουν ούτε αυτόν, ούτε και την οικογένεια του, να διακρίνουν την ανάγκη να φύγουν από την Ιερουσαλήμ σε μια περίοδο που τα πράγματα πηγαίνουν τόσο καλά γι’ αυτούς από υλική άποψι. Εκτός αυτού, έχουν εμπιστοσύνη στο στρατό της Ιερουσαλήμ.
Όταν ο Πασχώρ αποχαιρετά και τον τελευταίο από τους Χριστιανούς που φεύγει από την Ιερουσαλήμ, πιστεύει ότι θα επιστρέψουν όλοι μόλις η κατάστασις καθησυχάση και ο Πασχώρ είναι πρόθυμος να τους δείξη μεγαλοψυχία όταν επιστρέψουν δεν θα τους αποπάρη.
Στη διάρκεια των ετών 67, 68 και 69, η κατάστασις δεν καθησυχάζει στην Ιερουσαλήμ, Χειροτερεύει. Τελικά, εμπόλεμες Ιουδαϊκές φατρίες εμποδίζουν την έξοδο από την πόλι. Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι, ο Πασχώρ και η οικογένεια του στερούνται την πνευματική συναναστροφή με τους Χριστιανούς φίλους των, οι οποίοι έχουν διαφύγει μέσω του Ιορδάνου Ποταμού στα όρη της Γαλαάδ.
Η Προφητεία Εκπληρώνεται
Η άνοιξις του 70 μ.Χ. επιφέρει μια εντελώς διαφορετική πηγή τρόμου. Τα Ρωμαϊκά στρατεύματα επιστρέφουν κάτω από τις διαταγές του ιδίου του υιού του νέου αυτοκράτορα, του Τίτου, και περικυκλώνουν την Ιερουσαλήμ. Σε μια απόστασι αρκετών μιλίων γύρω, κόβουν τα δένδρα, κάνουν μυτερούς πασσάλους και κάνουν ένα ισχυρό χαράκωμα γύρω από την πόλι. Η διαφυγή είναι τώρα αδύνατη!k
Οι γεμάτες φόβο ημέρες της πολιορκίας περνούν, η μία μετά την άλλη. Η προμήθεια τροφίμων του Πασχώρ εξαντλείται. Ανελέητη πείνα πλήττει τον οίκο του. Έξω, αχαλίνωτοι στρατιώτες αρπάζουν ότι τρόφιμα μπορούν να βρουν. Η Αβιγαία, για να μη μεγαλώση την ήδη διαρκή ανησυχία του Πασχώρ, δεν αναφέρει την πείνα της, αλλά ούτε αυτή ούτε ο σύζυγος της μπορούν να κρύψουν την αγωνία τους ο ένας από τον άλλον.
Μια μέρα, καθώς η πείνα γίνεται ακόμη πιο μεγάλη, μια ασυνήθης αναταραχή κάνει τον Πασχώρ να βγη έξω για να εξετάση. Όταν επιστρέφη, η Αβιγαία γρήγορα διακρίνει ότι έχει δει κάτι τρομακτικό. «Η Μαρία, η θυγατέρα του Ελεάζαρ από τη Βηθεβούζ έφαγε τον γυιο της που ήταν βρέφος,» εξηγεί.l «Συμβαίνει πάλι το ίδιο που είχε συμβή στις ημέρες του Ιερεμία. Κι εμείς θα αφανισθούμε, Αβιγαία.»!a
Η Ιερουσαλήμ δεν αντέχει περισσότερο. Το θέρος του 70 μ.Χ. οι Ρωμαίοι τελικά την καταλαμβάνουν και την καταστρέφουν. Στη διάρκεια ολόκληρης της πολιορκίας, φονεύονται πάνω από ένα εκατομμύριο Ιουδαίοι· περίπου 97.000 σύρονται στην αιχμαλωσία.b Μεταξύ των νεκρών, είναι ο Πασχώρ και η οικογένεια του. Εγνώριζαν την προφητεία του Ιησού και τις εντολές που είχε δώσει για σωτηρία. Αλλά επειδή αρνήθηκαν να ενεργήσουν σύμφωνα μ’ αυτή τη γνώσι, πλήρωσαν το τίμημα της παρακοής.c
ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ
Πράγματι, αυτή η Βιβλική προφητεία εξεπληρώθη. Το ίδιο θα συμβή σε όλα όσα έχουν προλεχθή ή σε όσα υπόσχεται ο Λόγος του Θεού. Όπως είπε ο Ιησούς του Ναυή, ο ηγέτης του Ισραήλ, του αρχαίου έθνους του Θεού: «Σεις γνωρίζετε εν όλη τη καρδία υμών και εν όλη τη ψυχή υμών, ότι δεν διέπεσεν ουδέ είς εκ πάντων των αγαθών λόγων, τους οποίους Ιεχωβά ο Θεός σας ελάλησε δια σας· πάντες ετελέσθησαν εις εσάς, ουδέ είς εξ αυτών διέπεσε.»—Ιησ. Ναυή 23:14, ΜΝΚ.
Φυσικά, όπως αναγράφεται στην αρχή της ιστορίας μας, η Αγία Γραφή δεν λέγει για τη ζωή των ατόμων εκείνων που ζούσαν μόλις πριν, ή στη διάρκεια της καταστροφής της Ιερουσαλήμ το έτος 70 μ.Χ. Δεν λέγει ακόμη ούτε για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ· η κοσμική ιστορία λέγει γι’ αυτό. Εν τούτοις, υπήρχαν προφανώς οικογένειες που έμοιαζαν με την οικογένεια που περιγράψαμε, που απέτυχαν να ενεργήσουν σύμφωνα με τη γνώσι που είχαν και να διαφύγουν στα βουνά υπακούοντας στις οδηγίες του Ιησού.
Αλλά γιατί εμείς που ζούμε σήμερα ενδιαφερόμεθα γι’ αυτό; Εμείς δεν αντιμετωπίζομε κάποια παρόμοια κατάστασι—ή μήπως αντιμετωπίζομε ;
Το γεγονός είναι ότι αντιμετωπίζομε! Η προφητεία του Ιησού δεν περιελάμβανε απλώς το τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων, το έτος 70 μ.Χ. Αυτή η προφητεία περιελάμβανε επίσης τον καιρό της ‘παρουσίας’ του Χριστού με βασιλική εξουσία, τον καιρό που επλησίαζε το τέλος ολοκλήρου αυτού του κοσμικού συστήματος πραγμάτων. Ένας λόγος για τον οποίο γνωρίζομε ότι αυτό αληθεύει, είναι τα εξής λόγια του Ιησού: «Όταν ίδητε ταύτα γινόμενα, εξεύρετε ότι είναι πλησίον η βασιλεία του Θεού.»—Λουκ. 21:31.
Τι προφήτευσε ο Ιησούς ότι θα εχαρακτήριζε τον καιρό του τέλους ολοκλήρου αυτού του συστήματος και πότε θα πλησίαζε η βασιλεία του Θεού; Μεταξύ άλλων πραγμάτων που θα συνέβαιναν, ο Ιησούς είπε: «Θέλει εγερθή έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, και θέλουσι γείνει κατά τόπους σεισμοί μεγάλοι και πείναι και λοιμοί.»—Λουκ. 21:10, 11.
Πράγματι, αυτά είναι γεγονότα που πραγματικά βλέπομε να λαμβάνουν χώρα σήμερα! Σ’ αυτό τον αιώνα, από το έτος 1914, το ανθρώπινο γένος επλήγη με δύο καταστρεπτικούς παγκοσμίους πολέμους και σήμερα τα έθνη αντιμετωπίζουν την απειλή ενός ακόμη πιο ερημωτικού πυρηνικού πολέμου. Επίσης, οι σεισμοί, οι λοιμοί και οι ελλείψεις τροφίμων, είναι πιο διαδεδομένα παρά ποτέ άλλοτε στην ιστορία.
Έτσι, όταν κάποιος παραβάλη την πλήρη προφητεία του Ιησού με τα σύγχρονα γεγονότα, γίνεται σαφές ότι ακριβώς τώρα αυτή η προφητεία βρίσκεται κάτω από μια αξιοσημείωτη εκπλήρωσι. Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι το τέλος ολοκλήρου αυτού του συστήματος πλησιάζει, όπως ακριβώς η περικύκλωσις της Ιερουσαλήμ από τα Ρωμαϊκά στρατεύματα υπό τον Κέστιο Γάλλο ήταν ένα σημείο ότι το τέλος της Ιερουσαλήμ ήταν πλησίον. Και όπως ακριβώς τότε, απαιτείτο μια ειδική ενέργεια για διαφύλαξι—να διαφύγουν για ασφάλεια στα όρη—έτσι, επίσης, και σήμερα χρειάζεται μια κατάλληλη ενέργεια για να σωθούμε από μια παγγήινη καταστροφή που πρόκειται να έλθη, καθώς ο Θεός θα εκτελέση κρίσι στους ασεβείς.
Η Απαιτούμενη Ενέργεια
Δεν απαιτείται φυγή σ’ ένα ιδιαίτερο γεωγραφικό μέρος για να σωθή κάποιος. Ο ίδιος ο Ιησούς το ετόνισε αυτό. Τερμάτισε την προφητεία του μιλώντας συγκεκριμένα για τον καιρό του τέλους ολοκλήρου αυτού του συστήματος πραγμάτων, λέγοντας τα εξής:
«Προσέχετε δε εις εαυτούς μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιοτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ’ υμάς η ημέρα εκείνη· διότι ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης. Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, δια να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.»—Λουκ. 21:34-36.
Πράγματι, αυτό που είναι ζωτικό τώρα, δεν είναι η φυγή σε κάποιο κατά γράμμα όρος, αλλά η πνευματική επαγρύπνησις. Χρειάζεται να είμεθα άγρυπνοι ως προς τη σύγχρονη εκπλήρωσι της προφητείας του Ιησού και να σκεπτώμεθα ότι η εκπλήρωσίς της σημαίνει ότι το τέλος αυτού του συστήματος πλησιάζει. Επομένως, χρειάζεται, να είμεθα πολύ προσεκτικοί στη διαγωγή μας, όπως ακριβώς έγραψε ο απόστολος Πέτρος:
«Επειδή λοιπόν πάντα ταύτα διαλύονται, οποίοι πρέπει να ήσθε σεις εις πολίτευμα άγιον και ευσέβειαν, προσμένοντες και σπεύδοντες εις την παρουσίαν της ημέρας του Ιεχωβά . . . Δια τούτο, αγαπητοί, ταύτα προσμένοντες, σπουδάσατε να ευρεθήτε άσπιλοι και αμώμητοι ενώπιον αυτού εν ειρήνη.»—2 Πέτρ. 3:11-14, ΜΝΚ.
Αυτή είναι η ενέργεια που χρειάζεται. Η διαφυγή μας σ’ ένα μέρος καταφυγίου σήμερα, γίνεται με το να συμμορφώσωμε τη ζωή μας σύμφωνα με τις δίκαιες απαιτήσεις του Θεού. Ναι, με το να κάνωμε το θέλημα του Θεού θα διαφύγωμε την καταστροφή που πλησιάζει για ολόκληρο τον κόσμο του ανθρωπίνου γένους, όπως έγραψε ο απόστολος Ιωάννης: «Ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα.»—1 Ιωάν. 2:17.
Μην αμφιβάλλετε ούτε για μια στιγμή για την εκπλήρωσι αυτών των Βιβλικών προφητειών! Όπως ακριβώς η προφητεία του Ιησού σχετικά με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ τον πρώτο αιώνα απεδείχθη αληθινή, έτσι και οι προφητείες σχετικά με αυτό το σύστημα πραγμάτων θα εκπληρωθούν. Πράγματι, έχομε κάθε λόγο να πιστεύωμε στην αξιοπιστία της Βιβλικής προφητείας και να ενεργούμε σύμφωνα μ’ αυτή την πεποίθησι.
[Υποσημειώσεις]
e Αρχαιότητες των Ιουδαίων υπό Φλαβίου Ιωσήπου, Βιβλίον ΧΧ, Κεφ. IX, παρ. 1.
h Πόλεμοι των Ιουδαίων υπό Φλαβίου Ιωσήπου, Βιβλίον II, Κεφ. XIX.
j Η Εκκλησιαστική Ιστορία του Ευσεβίου Παμφίλου, σελίς 75.
k Πόλεμοι των Ιουδαίων υπό Φλαβίου Ιωσήπου, Βιβλίον V, Κεφ. XII.
l Πόλεμοι των Ιουδαίων υπό Φλαβίου Ιωσήπου, Βιβλίον VI, Κεφ. III, παρ. 4.
b Πόλεμοι των Ιουδαίων υπό Φλαβίου Ιωσήπου, Βιβλίον VI, Κεφ. IX, παρ. 3.
[Εικόνα στη σελίδα 17]
«Όταν δε ίδετε την Ιερουσαλήμ περικυκλουμένην υπό στρατοπέδων.»—Λουκάς 21:20
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Οι Χριστιανοί φεύγουν από την Ιερουσαλήμ
[Εικόνα στη σελίδα 20]
Η Αψίς του Τίτου στη Ρώμη, που δείχνει Ιουδαίους να σύρωνται αιχμάλωτοι το 70 μ.Χ. Αυτό επιβεβαιώνει την αληθινότητα του προφητικού Λόγου του Θεού