Ένα Επιτυχές Πρόγραμμα Αποκαταστάσεως
ΤΟ αεροπλάνο προσγειώθηκε στο Μπατόν Ρουζ της Λουιζιάνα, το βράδυ της Πέμπτης. Ο φίλος μου με περίμενε και με μετέφερε στο σπίτι του στην κοντινή πόλι του Νιού Ροντς. Εκείνο το απόγευμα μιλήσαμε πολλή ώρα για τα όσα συνέβαιναν στις φυλακές της Αγγόλα.
Ο φίλος μου είναι από την ομάδα των έξη Χριστιανών ανδρών που διεξάγουν ένα τακτικό πρόγραμμα εκπαιδεύσεως μέσα στη φυλακή. Εκ περιτροπής, ένας απ’ αυτούς πηγαίνει κάθε εβδομάδα για να διευθύνη τις συναθροίσεις με τους φυλακισμένους. Κατά μέσον όρο, παρακολουθούν σαράντα περίπου φυλακισμένοι.
«Στην πραγματικότητα το πρόγραμμα υποκινήθηκε μέσα από τη φυλακή,» εξήγησε ο φίλος μου. Στις αρχές του 1973 δυο φυλακισμένοι, που διάβαζαν έντυπα των Μαρτύρων του Ιεχωβά, έγραψαν ένα γράμμα ζητώντας να τους επισκεφθή κάποιος. Εν τω μεταξύ, αυτοί οι φυλακισμένοι μίλησαν σε άλλους φυλακισμένους και τους διήγειραν το ενδιαφέρον για τα πράγματα που μάθαιναν.
Τον Οκτώβριο του 1973, διεξήχθη η πρώτη συνάθροισις στη φυλακή, με δεκαοκτώ φυλακισμένους παρόντας. Με τον καιρό, διεξήγοντο συναθροίσεις κάθε Τετάρτη και Κυριακή. Ο αριθμός των φυλακισμένων που παρακολουθούσαν συνέχισε ν’ αυξάνη ώσπου κάποτε προσήρχοντο εξήντα και περισσότεροι. Τι ήταν εκείνο που προξενούσε τόσο ευρύ ενδιαφέρον;
Το Πρόγραμμα Διδασκαλίας
Ο φίλος μου εξήγησε ότι οι συναθροίσεις διεξήγοντο και εξακολουθούν να διεξάγωνται βασικά με τον ίδιο τρόπο που διεξάγονται σε όλες τις Αίθουσες Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Τις Κυριακές γίνεται μια ωριαία Γραφική ομιλία που κάνει συνήθως κάποιος προσκεκλημένος από κάποια κοντινή εκκλησία. Ακολουθεί η Γραφική μελέτη που βασίζεται σ’ ένα άρθρο κάποιας πρόσφατης εκδόσεως του περιοδικού Η Σκοπιά.
Το βράδυ της Τετάρτης διεξάγεται η Θεοκρατική Σχολή, μια σειρά Γραφικής εκπαιδεύσεως που προορίζεται να αυξήση τη γνώσι του σπουδαστού για τη Βίβλο καθώς επίσης και να βελτιώση τις ικανότητες του για ομιλία. Επίσης, η Συνάθροισις Υπηρεσίας περιλαμβάνει συζητήσεις για το πώς να μιλούν με τον καλύτερο τρόπο για το άγγελμα της Γραφής στους άλλους φυλακισμένους της Αγγόλα.
Εξεπλάγην όταν έμαθα πόσο δραστήριοι είναι αυτοί οι φυλακισμένοι καθώς μιλούν σε άλλους για τη Χριστιανική τους πίστι που πρόσφατα έχουν αποκτήσει. Σε λίγους μήνες διεξήγαγαν εβδομαδιαίες Γραφικές μελέτες με περισσότερους από πενήντα συγκρατούμενους των. Και το περασμένο μόνον έτος έδωσαν, μέσα στη φυλακή, σχεδόν 5.000 αντίτυπα των περιοδικών Σκοπιά, και Ξύπνα!, και δεμένων βιβλίων που εξηγούν τους σκοπούς του Θεού.
Ο ενθουσιασμός εκείνων των πρώτων φυλακισμένων μετεδόθη σ’ εκείνους με τους οποίους διεξήγαγαν μελέτες, και αυτό συνέβαλε στην επιτυχία του προγράμματος.
Ανταπόκρισις στις Αιτήσεις
Οι συναθροίσεις διεξάγονται σε μια αίθουσα του Κτιρίου Εκπαιδεύσεως των φυλακών, που, όπως μου είπαν, μοιάζει πολύ με αίθουσα σχολείου. Αλλά για να παρακολουθήση ένας φυλακισμένος, πρέπει να τεθή το όνομά του πάνω σ’ ένα χαρτί ‘αδείας εξόδου.’ Αυτό του επιτρέπει να φύγη από τον τόπο φυλακίσεως του στο τεράστιο συγκρότημα των φυλακών και να συναθροισθή σ’ αυτό το κεντρικό μέρος με τον όμιλο για τον οποίον του εδόθη ‘άδεια εξόδου.’
Με έκπληξι έμαθα ότι οι Μάρτυρες ελέγχουν τον αριθμό εκείνων που παρακολουθούν τις συναθροίσεις τους στις φυλακές. Υπάρχουν λόγοι που δεν μπορεί να έλθη οποιοσδήποτε. Συχνά, οι κατάδικοι ενώνονται με κάποια ομάδα με την ελπίδα ότι θα βοηθηθούν να βγουν από τη φυλακή συντομώτερα. Πώς καθορίζουν λοιπόν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά το αν ένας φυλακισμένος είναι ειλικρινής και συνεπώς κατάλληλος να παρακολουθή;
Κατ’ αρχήν, διεξάγεται μαζί του μια προσωπική Γραφική μελέτη. Μόνον αν δείξη ειλικρινές ενδιαφέρον εγγράφεται στον κατάλογο των ‘αδειούχων.’ Αλλ’ αν χάση περισσότερες από τέσσερις συναθροίσεις μέσα σ’ ένα μήνα χωρίς σοβαρό λόγο, όπως είναι η ασθένεια, ειδοποιούνται οι υπεύθυνοι των φυλακών και το όνομά του διαγράφεται από την κατάστασι των ‘αδειούχων.’ Σ’ αυτή την περίπτωσι μπορεί να ξαναπαρακολουθήση συναθροίσεις μόνον αν δείξη γνήσιο ενδιαφέρον επί αρκετόν καιρό.
Πρώτες Επιτυχίες
Έμαθα για τις πρώτες επιτυχίες αυτού του προγράμματος από μια έκθεσι για τις συνελεύσεις περιφερείας που περιελαμβάνετο στο τεύχος 15 Ιανουαρίου 1975 της Σκοπιάς. Το άρθρο έλεγε:
«Μια συγκινητική σκηνή έγινε στη συνέλευσι της πόλεως Μπατόν Ρουζ της πολιτείας Λουιζιάνα. Επί μήνες διεξήγοντο από μάρτυρας του Ιεχωβά Γραφικές μελέτες με εγκλείστους των Σωφρονιστικών Φυλακών Αγγόλα της πολιτείας Λουιζιάνα. Πολλοί απ’ αυτούς προώδευσαν σε γνώσι της Γραφής και εξέπληξαν τους δεσμοφύλακας με τη ριζική αλλαγή της διαγωγής των. Γι’ αυτό, δόθηκε άδεια σε οκτώ απ’ αυτούς να πάνε στην πόλι Μπατόν Ρουζ για τη συνέλευσι. Ήταν μια συγκινητική στιγμή όταν αυτοί οι «άνθρωποι, με τις χειροπέδες των και τα δεσμά στους αστραγάλους κατέβηκαν από τα αυτοκίνητα και ωδηγήθηκαν μέσα για να καθήσουν με τους άλλους που επρόκειτο να βαπτισθούν εκείνη την ημέρα.»
Τώρα, λάβετε υπ’ όψιν ότι για να βαπτισθή κάποιος σαν Μάρτυς του Ιεχωβά πρέπει ν’ ανταποκρίνεται σε υψηλές Γραφικές απαιτήσεις. Και τα άτομα ελέγχονται για να εξακριβωθή ότι είναι κατάλληλα. Ένα άτομο πρέπει να μπορή να απαντήση σε ογδόντα τουλάχιστον βασικές Γραφικές ερωτήσεις, όπως, παραδείγματος χάριν:
«Τι είναι η βασιλεία του Θεού;» «Ποιος είναι ο σκοπός του Θεού για τη γη;» «Ποια είναι η μόνη Γραφική βάσις για διαζύγιο που ελευθερώνει ένα άτομο να νυμφευθή και πάλι;» «Γιατί πρέπει ν’ αποφεύγεται το ψεύδος;» «Ποια είναι η Χριστιανική άποψις περί μέθης;» «Τι λέγει η Αγία Γραφή για την πορνεία, τη μοιχεία και τις σεξουαλικές σχέσεις με άλλο άτομο του ιδίου φύλου και τη χαλαρή διαγωγή; Μπορεί να βαπτισθή ένα άτομο που επιδίδεται σ’ αυτά;»
Η απάντησις σ’ αυτή την τελευταία ερώτησι είναι, Όχι. Αλλά όπως γνωρίζετε, ακόμη κι εκείνοι που δεν είναι στη φυλακή επιδίδονται συνήθως σε τέτοια πράγματα και τα θεωρούν σωστά. Αλλά αυτοί οι οκτώ κατάδικοι είχαν υιοθετήσει ένα υψηλό κανόνα και ζούσαν σύμφωνα μ’ αυτόν. Σύντομα παρουσιάσθηκαν κι άλλοι.
Στις αρχές του φθινοπώρου του 1974, ήσαν κατάλληλοι για βάπτισμα οκτώ ακόμη κρατούμενοι. Ο φίλος μου μού είπε: «Σκεφθήκαμε πόσο ωραίο θα ήταν να κάνωμε το βάπτισμα μέσα στη φυλακή, με επισκέπτες απ’ έξω.» Υπήρχε κάποια πιθανότης γι’ αυτό και οι αρχές των φυλακών, εντυπωσιασμένοι από τα αποτελέσματα του εκπαιδευτικού προγράμματος έδωσαν την άδεια. Στις 5 Οκτωβρίου 1974, έγινε αυτή η ειδική συνέλευσις. Το Ξύπνα! το περιέγραψε ως εξής:
«Εκείνοι που ήλθαν έξω από τη φυλακή δημιούργησαν ασυνήθιστο θέαμα. Όλοι μαζί, 337 άτομα, συναντήθηκαν στην πύλη της φυλακής. Ήταν ένα καλοντυμένο πλήθος από άνδρες, γυναίκες και παιδιά, λευκοί και μαύροι. Μερικοί είχαν έλθει από 700 μίλια μακρυά.
«Τα ονόματα τους ελέγχοντο από ένα κατάλογο κι έπειτα τους επετρέπετο η είσοδος. Απ’ εκεί έμπαιναν σε λεωφορεία που τους πήγαιναν περίπου δύο μίλια μέσα στο τεράστιο συγκρότημα των φυλακών. Τα λεωφορεία τους άφηναν μπροστά σε κάτι χαλύβδινες πύλες απ’ όπου έμπαιναν σ’ ένα τεράστιο αμφιθέατρο.»
Είχα διαβάσει αυτή την περιγραφή στο Ξύπνα! και μου είχε προξενήσει μεγάλο ενδιαφέρον. Αλλά δεν εγνώριζα τα περαιτέρω αποτελέσματα αυτού του αναμορφωτικού προγράμματος. Έτσι, όταν τελειώσαμε το δείπνο, άκουγα πολύ προσεκτικά καθώς ο οικοδεσπότης μου με ενημέρωσε.
Σημαντική Αύξησις
«Αυτή η συνέλευσις του Οκτωβρίου έδωσε στο πρόγραμμα μας πραγματική ώθησι.» εξήγησε ο φίλος μου. «Οι εκατό περίπου κρατούμενοι που παρευρίσκοντο πραγματικά εντυπωσιάσθηκαν από την αγάπη και τη ζεστασιά των εκατοντάδων επισκεπτών.»
Ως αποτέλεσμα, πολλοί απ’ αυτούς τους κρατουμένους έκαμαν Γραφική μελέτη και έκαμαν θαυμάσια πρόοδο. «Σύντομα,» συνέχισε ο φίλος μου, «αρκετοί άλλοι έκαμαν τις απαραίτητες αλλαγές στη ζωή τους που τους καθιστούσαν κατάλληλους για βάπτισμα. Έτσι, έγιναν σχέδια για μια άλλη συνέλευσι, ακόμη μεγαλύτερη. Και πάλι οι αρχές των φυλακών συνεφώνησαν, αυτή τη φορά προσφέροντας Το Στάδιο Ροντέο των Φυλακών. Έτσι, νωρίς το Σάββατο το πρωί, 26 Απριλίου 1975, εκατοντάδες Μάρτυρες κατέφθασαν με αυτοκίνητα στις φυλακές Αγγόλα.»
Αυτή τη φορά τα αυτοκίνητα μπήκαν κατ’ ευθείαν στη φυλακή. Στην πύλη ελέγχου η μόνη ερώτησις ήταν: «Μήπως έχετε όπλα;» Ύστερα τα αυτοκίνητα ωδηγούντο στους χώρους του Ροντέο. Συνολικά, ήλθαν 2.602 επισκέπτες! Το αποκορύφωμα της συνελεύσεως ήταν το βάπτισμα δώδεκα ακόμη φυλακισμένων, μεταξύ των οποίων κι ένας καταδικασμένος δολοφόνος από το κελλί των μελλοθανάτων, ο οποίος ήλθε για να βαπτισθή δεμένος με αλυσίδες. Είχε μελετήσει ένα έτος με τους Μάρτυρες εκεί στο κελλί των Μελλοθανάτων.
Οι αξιωματούχοι της φυλακής ευχαριστήθηκαν για το πόσο καλά διεξήχθη αυτή η μονοήμερη συνέλευσις καθώς και για την καλή της επίδρασι πάνω στους φυλακισμένους. Έτσι, δέχθηκαν ευχαρίστως τα σχέδια για μια ακόμη μονοήμερη συνέλευσι το φθινόπωρο. Αυτή τη φορά, το Σάββατο, 29 Νοεμβρίου 1975, ήσαν παρόντες 3.200 επισκέπτες! Και βαπτίσθηκαν οκτώ ακόμη φυλακισμένοι.
«Το Σάββατο θα γίνη η επόμενη ειδική συνέλευσίς μας στη φυλακή,» είπε ο φίλος μου. «Είμεθα πολύ χαρούμενοι που μπόρεσες να έλθης.»
Ήμουν τώρα πιο ανυπόμονος όσο ποτέ άλλοτε να επισκεφθώ τη φυλακή. Ήταν εκπληκτικό—τριάντα έξη κατάδικοι είχαν βαπτισθή και έξη ακόμη επρόκειτο να βαπτισθούν το Σάββατο! Την επόμενη μέρα την Παρασκευή, ο φίλος μου θα με πήγαινε στις φυλακές Αγγόλα για να γνωρισθώ και να συζητήσω με μερικούς αξιωματούχους.
Επαφή Από Κοντά
Φύγαμε μετά το φαγητό και αφού διασχίσαμε με το αυτοκίνητο μια βαλτώδη περιοχή επί μιάμισυ περίπου ώρα, περάσαμε τον Ποταμό Μισισιπή με φέρρυ-μποτ. Ύστερα, αφού ανεβήκαμε μερικούς ανώμαλους λόφους, φθάσαμε τελικά στην κυρία πύλη της φυλακής. Προφανώς, οι φύλακες εγνώριζαν τον φίλο μου και αντάλλαξαν σύντομα μερικές ευχάριστες κουβέντες μαζί του. Ύστερα ωδηγηθήκαμε στη φυλακή.
Καθώς πηγαίναμε προς το Στάδιο Ροντέο, η περιοχή μου θύμισε ένα μεγάλο εργοστάσιο. Υπήρχε ένας νεοφτιαγμένος ξύλινος φράκτης κατά το μεγαλύτερο μήκος των δυο πλευρών του δρόμου. Εδώ υπήρχαν αγροί καλλιεργημένοι. Όπως έμαθα, οι φυλακισμένοι καλλιεργούν μεγάλο μέρος της τροφής τους. Τελικά φθάσαμε στην πιο φυλασσόμενη περιοχή. Αφού περάσαμε μερικές πύλες, μπήκαμε στο Στάδιο Ροντέο από το πίσω μέρος.
Μια εξέδρα ήταν υπό κατασκευή στη μια άκρη του σταδίου. Υπήρχαν μερικοί φυλακισμένοι Μάρτυρες που έφτιαχναν τις τελευταίες λεπτομέρειες στην εξέδρα, δηλαδή βάψιμο και στρώσιμο του πατώματος με χαλί. Ήταν απόλαυσις να τους βλέπης. Οι δεκατέσσερις άνδρες ήσαν θερμοί, φιλικοί και διαχυτικοί. Έμαθα ότι οι αρχές τους έδωσαν ειδική άδεια για να ετοιμάσουν τον χώρο για τη συνέλευσι της επομένης ημέρας.
Ο Έρβιν Σαίντ Άμαντ, φυλακισμένος που ήταν επικεφαλής στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα της φυλακής, είχε κάνει διευθετήσεις να μιλήσωμε με τους αξιωματούχους της φυλακής. Έτσι, φύγαμε για να προλάβωμε το ραντεβού μας. Μου φαινόταν παράξενο που ο Έρβιν δεν μπορούσε να ελθη μαζί μας με το αυτοκίνητο, αλλά ήταν κανονισμός της φυλακής με τον οποίον συμμορφωθήκαμε ευχαρίστως. Έτρεξε γρήγορα παρά το τεχνητό του πόδι (είχε χάσει το πραγματικό του σε μια απόπειρα αποδράσεως πριν από χρόνια) και μας περίμενε πιο πέρα.
Αφού σταθμεύσαμε το αυτοκίνητο, προσπεράσαμε άλλους φυλακισμένους. Δεν μπορούσα να μη προσέξω τη διαφορά μεταξύ αυτών και εκείνων που μόλις είχαμε αφήσει. Μερικοί ήσαν ξαπλωμένοι με απάθεια στο έδαφος, ενώ άλλοι κοίταζαν απλώς στον ουρανό. Εφαίνοντο εγκαταλελειμμένοι στη μοίρα τους χωρίς πολλές ελπίδες για το μέλλον. Τι αντίθεσις!
Έπαινοι από τους Αξιωματούχους
Όταν φθάσαμε στο κτίριο της διοικήσεως, μπήκαμε στο γραφείο του Ταγματάρχη Ρίτσαρντ Α. Γουώλ (αργότερα προήχθη σε αντισυνταγματάρχη). Ήταν διαχυτικός, προφανώς ευχαριστημένος με το εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα. Έχει περάσει πολλά χρόνια στις φυλακές και είναι εξοικειωμένος με την έλλειψι αποτελεσματικότητος τόσο πολλών προσπαθειών για αναμόρφωσι. Εν τούτοις, είχε να πη πολλά καλά λόγια για την αξία του δικού μας προγράμματος.
Γνώριζα το παρελθόν του Έρβιν—υπήρξε πραγματικός ταραχοποιός και παλιάνθρωπος! Έτσι, ρώτησα ξαφνικά τον Γουώλ: «Εμπιστεύεσθε αυτόν τον άνθρωπο;»
«Εμπιστεύομαι τον Σαίντ Άμαντ ανεπιφύλακτα,» αποκρίθηκε. Και πρόσθεσε: «Μου αρέσει η οργάνωσίς σας επειδή ενδιαφέρεσθε για τους ανθρώπους σας. Αν κάποιος αρχίση να παρεκκλίνη, προσπαθείτε να τον βοηθήσετε. Αλλ’ αν επιμένη στην εσφαλμένη πορεία, τον απομακρύνετε από την οργάνωσί σας. Μπορούμε να έχωμε εμπιστοσύνη σ’ εσάς ότι θα κάνετε όσα λέτε.»
Ήταν φανερό ότι οι κατάδικοι Μάρτυρες είχαν κάνει μεγάλη εντύπωσι σ’ αυτόν τον αξιωματούχο. Αλλά έπρεπε να φύγωμε.
Η επόμενη στάσις μας ήταν στο πλυντήριο της φυλακής, όπου μου σύστησαν τον Λώρενς Βατ, επόπτη του πλυντηρίου. Το 1973 είχε δεχθή να υποστηρίξη το πρόγραμμα μας στη φυλακή. Μου είπε: «Το καλό παράδειγμα των φυλακισμένων που βοηθήσατε ήταν λίγο μεταδοτικό. Νομίζω ότι, ως αποτέλεσμα, έχει βελτιωθή η γενική συμπεριφορά των φυλακισμένων. Πράγματι βελτιώθηκε!»
Μας τόνισε ότι εκτιμούσε όσα κάναμε στις φυλακές Αγγόλα. Ύστερ’ από μια πολύ ευχάριστη συζήτησι φύγαμε και ξαναγυρίσαμε στο Ροντέο για να χαιρετήσωμε τους φυλακισμένους. Τους είπαμε ότι θα ιδωθούμε την επόμενη μέρα και κατευθυνθήκαμε προς το σπίτι,
Η Συνέλευσις
Το επόμενο πρωινό ήταν κρύο. Φθάσαμε στο Στάδιο Ροντέο στις 7.30, δυο ώρες πριν αρχίση το πρόγραμμα. Ήθελα να γνωρισθώ με τους έξη άνδρες που επρόκειτο να βαπτισθούν. Καθώς μιλούσα μαζί τους, εντυπωσιάσθηκα από την ειλικρίνεια και εκτίμησί τους για τον Λόγο του Θεού.
Η ώρα πέρασε γρήγορα και άρχισε το πρόγραμμα. Στις 10 π.μ.. μίλησα πάνω στο θέμα «Το θέλημα του Θεού ή το δικό μας, Ποιο;» Ακολούθησε η ομιλία βαπτίσματος και κατόπιν οι άνδρες βαπτίσθηκαν σε μια δεξαμενή κοντά στο στάδιο μπροστά στους 1970 επισκέπτες. Όλοι ξεσπούσαν σε χειροκροτήματα κάθε φορά που ένας φυλακισμένος έβγαινε από το νερό. Ποτέ δεν θα ξεχάσω το πρόσωπο ενός ανδρός που έσταζε νερά και είχε ένα πλατύ χαμόγελο που σου έλεγε ολοφάνερα, «Αυτή είναι η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου!»
Μετά το βάπτισμα ακολούθησε διακοπή δύο ωρών. Η εκκλησία του Νιού Ροντς είχε προμηθεύσει φαγητό για όλους, το οποίο προσφέρετο σε ασήμαντη τιμή. Εθελονταί από το ακροατήριο βοήθησαν στο σερβίρισμα της τροφής. Οι φυλακισμένοι δεν είχαν δικαίωμα να φάνε με τους επισκέπτες· τους σέρβιραν σ’ ένα χώρο κοντά στην εξέδρα.
Είχα ελεύθερη πρόσοδο στον εσωτερικό χώρο όπου ήσαν μαζεμένοι οι κατάδικοι και απήλαυσα τη συνομιλία με μερικούς που είχαν αρχίσει να ενδιαφέρωνται για το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ένας μου είπε: «Εσείς δεν χρειάζεται να κηρύττετε τα δόγματα της θρησκείας σας. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να πλησιάσετε κάποιον και με τον καιρό τον κερδίζετε με τη διαγωγή σας και τη φιλικότητα σας.»
Οι δύο ώρες πέρασαν γρήγορα, και ήλθε η ώρα για το υπόλοιπο πρόγραμμα. Η δημόσια ομιλία είχε τίτλο «Η Βασιλεία του Θεού, Μια Ζώσα Πραγματικότης.» Στη συνέχεια έγινε περιληπτικά το μάθημα της Σκοπιάς από τους βαπτισμένους καταδίκους. Και τι θαυμάσια εργασία έκαναν!
Στις 4 μ.μ. έφθασε η ώρα για τον τελικό ύμνο και προσευχή. Ένας φίλος μου που είναι Μάρτυς επί πολλά χρόνια, εξέφρασε τα αισθήματα πολλών από μας όταν είπε: «Νοιώσαμε μια θέρμη και αγάπη εκεί σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ οποιαδήποτε άλλη συνέλευσι που έχομε παρακολουθήσει.»
Ο Έγκλειστος της Αγγόλα μια έκδοσις των φυλακισμένων της Φυλακής της Πολιτείας Λουιζιάνα, παρετήρησε: «Αυτή ήταν η τετάρτη συνέλευσις που διεξήγαν οι Μάρτυρες στις Φυλακές Αγγόλα και προγραμματίζουν κι άλλες για το μέλλον καθώς οι Μάρτυρες συνεχίζουν τις προσπάθειες τους να φθάσουν στις καρδιές όλο και περισσοτέρων φυλακισμένων. Οι προσπάθειες τους είναι οι μεγαλύτερες και πιο επίμονες, από οποιαδήποτε άλλη θρησκευτική ομάδα, για να πείσουν και να βοηθήσουν τους φυλακισμένους εδώ να προσπαθήσουν να βελτιωθούν και να διάγουν πιο χρήσιμη ζωή.»—Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1976.
Ένα Μοναδικό Πρόγραμμα;
Το λιγώτερο που μπορώ να πω είναι ότι εντυπωσιάσθηκα βαθειά απ’ όσα είδα και έζησα. Όταν επέστρεψα στη Νέα Υόρκη, άρχισα να ερευνώ διάφορα σπουδαία άρθρα και επιστολές για να δω τι θα μπορούσα να βρω για παρόμοια προγράμματα σε φυλακές. Και μπορώ να σας πω ότι αυτό που συμβαίνει στις φυλακές Αγγόλα είναι μοναδικό μόνον ως προς το μέγεθος του και για την επιτυχία του. Θα παραθέσω απλώς μερικά παραδείγματα:
Κάθε Τετάρτη ένας πρεσβύτερος των Μαρτύρων του Ιεχωβά επισκέπτεται το Σωφρονιστικό Ίδρυμα Τσίλλικοθ του Οχάιο. Διεξάγει Γραφική μελέτη που την παρακολουθούν κατά μέσον όρο οκτώ μέχρι δεκατέσσερις φυλακισμένοι. Δύο έχουν βαπτισθή και άλλοι δύο σκέπτονται να βαπτισθούν.
Στο Σωφρονιστικό Ίδρυμα Λόντον του Οχάιο, όπου υπάρχουν 1.700 κατάδικοι, διεξάγονται από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά τέσσερις εβδομαδιαίες συναθροίσεις. Αυτές οι συναθροίσεις διεξάγονται επί δύο σχεδόν χρόνια τώρα και έχουν βαπτισθή τρείς φυλακισμένοι. Ένας άλλος κατάδικος έτοιμος για βάπτισμα, βγήκε από τη φυλακή την πρώτη του έτους.
Ένα πολύ επιτυχημένο πρόγραμμα λειτουργεί στις Αναμορφωτικές Φυλακές Σάουδερν Οχάιο του Λούκασβιλ, Οχάιο. Άρχισε το φθινόπωρο του 1972. Ο μέσος όρος παρευρισκομένων στις συναθροίσεις είναι γύρω στους είκοσι δύο και τριάντα τρεις παρακολούθησαν μια πρόσφατη ειδική συνάθροισι. Τον Απρίλιο του 1975 και τον Μάρτιο του 1976 βαπτίσθηκαν επτά φυλακισμένοι σε μια δεξαμενή που αγοράσθηκε γι’ αυτές τις περιπτώσεις.
Ένα ωραίο πρόγραμμα άρχισε προς τα τέλη του 1973 στην Πολιτειακή Φυλακή της Μαίρυλαντ. Σύντομα άρχισαν πολλές Γραφικές μελέτες με τους φυλακισμένους και με τον καιρό οι πρεσβύτεροι των Μαρτύρων του Ιεχωβά διεξήγαν τακτικές συναθροίσεις. Μέχρι τώρα, έχουν βαπτισθή οκτώ άνδρες (στη μπανιέρα του νοσοκομείου της φυλακής).
Στο Ρίκερς Άιλαντ της πόλεως της Νέας Υόρκης, οκτώ πρεσβύτεροι κάνουν εβδομαδιαίες επισκέψεις για να διεξάγουν Γραφικές μελέτες με τους τροφίμους της φυλακής. Επισκέπτονται επίσης και άλλες φυλακές της πόλεως.
Μήπως αυτό σημαίνει ότι η απάντησις στα τρομακτικά προβλήματα των φυλακών και του εγκλήματος, είναι αυτό το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που διεξάγουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά; Ασφαλώς όχι! Ομολογουμένως, η συμβολή τους στη λύσι του προβλήματος είναι μικρή. Εν τούτοις, πιστεύω ότι δίνουν το νήμα της πραγματικής λύσεως.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 6]
«Οι συναθροίσεις διεξάγονται σε μια αίθουσα του Κτιρίου Εκπαιδεύσεως των Φυλακών»
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 7]
«Η μόνη ερώτησις ήταν: ‘Μήπως έχετε όπλα;’»
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 8]
«Μπορούμε να έχωμε εμπιστοσύνη σ’ εσάς ότι θα κάνετε όσα λέτε»
[Εικόνα στη σελίδα 9]
Οι έξη υποψήφιοι για βάπτισμα καθώς στέκονται μπροστά στον ομιλητή και ένα μέρος του ακροατηρίου πίσω, λίγο πριν από το βάπτισμά τους
[Εικόνα στη σελίδα 10]
Στάζοντας ακόμα από νερά, ένας κατάδικος ακτινοβολεί από ευτυχία μετά το βάπτισμά του