Θα Ήταν Ευτυχής

ΤΟ 1972 ο Ρόμπερτ Ρομέρο, ένας νεαρός του οποίου οι γονείς ζούσαν στην Ονδούρα, άρχισε να μελετά την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Καλιφόρνια. Η πρόοδός του στη Βιβλική γνώσι ήταν ταχεία και άρχισε να ενθαρρύνη και τη μνηστή του να εξετάση τις Γραφικές διδασκαλίες μαζί του.

Το κορίτσι ήταν ένα εξέχον μέλος της κοινότητος, επειδή ο πατέρας της ήταν ο διευθυντής του γυμνασίου της Μαδέρα. Στην αρχή δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αλλά ως αποτέλεσμα της επιμονής του Ρόμπερτ άρχισε να μελετά όλο και περισσότερο την Αγία Γραφή, παρά την εναντίωσι των γονέων της.

Ο Ρόμπερτ ενεθάρρυνε επίσης και τη μεγαλύτερη αδελφή του να μελετήση την Αγία Γραφή. Ο σύζυγός της ήταν πολύ ενάντιος, αλλά εκείνη σύντομα άρχισε να μελετά με ζήλο και να παρακολουθή τις περισσότερες συναθροίσεις της εκκλησίας.

Ο πατέρας του Ρόμπερτ επέστρεψε από την Ονδούρα στις Ηνωμένες Πολιτείες την άνοιξι του 1973. Η κυβέρνησίς του ήθελε να συμπληρώση την εκπαίδευσί του στη διαχείρησι γεωργίας και καλλιέργειας στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Φρέσνο. Επειδή και ο Ρόμπερτ και ο πατέρας του παρακολουθούσαν το κολλέγιο στο Φρέσνο, πήγαιναν στη σχολή μαζί κάθε πρωί με το αυτοκίνητο.

Ένα πρωί με μεγάλη ομίχλη, μια ελαφρά βροχή είχε κάνει τον δρόμο ολισθηρό. Ξαφνικά, το Φολξβάγκεν τους ξέφυγε από τον δρόμο και αναποδογύρισε πολλές φορές. Ο Κος Ρομέρο τραυματίσθηκε σοβαρά, έσπασε τη ραχοκοκκαλιά του. Ο Ρόμπερτ εφονεύθη επί τόπου.

Οι μετέπειτα εξελίξεις ήσαν ακριβώς το αντίθετο απ’ ό,τι ανέμεναν πολλοί στην τοπική εκκλησία. Η πρώην μνηστή του, αντί να εγκαταλείψη το ενδιαφέρον της για τις Γραφικές αλήθειες τις οποίες ο Ρόμπερτ την είχε βοηθήσει να μάθη, βαπτίσθηκε ως μια Μάρτυς του Ιεχωβά λίγο καιρό αργότερα. Από τότε είναι «σκαπανεύς» (όπως καλούνται οι ολοχρόνιοι κήρυκες των αγαθών νέων) επί δύο χρόνια και πλέον τώρα. Και από τότε είδε επίσης την εναντίωσι της οικογενείας της ως προς τη δραστηριότητά της να ελαττώνεται πολύ.

Η αδελφή του Ρόμπερτ είναι τώρα συγκινημένη που ο σύζυγός της έχει τελειώσει τη μελέτη του βιβλίου Η Αλήθεια Που Οδηγεί στην Αιώνια Ζωή και παρακολουθεί τις περισσότερες συναθροίσεις της εκκλησίας. Και ο Κος Ρομέρο, αφού ανέρρωσε από το ατύχημα, βαπτίσθηκε αργότερα ως Μάρτυς του Ιεχωβά στην Ονδούρα. Από τότε έχει ήδη βοηθήσει έναν άλλο άνδρα μέχρι του σημείου να βαπτισθή κι εκείνος.

Ο Ρόμπερτ θα ήταν ασφαλώς πολύ ευτυχής αν έβλεπε αυτές τις ωραίες εξελίξεις στη ζωή αυτών των ανθρώπων, εξελίξεις στις οποίες συνέβαλε αυτός με την πιστή του πορεία.