Προφυλαχθήτε από Επιδρομείς στο Σπίτι

Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στη Σουηδία

ΜΠΟΡΕΙ να εισβάλη στο σπίτι σας ή στην αποθήκη σας εντελώς απροσδόκητα, προς το τέλος του καλοκαιριού ή το φθινόπωρο. Προτιμά να κατοική σε ξύλινα σπίτια, ιδιαίτερα στα παλιά σπίτια που δεν έχουν κελλάρια. Ποιος είναι ο ύποπτος; Ένας μύκης, ο Μερούλιους λάκρυμανς, που προκαλεί συνήθως το σαράκι.

Όταν του λείπη η χλωροφύλλη, αυτός ο μύκης πρέπει να πάρη την τροφή του από άλλες ύλες—παραδείγματος χάριν από ξύλο, πεπιεσμένο χάρτη, φελλό, λινοτάπητα και τα όμοια.

Το σώμα αυτού του μύκητος αποτελείται από πολύ λεπτές, διακλαδωμένες ίνες κυττάρων που ονομάζονται συλλογικά «μυκήλιον.» Αν αφεθή ανενόχλητο, το σώμα σχηματίζει μεμβράνες και ίνες. Μ’ αυτές τις ίνες, ο μύκης μπορεί να περνάη μέσα από το κονίαμα και τις χαραμάδες στο τσιμέντο. Μπορεί γρήγορα να σχηματίση μια κεφαλή ή «παραγωγικό σώμα» σε κάποια κατάλληλη χαραμάδα—κάτω από το πάτωμα, στο εσωτερικό ενός τοίχου ή στην οροφή. Αυτό το «παραγωγικό σώμα» μπορεί να έχη διάμετρο μέχρι 0,3 μέτρα (12 ίντσες). Στους πόρους της επιφανείας του σχηματίζονται καφέ ή κοκκινωπά σπόρια.

Κάθε τετραγωνικό χιλιοστό της πορώδους αυτής επιφανείας μπορεί να παράγη μέχρι εβδομήντα πέντε σπόρια κάθε λεπτό. Κάθε σπόριο έχει τη δυνατότητα να εξελιχθή σ’ έναν άλλο μύκητα και μπορεί με τη σειρά του να καταστρέψη απεριόριστες ποσότητες ξύλου. Τα σπόρια έχουν κολλώδη υφή και μπορούν να προσκολληθούν οπουδήποτε. Αν υπάρχη αρκετή υγρασία και θερμότης, αυξάνονται πολύ γρήγορα. Αλλά δεν μπορούν να προσβάλουν το φρέσκο, ξερό ξύλο.

Αυτός ο μύκης δεν μπορεί να ζήση στον ανοιχτό αέρα, όπου υπάρχει μεγάλη ξηρασία. Η μεγάλη υγρασία που χρειάζεται αυτός ο μύκης για να ευδοκιμήση, βρίσκεται μόνο σε υγρούς χώρους που δεν αερίζονται καλά. Ο μύκης σταματά ν’ αναπτύσσεται όταν υπάρχη πολλή ξηρασία, αλλ’ αρχίζει και πάλι την ανάπτυξί του μόλις υπάρξη υγρασία. Όταν μεγαλώση αρκετά, μπορεί μόνος του να δημιουργήση την υγρασία που χρειάζεται για να συνεχίση την ανάπτυξί του. Η αναλογία αναπτύξεως του μύκητος επηρεάζεται από τη θερμοκρασία. Για ν’ αναπτυχθή, πρέπει να έχη θερμοκρασία τουλάχιστον 38 βαθμών Φαρενάιτ (3 βαθμών Κελσίου), αλλά τα καταφέρνει καλύτερα στους 65 ως 73 βαθμούς Φαρενάιτ (18 ως 23 βαθμούς Κελσίου). Όταν η θερμοκρασία ανεβαίνη πάνω από τους 79 βαθμούς Φαρενάιτ (26 βαθμούς Κελσίου), η ανάπτυξις επιβραδύνεται. Στους 68 βαθμούς Φαρενάιτ (20 βαθμούς Κελσίου), ο ρυθμός αναπτύξεως είναι τρεις φορές ταχύτερος απ’ ό,τι στους 50 βαθμούς Φαρενάιτ (10 βαθμούς Κελσίου).

Πώς μπορείτε να καταλάβετε αν αυτός ο μύκης εγκαταστάθηκε στο σπίτι σας; Μπορεί να εντοπίσετε κάπου ένα «λουλούδι» που παράγει σπόρια—στην οροφή του υπογείου, κάτω από τον νιπτήρα, στο πάτωμα. Μπορεί να δήτε ροζέτες μυκηλίου στο πάτωμα ή σ’ έναν εσωτερικό τοίχο. Ή, μπορεί να υπάρχη μια μυρωδιά μούχλας ή μανιταριών. Όταν συμβαίνη αυτό, μπορεί να χρειάζεσθε βοήθεια από ειδικούς. Ίσως χρειασθή ν’ ανοίξετε το πάτωμα ή τον τοίχο και ν’ απομακρύνετε κάθε τι πάνω στο οποίο έχει εγκατασταθή ο μύκης ή το οποίον αναδίδει οσμή. Κατόπιν, μπορεί να χρειασθή να ψεκάσετε γύρω με κάποιο δηλητηριώδες υγρό, για να φονεύσετε τα σπόρια και οτιδήποτε άλλο έχει απομείνει από τον μύκητα.

Για να βεβαιωθήτε ότι αυτός ο μύκης δεν θα εγκατασταθή ξανά στο σπίτι σας, πρέπει να υπάρχη καλός αερισμός στο υπόγειο του σπιτιού σ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Ο ξηρός κινούμενος αέρας είναι θανατηφόρος για τον μύκητα. Συχνά πεθαίνει στη θερμοκρασία των 22 βαθμών Φαρενάιτ (-6 βαθμών Κελσίου). Ένα άλλο πράγμα που πρέπει να προσέξετε είναι οι διαρροές στην οροφή. Δεν πρέπει ν’ αφήνετε νερό να διατρέχη τον τοίχο και να φθάνη στο πάτωμα κοντά στα θεμέλια. Αν μπήκε νερό σε κανένα δωμάτιο, πρέπει ν’ αφήσετε το πάτωμα να στεγνώση εντελώς πριν τοποθετήσετε κάποιο παχύ χαλί που εμποδίζει το στέγνωμα. Οι σωλήνες κάτω από τον νιπτήρα, την τουαλέττα και τη μπανιέρα πρέπει να εφαρμόζουν καλά ώστε να μη διαρρέη νερό στο πάτωμα.

Αν υποψιάζεσθε ότι οι δοκοί που υποβαστάζουν τις σανίδες του πατώματος μέσα στα θεμέλια είναι σαρακοφαγωμένοι, ή αν υπάρχη στο χώρο μυρωδιά μούχλας, μπορείτε να ψεκάσετε μ’ ένα ειδικό υγρό κάτω από το πάτωμα. Μερικοί ιδιοκτήτες σπιτιών χρησιμοποιούν ειδικούς ψεκαστήρες κήπων και σωλήνες επεκτάσεως ειδικές γι’ αυτό τον σκοπό· άλλοι χρησιμοποιούν πλαστικούς ψεκαστήρες που λειτουργούν με πίεσι αφού τους γεμίσουν με υγρό. Εισάγουν το σωλήνα μέσα σε κάποιο άνοιγμα αερισμού και ψεκάζουν το πάτωμα ενός δωματίου από το κάτω μέρος. Μ’ αυτό τον τρόπο, διαχέουν μια μυρωδιά φρεσκάδας σ’ ολόκληρο το σπίτι και προστατεύουν τα πατώματά τους από το σαράκι. Επίσης, μια άλλη μορφή προστασίας από το σαράκι είναι η κάλυψις των τοίχων και της οροφής του υπογείου με ασβέστη.

Έτσι, μολονότι ο μύκης Μερούλιους λάκρυμανς είναι πράγματι ανεπιθύμητος επιδρομεύς, υπάρχουν τρόποι να εμποδίσετε αυτόν τον μύκητα από το να εγκατασταθή στο σπίτι σας.