Οι Φυλές Διαφέρουν Έντονα

ΗΤΑΝ το έτος 1955, σε μια διεθνή σύναξι στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας. Μια ομάδα από Ευρωπαίους είχε περικυκλώσει ένα ζεύγος μαύρων από την Αμερική και ήσαν προφανώς πολύ χαρούμενοι που τους είχαν μαζί τους. Έπιαναν το δέρμα τους και άγγιζαν τα μαλλιά τους. Προφανώς δεν είχαν ξαναδεί μαύρο άνθρωπο πριν και τους είλκυαν οι έντονες διαφορές. Οι μαύροι εχαίροντο που τους εδέχοντο με τόση θέρμη. Πίσω όμως, στην πατρίδα τους, η φυλετική στάσις που ανεπτύχθη από τους αιώνες έχει δημιουργήσει μια πολύ διαφορετική κατάστασι.

Εξετάστε, επί παραδείγματι, την οικογένεια Σπένσερ, μια οικογένεια μαύρων οι οποίοι μετεκόμισαν σ’ ένα ωραίο προάστιο της πόλεως της Νέας Υόρκης. Ήταν η παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1975. Μια σωληνοβόμβα ήλθε πετώντας μέσα στο σπίτι τους, και σ’ αυτήν ήταν δεμένο το εξής σημείωμα: ΝΕΓΡΟΙ, ΣΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑΜΕ. «Την έρριξαν με σκοπό να εξαλείψουν την οικογένεια,» είπε ο αστυνομικός διευθυντής που εξήτασε την υπόθεσι.

Ένας δημοσιογράφος, ο οποίος αργότερα μίλησε με λευκούς κατοίκους της περιοχής, εξηγεί: «Συνέχεια τους ρωτούσα γιατί δεν θέλετε εδώ τους μαύρους; ‘Αν θέλης πραγματικά να ξέρης,’ απήντησε το αγόρι με τη σημαία, ‘είναι βασικά απολίτιστοι. Όπου πάνε, η αναλογία του εγκλήματος αυξάνει, οι γειτονιές διαχωρίζονται, οι λευκοί πρέπει να φύγουν.’»

Πολλοί λευκοί σκέπτονται διαφορετικά για τη συναναστροφή με τους μαύρους και αναπτύσσουν φιλικές σχέσεις μαζί τους. Στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες έχουν γίνει ωραίες ενέργειες για τη βελτίωσι των φυλετικών σχέσεων. Σε πολλά σχολεία και άλλα δημόσια μέρη επιτρέπεται ο φυλετικός συγχρωτισμός. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη πολλοί που πιστεύουν ότι οι διαφορές μεταξύ των φυλών είναι τόσο μεγάλες ώστε υποδηλούν τον φυλετικό διαχωρισμό ή απομόνωσι.

Υπάρχει Βάσις για Διαχωρισμό;

Το 1954 το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών εξέδωσε μια απόφασι κατά του φυλετικού διαχωρισμού στα δημόσια σχολεία. Αλλά πολλοί Αμερικανοί δεν συμφωνούν μ’ αυτή την απόφασι. Δεν συμφωνούν επίσης με την απόφασι του Δικαστηρίου το 1969, που έλεγε να σταματήση «αμέσως» ο διαχωρισμός σε όλες τις περιφέρειες των δημοσίων σχολείων. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι προς το τέλος της δεκαετίας του 1960 μεγαλύτερο ποσοστό μαύρων παιδιών παρακολουθούσε κατ’ εξοχήν σχολεία για μαύρους από ό,τι το 1964!

Επίσης, υπάρχουν πολλοί στις Ηνωμένες Πολιτείες οι οποίοι δεν συμφωνούν με την απόφασι του Ανωτάτου Δικαστηρίου το 1967, ότι είναι δηλαδή αντισυνταγματικό «να εμποδίζωνται οι γάμοι μεταξύ ατόμων με μόνη βάσι τις φυλετικές κατατάξεις.» Αυτή η απόφασις ακύρωσε όλους τους νόμους της πολιτείας εναντίον των διαφυλετικών γάμων. Ωστόσο, ακούγονται συχνά άνθρωποι να λέγουν ότι δεν πιστεύουν πως οι μαύροι πρέπει να νυμφεύονται με λευκούς.

Η κατάστασις που επικρατεί στις εκκλησίες είναι μια ακόμη ένδειξις του γεγονότος ότι πολλοί πιστεύουν πως οι φυλετικές διαφορές υπονοούν τον διαχωρισμό. Ο Κάιλ Χάσελντεν, εκδότης της εφημερίδος Ο Χριστιανικός Αιών, έγραψε το 1964: «Όλοι γνωρίζουν ότι η 11η πρωινή της Κυριακής είναι η ώρα που σημαίνει τον μεγαλύτερο διαχωρισμό στη ζωή του Αμερικανού.» Και ο διαχωρισμός επιμένει. Αυτό το έτος ο λειτουργός της Εκκλησίας των Βαπτιστών στο Πλαίηνς της Γεωργίας «είπε ότι η παραίτησίς του προέκυψε από τον ‘αντίκτυπο’ που είχαν οι προσπάθειές του να επιφέρη φυλετικό συγχρωτισμό στην εκκλησία.»—Εφημερίς Ποστ της Νέας Υόρκης, 22 Φεβρουαρίου 1977.

Μολονότι έχει γίνει αρκετή πρόοδος όσον αφορά τη βελτίωσι των φυλετικών σχέσεων, πολλοί είδαν πρόσφατα αιτίες για αποθάρρυνσι. Ένας μαύρος, γράφοντας στον Χριστιανικό Αιώνα, στις 18 Απριλίου 1976, είπε: «Ανησυχώ, πραγματικά ανησυχώ, για τη σοβαρή χειροτέρευσι στις σχέσεις μεταξύ μαύρων και λευκών. Και οι μαύροι φίλοι μου, επίσης, κατέχονται από απογοήτευσι και αδυναμία, όπως εγώ.»

Υπάρχει συχνά μια πόλωσις, οι φυλές δηλαδή δημιουργούν εχθρότητα μεταξύ τους και αρέσκονται στην απομόνωσι. Όπως παρετήρησε ο ανωτέρω συγγραφεύς: «Έκανα ένα περίπατο στην κατασκήνωσι του Γαίηλ. Δύο λευκοί μαθηταί ήλθαν μαζί μου. Παραπονέθηκαν ότι εξαναγκάζονται να είναι απομονωμένοι από τους μαύρους συμμαθητές τους, οι οποίοι προτιμούν να ζουν και να τρώνε μόνοι τους και να έχουν λίγες ή και καθόλου, κοινωνικές σχέσεις με τους λευκούς συμμαθητές τους.»

Πόσο Μεγάλες Είναι οι Διαφορές;

Πόσο μεγάλες είναι στην πραγματικότητα οι φυλετικές διαφορές; Είναι τόσο μεγάλες ώστε άτομα από διαφορετικές φυλές να μη μπορούν να ζουν μαζί σαν ίσοι και ν’ απολαμβάνουν πραγματικά ο ένας τη συντροφιά του άλλου; Παραδείγματος χάριν, υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα όσον αφορά τη νοημοσύνη των ανθρώπων που ανήκουν σε διαφορετικές φυλές; Ή μήπως οι φυλές έχουν μια χαρακτηριστική σωματική οσμή, που αντίκειται στη στενή συμβίωσι μαύρων και λευκών;

Προφανώς οι διαφορές υπάρχουν. Μεταξύ των πιο καταφανών, διαφορών είναι το χρώμα του δέρματος και η υφή των μαλλιών. Υπάρχουν επίσης διαφορές στο σχήμα της μύτης, των φρυδιών και των χειλιών. Τα παχιά χείλη είναι συνηθισμένα μεταξύ των μαύρων, ενώ τα άτομα που ανήκουν σε άλλες φυλές έχουν πιο λεπτά χείλη.

Ωστόσο μερικοί λευκοί σπεύδουν να μιλήσουν για τις «πιο σπουδαίες διαφορές,» όπως τις αποκαλούν. Όπως ανεφέρθη προηγουμένως, υπάρχει ο ισχυρισμός ότι οι μαύροι είναι «βασικά απολίτιστοι.» Λέγεται, ότι «έχουν πιο χαλαρά ήθη.» Ως απόδειξι αυτού του ισχυρισμού τονίζουν το γεγονός ότι επικρατεί μεταξύ τους μεγαλύτερος βαθμός παρανομίας. Αλλά λέγονται συνήθως και πολλά άλλα.

Μερικοί λέγουν: «Οι μαύροι δεν νοιάζονται και πολύ για την οικογένεια.» Και, ως απόδειξι τούτου, τονίζουν την υψηλότερη αναλογία χωρισμών στις οικογένειες των μαύρων. «Η αναλογία του εγκλήματος ανέρχεται όταν κατοικήσουν στη γειτονιά μαύροι· οι γειτονιές διαλύονται.» Για να υποστηρίξουν αυτή τη δήλωσι, μερικά άτομα τονίζουν το γεγονός ότι στις γειτονιές των μαύρων επικρατεί γενικά περισσότερη κατάρρευσις και, επίσης, τονίζουν τις στατιστικές που δείχνουν ότι, κατ’ αναλογίαν, οι μαύροι διαπράττουν πιο πολλά εγκλήματα. «Οι μαύροι είναι λιγώτερο νοήμονες από τους λευκούς.» Και είναι γεγονός ότι, κατά μέσον όρο, οι μαύροι έχουν κατώτερους βαθμούς στα τεστ νοημοσύνης παρ’ ό,τι οι λευκοί της ίδιας κοινωνικοοικονομικής καταστάσεως και γενικά σημειώνουν λιγώτερη επίδοσι στο σχολείο.

Αλλά γιατί οι μαύροι υστερούν σ’ αυτές τις συγκρίσεις; Ένα δημοσίευμα της Επιτροπής των Ηνωμένων Πολιτειών σχετικά με τα Πολιτικά Δικαιώματα έριξε φως στο ζήτημα. Έγραφε ότι η καταφανής κατώτερη «θέσις των μη λευκών φυλών μπορεί να προκύψη μόνο από δύο παράγοντες. Είτε εκείνοι που δεν είναι λευκοί είναι πράγματι κατώτεροι ως άτομα, ή η φυλετική προκατάληψις που δείχνουν οι λευκοί, έχει εμποδίσει τη φυσική εξίσωσι των μαύρων με τους λευκούς να πραγματοποιήση πραγματικές επιτεύξεις στη διάρκεια των 300 και πλέον ετών των μαύρων στην Αμερική.»—Η Φυλετική Προκατάληψις στην Αμερική—Πώς να την Αντιμετωπίσετε;

Ποια πιστεύετε ότι είναι η απάντησις;

Η Άποψις που Επικρατούσε Κάποτε

Κάποτε επικρατούσε η άποψις ότι οι μαύροι είναι κατώτεροι ως άτομα. Η Βρεταννική Εγκυκλοπαιδεία, Ενάτη Έκδοσις, 1884, λέγει: «Κανένας καθαρόαιμος Νέγρος δεν διακρίθηκε ποτέ ως επιστήμων, ποιητής ή καλλιτέχνης, και η βασική ισότης την οποία αποδίδουν σ’ αυτόν αμαθείς φιλάνθρωποι, διαψεύδεται από όλη την ιστορία της φυλής σ’ όλη την ιστορική περίοδο.» Ανέφερε επίσης την «κληρονομημένη διανοητική κατωτερότητα των μαύρων, μια κατωτερότητα η οποία είναι ακόμη περισσότερο ευδιάκριτη παρά τις σωματικές τους διαφορές.»

Αυτή η εγκυκλοπαιδεία ανέφερε ότι, σαν παιδιά, οι μαύροι και οι λευκοί έχουν ίση νοημοσύνη. «Σχεδόν όλοι οι παρατηρητές παραδέχονται,» λέγει η ανωτέρω εγκυκλοπαιδεία, «ότι το Νεγράκι είναι σαν σύνολο εξ ίσου νοήμον, όπως και τα άλλα παιδιά που ανήκουν σε άλλες φυλετικές ποικιλίες.» Ωστόσο, ελέχθη ότι στους μαύρους υπάρχει μια «ανώριμη οστεοποίησις του κρανίου, που εμποδίζει την περαιτέρω ανάπτυξι του εγκεφάλου.» Έτσι, όπως ανέφερε η Βρεταννική εγκυκλοπαιδεία: «Όταν φθάνη [ο μαύρος] στην εφηβική ηλικία, φαίνεται ότι σταματά κάθε πρόοδος. Η Εγκυκλοπαιδεία Τσαίημπερς, 1882, μολονότι δεν συμφωνεί με τη Βρεταννική, ανέφερε την άποψι «ότι ο Νέγρος σχηματίζει ένα συνδετικό κρίκο μεταξύ του υψηλότερου βαθμού πιθήκου και του υπολοίπου ανθρωπίνου γένους.»

Μερικοί διακρατούν την άποψι ότι οι μαύροι είναι κατώτεροι ως άτομα· αυτή η άποψις επικρατεί ακόμη. Ένα άτομο έγραψε για τις κοινές απόψεις που επικρατούσαν στον τόπο που ζούσε: «Μεγάλωσα σε μια αγροτική κοινωνία του νότου, όπου ελέγετο ότι οι μαύροι είναι μαύροι επειδή τους είχε καταρασθή ο Θεός. . . . Στην πραγματικότητα, ελέγετο ότι οι μαύροι δεν ήσαν αληθινοί άνθρωποι, αλλά αποτελούσαν μέρος του ζωικού βασιλείου.»

Ακόμη και ωρισμένοι άνθρωποι της επιστήμης σήμερα διακρατούν την άποψι ότι οι μαύροι είναι βιολογικώς κατώτεροι από τους λευκούς. Το 1974, μια μακρά εργασία αυθεντικού χαρακτήρος, που έκαναν διακεκριμένοι επιστήμονες, υπεστήριξε αυτή την άποψι. Για τον συγγραφέα, τον Τζων Ρ. Μπέηκερ, η εφημερίς Δη Γκάρντιαν, στις 6 Απριλίου 1974, είπε τα εξής: «Είναι επιδέξιος στο να συσσωρεύη, κατά τα φαινόμενα ως απλές πληροφορίες, αναφορές και μνείες οι οποίες, αν εξετασθούν κάτω από την δυναμικά αποκρουστική ατμόσφαιρα που πηγάζει από το στυλ, θα μετέδιδαν στον αναγνώστη, που δεν είναι εξοικειωμένος με τους ‘Νέγρους’ την εντύπωσι ότι πρόκειται για μη ‘πλήρεις ανθρώπους’ (παραδείγματος χάριν, ο Λονγκ λέγει ότι οι Νέγροι ξεχωρίζουν από την «κτηνώδη ή δύσοσμη οσμή τους»).»

Τι θα λεχθή λοιπόν για τις φυλετικές διαφορές; Πόσο μεγάλες είναι, στην πραγματικότητα;

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 5]

Πολλά άτομα πιστεύουν ότι οι διαφορές μεταξύ των φυλών είναι τόσο μεγάλες ώστε υποδηλούν διαχωρισμό

[Ευχαριστίες]

Ευγενή φροντίδι του Κέντρου Schomburg για την Έρευνα Μορφώσεως των Μαύρων, Βιβλιοθήκη Ν. Υόρκης, Astor, Lenox and Tilden Foundations