‘Το να Κάνη Κανείς Βιβλία Δεν Έχει Τέλος’
ΚΑΘΕ χρόνο βγαίνουν από τα πιεστήρια δισεκατομμύρια βιβλία, τα οποία τελικά καταλήγουν σε σπίτια, σε γραφεία και σε βιβλιοθήκες σ’ όλον τον κόσμο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνο, εκδίδονται κάθε χρόνο 20.000 νέα βιβλία, χωρίς να περιλαμβάνωνται σ’ αυτά τα σχολικά εγχειρίδια και τα βιβλία οδηγοί. Εκτός απ’ αυτά, εκδίδονται 8.000 και πλέον ανατυπώσεις και αναθεωρήσεις.
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι κανείς δεν θα μπορούσε να ελπίζη ότι θα διαβάση ποτέ όλα τα βιβλία που έχουν εκδοθή. Έχοντας υπ’ όψι τις ταχείες μεθόδους εκτυπώσεως σήμερα, τα επόμενα λόγια, που εγράφησαν πριν από 3.000 περίπου χρόνια, είναι πολύ πιο κατάλληλα σήμερα απ’ ό,τι ήσαν όταν εγράφησαν για πρώτη φορά: «Το να κάμνη τις πολλά βιβλία δεν έχει τέλος, και η πολλή μελέτη είναι μόχθος εις την σάρκα.»—Εκκλησ. 12:12.
Ένας παράγων ‘μόχθου’ είναι το ότι οι εκδόσεις που αναφέρονται σε διάφορους τομείς γνώσεως μπορεί να παρουσιάζουν αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις. Έτσι, το άτομο που ζη μια ζωή γύρω από τα βιβλία μπορεί να εξαντληθή διαβάζοντας, συγκρίνοντας και προσπαθώντας να επιλύση τις αντιφάσεις. Ειδικά όταν πρόκειται για φιλοσοφικές μελέτες, συχνά κάθε βιβλίο απλώς παρουσιάζει μια γνώμη που αντιβαίνει με τη γνώμη όλων των άλλων βιβλίων.
Επειδή προφανώς δεν μπορεί κανείς να ερευνήση ολόκληρο τον τομέα ανθρωπίνης γνώσεως και θεωρίας, πρέπει να είναι εκλεκτικός. Ποια συγγράμματα είναι πιο επωφελή και μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια ως οδηγός για τη ζωή; Ο σοφός Βασιλεύς Σολομών, εκείνος ο οποίος έγραψε σχετικά με το να κάνη κανείς πολλά βιβλία, μας δίνει την απάντησι: «Οι λόγοι των σοφών είναι ως βούκεντρα και ως καρφιά εμπεπηγμένα υπό των διδασκάλων των συναθροισάντων αυτούς· εδόθησαν δε παρά του αυτού ποιμένος.»—Εκκλησ. 12:11.
Σύμφωνα μ’ αυτό, τα πιο πολύτιμα συγγράμματα είναι εκείνα που προέρχονται ή που συμφωνούν με ‘αυτόν τον ποιμένα.’ Ποιος είναι αυτός ο ‘ποιμήν’; Τα συγγράμματα του Βασιλέως Σολομώντος αποτελούν τμήμα των Ιερών Γραφών και, συνεπώς, ο ‘ποιμήν’ πρέπει να είναι εκείνος ο οποίος αναφέρεται σ’ αυτές τις Γραφές. Στο εδάφιο Ψαλμός 23:1, παραδείγματος χάριν, διαβάζομε: «Ο Ιεχωβά είναι ο ποιμήν μου.»
Έχοντας υπ’ όψι τα λόγια του Σολομώντος, ύψιστα οφέλη προέρχονται από μια προσεκτική μελέτη των Γραφών, οι οποίες είναι θεόπνευστες. Η μελέτη αυτή δεν θα εξαντλήση το άτομο, όπως εξαντλούν τους ανθρώπους οι προσπάθειες να επιλύσουν τις αλληλοσυγκρουόμενες ανθρώπινες θεωρίες. Εφαρμόζοντας τις καθοδηγίες της Αγίας Γραφής, εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες εξετίμησαν την αλήθεια των λόγων που διαβάζομε στα εδάφια 2 Τιμόθεον 3:16, 17: «Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης, δια να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν.»
Η σοφία που προέρχεται από την Αγία Γραφή μπορεί, πράγματι, να μας επηρεάση όπως τα βούκεντρα, που αναφέρει ο Σολομών. Αυτό το όργανο, το βούκεντρο, με την αιχμηρή μετάλλινη άκρη του, είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να κεντά ένα ζώο που μεταφέρει βάρη και να το ωθή να εξακολουθή να κινήται προς μια ωρισμένη κατεύθυνσι. Ομοίως, τα λόγια εκείνων που έχουν ευσεβή σοφία μπορούν να υποκινήσουν τους ακροατάς ή τους αναγνώστες να προχωρούν σε αρμονία με τη σοφία που εκφράζεται προς όφελός τους. Επίσης, οι ‘συναθροίσαντες αυτούς τους λόγους,’ δηλαδή, εκείνοι που συλλέγουν πραγματικά ωφέλιμα σοφά ρητά ή παροιμίες, είναι σαν καρφιά. Πώς συμβαίνει αυτό; Αυτό συμβαίνει διότι τα καρφιά μπορούν να υποστηρίξουν κάτι ή μπορούν να το σταθεροποιήσουν. Ομοίως, με τα συνετά λόγια σοφίας τους, οι ‘συναθροίσαντες αυτούς τους λόγους’ μπορούν να σταθεροποιήσουν και να υποστηρίξουν άλλους.
Έτσι, μην επιτρέπετε στον εαυτό σας να ενοχλήται από το πλήθος των βιβλίων που συνεχώς εκδίδονται. Διαθέστε χρόνο να εξετάσετε το πιο ωφέλιμο βιβλίο απ’ όλα, την Αγία Γραφή, και εκδόσεις που βρίσκονται σε αρμονία μ’ αυτήν. Κατόπιν, σύμφωνα με την Αγία Γραφή δεν θα αισθανθήτε όπως αισθάνθηκε ο Αμερικανός πατριώτης Πάτρικ Χένρυ ο οποίος, λίγο πριν από τον θάνατό του, είπε σ’ ένα φίλο: «Πρόκειται για ένα βιβλίο που αξίζει περισσότερο απ’ όλα τα άλλα βιβλία που έχουν εκδοθή. Δυστυχώς, δεν βρήκα χρόνο να το διαβάσω με την κατάλληλη προσοχή και αίσθημα παρά μόνο προσφάτως.»