Ένας Γιατρός Εκτιμά τους Κινδύνους των Μεταγγίσεων
ΚΑΤΩ από τον τίτλο «Οι κίνδυνοι της μεταγγίσεως,» ο Δρ Σαλομάο Α. Τσεμπ έγραψε στην εφημερίδα Σόππιν Νιούς του Σάο Πάολο στη Βραζιλία:
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χρήσις αίματος, σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι υπερβολική και καταχρηστική. Ίσως, αν εδίδετο περισσότερη προσοχή, ώστε ν’ αποφεύγεται η απώλεια αίματος, θα μειώνετο ο αριθμός των μεταγγίσεων.
«. . . Αναμφισβήτητα, η μετάγγισις είναι ένας σπουδαίος παράγων και συχνά αποτελεί το μόνο μέσον για τη διάσωσι της ζωής που κινδυνεύει. Ωστόσο, παρουσιάζει ορισμένους κινδύνους, όπως όλες οι μεταμοσχεύσεις· μια μετάγγισις δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια μεταμόσχευσις. Μπορεί να είναι υπεύθυνη για τη μετάδοση πολλών ασθενειών, όπως η σύφιλις, η ελονοσία, η ηπατίτις, η ασθένεια του Χάγκα, οι ιοί· το αίμα μπορεί να είναι μολυσμένο όταν μεταγγίζεται και πιθανόν να περιέχη βακτηρίδια και να προκαλέση μόλυνσι και σήψι [αλλοίωσι ή δηλητηρίασι του αίματος].
«. . . Το αίμα, όταν αποθηκεύεται, χάνει τα αιμοπετάλια του και μειώνεται η ικανότης του δέκτου να πήξη το αίμα. Όταν το αίμα δίδεται σε μεγάλες ποσότητες, το αποτέλεσμα θα είναι μεγαλύτερη αιμορραγία και στη διάρκεια της εγχειρήσεως και μετά. Αυτό δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο· όσο πιο πολύ αίμα λαμβάνεται, τόσο πιο μεγάλη είναι η αιμορραγία. . . .
«Καθένας πρέπει να γνωρίζη το γεγονός ότι τα άτομα που κάνουν πολλές μεταγγίσεις, απαπτύσσουν αντισώματα κατά του ξένου αίματος και ποτέ δεν πρέπει να δώσουν ή να πάρουν αίμα, εκτός αν αυτό γίνη με προσοχή και συνεχή παρακολούθησι, ελέγχοντας τις αντιδράσεις . . .
«Αλλά το χειρότερο πράγμα είναι η μετάγγισις αταίριαστου αίματος. Αυτό προκαλεί άμεσο ‘σοκ,’ έλλειψι αέρος, υψηλή θερμοκρασία και τρεμούλες. Τα ερυθρά αιμοσφαίρια του αίματος καταστρέφονται, ο ασθενής αιματουρεί, επέρχεται καταστροφή στα νεφρά, και πιθανόν και ουραιμία [ασθένεια λόγω της κακής λειτουργίας των νεφρών]. Αυτές οι αντιδράσεις είναι δύσκολο να παρατηρηθούν σ’ έναν ασθενή στον οποίον έχει δοθεί αναισθητικό, επειδή συγκαλύπτονται από το αναισθητικό· ο άγρυπνος χειρουργός θα παρατηρήσει ότι οι κομμένοι ιστοί αρχίζουν να αιμορραγούν υπερβολικά, λεκιάζοντας και διαβρέχοντας το κάθε τι, πράγμα το οποίο μπορεί να είναι προειδοποιητικό σήμα κινδύνου. Ευτυχώς, αν δοθή αμέσως θεραπεία, τότε το σώμα σχεδόν πάντοτε θεραπεύεται, αν τα νεφρά δεν είναι τελείως κατεστραμμένα.
«Στις Ηνωμένες Πολιτείες, με όλα τα τεχνικά όργανα ακριβείας, διενεργούνται 8 εκατομμύρια μεταγγίσεις αίματος ετησίως, μ’ ένα ποσοστό 160.000 περιπτώσεων αντιδράσεων. Σ’ αυτή τη χώρα [τη Βραζιλία], το ποσοστό, χωρίς αμφιβολία, πρέπει να είναι μεγαλύτερο.»