Το Στενό της Μάγχης Μαστίζεται από Συγκοινωνιακά Προβλήματα
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗ ΤΟΥ «ΞΥΠΝΑ!» ΣΤΙΣ ΒΡΕΤΑΝΝΙΚΕΣ ΝΗΣΟΥΣ
ΣΤΗΝ ΠΡΩΙΝΗ ομίχλη μια σειρά από αυτοκίνητα κατευθύνεται αργά-αργά προς το δρόμο που οδηγεί στο Σταθμό Διαπορθμεύσεως Οχημάτων του Ντόβερ. Ετοιμάζονται να διασχίσουν το Στενό του Ντόβερ, τη Μάγχη, με πλοίο, για τη Γαλλία.
Είναι ευχάριστο να στέκεσαι στο κατάστρωμα και να κοιτάς πίσω τους άσπρους βράχους του Ντόβερ που ξεμακραίνουν σιγά-σιγά. Υπάρχουν σύννεφα θαλάσσιας ομίχλης, αλλά η θάλασσα φαίνεται ήσυχη και άδεια. Ξαφνικά ξεπροβάλλει ένα μεγάλο δεξαμενόπλοιο μεσ’ από ένα σύννεφο ομίχλης που μόλις το σκεπάζει! Προφανώς, το πλοίο μας δεν είναι το μόνο εδώ, αλλά, χάρις στις παρατηρήσεις του ραντάρ, ο καπετάνιος μας έχει κάνει ήδη τους απαραίτητους ελιγμούς.
Κυκλοφοριακά Προβλήματα
Κάθε μέρα, 300 πλοία κατά μέσον όρο, ταξιδεύουν σ’ αυτό το στενό που έχει πλάτος 34 χιλιόμετρα στο ανατολικό άκρο της Μάγχης. Μεγάλα δεξαμενόπλοια, φορτηγά, και πολεμικά αποτελούν τα μεγάλα σκάφη, και οχηματαγωγά, ψαράδικα και σκάφη αναψυχής διασταυρώνονται διαρκώς μαζί τους.
Πριν από μερικά χρόνια, ένα πρακτορείο ειδήσεων της Βρεταννικής τηλεοράσεως, συγκέντρωσε χάρτες του ραντάρ που έδειχναν την κίνησι μιας ημέρας στο Στενό του Ντόβερ. Ύστερα, έφτιαξαν μια ταινία από τους χάρτες κατά χρονική σειρά, που έδειχνε την κυκλοφορία, σε λιγότερο από ένα λεπτό. Το αποτέλεσμα έμοιαζε μ’ ένα σμήνος από θυμωμένες μέλισσες, που ωρμούσαν πανικόβλητες χωρίς καθωρισμένες λωρίδες κυκλοφορίας. Πρέπει να παραδεχθούμε ότι τα πράγματα έχουν βελτιωθή από τότε. Τα δεξαμενόπλοια που κατευθύνονται προς νότο, ταξιδεύουν τώρα προς την Αγγλική πλευρά και εκείνα που κατευθύνονται προς βορρά, πλέουν προς τη Γαλλική πλευρά. Ωστόσο, ο κίνδυνος παραμένει ακόμη αφού υπάρχει μια κεντρική ζώνη ‘κυκλοφορίας κατ’ αρέσκειαν’ και συνεχής διακίνησις στο Στενό.
Εξακολουθούν ακόμη να συμβαίνουν σοβαρά ατυχήματα στο Στενό με αποτέλεσμα να χύνωνται τεράστιες ποσότητες πετρελαίου και κατά συνέπεια, παρατηρείται τραγική μόλυνσις στις ακτές και στη θαλάσσια ζωή. Τα συχνά θανατηφόρα ατυχήματα συνήθως αποφεύγονται μόνο χάρις στην ικανότητα και την επαγρύπνησι των αξιωματικών των πλοίων.
Ωστόσο, μια πρόγευσις μεγαλύτερων καταστροφών με απώλειες ζωής, συνέβη το Φεβρουάριο του 1977. Ένα οχηματαγωγό της Μάγχης συγκρούσθηκε μ’ ένα ογκώδες δεξαμενόπλοιο. Ο αριθμός των θυμάτων θεωρήθηκε μικρός. Αλλά οι άνθρωποι το θυμούνται ακόμη ζωηρά, και αναρωτιούνται αν η επόμενη σύγκρουσις δεν θα περιλαμβάνη εκατοντάδες θύματα των παραφορτωμένων οχηματαγωγών.
Βέβαια, υπάρχει και μια, σχετικά ασφαλής, άλλη λύσις: το πέρασμα του Στενού αεροπορικώς. Η ασφάλεια αυτής της λύσεως είναι αξιόλογη. Αλλά δεν μπορούν όλοι να πληρώσουν το ακριβό εισιτήριο· και μερικοί δεν θα ανέβαιναν σε αεροπλάνο ακόμη κι αν ταξίδευαν δωρεάν.
Το Σχέδιο Σήραγγας
Το 1964, η Βρεταννική και η Γαλλική κυβέρνησις, ύστερα από μακρές διαπραγματεύσεις αποφάσισαν να συνεργασθούν για την κατασκευή μιας σήραγγας. Το 1973, συμπληρώθηκε η Πρώτη Φάσις με δαπάνη 4,85 εκατομμυρίων στερλινών (10,5 εκατομμύρια δολλάρια Η.Π.) Αλλά η Δεύτερη Φάσις αντιμετώπισε δυσκολίες. Το 1974, το Κοντύλι για τη Σήραγγα παραγράφηκε στο Αγγλικό Κοινοβούλιο λόγω γενικών εκλογών και το επόμενο έτος ολόκληρο το πρόγραμμα ακυρώθηκε.
Τίποτε άλλο δεν έγινε ως το 1978, οπότε εμφανίσθηκαν οι Βρεταννικοί Σιδηρόδρομοι με μια καινούργια ιδέα. Πρότειναν, να ολοκληρώσουν τη σήραγγα με συνεργασία ιδιωτικών επιχειρήσεων κι ύστερα να κατασκευάσουν μια μόνο γραμμή δι’ αυτού, που να συνδέη Λονδίνο-Παρίσι-Βρυξέλλες. Η ιδέα άρεσε στην κυβέρνησι και τη δέχτηκε στην αρχή. Τα χρήματα για το σχέδιο θα συγκεντρωθούν από ιδιωτικούς οικονομικούς οργανισμούς των χωρών της Κοινής Αγοράς.
Γέφυρα Διαπορθμεύσεως;
Ο Ρόναλντ Ταίυλορ, μηχανικός, προτείνει μια σωληνοειδή χαλύβδινη γέφυρα μήκους 40 χιλιομέτρων που θα γεφυρώση τη θάλασσα από το Χυθ στην ακτή του Κεντ, μέχρι το Καπ-Γκρι-Νε στη Γαλλία. Η γέφυρα θα ανυψωθή 76 μέτρα (250 πόδια) πάνω από τη θάλασσα αφήνοντας αρκετό χώρο για να περνούν τα δεξαμενόπλοια από τα 24 περάσματα της. Έχει γίνει πρόβλεψις για δρόμο, σιδηρογραμμές ακόμη και πεζόδρομο, με σταθμούς αναψυχής κατά διαστήματα.
Ωστόσο, οι υπεύθυνοι εκφράζουν ακόμη αμφιβολίες. Ρωτούν: Θα είναι η σήραγγα εντελώς ασφαλής από κίνδυνο πυρκαγιάς που θα μπορούσε να το μετατρέψη σ’ ένα φέρετρο 51 χιλιομέτρων (32 μιλίων); Ή, αν προτιμηθή η γέφυρα, θα είναι η κυκλοφορία εντελώς ασφαλής από τις μανιασμένες θύελλες που ξεσπούν ξαφνικά κι από τις δυο πλευρές του Στενού του Ντόβερ; Θα είναι ακόμη αρκετά γερή για ν’ αντέξη ένα άμεσο χτύπημα σε κάποιο στήριγμά της, από ένα μεγάλο δεξαμενόπλοιο, σε καιρό πυκνής ομίχλης;
Ίσως κάποια μέρα, κάποιος να το ρισκάρη και να προχωρήση. Μέχρι τότε, μεγάλη προσοχή πρέπει να ασκήται στην πιο πολυσύχναστη υδάτινη οδό του κόσμου.