Ομοφυλοφιλία—Πώς Ανταμείβει σαν Τρόπος Ζωής;
«Η κατάστασις της ομοφυλοφιλίας αποτελεί σπάνια, αν όχι ποτέ, ζήτημα εκλογής.» Αυτή είναι η επίσημη δήλωσις της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας των Βρετανικών Νήσων.
Αντιμετωπίζοντας έναν τέτοιο τρόπο σκέψεως, πολλοί απελπίζονται. Πιστεύουν ότι με το να εμπλακούν στον ομοφυλοφιλικό τρόπο ζωής, οποιαδήποτε αλλαγή είναι αδύνατη. Αλλά δεν συμβαίνει αυτό. Στα μάτια του Χριστιανού, με τη βοήθεια του Θεού, τίποτε δεν είναι αδύνατο. Όπως το εξέφρασε ο απόστολος Παύλος: «Τα πάντα δύναμαι διά του ενδυναμούντος με.»—Φιλιπ. 4:13.
Εξετάστε τις προσωπικές εμπειρίες ενός άνδρα στις Βρεταννικές Νήσους, ο οποίος έγραψε το ακόλουθο άρθρο, και ύστερα βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.
ΠΑΝΤΟΤΕ απελάμβανα τη συντροφιά του αντιθέτου φύλου, και σαν έφηβος είχα ‘φίλες.’ Ωστόσο, ακόμη και όταν ήμουν μικρός, αισθανόμουν κάποια έλξι προς τα μέλη του δικού μου φύλου, αλλά επαναστατούσα στη σκέψι του ομοφυλοφιλικού τρόπου ζωής. Δεν μου άρεσε ιδιαίτερα καθώς στάθμιζα τις συνέπειες του τι θα μπορούσε να σημάνη αυτό για μια ολόκληρη ζωή.
Τη δεκαετία του 1950, το κίνημα ‘Απελευθέρωσις των Ομοφυλοφίλων’ ήταν άγνωστο. Στις αρχές της δεκαετίας του 60, όμως, ένα νέο πνεύμα άρχισε ν’ αναπτύσσεται, και δεν ήσαν παρά πολλοί οι ενάντιοι προς την ομοφυλοφιλία, η οποία βέβαια ήταν περισσότερο αποδεκτή σε μια μεγάλη πόλι όπως το Λονδίνο. Παρ’ όλα αυτά, δίσταζα ακόμη, απορρίπτοντας τις πολλές ευκαιρίες που μου προσφέρθηκαν για να εμπλακώ στην ομοφυλοφιλία.
Ομοφυλόφιλος, Αλλά Όχι Υποκριτής
Ήμουν ιδεαλιστής, όπως συμβαίνει με πολλά νεαρά άτομα. Οραματιζόμουν έναν καλό κόσμο με ηθικές αξίες και αρχές. Μόνο όταν άρχισα να βγαίνω στον κόσμο σαν ανεξάρτητο άτομο αντιμετώπισα κατά πρόσωπο την πραγματικότητα. Ανακάλυψα ότι ο κόσμος είναι διεφθαρμένος και ότι ακόμη και οι άνθρωποι που αυτοαποκαλούνται ευθείς και φυσιολογικοί συχνά ενεργούν πολύ ανήθικα με πολλούς τρόπους.
Καθώς τα νεανικά μου ιδανικά φαινόταν να μην οδηγούν πουθενά, θυμάμαι ότι σκέφθηκα: «Ποιο το όφελος; Τι κερδίζω με το να συγκρατιέμαι; Μπορώ, να προχωρήσω και να ζήσω σαν ομοφυλόφιλος και να απολαύσω όσο το δυνατόν περισσότερα απ’ αυτό.» Μ’ αυτή την απόφασι, άρχισα μια πορεία ζωής που επρόκειτο να συνεχισθή για πολλά χρόνια.
Αρχικά αισθανόμουν κάποια ανακούφισι που μπορούσα ελεύθερα να λέω, «Εν τάξει, είμαι ομοφυλόφιλος, και λοιπόν;» Μολονότι μερικοί έβλεπαν τον τρόπο της ζωής μου σαν ανήθικο, εγώ δεν αισθανόμουν ότι ήμουν χειρότερος από άλλους που μπλέκονταν σε διαφορετικά είδη διαφθοράς. Μάλιστα, κατά κάποιο τρόπο, ένοιωθα ότι ήμουν καλύτερος επειδή, τουλάχιστον, δεν ήμουν υποκριτής προσπαθώντας να ζω πίσω από ένα είδος προσωπείου. Αφού άρχισα να ζω σαν ομοφυλόφιλος, δεν με ένοιαζε ποιος το εγνώριζε. Υπήρχαν πάρα πολλές ευκαιρίες να εντρυφήσω στην ομοφυλοφιλία και κανείς δεν είχε αντίρρησι.
Καθώς οι περιστασιακές και χωρίς διάκρισι σεξουαλικές σχέσεις και οι πρόσκαιροι δεσμοί φαίνονταν ν’ αποτελούν τον κανόνα στους κύκλους των ομοφυλοφίλων, διέκρινα στον κατάλληλο καιρό ότι θα ήταν καλύτερο να καλλιεργώ σχέσεις με άνδρες που θα μπορούσαν να με βοηθήσουν να ανέλθω κοινωνικά. Πολλοί ομοφυλόφιλοι το κάνουν αυτό και, αν είναι κάπως ελκυστικοί, δεν τους λείπουν οι προτάσεις από πλούσιους και ανθρώπους επιρροής. Σαν αποτέλεσμα, πολλοί άρρενες ‘φίλοι’ με έβγαζαν έξω και περνούσα πολύ ωραία.
Ο Πολυτελής Τρόπος της Ζωής Μου
Τελικά, κατώρθωσα να αποκτήσω έναν πολύ πλούσιο ‘φίλο.’ Μου αγόραζε ωραία ρούχα και με εισήγαγε στη ζωή της υψηλής κοινωνίας, όπου το χρήμα δεν έχη καμμιά σημασία. Είχα ένα διαμέρισμα σε μια αριστοκρατική περιοχή του Λονδίνου και άλλο ένα επίσης στη νότια Γαλλία. Με έπαιρνε σε πολυτελείς διακοπές στο εξωτερικό και ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία για μένα να κάνω παρέα με πλούσιους και διάσημους. Επειδή ήμουν νέος τότε, τα εύρισκα όλα καινούργια και συναρπαστικά.
Στο Λονδίνο, υπάρχουν πάρα πολλές λέσχες όπου οι ομοφυλόφιλοι μπορούν να συναντώνται μεταξύ τους. Μάλιστα, με εξέπληξε το πόσους ανθρώπους των ‘υψηλοτέρων κύκλων’ μπόρεσα να γνωρίσω—ανάμεσά τους τραπεζίτες, δικηγόρους και πολιτικούς. Τι δελεαστικές ήσαν όλες αυτές οι εμπειρίες για να παραμείνω ομοφυλόφιλος!
Όσον αφορά τη θρησκεία, ποτέ δεν την πήρα στα σοβαρά. Δεν ήμουν με κανένα τρόπο άθεος, και σκεπτόμουν ότι πρέπει να υπάρχη κάποια υπέρτατη δύναμις, αλλά ποτέ δεν καλοσκέφθηκα για πολύ αυτό το ζήτημα. Διαπίστωσα ότι ήταν ένα θέμα που σπάνια συζητούσαν οι ομοφυλόφιλοι.
Στη διάρκεια των ετών της ζωής μου σαν ομοφυλόφιλος, είχα διάφορες ανήθικες προτάσεις από ιερείς και κληρικούς. Έτσι δεν είχα κανένα λόγο για να πάρω στα σοβαρά τη θρησκεία. Η Χριστιανοσύνη που έβλεπα δεν διέφερε από τον κόσμο στον οποίο ζούσα.
Η Ζωή Μου σαν «Ανεξάρτητος» Ομοφυλόφιλος
Η λάμψις, όμως, στη ζωή ενός ομοφυλόφιλου δεν διαρκεί. Η εμμονή της στην ατέλειωτη νεότητα και στη γοητεία έχει οδηγήσει πολλούς σε απόγνωσι, ακόμη και σε αυτοκτονία, όπως γνωρίζω καλά. Το να είναι κανείς υποχρεωμένος να ζη σύμφωνα με ωρισμένους κανόνες και πάντοτε να παρουσιάζεται γοητευτικός έχει τα μειονεκτήματά του. Στην περίπτωσί μου, γνώριζα ότι όταν η γοητεία θα έσβηνε ή η εμφάνισίς μου θα ξεθώριαζε, θα είχα ξοφλήσει, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι στο παρελθόν. Έτσι προτίμησα την ανεξαρτησία και αποφάσισα να αφήσω τον πλούσιο ‘φίλο’ μου.
Έχοντας δοκιμάσει μια τέτοια υψηλή ζωή, δεν μου ήταν εύκολο να προσαρμοσθώ στον κανονικό τρόπο ζωής. Δυσκολεύθηκα να βρω κάποιο είδος εργασίας και άρχισα να παρασύρωμαι από τον κακό κόσμο. Τελικά έγινα ένας εκδιδόμενος ομοφυλόφιλος για να συντηρηθώ.
Αυτό σήμαινε ένα πραγματικό κίνδυνο μήπως κολλήσω αφροδίσια νοσήματα, αφού είναι καλά γνωστό ότι το ποσοστό αφροδισίων νοσημάτων μεταξύ ομοφυλοφίλων είναι πολύ υψηλό εξ αιτίας της αχαλίνωτης σεξουαλικής τους δραστηριότητας. Ο γιατρός μου ήταν ομοφυλόφιλος (τον είχα προτιμήσει γι’ αυτό το λόγο), κι έτσι, γνώριζα ότι δεν θα υπήρχαν προβλήματα θεραπείας γι’ αυτά τα νοσήματα. Παρ’ όλα αυτά, δεν θα συνιστούσα σε οποιονδήποτε τον ομοφυλοφιλικό τρόπο ζωής επειδή συνοδεύεται και από πολλούς άλλους κινδύνους εκτός των αφροδισίων νοσημάτων.
Αποκτώ «Γαμήλια» Ζωή
Σ’ αυτή τη δυστυχισμένη περίοδο της ζωής μου, συνάντησα τον άνδρα με τον οποίο έζησα τα επόμενα 10 χρόνια. Από την αρχή, ο νέος μου σύντροφος κι εγώ ταιριάξαμε πολύ καλά. Μου άρεσε πάρα πολύ και αρχίσαμε να δημιουργούμε μαζί ένα σπιτικό όπως ακριβώς θα έκανε ένα φυσιολογικό νυμφευμένο ζευγάρι. Βλέπαμε τη σχέσι μας σαν κάτι το μοναδικό, το ιδιαίτερο. Κανένας από τους δυο μας δεν αισθανόταν περίεργα ή παράξενα γι’ αυτή.
Σαν σύντροφοι ήμασταν πολύ ευτυχισμένοι. Υπήρχε μια έντονη, βαθειά και στοργική σχέσις μεταξύ μας. Μάλιστα, αισθανόμασταν ότι η αγάπη που είχαμε ήταν βαθύτερη απ’ αυτή που έχουν πολλοί ετεροφυλόφιλοι στις σχέσεις τους, όπως παρατηρούσαμε. Μολονότι είχαμε πολλές ευκαιρίες να πάμε με άλλους και τα δελεάσματα ήσαν πολλά για να το κάνωμε αυτό, πάντοτε ήμασταν προσηλωμένοι ο ένας στον άλλον. Αυτά τα 10 χρόνια που ζήσαμε μαζί, ήσαν μεταξύ των πιο ευτυχισμένων ετών της ζωής μου ως τότε.
Η Πρόκλησις της Αλήθειας
Τότε, μια μέρα βρέθηκε στα χέρια μου ένα έντυπο της Εταιρίας Σκοπιά. Μόλις άρχισα να το διαβάζω, από την πρώτη κιόλας πρότασι, δεν υπήρχε καμμιά αμφιβολία στο μυαλό μου ότι αυτή ήταν η αλήθεια. Καθώς συνέχισα να διαβάζω, δεν μπορούσα να βρω κάτι το εσφαλμένο σε ό,τι έλεγε. Δεν μου δημιουργούντο ερωτήματα. Δεν είχα ποτέ μελετήσει τη Βίβλο, αλλά αυτό ήταν πέρα για πέρα αληθινό και θυμάμαι ότι σκέφθηκα: «Αυτή πρέπει να είναι η αλήθεια!»
Τα μάτια μου άρχισαν να βλέπουν δυνατότητες που ποτέ δεν είχα διανοηθή ότι υπήρχαν. Όταν έμαθα για την ελπίδα που δίνη η Βίβλος για την ανθρωπότητα, ένα εντελώς νέο φως φώτισε τα πάντα. Είχα πολύ ελεύθερο χρόνο για να σκεφθώ. Αναπολώντας το παρελθόν, υποθέτω ότι επρόκειτο για μια έντονη πνευματική επιθυμία που είχα, μολονότι δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Πάντοτε πίστευα ότι πρέπει να υπάρχη ένας καλύτερος τρόπος ζωής, όχι μόνο για τον εαυτό μου αλλά και για όλο τον κόσμο. Η ευκαιρία να διαλέξω ένα τρόπο ζωής γεμάτο σκοπό και ικανοποίησι με την αιώνια ζωή σαν στόχο, μου φαινόταν πολύ ελκυστική.
Δεν χρειάσθηκε πολύς χρόνος για να καταλάβω ότι, έπρεπε ν’ αποφασίσω ποιο δρόμο στη ζωή μου, θα ακολουθήσω. Καθώς η εκτίμησίς μου για την αλήθεια της Βίβλου γινόταν βαθύτερη, με τη μελέτη γνώριζα ότι έπρεπε ν’ αλλάξω τον τρόπο της ζωής μου, αλλά, θα είχα τη δύναμι να αντιμετωπίσω την πρόκλησι;
Η Μεγαλύτερη Απόφασις της Ζωής Μου
Μέχρι τότε γνώριζα το κάθε τι που έλεγε η Βίβλος για την ομοφυλοφιλία. Μολονότι ποτέ προηγουμένως δεν είχα βρεθή αντιμέτωπος με τις δηλώσεις της, αισθανόμουν ενστικτωδώς ότι, ό,τι έλεγε, ήταν ορθό. Η ζωή μου ασφαλώς δεν ήταν φυσιολογική. Αλλά χρειαζόμουν το πιο ισχυρό κίνητρο για να θελήσω ν’ αλλάξω τον τρόπο της ζωής μου, και η αυξανόμενη αγάπη μου για τον Ιεχωβά Θεό ήταν που μ’ έκανε να θέλω ν’ αλλάξω.
Η πρώτη μου αντίδρασις ήταν να βοηθήσω το σύντροφό μου να μάθη τις οδούς του Θεού. Ήθελα κι’ αυτός να κάνη αλλαγές στον τρόπο της ζωής του. Μέλη της τοπικής εκκλησίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά συχνά μας προσκαλούσαν σε γεύματα και κοινωνικές συγκεντρώσεις. Μας έδειχναν μεγάλη κατανόησι. Ο σύντροφός μου είχε κάθε λόγο να δη ότι δεν παραμεριζόταν. Πραγματικά του δόθηκε τόση ενθάρρυνσις όση και σ’ εμένα. Αλλά δυστυχώς, δεν δέχθηκε την αλήθεια όπως είχα ελπίσει.
Τελικά μοιράσαμε το διαμέρισμά μας, και ο καθένας είχε το δικό του δωμάτιο. Αλλά, σύντομα, έπρεπε να παραδεχθούμε ότι ο χωρισμός μεταξύ μας ήταν η μόνη λύσις. Πώς θα το έκανα αυτό; Θυμάμαι ότι σκέφθηκα: «Ο Ιεχωβά θα μου δώση τη δύναμη να το κάνω.» Σ’ αυτόν είχα την εμπιστοσύνη μου.
Ο καιρός ήλθε και αποφασίσαμε να χωρίσωμε. Ήταν σαν να έκοβα μια ολόκληρη πλευρά από το χαρακτήρα μου και την πέταγα.
Στερεώνοντας την Πίστι Μου
Έχετε ακούσει να λέγεται όπως κι εγώ: «Άπαξ ομοφυλόφιλος, δια παντός ομοφυλόφιλος.» Αλλά δεν συνέβη αυτό και σ’ εμένα. Εγώ σταμάτησα, μια για πάντα. Παρ’ όλα αυτά, έπρεπε ακόμη να εργασθώ για ν’ αλλάξω τον τρόπο της ζωής μου. Πόσο καθησυχαστικό ήταν για μένα να γνωρίζω ότι ο Ιεχωβά κατανοεί τα προβλήματά μου! Έφθασα στο σημείο ν’ αντιληφθώ ότι αυτός μόνο γνωρίζει τις ατομικές περιστάσεις και το παρελθόν του καθενός και λαμβάνει υπ’ όψιν του τη βλάβη που προκαλεί το περιβάλλον και άλλοι παράγοντες, καθώς στοργικά παρέχει καθοδήγησι μέσω του αγίου του πνεύματος.
Υπήρξαν πολλές φορές που ένοιωσα ότι θα ενέδιδα στις πιέσεις. Εγνώριζα, όμως, ότι είχα ωφεληθή με πολλούς τρόπους από την αλήθεια. Στο κάτω-κάτω, η σεξουαλική επιθυμία δεν είναι το παν στη ζωή. Υπάρχουν πολύ περισσότερα στη ζωή και διαπίστωσα ότι έχοντας την αλήθεια του Λόγου του Θεού, διανοίχθηκαν μπροστά μου κι άλλες λεωφόροι, που με βοήθησαν στην επιθυμία μου να διακρίνω αλλαγές στον εαυτό μου. Ωστόσο, χρειάζεται χρόνος για την επίλυσι των προβλημάτων. Η ομοφυλοφιλία δεν αποτελεί εξαίρεσι.
Όταν ο απόστολος Παύλος έγραψε την επιστολή του προς τους Κορινθίουςa ανέφερε την ομοφυλοφιλία σαν χονδροειδές αμάρτημα, αλλά δεν την υπογράμμισε ιδιαιτέρως σαν το μοναδικό αμάρτημα, ή σαν το χειρότερο από τα άλλα που αναφέρονται εκεί. Την συμπεριέλαβε μαζί με άλλες σοβαρές ανθρώπινες αδυναμίες και ασφαλώς αν ενδώσωμε σε οποιαδήποτε απ’ αυτές, αυτό σημαίνει ότι ερχόμαστε κάτω από τη δυσμένεια του Θεού. Αλλά διαπίστωσα ότι όταν προσπαθούμε να υπερνικήσωμε την αδυναμία μας, ο Ιεχωβά μάς ενισχύει. Θα ήταν σφάλμα ν’ αναμένωμε στιγμιαία θεραπεία. Αλλά με τη βοήθεια του πνεύματος του Ιεχωβά στην άσκησι εγκράτειας, έμαθα ότι είναι δυνατόν να εξακολουθήση κανείς να εργάζεται στην οδό της αληθείας και να εκδηλώνη Χριστιανική υπομονή.—Ρωμ. 5:1-5.
Είναι συντριπτικό για μένα να γνωρίζω ότι ο Ιεχωβά μπόρεσε να με χρησιμοποιήση, και παρά τις ατέλειές μου συνεχώς με ενισχύει.
Πολλοί από τους Χριστιανούς αδελφούς μου υπήρξαν πολύ ενθαρρυντικοί και καλοί. Είμαι ειλικρινά ευγνώμων για τις στοργικές ευκαιρίες και για την καθοδήγησι που μου έδωσε ο Ιεχωβά μέσω του Λόγου του, του πνεύματός του και της Χριστιανικής του εκκλησίας. Η εγκάρδια επιθυμία μου είναι να συμμορφώνομαι με τη ζωοπάροχη Χριστιανική προσωπικότητα και να ζω για ν’ αποδίδω όλο και περισσότερο αίνο στο όνομά του. Εφεσ. 4:22-24.
[Υποσημειώσεις]