Έχετε Ποτέ Διερωτηθή—

Έχει Πραγματικά Σημασία Τι Πιστεύετε;

ΤΟ 1553, ο Ισπανός Φυσικός Μάικλ Σερβέτους θανατώθηκε διά πυράς στη Γενεύη. Το έγκλημά του; Είχε μιλήσει κατά του δόγματος της Τριάδας. Δυστυχώς γι’ αυτόν έζησε σε μια εποχή όπου το θρησκευτικό ‘πιστεύω’ μπορούσε να είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου.

Σήμερα, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Αλήθεια, υπάρχουν χώρες όπου οι Χριστιανοί υποφέρουν επειδή εκφράζουν δημοσία την πίστι τους· και σε χώρες όπως η Βόρεια Ιρλανδία και ο Λίβανος, οι θρησκευτικές διαφορές οδηγούν σε αιματοχυσία. Αλλά σε πολλές χώρες σήμερα υπάρχει μια αξιοσημείωτη μισαλλοδοξία—ακόμη και αδιαφορία—για τα θρησκευτικά ζητήματα. Ο αθεϊσμός αφθονεί. Πολλοί έχουν σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με ό,τι διδάσκουν οι εκκλησίες τους. Και γενικά οι άνθρωποι αφήνονται να πάρουν μόνοι τους αποφάσεις σχετικά με το ποια θρησκεία θα πρέπει να ακολουθήσουν ή όχι.

Αφού έτσι έχουν τα πράγματα, είναι κατάλληλο να ρωτήσωμε: «Έχει πραγματικά σημασία τι πιστεύετε; Δεν πρέπει η θρησκεία να θεωρήται απλώς σαν ζήτημα προσωπικής εκλογής;» Ας εξετάσωμε όμως πρώτα:

ΕΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΑΝ ΠΙΣΤΕΥΩΜΕ ΣΤΟΝ ΘΕΟ Ή ΟΧΙ;

Εξαρτάται. Ας πάρωμε έναν άνθρωπο που μετέχει τακτικά στις εκδηλώσεις λατρείας κάποιας θρησκείας. Παρ’ όλα αυτά στην καθημερινή του ζωή είναι ανέντιμος, λέει ψέματα, ίσως μάλιστα είναι και κλέφτης ή ανήθικος. Γι’ αυτό το άτομο, εμείς μπορεί να πιστεύωμε ότι δεν έχει και μεγάλη σημασία το τι ισχυρίζεται ότι πιστεύει.

Αν όμως, πιστεύομε ότι υπάρχει Θεός, τότε πρέπει να υπάρχη κάποια διαφορά. Γιατί; Διότι είμαστε υπόλογοι σ’ Αυτόν. Επομένως, όταν, για παράδειγμα, αντιμετωπίζομε τη λήψι μιας αποφάσεως ή ένα πειρασμό, δεν θα σκεφτούμε μόνο: «Τι πρέπει εγώ να κάνω;» αλλά θα εξετάσωμε επίσης: «Τι θα ευχαριστήση τον Θεό;» Ο απόστολος Παύλος είπε κάποτε: «Έκαστος ημών περί εαυτού θέλει δώσει λόγον εις τον Θεόν.»—Ρωμ. 14:12.

‘Αν έτσι έχουν τα πράγματα,’ ίσως πουν μερικοί, ‘τότε ασφαλώς είναι καλύτερα να μην πιστεύομε στον Θεό. Έτσι θα έχωμε περισσότερη ελευθερία να κάνωμε ό,τι θέλομε.’ Αυτός ο τρόπος λογικεύσεως, όμως, θα μπορούσε να είναι υποβοηθητικός μόνο αν το ζήτημα περί υπάρξεως Θεού ήταν απλώς υποθετικό· δηλαδή αν δεν υπήρχαν πραγματικές αποδείξεις ότι υπάρχει Θεός ή όχι. Αλλά δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Υπάρχουν συντριπτικές αποδείξεις ότι υπάρχει πράγματι Θεός και ενδιαφέρεται για μας.

Επομένως, μολονότι γνωρίζωμε ότι η ύπαρξίς του περιορίζει την ελευθερία μας σε κάποιο βαθμό, εν τούτοις αυτό ανοίγει το δρόμο για άλλως ανέφικτες ευλογίες. Μας προστατεύει από το να κάνωμε εσφαλμένες εκλογές και να υποστούμε τις συνέπειες που πολλοί ασεβείς άνθρωποι υφίστανται από τη δήθεν ελευθερία τους. Σ’ αυτόν τον αιώνα της εντάσεως και του φόβου μπορούμε να απολαμβάνωμε ‘την ειρήνη του Θεού την υπερέχουσα πάντα νουν.’ (Φιλιπ. 4:7) Και σε μια εποχή που το μέλλον φαίνεται σκοτεινό και αβέβαιο, μπορούμε να νοιώθωμε ήρεμοι και γεμάτοι πεποίθησι, θέτοντας την εμπιστοσύνη μας στον Θεό. Ο ψαλμωδός είπε: «Παρατήρει τον άκακον και βλέπε τον ευθύν, διότι το μέλλον αυτού του ανθρώπου θέλει είσθαι ειρηνικόν.»—Ψαλμ. 37:37. ΜΝΚ.

Αληθινά, έχει πράγματι σημασία το αν πιστεύωμε στον Θεό ή όχι. Αλλ’ αν πιστεύουμε, μπορούμε να τον λατρεύωμε με όποιο τρόπο θεωρούμε εμείς κατάλληλο;

ΕΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΕ ΠΟΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΑΝΗΚΟΜΕ;

Η απάντησις είναι Ναι, επειδή εμείς που πιστεύομε για τον Θεό και ο τρόπος που τον λατρεύομε μας επηρεάζει βαθιά σαν άτομα.

Για παράδειγμα, πολλοί φρίττουν όταν διαβάζουν για τα κτηνώδη βασανιστήρια που επέβαλε κάποτε η Ιερά Εξέτασις σ’ αυτούς που θεωρούσε αιρετικούς. Αυτές οι αγριότητες, όμως, εγίνοντο από άτομα που πίστευαν ότι ο Θεός τιμωρούσε τους αμαρτωλούς στο αιώνιο πυρ της κολάσεως. Στο κάτω-κάτω, αυτοί έδιναν απλώς στα θύματά τους μία πρόγευσι του τι νόμιζαν ότι θα έκανε σ’ αυτούς ο Θεός σ’ όλη την αιωνιότητα στην ‘άλλη ζωή.’

Η ιστορία έχει πραγματικά δείξει τη μεγάλη επίδρασι που έχει η θρησκεία στους ανθρώπους. Οι τελετές γονιμότητας των αρχαίων Χαναναίων παρήγαγαν διεφθαρμένους και ακόλαστους ανθρώπους. Η λατρεία σκληρόκαρδων θεών βοήθησε την Ασσυρία να γίνη μια από τις πιο αχρείες παγκόσμιες δυνάμεις της ανθρώπινης ιστορίας. Από την άλλη πλευρά, μεμονωμένα άτομα που ειλικρινά πιστεύουν σ’ έναν δίκαιο και στοργικό Θεό προσπαθούν συνεχώς ν’ ακολουθούν τη συμβουλή του αποστόλου Παύλου: «Γίνεσθε λοιπόν μιμηταί του Θεού.»—Εφεσ. 5:1.

Υπάρχει και άλλη μια σκέψις. Ο ίδιος ο Ιησούς είπε: «Οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία.» (Ιωάν. 4:23) Η αλήθεια δεν αντιφάσκει με τον εαυτό της. Δεν είναι δυνατόν όλες οι αντιλεγόμενες διδασκαλίες των πολλών θρησκειών του κόσμου να είναι αληθινές. Συνεπώς, πρέπει να υπάρχουν μερικά ειλικρινά θρησκευόμενα άτομα που δεν είναι αληθινοί λάτρεις επειδή η λατρεία τους δεν συμφωνεί με την αλήθεια.

ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΒΕΒΑΙΟΙ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΜΕ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ;

Δεν πρόκειται για μια ανευλαβή ερώτησι. Δεν υπάρχει τίποτε το αμαρτωλό στο να εξετάση κανείς το ‘πιστεύω’ του στο φως της Βίβλου για να εξακριβώση αν αυτό είναι αλήθεια ή όχι. Ο απόστολος Παύλος συμβούλευσε: «Πάντα δοκιμάζετε, το καλόν κατέχετε.»—1 Θεσ. 5:21.

Είναι φανερό ότι υπάρχει πράγματι Θεός, ότι έχει αποκαλύψει τον εαυτό του, το όνομά του και τους σκοπούς του μέσω του Λόγου του, της Αγίας Γραφής. Αν διαβάζωμε τη Βίβλο και εφαρμόζωμε όσα μαθαίνομε, θα καθοδηγούμεθα πώς ν’ αντιμετωπίσωμε τις παγίδες της ζωής, και θα αποκτήσωμε μια θαυμάσια ελπίδα για μια επερχόμενη ζωή. Σας προσκαλούμε να δεχθήτε τη βοήθεια των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην εξέτασι αυτών των αποδείξεων. Τότε και σεις, επίσης, θα αποκτήσετε την ευτυχή διαβεβαίωσι ότι τα πράγματα που πιστεύετε είναι η αλήθεια.