Μέρος 2

Η Διαφορά που Προσφέρει μια Βέβαιη Ελπίδα

‘ΑΥΤΟ θα σας έκανε έκπληξι. Ήταν θετική και χαρωπή ως το τέλος.’ Αυτό είχε λεχθή για την Ανίτα Μπράουν όταν πέθανε από καρκίνο μετά τη γέννησι ενός άρρενος βρέφους.

Ένας από τους θεράποντες ιατρούς του νοσοκομείου Εσπεράντζα, ο Δρ Ρον Λαπέν, παρετήρησε τα εξής: «Αυτό το ασθενικό πλάσμα των 37 κιλών μου έκανε πραγματικά εντύπωσι με την πίστι της και μ’ αυτό που αντιπροσωπεύουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Υπήρξε μια πραγματική ζωογόνησις σε όλο το προσωπικό του νοσοκομείου—μια μικρή δυναμομηχανή.»

Όταν ένας πεθαίνη, από που προέρχεται αυτό το θάρρος και η αισιοδοξία; Πώς σχετίζεται αυτό με την πίστι της Ανίτας που μνημόνευσε ο γιατρός;

Το ζήτημα γίνεται σαφέστερο από ό,τι παρετήρησε η βοηθός νοσοκόμου, Τσέρυ Ντάγκλας. Είπε ότι της ήταν πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπίση το συγκλονισμό του θανάτου της Ανίτας παρ’ ό,τι ήταν για την οικογένεια της Ανίτας. Γιατί; Εκείνη απάντησε «Το πήραν πολύ καλύτερα από όσο εγώ διότι είναι όλοι Μάρτυρες του Ιεχωβά ενώ εγώ δεν είμαι. Η πίστις τους βοηθάει πάρα πολύ.»

Ελπίδα που Στηρίζει

Τι υπήρχε στην πίστι της Ανίτας και της οικογενείας της που είχαν τόσο ενισχυτική δύναμι σε καιρό ανάγκης; Η πίστις τους περιείχε την ελπίδα ότι μια μέρα θα ζήσουν σε μια νέα τάξι που θα έκανε ο Θεός και στην οποία η ασθένεια, η θλίψις, ο πόνος και ο ίδιος ο θάνατος, θα εξέλειπαν. Σ’ αυτή τη νέα τάξι, και οι νεκροί ακόμη θα επανέλθουν σε ζωή με ανάστασι!

Αυτές είναι μερικές από τις θαυμάσιες υποσχέσεις που έκανε ο Θεός να γραφούν στον εμπνευσμένο Λόγο του, στην Αγία Γραφή. Επειδή οι υποσχέσεις του Δημιουργού ποτέ δεν αποτυγχάνουν, η Βίβλος απλώς δηλώνει: «Μέλλει να γείνη ανάστασις νεκρών, δικαίων τε και αδίκων.» (Πράξ. 24:15) Η Ανίτα εγνώριζε ότι Αγία Γραφή παρομοιάζει το θάνατο με ένα προσωρινό βαθύ ύπνο από τον οποίο αυτή θα ξυπνήση στον ορισμένο καιρό του Θεού.—Εκκλ. 9:5· Ιωάν. 11:11-14.

Όταν ο Ιησούς Χριστός ήταν στη γη μίλησε για την ανάστασι. Πραγματικά το απέδειξε αυτό επαναφέροντας σε ζωή άτομα που είχαν πεθάνει! Παραδείγματος χάριν, όταν ανέστησε το μοναχογιό μιας χήρας, η αφήγησις της Γραφής λέει ότι Ιησούς τον έδωσε στη μητέρα του. (Λουκ. 7:11-17) Ομοίως, η Ανίτα εγνώριζε ότι μια μέρα και αυτή επίσης, θα είχε την ευκαιρία να δη και πάλι το γιο της, το γιο με τον οποίο μπόρεσε να δαπανήση μόνο λίγες πολύτιμες ώρες προτού πεθάνη.

Σε μια άλλη περίπτωσι, ο Ιησούς ανέστησε ένα νεαρό κορίτσι. Σαν αποτέλεσμα ο πατέρας και η μητέρα του κοριτσιού, και άλλοι που ήσαν εκεί, «εξεπλάγησαν με έκπληξιν μεγάλην.» (Μάρκ. 5:42) Ομοίως, μεγάλη θα είναι η κατάπληξις όταν οι άνθρωποι ιδούν τους προσφιλείς τους να επανέρχωνται από τους τάφους στη νέα τάξι του Θεού.—Ιωάν. 11:1-45.

Σ’ αυτή τη νέα τάξι κάτω από τη θεία καθοδηγία, θα αναπτυχθή μια νέα ανθρώπινη κοινωνία που θα απολαμβάνη ειρήνη, ευχαρίστησι και ευτυχία πέρα από ο,τιδήποτε έχει δοκιμάσει ποτέ οποιοσδήποτε άνθρωπος που ζη τώρα. Η υπόσχεσις είναι αυτή: «Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.»—Αποκ. 21:3, 4.

Επειδή όλες οι σημερινές θλιβερές συνθήκες θα εκλείψουν, ο Λόγος του Θεού μπορεί να υποσχεθή: «Οι πραείς όμως θέλουσι κληρονομήσει την γην· και θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη.» Αυτή η χαρά δεν θα είναι απλώς πρόσκαιρη, διότι η Αγία Γραφή προσθέτει: «Οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην, και επ’ αυτής θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα.»—Ψαλμ. 37:11, 29.

Αυτή η βέβαιη ελπίδα ζωής σε μια νέα τάξι εδώ στη γη, που περιλαμβάνει την ελπίδα της αναστάσεως, είναι μια ισχυρή δύναμις που βοηθεί στο να ενισχύωνται αυτοί που έχουν το ορθό είδος πίστεως στον Θεό. Και, ενισχύονται ακόμη περισσότερο επειδή γνωρίζουν ότι αυτή η νέα τάξις δεν απέχει πολύ. Και γιατί είναι έτσι; Διότι η Βιβλική προφητεία σαφώς τονίζει ότι αυτό το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων είναι στις έσχατες ημέρες του, και στο πολύ προσεχές μέλλον θα αφανισθή από τον Θεό.—2 Τιμ. 3:1-5· Δαν. 2:44.

Αυτή η ελπίδα λοιπόν κάνει τα άτομα να μπορούν να έχουν μεγάλη αισιοδοξία και δύναμι σε ένα καιρό τραγωδίας. Γι’ αυτό και η Γραφή λέει: «Δεν θέλω δε να αγνοήτε, αδελφοί, περί των κεκοιμημένων, δια να μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα.» (1 Θεσ. 4:13) Εκείνοι λοιπόν που έχουν αυτή τη βέβαιη ελπίδα, ενώ βέβαια λυπούνται λόγω του θανάτου, δεν θλίβονται υπερβολικά. Δεν εξαφανίζεται απ’ αυτούς όλη η χαρά της ζωής. Γνωρίζουν ότι ο θάνατος είναι ένας ύπνος από τον οποίο μπορεί κανείς να επιστρέψη στη ζωή και να ωφεληθή από τις επαγγελίες του Θεού.

Και Άλλη Ισχυρή Βοήθεια

Επίσης, ένας που έχει αληθινή πίστι γνωρίζει ότι ο Θεός που θα αποκαταστήση τη ζωή, μπορεί επίσης να προμηθεύση τώρα ισχυρή βοήθεια σ’ εκείνους που αποβλέπουν σ’ αυτόν. Πώς; Μέσω της ενεργού Του δυνάμεως, του αγίου του πνεύματος. Αυτό το άγιο πνεύμα είναι χωρίς αμφισβήτησι η πιο ισχυρή δύναμις μέσα στο σύμπαν.—Γέν. 1:2· Ησ. 40:28, 29.

Η Γραφή λέει ότι ειλικρινή άτομα μπορούν να λάβουν αυτή τη δύναμι σε καιρούς ανάγκης. Ο Ιησούς είπε, λόγου χάριν, ότι ο Θεός «θέλει δώσει Πνεύμα Άγιον εις τους αιτούντας παρ’ αυτού.» (Λουκ. 11:13) Το πνεύμα καθιστά ικανούς τους ειλικρινείς λάτρεις του Θεού να μπορούν να κάνουν πράγματα που άλλα άτομα δεν μπορούν να κάνουν. Γι’ αυτό και η Γραφή λέει για τα όσα παράγει το πνεύμα του Θεού σ’ ένα άτομο ότι «ήναι η υπερβολή της δυνάμεως του Θεού και ουχί εξ ημών.» (2 Κορ. 4:7) Αυτό είναι το είδος της ισχυρής βοηθείας που εβοήθησε την Ανίτα Μπράουν και την οικογένειά της.—1 Ιωάν. 5:14.

Ένα άτομο που έχει τη στερεή ελπίδα μιας νέας τάξεως και της αναστάσεως αντιμετωπίζει διαφορετικά τον θάνατο. Και η δυνατή ενεργός δύναμις του Θεού βοηθεί σημαντικά στη συγκράτησι των επιζώντων που έχασαν τους προσφιλείς τους. Αυτοί κατανοούν, και έχουν πραγματικά δοκιμάσει την αλήθεια της συμβουλής της Γραφής που λέει: «Επίρριψον επί τον Κύριον το φορτίον σου, και αυτός θέλει σε ανακουφίσει· δεν θέλει ποτέ συγχωρήσει να σαλευθή ο δίκαιος.»—Ψαλμ. 55:22.

[Εικόνες στη σελίδα 9]

Η ανάγνωσις των Βιβλικών αφηγήσεων για τον Ιησού που επανέφερε άτομα στη ζωή ενισχύει την ελπίδα μας στην προσεχή ανάστασι, βοηθώντας μας να αντιμετωπίσωμε τώρα το θάνατο