Πιστοί Άνθρωποι—Πού Μπορούν να Βρεθούν;
Από μέλος του Συντακτικού Επιτελείου
ΥΠΗΡΧΑΝ περίπου 20.000 άνθρωποι στο ποδηλατοδρόμιο εκείνη τη μέρα. Στεκόμουν κοντά σε μια ταμπέλα που έλεγε «Απολεσθέντα» όταν είδα να πλησιάζει μια ηλικιωμένη γυναίκα. Προφανώς, ήταν αναστατωμένη για κάτι. Έμαθα ότι είχε χάσει μια τσάντα, στην οποία βρίσκονταν τα κλειδιά της, το πορτοφόλι της και 116 δολλάρια (ΗΠΑ). Είχε προσπαθήσει να ξαναγυρίσει πίσω από το δρόμο που είχε περάσει, ελπίζοντας να βρει την τσάντα. Αλλά όταν αυτό απέτυχε, κάποιος της υπέδειξε να πάει στα «Απολεσθέντα». Είχε βρει κανείς την τσάντα; Αν ναι, θα την επέστρεφε;
Φανταστείτε απλώς, την έκφραση του προσώπου της όταν ο υπεύθυνος άνδρας της έδωσε την τσάντα, με τα κλειδιά, το πορτοφόλι και τα χρήματα—κι όλα αυτά μέσα! Ενθουσιασμένη εκείνη τον ευχαρίστησε επανειλημμένα.
Σπάνιο γεγονός για σήμερα; Αυτό είναι αλήθεια. Όπως είπε ένας γερουσιαστής των Ηνωμένων Πολιτειών περιγράφοντας τις εξελίξεις της εποχής μας: «Μην εμπιστεύεσαι κανένα—μην πιστεύεις κανένα—μην πιστεύεις τίποτα.» Το αποτέλεσμα της ανεντιμότητας, της ιδιοτέλειας και της απληστίας είναι ότι πολλοί έχουν φτάσει στο σημείο να πιστεύουν ότι απλώς δεν υπάρχουν πιστοί άνθρωποι—δηλαδή άνθρωποι που προσκολλώνται σταθερά στον Θεό, στις αρχές και μεταξύ τους, παρά τις πιέσεις ή τους πειρασμούς να λοξοδρομήσουν.
Όμως, δεν επρόκειτο για ένα συνηθισμένο πλήθος του ποδηλατοδρομίου. Βλέπετε, βρισκόμασταν εκεί για να παρακολουθήσουμε μια από τις παγκόσμιες συνελεύσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά, με θέμα «Πιστότης στη Βασιλεία.» Εκείνο που εγώ προσωπικά είδα και δοκίμασα, καθώς κι εκείνα που διάβασα σε ειδήσεις που έλαβα από συνελεύσεις που έγιναν και σ’ άλλα μέρη του κόσμου, με πείθει—και ίσως πείσει κι εσάς—ότι σήμερα μπορούν να βρεθούν στη γη πιστοί άνθρωποι.
Δεν ήμουνα ο μόνος που παρατήρησα πιστότητα σε αρχές όπως είναι η εντιμότητα. Ιδιαίτερα το βρήκα συγκινητικό να διαβάσω πληροφορίες για την εντιμότητα που επέδειξαν νεαρά παιδιά που παρακολούθησαν τις συνελεύσεις.
Προσπαθήστε να φανταστείτε το σκηνικό στο Πόρτλαντ της Όρεγκον: Η Μάρσυ, ηλικίας μόλις οκτώ χρόνων, φέρνει στο τμήμα των Απολεσθέντων δύο τσαλακωμένα χαρτονομίσματα συνολικού ποσού 11 δολλαρίων (Η.Π.Α.), που βρήκε στην είσοδο του χώρου συνελεύσεως· λίγα λεπτά αργότερα ένα μικρό αγόρι, ηλικίας οκτώ χρόνων, φέρνει ένα χαρτονόμισμα ενός δολλαρίου που είχε βρει στο διάδρομο· ένας άλλος νεαρός, 10 χρόνων, φέρνει 50 σεντς που βρήκε κοντά στο αναψυκτήριο· η Άντζελα, 10 χρόνων, φέρνει ένα ψηφιακό ρολόι που είχε βρει κοντά σε μια βρύση· ένας οκτάχρονος πλησιάζει έναν παρευρισκόμενο κρατώντας 20 σεντς και λέει, «Τα βρήκα στο μηχάνημα [αναψυκτικών] και δεν μου ανήκουν. Θα μπορούσατε να τα βάλετε στο κουτί των συνεισφορών για μένα;»
Αυτές είναι μόνο λίγες από τις πολλές ειδήσεις της εντιμότητας που επέδειξαν μικρά παιδιά. Όμως, η πιστότητα, που μπορούσε κανείς να παρατηρήσει στις συνελεύσεις, δεν περιορίστηκε απλώς στην επίδειξη εντιμότητας.
Πιστές Οικογένειες
«Οι Μάρτυρες Δίνουν Έμφαση στην Οικογένεια», ανέφερε ένας τίτλος εφημερίδας σχετικά με μια συνέλευση που έγινε στο Χάμπτον της Βιρτζίνια. Και αυτό ήταν εύλογο, γιατί στις συνελεύσεις δόθηκε έμφαση στην οικογενειακή ζωή. Οι αυξημένες αναλογίες των διαζυγίων, τα διαλυμένα σπίτια και η ανυπακοή στους γονείς είναι ενδείξεις της διαβρώσεως της πιστότητας στην οικογενειακή ζωή σήμερα. Έτσι η πρώτη μέρα ξεχωρίστηκε σαν «Ημέρα Οικογενείας», και το πρόγραμμα πραγματευόταν άμεσα την οικογενειακή ζωή και την πίεση που δημιουργούν σήμερα οι καταρρέουσες ηθικές αρχές οι οποίες δυσκολεύουν τα μέλη των οικογενειών να παραμείνουν πιστά.
Ιδιαίτερα συγκινητικό ήταν να βλέπεις οικογένειες ενωμένες σε λατρεία, να κάθωνται μαζί και ν’ ακούνε προσεκτικά το πρόγραμμα. Προφανώς, αυτό εντυπωσίασε κι άλλους, γιατί διάβασαν το επόμενο άρθρο σχετικά με μια συνέλευση στη Βραζιλία: «Όλα τα μέλη της οικογένειας ήταν παρόντα. Αντιπροσωπευόταν από ομάδες όλων των ηλικιών, ακόμα και μωρά υπήρχαν μαζί με τους γονείς τους. Μπορούσε κανείς ν’ ακούει το γύρισμα των σελίδων, καθώς όλα τα μέλη της οικογένειας γύριζαν τις σελίδες της Γραφής τους όταν οι ομιλητές παρέθεταν ορισμένα εδάφια.»
Αλλά η παρακολούθηση μιας συνελεύσεως δεν είναι πολύ εύκολη για οικογένειες που έχουν πολλά μικρά παιδιά. Για να έχεις τα παιδιά έτοιμα απαιτείται πραγματική προσπάθεια. Γιατί το κάνουν αυτό οι γονείς;
«Λίγες μέρες πριν από τη συνέλευση έπλυνα κι έκανα τα ψώνια μου από το μπακάλικο», είπε η Τζέρι, μια μητέρα τεσσάρων παιδιών, της οποίας ο σύζυγος δεν είναι Μάρτυρας. «Έπειτα αποφάσιζα τι θα ετοίμαζα για δείπνο κάθε βράδυ, και είχα τα ρούχα των παιδιών έτοιμα από το προηγούμενο βράδυ.» Τη ρώτησα γιατί το κάνει αυτό, κι εκείνη απάντησε: «Πιστεύω ότι αξίζει. Το κάνω για τον Ιεχωβά και τα παιδιά μου. Καταλαβαίνω ότι με το παράδειγμα που δίνω εγώ, τα παιδιά μου θα εκτιμήσουν τις Βιβλικές αλήθειες.»
Οι προσπάθειες τέτοιων πιστών γονέων να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους διακρίνονται κι από άλλους. Για παράδειγμα, σ’ ένα χώρο κατασκηνώσεως στο Μίτσιγκαν, όπου πολλοί από τους παρευρισκόμενους στη συνέλευση είχαν κατασκηνώσει, από το μεγάφωνο ακούστηκε η ακόλουθη ανακοίνωση που έκανε ο ιδιοκτήτης του χώρου: «Θα . . . θέλαμε να επαινέσουμε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά για τα θαυμάσια παιδιά που έχετε. Στην ιστορία αυτού του χώρου κατασκηνώσεως δεν είδαμε ποτέ παιδιά με τέτοια καλή συμπεριφορά, όπως τα παιδιά των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Το εκτιμούμε πράγματι αυτό!»
Η Πιστότητα Υποκινεί σε Αλλαγές
Υπάρχει και μια άλλη εξέχουσα απόδειξη για μένα ότι μπορούν να βρεθούν πιστοί άνθρωποι. Αυτή είναι η θετική αλλαγή που έχουν κάνει αυτά τα άτομα στη ζωή τους· όχι μόνο αλλαγή στη συμπεριφορά τους, αλλά, σε πολλές περιπτώσεις, ριζική αλλαγή στην προσωπικότητα. Γιατί; Λόγω της πιστότητάς τους στον Θεό και στις αρχές του Λόγου του, της Βίβλου.
Πάρτε την περίπτωση του Νηλ, ο οποίος βαφτίστηκε σε μια συνέλευση στην Αριζόνα. «Στην αρχή ήμουνα αθεϊστής», εξηγεί. Τι τον έκανε ν’ αλλάξει; «Αποφάσισα ν’ αρχίσω να διαβάζω τη Βίβλο. Από την ανάγνωσή μου, τη μελέτη και την προσοχή ειδικά των προφητειών που έχουν εκπληρωθεί, έφτασα τελικά στο σημείο να κατανοήσω ότι ο Ιεχωβά είναι ο αληθινός Θεός.» Τι αλλαγή απόψεως!
«Είχα μπλεχτεί σε πολύ ανήθικη ζωή—ομοφυλοφιλία,» άρχισε να λέει μια νεαρή γυναίκα που βαφτίστηκε σε μια άλλη συνέλευση στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Αυτό δημιούργησε πολλά προβλήματα στη ζωή μου, όπως ανασφάλεια, απώλεια των φίλων. . . . Αλλά πάνω απ’ όλα δεν μπορούσα να διακρίνω κάποιο σκοπό στη ζωή μου. Βρισκόμουνα στο σημείο της αυτοκτονίας.» Τι την έκανε ν’ αλλάξει;
Μια μέρα, λοιπόν, κατευθυνόταν προς το σπίτι για ν’ αυτοκτονήσει, αλλά αποφάσισε να σταματήσει στο σπίτι των παππούδων της, με τη σκέψη ότι ίσως αυτοί θα μπορούσαν να της δώσουν κάποια συμβουλή. Δεν ήταν στο σπίτι, αλλά ήταν εκεί η Θεία της Γκλάντυς, που είναι μια Μάρτυς του Ιεχωβά. Και συνεχίζει: «Είπα στη Θεία Γκλάντυς ότι το μόνο πράγμα που μ’ ενοχλούσε που ήμουνα λεσβία ήταν αυτά που λέει η Βίβλος. Έτσι, μου έδειξε πολλά εδάφια πάνω στο θέμα. Μετά μου έδειξε από τη Βίβλο τη θαυμάσια ελπίδα για το μέλλον. Γύρισα πίσω στο σπίτι της φίλης μου εκείνο το βράδυ και της έγραψα ένα σημείωμα, λέγοντας: ‘Υπάρχει κάτι καλύτερο για να ζω, από την απελευθέρωση των ομοφυλοφίλων.’ Γύρισα σπίτι έχοντας πάρει την απόφασή μου να υπηρετήσω τον θαυμάσιο Δημιουργό μας, τον Ιεχωβά.»
Μια διαφορετική αλλαγή στην προσωπικότητα έκανε η Αλίκη, που βαφτίστηκε στο Πόρτλαντ της Όρεγκον. Εξηγεί: «Ζούσα με τους γονείς μου 48 χρόνια και ποτέ δεν είχα πει ούτε μια λέξη. Με θεωρούσαν καθυστερημένη. Αυτό μ’ έκανε πολύ ντροπαλή.» Κατόπιν, το 1976, οι γονείς της πέθαναν. Πώς θα ξεπερνούσε την υπερβολική δειλία της;
Η Αλίκη άρχισε να μελετάει τη Βίβλο με μια Μάρτυρα του Ιεχωβά. Και συνεχίζει: «Όταν πρωτάρχισα να μελετάω, ήμουνα ακόμη πολύ ντροπαλή, αλλά αγαπούσα πραγματικά τη Βίβλο και γρήγορα άρχισα ν’ αποκτώ περισσότερη εμπιστοσύνη.» Η Αλίκη σιγά-σιγά προόδευσε ως το σημείο που τώρα μπορεί ελεύθερα να πλησιάζει τους άλλους, και μάλιστα να μετέχει τακτικά στη δραστηριότητα του δημόσιου κηρύγματος. Σε τι απέδωσε την αλλαγή; «Μόνο ο Ιεχωβά μπορούσε να μου δώσει την εμπιστοσύνη που έχω τώρα.» Πράγματι, αξιόλογα παραδείγματα ριζικής αλλαγής στην προσωπικότητα, που η πιστότητα στον Θεό και στο Λόγο του κάνει δυνατή!
Πιστοί Φίλοι
«Οι φίλοι πάντοτε δείχνουν την αγάπη τους.» «Μερικοί φίλοι είναι πιο πιστοί από αδελφούς.» (Παρ. 17:17· 18:24, Τουντέυς Ίνγκλις Βέρσιον) Έτσι περιγράφει η Βίβλος τους πιστούς φίλους. Είναι δυνατόν να βρεθούν τέτοιοι φίλοι σήμερα; Μια πείρα από τη Βιέννη της Αυστρίας απαντάει Ναι!
Περίπου 5.000 Μάρτυρες από την Πολωνία και 760 από την Ουγγαρία επρόκειτο να παρακολουθήσουν τη συνέλευση στη Βιέννη. Άρχισαν να φτάνουν λίγες μέρες πιο πριν. Όμως, πολλοί απ’ αυτούς έφταναν στη Βιέννη στο διάστημα από τις 12 ως τις 4 π.μ., κι ένα βράδυ έφτασαν πάνω από 2.000. Πώς θα πήγαιναν στα καταλύματά τους;
Σαν φίλοι που είναι «πιο πιστοί από αδελφούς», ένας αριθμός Μαρτύρων στη Βιέννη προσφέρθηκε εθελοντικά να τους μεταφέρει. Όταν, όμως, τους τηλεφώνησαν τα μεσάνυχτα ποια ήταν η ανταπόκρισή τους; Σύμφωνα με μια πληροφορία: «Ήταν ιδιαίτερα θαυμάσιο να βλέπεις το ωραίο πνεύμα συνεργασίας, επειδή ούτε ένας δεν θύμωσε που τον ξύπνησαν τα μεσάνυχτα. Αντίθετα, πάρα πολλοί σηκώθηκαν γρήγορα και ήρθαν οι ίδιοι προσωπικά για να πάρουν τους ξένους.» Μερικοί οδήγησαν πάνω από 400 μίλια σε 24 ώρες! Τι εξέχον παράδειγμα πιστών φίλων!
Ένας πολύ συγκινητικός τρόπος, στον οποίο παρατήρησα παρόμοια πιστότητα, ήταν το ενδιαφέρον που δείχθηκε για τους ανάπηρους που παρακολουθούσαν τη συνέλευση.
«Τόσοι πολλοί προσφέρθηκαν να μου δώσουν φαγητό που αν το δεχόμουνα απ’ όλους, δεν θα χώραγα στην αναπηρική μου καρέκλα,» είπε ο Τζέρρυ, ένας νεαρός με τον οποίο μίλησα και είναι παράλυτος από το στήθος και κάτω, λόγω ενός αυτοκινητιστικού δυστυχήματος πριν από οκτώ χρόνια. Επί πλέον, ο Τζέρρυ έχει μια δερματική πάθηση και δεν μπορεί να κάτσει σε μια θέση πάρα πολλή ώρα. Μια μέρα συνέβη να κάτσει δίπλα σε μια οικογένεια που είχε μια σαίζ λονγκ μαζί τους. Όταν πήραν είδηση την κατάσταση του Τζέρρυ, τι συνέβη; Ο Τζέρρυ εξηγεί: «Αυτός ο πολύ ψηλός αδελφός με σήκωσε από την αναπηρική μου καρέκλα και μ’ έβαλε στη σαίζ λονγκ και είπε, ‘Κάτσε εκεί όσο θέλεις.’» Έτσι, ο Τζέρρυ μπορούσε να μείνει δίπλα του και ν’ ακούσει το πρόγραμμα. Τι απόλαυση ήταν να παρατηρείς φίλους που είναι πρόθυμοι να «δείξουν την αγάπη τους»!
Κι’ Άλλοι Εκτιμούν την Πιστότητα
«Εντυπωσιάζομαι ιδιαίτερα από τον τρόπο που συνεργάζονται. Φροντίζουν να γίνει η δουλειά. Δεν ακούς ξεφωνητά, φωνές ή δυνατές κραυγές ή να δίνουν διαταγές. Καθένας έχει να κάνει μια δουλειά και την κάνει. Μακάρι να είχαμε περισσότερους απ’ αυτούς γύρω μας,» Αυτά μου είπε κι ένας εργάτης συντηρήσεως, που εργάστηκε στο ποδηλατοδρόμιο, σχετικά μ’ αυτά που παρατήρησε στους παρευρισκόμενους στη συνέλευση. Αυτό μου έδειξε ότι η πιστότητα, όπως εκδηλώνεται με την έντιμη διαγωγή, εκτιμάται κι από τους άλλους. Σημειώστε μερικές από τις άλλες παρατηρήσεις που έλαβα:
«Ο λαός σας είναι αφοσιωμένος και αφιερωμένος. Αφήσατε το στάδιο καθαρότερο απ’ ό,τι το πήρατε. Πιο καθαρό δεν υπήρξε ποτέ.»—Διευθυντής του Μάρκετ Σκουέαρ Αρένα στην Ινδιάνα.
«Όταν είδα τις σκούπες και τα πεζοδρόμια γύρω από το στάδιο όλα καθαρά, είπα, ‘Μπράβο! Ξανάρθανε!’»—Μια γυναίκα που μένει κοντά στο Στάδιο Κολόμπ, κοντά στο Παρίσι της Γαλλίας. όπου γίνονται συχνά συνελεύσεις.
«Πουθενά δεν έβλεπες πλήθη ανυπόμονα, που να σπρώχνονται, ούτε έβλεπες απρόσεκτα πεταμένα χαρτιά ή πακέτα από τσιγάρα.»—Βεστντόιτσε Αλλγκεμάινε Τσάιτουνγκ, 24 Ιουλίου 1981, σχετικά με τη συνέλευση στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας.
«Ποτέ δεν είδα τέτοια συνεργασία κι ενθουσιασμό για να διατηρηθεί το Κέντρο καθαρό, και η διαγωγή του λαού σας σ’ όλη τη συνέλευση ήταν πραγματικά αξιέπαινη.»—Διευθυντής του Τμήματος Αιθουσών της Χονολουλού στη Χαβάη.
«Δεν θέλουμε να πάτε πουθενά αλλού.»—Μηχανικός κτιρίου στο Κεντάκυ Φέαρ εντ Έξπο Σέντερ Κολίσιουμ, στη Λούισβιλ του Κεντάκυ.
«Εξέχουσα πειθαρχία για τέτοιο πλήθος επικρατούσε, και στον τομέα εργασίας στη συνέλευση, έξω στους χώρους σταθμεύσεως και στις ουρές που περίμεναν για τα γεύματα.»—Λε Ντωφινέ Λιμπερέ, 24 Ιουλίου 1981, σχετικά με τη συνέλευση στη Γκρενόμπλ της Γαλλίας.
Η ζωντανή απόδειξη που παρατήρησα μ’ έπεισε ότι, σε χτυπητή αντίθεση με την ανεντιμότητα που οργιάζει σήμερα, υπήρχαν πολλοί πιστοί άνθρωποι ανάμεσα σ’ αυτούς που παρακολουθούσαν τις συνελεύσεις.
Τι μπορούμε να πούμε για σας; Έχετε πειστεί; Ασφαλώς θα χαιρόσασταν να κάνετε συντροφιά με φίλους που είναι πιστοί, που υπακούουν σταθερά στον Θεό και στις θαυμάσιες αρχές του, και που είναι πρόθυμοι να είναι πιστοί σας φίλοι κάτω από οποιεσδήποτε περιστάσεις. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά με χαρά θα σας βοηθήσουν να μάθετε από τη Βίβλο τι είναι εκείνο που οικοδομεί τέτοια πιστότητα. Γιατί να μην έρθετε σ’ επαφή μαζί τους και να δείτε μόνος σας τις αποδείξεις ανάμεσά τους ότι πιστοί άνθρωποι μπορούν να βρεθούν σήμερα;
[Εικόνα στη σελίδα 16]
Μπορεί κανείς να παρατηρήσει πιστές οικογένειες, όπως αυτή στο Έλμοντ της Νέας Υόρκης, να κάθονται μαζί και ν’ ακούνε προσεκτικά
[Εικόνα στη σελίδα 17]
Ανάμεσα στα 8.820 που βαφτίστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν κι αυτή η νεαρή κοπέλλα στο Πόρτλαντ της Όρεγκον
[Εικόνα στη σελίδα 18]
Ενώ ένα σύνολο από 1.067.850 παρακολούθησαν τις συνελεύσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, προγραμματίστηκαν επίσης συνελεύσεις και σε πολλές άλλες χώρες, όπως αυτή που έγινε στο Μόναχο της Γερμανίας
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας, πιστά μέλη της συνελεύσεως, καθώς πηγαίνουν για να καθαρίσουν το στάδιο που θα χρησιμοποιηθεί για τι συνέλευση