Είναι “Απλώς Ένα Επάγγελμα”;

Πώς αισθάνονται οι επιστήμονες και οι ειδικοί που αφιερώνουν το χρόνο τους και τα ταλέντα τους για να φτιάχνουν περισσότερα και περισσότερα θανατηφόρα και καταστροφικά όπλα; Ένας τέτοιος επαγγελματίας που είναι στο επάγγελμα για 30 και πλέον χρόνια, παρατηρεί ότι λίγοι αφήνουν «επαγγέλματα» που συνδέονται με τα όπλα για λόγους συνειδήσεως. «Η αλήθεια είναι,» λέει «ότι από τη στιγμή που θα μπουν σ’ αυτό το επάγγελμα, ελάχιστοι σκέπτονται πολύ γι’ αυτό . . . Οι συνάδελφοί μου που εργάζονται σε πυρηνικές εφευρέσεις δεν κάνουν σκέψεις για ένα λόγο. Επειδή είναι πυρηνικοί φυσικοί.» Ένας άλλος ειδικός πιστεύει ότι η συνείδησή του είναι καθαρή: «Ο τρόπος που το βλέπω, είναι ότι εφόσον έχουμε μια στρατιωτική εγκατάσταση, το καλύτερο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι, ότι κανένας δεν θα τρελλαθεί, και δεν θα αρχίσει τον πόλεμο.» Όμως, αυτός ο επιστήμονας παραδέχεται ότι, ακόμα κι αυτός ο τρόπος σκέψεως, είναι σπάνιος. «Θα έλεγα ότι μόνο το 10 τοις εκατό των συναδέλφων μου συμμερίζονται τις ανησυχίες μου. Ίσως ένα άλλο 10 τοις εκατό να βρίσκεται στην άλλη άκρη—θα έκαναν το κάθε τι που θα μας έδινε στρατιωτική υπεροχή. Και το άλλο 80 τοις εκατό, ε, αμφιβάλλω αν σκέπτονται καθόλου γι’ αυτό. Γι’ αυτούς, είναι απλώς ένα επάγγελμα.»