Πώς Ενεργεί το Άγιο Πνεύμα Σήμερα;
ΤΑ χαρίσματα του αγίου πνεύματος που έκαναν να ξεχωρίζει η Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνα σαν οργάνωση του Θεού σταμάτησαν. Δεν χρειάζονταν πια για να διακρίνονται εκείνοι μέσω των οποίων ενεργεί το άγιο πνεύμα σήμερα. Ποια είναι, λοιπόν, τα διακριτικά γνωρίσματα στους καιρούς μας; Εξετάστε μερικά από αυτά:
1. «ΕΧΗΤΕ ΑΓΑΠΗΝ ΠΡΟΣ ΑΛΛΗΛΟΥΣ»
Η γνήσια αγάπη είναι το πιο σημαντικό χάρισμα του αγίου πνεύματος σήμερα. (1 Κορινθίους 13:13) Εκδηλώνεται με την ειλικρινή αγάπη για τον πλησίον που πρέπει να έχει ο Χριστιανός. (Ματθαίος 22:39) Αναφορικά μ’ αυτό, ο Ιησούς είπε: «Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους.» (Ιωάννης 13:35) Η αγάπη αυτή δεν είναι κάποια γενική και αόριστη αγάπη για όλη την ανθρωπότητα. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια συναισθηματική ομιλία για την αγάπη. Συνοδεύεται από έργα που φέρνουν αιώνια ωφέλεια στους άλλους. Ξεπερνά τα διαχωριστικά σύνορα του εθνικισμού, του φυλετισμού, της πολιτικής και της ανατροφής, έτσι ώστε, για παράδειγμα, εκείνοι που έχουν το χάρισμα αυτό σε μια συγκεκριμένη χώρα ουδέποτε διανοούνται να πάνε στον πόλεμο και να σκοτώσουν άλλους Χριστιανούς (ή οποιονδήποτε άλλο) μιας άλλης χώρας. Αναρωτηθείτε, ποιος σήμερα, σε όλο τον κόσμο, εκδηλώνει την αγάπη αυτή;—1 Ιωάννου 3:10-12· 4:20, 21.
2. «ΔΕΝ ΕΙΣΘΕ ΕΚ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»
Για να παραμείνουν οι μαθητές του σε ενότητα με τον Πατέρα και το Γιο και μεταξύ τους, ο Ιησούς τους δίδαξε να μην είναι «εκ του κόσμου» με τις φυλετικές, εθνικές, πολιτικές και κοινωνικές διακρίσεις του. Έπρεπε να υποτάσσονται στη βασιλεία του Θεού. (Ιωάννης 15:19· Ματθαίος 6:9, 10) Το βιβλίο Από τον Αρχαίο Κόσμο στον Νέο αναφέρει: «Προτιμούσαν τη Βασιλεία του Θεού από οποιαδήποτε βασιλεία που θα μπορούσαν να υπηρετήσουν πάνω στη γη». Και Η Ιστορία της Χριστιανοσύνης επισημαίνει ότι οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα «αρνούνταν να συμμετέχουν ενεργά στη . . . στρατιωτική άμυνα της [Ρωμαϊκής] Αυτοκρατορίας».Ποιοι διακρατούν σήμερα την ουδετερότητα αυτή;
3. «ΜΑΘΗΤΕΥΣΑΤΕ»
Η Χριστιανική αγάπη δεν είναι παθητική. «Τεκνία μου, μη αγαπώμεν με λόγον μηδέ με γλώσσαν, αλλά με έργον και αλήθειαν.» (1 Ιωάννου 3:18) Ο Ιησούς δίδαξε τους μαθητές του να μιλάνε στους άλλους για τη βασιλεία του Θεού και να κηρύξουν το ευαγγέλιο σ’ όλο τον κόσμο. (Ματθαίος 10:7· 24:14· 28:19, 20) Αλλά, σύμφωνα με το Η Χριστιανοσύνη Σήμερα, μονάχα το ένα τρίτο των χαρισματικών σήμερα διακρίνουν την ανάγκη να «κερδίσουν τον κόσμο για τον Χριστό». Αλλά, απ’ αυτούς, πόσοι είναι εκείνοι που πηγαίνουν να «μαθητεύσουν» επισκεπτόμενοι τους ανθρώπους στα σπίτια τους; Από την άλλη, δεν συμφωνείτε, ότι, διεθνώς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι οι πιο γνωστοί απ’ όλους για το έργο της μαρτυρίας τους; Ένας πάστορας μιας Πεντηκοστιανής εκκλησίας είπε κάποτε σε ένα Μάρτυρα: «Μούρχεται να κλαίω όταν αναλογίζομαι ότι εμείς έχουμε το πνεύμα του Θεού αλλά εσείς κάνετε το έργο!»
4. «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ»
Η αληθινή λατρεία που υποστηρίζει ο Θεός με το πνεύμα του σημαίνει ότι ο Ιεχωβά πρέπει να έρχεται πρώτος από καθετί άλλο. (Έξοδος 20:5) Ο Ιησούς είπε: «‘Πρέπει να αγαπάς Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη την καρδιά σου και με όλη την ψυχή σου και με όλη τη διάνοιά σου’. Αυτή είναι η πιο μεγάλη και η πρώτη εντολή.» (Ματθαίος 22:37, 38—ΜΝΚ) Ένας τρόπος για να το κάνεις αυτό, είναι να κάνεις γνωστό το όνομα του Θεού, Ιεχωβά. Ο Ιησούς το έκανε αυτό, γι’ αυτό στην προσευχή του στον Θεό, είπε: «Και εφανέρωσα εις αυτούς το όνομά σου και θέλω φανερώσει». (Ιωάννης 17:26) Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο οι Χριστιανοί προσεύχονται: «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου.» (Ματθαίος 6:9) Ποιοι, σήμερα βάζουν τον Ιεχωβά πρώτο στη ζωή τους και το δείχνουν αυτό με την αφοσίωσή τους στο Λόγο του, τους νόμους του, και κάνοντας γνωστό το όνομά του σ’ όλη τη γη; Με ποιο διεθνές θρησκευτικό σώμα είναι συνδεμένο το όνομα Ιεχωβά;
Εξετάζοντας τα “Χαρίσματα”
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πνεύμα του Θεού ενεργεί σήμερα. Οι αληθινοί Χριστιανοί φέρνουν τα διακριτικά γνωρίσματα αυτού του πνεύματος. (Γαλάτας 5:22, 23) Και τους υποκινεί δυναμικά να εκπληρώνουν το σκοπό του.
Για παράδειγμα, ένας πρώην χαρισματικός είχε την «εμπειρία» να μιλάει γλώσσες, αλλά παρόλ’ αυτά αισθανόταν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Τον έφερνε σε αμηχανία η έλλειψη ενότητας των 10 περίπου ομάδων που μιλάνε γλώσσες, οι οποίες διαφωνούν μεταξύ τους, και ορισμένες κατηγορούν τις άλλες ότι «είναι δαιμονισμένες και καταδικασμένες». Θα μπορούσαν οι δαίμονες να εισβάλουν στις ομάδες αυτές και να εκτελέσουν σημεία δυνάμεως για να παραπλανήσουν; Αργότερα, συνάντησε έναν πνευματιστή, ο οποίος ‘μιλούσε με τα πνεύματα’ στο σπίτι του. «Του είπα ότι το μόνο πνεύμα που θέλω να ξέρω είναι το άγιο πνεύμα και κείνος είπε ότι ποτέ δεν άκουσε για το πνεύμα αυτό. Αλλά εκείνο που με κατέπληξε ήταν ότι και τα δικά του πνεύματα προφήτευαν και του έδιναν τη δύναμη να θεραπεύει θαυματουργικά». Τώρα γνώριζε τον κίνδυνο που συνεπάγονταν τα πράγματα αυτά.
‘Δοκίμασε τα πνεύματα’ για να δει αν προέρχονταν από τον Θεό. (1 Ιωάννου 4:1) Ανακάλυψε ότι δεν προέρχονταν. Συνειδητοποίησε ότι η ζωή, η διαγωγή, οι πράξεις και οι πεποιθήσεις των χαρισματικών δεν φανέρωναν τους καρπούς του πνεύματος που αναφέρονται στους Γαλάτας 5:22, 23. Από την άλλη πλευρά, μπόρεσε να διακρίνει ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ζουν σαν Χριστιανοί και είπε: «Έχουν τέτοια αγάπη που ξεπερνάει τα εθνικά σύνορα. Ένας μεγάλος παράγοντας γι’ αυτό είναι ότι κηρύττουν το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού σ’ όλη τη γη, όπως προφητεύθηκε στο Ματθαίος 24:14. Αυτά τα πράγματα χρειάζονται θάρρος που μόνο το πνεύμα του Θεού μπορεί να δώσει». Ναι, πράγματι, το άγιο πνεύμα ενεργεί δυναμικά σήμερα ανάμεσα στους Χριστιανούς αυτούς!