Ποιος Ήταν ο Ιησούς Χριστός;

ΠΩΣ ακριβώς ήταν η μορφή του Ιησού; Παρότι οι καλλιτέχνες έχουν φτιάξει πολλές χιλιάδες ζωγραφιές και αγάλματα γι’ αυτόν, δεν έχουν φωτογραφίες του ή περιγραφές από τους συγχρόνους του για να κατευθυνθούν. Η Αγία Γραφή δεν μας λέει τίποτα για το χρώμα των μαλλιών του ή των ματιών του ούτε για το ύψος του ή για το βάρος του ή για οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό της εμφανίσεώς του. Όπως αληθεύει για όλες τις άλλες εικόνες του, έτσι και αυτές που βρίσκονται σ’ αυτό το περιοδικό, είναι απλή σύλληψη του καλλιτέχνη τους.

Πολλούς ανθρώπους τους έχουν θαυμάσει για την εμφάνισή τους, αλλά ο Ιησούς Χριστός δεν κέρδισε τη φήμη του για την εξωτερική του εμφάνιση.

Αναμφίβολα ήταν αρρενωπός και όμορφος. Η Αγία Γραφή δείχνει ότι γεννήθηκε σαν τέλειος άνθρωπος με τη θαυμαστή επενέργεια του πνεύματος του Θεού. «Ο Ιησούς προέκοπτεν εις σοφίαν και ηλικίαν,» όπως αναφέρει ένας από τους ακολούθους του, ο γιατρός Λουκάς.—Ματθαίος 1:20, 21· Λουκάς 2:52.

Αλλά το γεγονός ότι ήταν τέλειος άνθρωπος δεν σημαίνει ότι ήταν υπεράνθρωπος στην εμφάνιση. Ούτε ότι είχε φωτοστέφανο γύρω από το κεφάλι του. Η Αγία Γραφή δείχνει ότι μπορούσε να τον εκλάβει κανείς σαν ένα μάλλον συνηθισμένο πρόσωπο. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να πάει χωρίς να τον πάρει κανένας είδηση στα Ιεροσόλυμα και χωρίς να τον αναγνωρίσει το πλήθος. Επίσης, οι στρατιώτες που βγήκαν για να τον συλλάβουν, χρειάστηκαν τον προδότη μαθητή Ιούδα για να εξακριβώσουν ποιος ακριβώς ήταν ο Ιησούς.—Ιωάννης 7:10-13· Ματθαίος 26:47, 48.

Είναι φανερό ότι η εξωτερική εμφάνιση του Ιησού θεωρούνταν από τους συγγραφείς της Βίβλου μικρότερης σημασίας. Αυτοί πραγματεύτηκαν με την αποστολή του και με τις προσωπικές του ιδιότητες, τις οποίες ο ίδιος αποκάλυπτε καθώς εκπληρούσε την αποστολή του πάνω στη γη.

Ασυνήθιστη Αποστολή

Αναλογισθείτε την ασυνήθιστη αποστολή που επιτέλεσε ο Ιησούς εδώ πάνω στη γη και θα καταλάβετε τι αντίκτυπο είχε στην ανθρώπινη ιστορία. Κανένα άλλο πλάσμα δεν έχει κάνει αυτά που έκανε εκείνος.

Η Αγία Γραφή δείχνει ότι ζούσε και πριν έρθει στη γη σαν ουράνιος Γιος του Θεού. Ήταν ο πιο στενός και πιστός συνεργάτης του Θεού στη δημιουργία όλων των πραγμάτων. (Κολοσσαείς 1:13-17) Όταν δημιουργήθηκε η ανάγκη να τον καλέσει για να αναλάβει τη θεία αποστολή πάνω στη γη, πράγμα που σήμαινε ότι θα γεννιόταν, θα ζούσε και θα πέθαινε σαν ανθρώπινο πλάσμα, ο Ιησούς πρόθυμα επωμίστηκε την ευθύνη αυτή.

Για ποιο λόγο χρειάζονταν όλα αυτά; Με δική του εκλογή ο Αδάμ είχε αμαρτήσει στην Εδέμ. Παραβίασε τον σαφή νόμο του Θεού από τον οποίο εξαρτιόταν η ζωή του. Ο τέλειος αυτός προπάτορας όλου του ανθρώπινου γένους έχασε με αυτό τον τρόπο την ανθρώπινη τελειότητα και την ελπίδα για αιώνια ζωή σε μια παραδεισένια γη, όχι μόνο για τον εαυτό του, αλλά επίσης και για όλους τους αγέννητους τότε απογόνους του. (Ρωμαίους 5:12· Γένεσις 2:15-3:24) Κανένας ατελής γιος του Αδάμ δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει για το ανθρώπινο γένος αυτά που εκείνος είχε χάσει. Σύμφωνα με τους τέλειους νόμους της δικαιοσύνης του Θεού για να θεραπευτεί το ανθρώπινο γένος θα έπρεπε να θυσιαστεί η ζωή ενός τέλειου ανθρώπου, όπως ο Αδάμ. Αλλά πώς θα μπορούσε να προμηθευτεί η ζωή αυτή; Ο ίδιος ο Ιεχωβά Θεός έκανε την προμήθεια αυτή, ικανοποιώντας τις απαιτήσεις της δικαιοσύνης και επιδεικνύοντας το βάθος της δικής του αγάπης για το ανθρώπινο γένος.—Ψαλμός 49:6-9· 1 Ιωάννου 4:9.

Από τον ουρανό, ο Θεός έστειλε τον ίδιο τον Γιο του, τον πιο στενό του σύντροφο. Η γέννησή του σαν παιδιού και η ανάπτυξή του σε τέλειο άνθρωπο ήταν απλώς το μέσο για την εκπλήρωση της αποστολής του. Με τη ζωή του κατέδειξε την πλήρη πιστότητά του στον Θεό· έκανε φανερό ότι η αφοσίωσή του στον Ιεχωβά δεν κινούνταν από κανένα εγωιστικό προσωπικό στόχο και απόδειξε ότι και ο Αδάμ επίσης θα μπορούσε να είχε παραμείνει πιστός στον Δημιουργό του αν το ήθελε. Με το θάνατο του Ιησού σαν τέλειου ανθρώπου, ανοίχτηκε ο δρόμος για την απολύτρωση των ανθρώπων που είχαν κληρονομήσει την αμαρτία, την ατέλεια και το θάνατο. Τώρα οι άνθρωποι που θα ήταν πρόθυμοι να δεχτούν την εξαγορά αυτή, θα μπορούσαν να έχουν την προοπτική της αιώνιας ζωής σε μια δίκαιη νέα τάξη.

Κανένας άλλος άνθρωπος στην ιστορία δεν έχει επιτελέσει μεγαλύτερο έργο απ’ αυτό.

Δεν Επιδίωξε την Προσωπική Του Δόξα

Ο Ιησούς δεν τα έκανε όλα αυτά για να κερδίσει προσωπική φήμη. Στην προσευχή του στον ουράνιο Πατέρα του, είπε καθαρά: «Εγώ σε εδόξασα επί της γης.»—Ιωάννης 17:4.

Η δική του άποψη για το ρόλο του συνοψίζεται με υπέροχο τρόπο στα εξής λόγια: «Ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε δια να υπηρετηθή, αλλά δια να υπηρετήση και να δώση την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών.» (Μάρκος 10:45) Και κατευθύνοντας ταπεινά την προσοχή προς τον Μόνο που τα έκανε όλα αυτά, είπε: «Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον [του ανθρωπίνου γένους], ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.»—Ιωάννης 3:16.

Ο Αριστοτέχνης Δάσκαλος

Στη διάρκεια των τρεισήμισι χρόνων της δημόσιας διακονίας του, από το 29 μέχρι τα 33 μ.Χ., ο Ιησούς αφιερώθηκε στη συνεχή διδασκαλία των άλλων. Και τι δάσκαλος που ήταν! «Ουδέποτε ελάλησεν άνθρωπος ούτω, καθώς ούτος ο άνθρωπος.» Αυτή ήταν η αυθόρμητη παρατήρηση που έκαναν ορισμένοι στρατιώτες που άκουσαν κάποτε τον Ιησού να διδάσκει. Σε μια άλλη περίπτωση, όλοι οι ακροατές του άρχισαν να θαυμάζουν «δια τους λόγους της χάριτος τους εξερχόμενους εκ του στόματος αυτού». Μάλιστα οι άνθρωποι που άκουσαν προσωπικά τον Ιησού βρήκαν στο πρόσωπό του έναν πραγματικό μεγάλο δάσκαλο.—Ιωάννης 7:46· Λουκάς 4:22.

Η πιο φημισμένη του ομιλία ήταν η επί του Όρους Ομιλία, όπως την ονομάζουν. Το βάθος της σοφίας και η εξαιρετικά βαθιά γνώση της ανθρώπινης φύσης που εκφράστηκε στην υπαίθρια αυτή ομιλία του Ιησού, δεν κατέπληξε μονάχα τους ακροατές του, αλλά και σε όλους τους αιώνες έχει καταπλήξει εκατομμύρια ανθρώπων, γραμματισμένων και αγράμματων. Ο ψυχίατρος Δρ Τζέημς Φ. Φίσερ όταν ζούσε, προς το τέλος της επιτυχημένης καριέρας του, εξέφρασε την εκτίμησή του για την ομιλία αυτή, λέγοντας: «Εάν πάρετε όλες τις απόψεις των πιο ικανών ψυχολόγων πάνω στο θέμα της διανοητικής υγιεινής—και αν τις ενώνατε όλες μαζί και παίρνατε την ουσία και πετάγατε τα περιττά λόγια—αν . . . οι μεγαλύτεροι ποιητές διατύπωναν με ακρίβεια τις αγνές αυτές επιστημονικές γνώσεις, θα έφτιαχναν μονάχα μια άχαρη και ατελή περίληψη της επί του Όρους Ομιλίας.»

Αν θα θέλατε να εξοικειωθείτε με την αριστουργηματική αυτή ομιλία, δεν έχετε παρά να ανοίξετε την Αγία Γραφή σας και να την διαβάσετε ο ίδιος στον Ματθαίο από το κεφάλαιο 5 μέχρι το κεφάλαιο 7. Θα σας πάρει γύρω στα 15 λεπτά. Θα βρείτε σκέψεις που πραγματικά ικανοποιούν τις μεγαλύτερες ανάγκες του ανθρωπίνου γένους, ιδιαίτερα στους κρίσιμους αυτούς καιρούς. Θα βρείτε αρχές για το πώς να τα βγάζετε πέρα με τους άλλους ανθρώπους και πώς να κατευθύνετε τα αισθήματά σας. Θα μπορέσετε να βρείτε το αληθινό νόημα της ζωής, τα πράγματα που πρέπει να βάζετε πρώτα στη ζωή, και πώς να εδραιώσετε μια καλή σχέση με τον Θεό. Μέσα σε 15 λεπτά! Όταν τέλειωσε την ομιλία του, τα πλήθη που τον άκουγαν «εξεπλήττοντο δια την διδαχήν αυτού· διότι εδίδασκεν αυτούς ως έχων εξουσίαν και ουχί ως οι γραμματείς.»—Ματθαίος 7:28, 29.

Η διδασκαλία του Ιησού ήταν αποτελεσματική γιατί αυτά που έλεγε τα είχε ακούσει απ’ ευθείας από τον Θεό, τον Πατέρα του. (Ιωάννης 14:10) Δεν είχε στηριχθεί στις ανθρώπινες παραδόσεις, όπως έκαναν οι Ιουδαίοι γραμματείς. Εκτός από αυτό έτρεφε γνήσια αγάπη για τους ειλικρινείς ακροατές του. Επειδή τους αγαπούσε από την καρδιά του, κέρδιζε τα αυτιά και τον βαθύ τους σεβασμό. Αυτοί παρατηρούσαν πόσο πολύ διέφερε από τους γραμματείς και τους άλλους θρησκευτικούς δασκάλους, που κρατούσαν σε απόσταση το λαό. Αυτοί αποτραβιόνταν, όταν περνούσαν, για να μην μολύνουν αγγίζοντας τον ‘όχλον όστις δεν γνωρίζει τον Νόμον.’ Αυτοί έβλεπαν το πλήθος σαν ‘επικατάρατους ανθρώπους’, όπως τους ονόμαζαν.—Ιωάννης 7:49.

Αλλά ο Ιησούς μιλούσε με ένα βαθύ απόθεμα συμπάθειας. Έλεγε: «Πνεύμα Κυρίου είναι επ’ εμέ, δια τούτο με έχρισε, με απέστειλε δια να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς.» (Λουκάς 4:18) Έκανε το άγγελμά του απλό, σύντομο και σαφές. Εξηγούσε τα σημεία του με παραβολές, με πράγματα που οι ακροατές του γνώριζαν καλά. Προσπαθούσε να φτάσει βαθιά μέσα στην καρδιά τους. Τους παρότρυνε να ανακαινίσουν τη διάνοια και την καρδιά τους, να μετανοήσουν για τις κακές σκέψεις και τις πράξεις, και ν’ αρχίσουν έναν νέο τρόπο ζωής, που οδηγούσε σε ευνοϊκή σχέση με τον Θεό, και τους έδινε την πραγματική ελπίδα για το μέλλον.

Συνδυάστε τη διδασκαλία αυτή με τους πολιτικούς λόγους και τα θρησκευτικά κηρύγματα που μπορεί να ακούτε. Μερικά απ’ αυτά είναι έξυπνα, άλλα ακούγονται όμορφα. Ορισμένοι ακροατές μαίνονται και προκαλούν διαμάχες. Αλλά πόσες απ’ αυτές είναι γεμάτες με αγάπη και συμπάθεια για τον κοινό άνθρωπο;

Ο Ιησούς δεν έδειχνε τη συμπάθειά του για τους άλλους μονάχα με λόγια. Βοηθούσε τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν την πιεστικότητα των σωματικών αναγκών. Τους έτρεφε, θεράπευε, μέχρι που ανάσταινε τους αγαπημένους τους από τους νεκρούς. Είχε εξουσία από τον Θεό να τα κάνει αυτά και χρησιμοποιούσε την εξουσία αυτή όσο καλύτερα μπορούσε. Κατά καιρούς δεν είχε ακόμη και τον απαραίτητο χρόνο για να φάει και ν’ αναπαυθεί. Είχε πραγματικά μεγάλη καρδιά.—Ματθαίος 14:14· Μάρκος 6:38-44· 8:22-25· 10:13, 14· Λουκάς 8:49-56· Πράξεις 10:38.

Ένα από τα μεγαλύτερα χαρακτηριστικά στη διδασκαλία του Ιησού ήταν ότι προμήθευε τους τρόπους μέσω των οποίων, μετά την αναχώρησή του, η επιρροή της θα απλωνόταν στις μελλοντικές γενιές. Όταν η σύντομη περίοδος της διδασκαλίας του τέλειωσε, είχε διδάξει, εκπαιδεύσει και καταρτίσει μια ομάδα μαθητών με τέτοιο τρόπο, ώστε θα μπορούσαν να σταλθούν στον κόσμο ολόκληρο και να διεξάγουν το έργο που εκείνος είχε αρχίσει. Άφησε τους μαθητές του πίσω όχι μονάχα σαν δασκάλους, αλλά και σαν κείνους που θα μπορούσαν να διδάξουν τους άλλους να γίνουν δάσκαλοι. Αυτό που άρχισε αναπτύχθηκε γρήγορα σε ένα παγκόσμιο έργο μαθητεύσεως, που έφτασε εις «πάντα τα έθνη», όπως είχε προφητεύσει.—Ματθαίος 28:19, 20.

Ένας Στοργικός, Θαρραλέος Ηγέτης

Ο Ιησούς αναλάμβανε την ηγεσία ανάμεσα στους μαθητές του. Αυτοί ποτέ δεν αμφισβήτησαν την ηγεσία του, εξαιτίας της αδιαμφισβήτητης ικανότητας που είχε να ηγείται. Έδωσε το τέλειο παράδειγμα γι’ αυτούς. Ο,τιδήποτε τους ζητούσε να κάνουν, το έκανε πρώτα ο ίδιος. Τους δίδασκε να αγαπούν τον πλησίον τους, όχι μονάχα με τα λόγια, αλλά και με τις πράξεις, μάλιστα, να αγαπάνε ακόμη και τους εχθρούς τους. Γι’ αυτό, η γήινη ηγεσία του ήταν απολύτως αναίμακτη. Ποτέ δεν θα μπορούσε να κατηγορηθεί ότι είχε χύσει έστω και μία σταγόνα από το αίμα οποιουδήποτε ανθρώπου. Ούτε καν άφησε πληγωμένο το αυτί ενός αντιπάλου που είχε κτυπήσει ένας από τους μαθητές του· το θεράπευσε αμέσως.—Λουκάς 6:32-36· 22:50, 51.

Ταυτόχρονα μεγάλο θάρρος, ανδρισμός και σφρίγος είναι φανερά σ’ όλη τη γήινη ζωή του. Για παράδειγμα, διαβάζουμε στον Μάρκο 10:32: «Ήσαν δε εν τη οδώ αναβαίνοντες εις Ιεροσόλυμα· και ο Ιησούς προεπορεύετο αυτών, και εθαύμαζον και ακολουθούντες εφοβούντο.» Στην περίπτωση αυτή ο Ιησούς βρισκόταν στην τελευταία του πορεία με τους μαθητές του προς τα Ιεροσόλυμα, γνώριζε ότι επρόκειτο να εκτελεστεί εκεί. Οι θρησκευτικοί ηγέτες των ημερών του ήθελαν όλη τη δόξα για τον εαυτό τους. Και για να την κρατήσουν ήταν αποφασισμένοι να τον σκοτώσουν. Ο Ιησούς το γνώριζε αυτό, καθώς προχωρούσε προς τα Ιεροσόλυμα, και το είπε στους μαθητές του. (Εδάφια 33, 34) Δεν έκανε πίσω, αλλά προχωρούσε μπροστά στο δρόμο, προς κατάπληξη των φοβισμένων μαθητών του. Τι θαρραλέος ηγέτης που ήταν!

Λίγες μέρες αργότερα, όταν ο Ιησούς δικαζόταν για τη ζωή του και ο Ρωμαίος κυβερνήτης Πόντιος Πιλάτος τον ρώτησε αν ήταν βασιλιάς, εκείνος απάντησε: «Συ λέγεις ότι βασιλεύς είμαι εγώ.» (Ιωάννης 18:37) Και ποτέ δεν είπε ψέματα για να σώσει το άτομό του. Θαρραλέα έφερε μαρτυρία για τη βασιλεία την οποία εκπροσωπούσε, τη βασιλεία του Θεού.

Την ίδια εκείνη μέρα, ο Ιησούς καταδικάστηκε σε θάνατο, μαστιγώθηκε, στεφανώθηκε με αγκάθια, ραπίστηκε στο πρόσωπο, πτύσθηκε, και τελικά καρφώθηκε σ’ έναν πάσσαλο μαρτυρίου για να υπομείνει τον πιο μαρτυρικό θάνατο. Μέχρι το τέλος ανταποκρίθηκε στην ευθύνη του σαν στοργικός, θαρραλέος ηγέτης. Με την τελευταία πνοή του, έδωσε και την τελευταία του αναφορά στον ουράνιο Πατέρα του: «Τετέλεσται [Συντελέστηκε]!»—Ιωάννης 19:30.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 7]

Κανένας άλλος άνθρωπος δεν έχει επιτελέσει αυτά που έκανε ο Ιησούς Χριστός όταν ήταν πάνω στη γη

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 8]

«Ουδέποτε ελάλησεν άνθρωπος ούτω, καθώς ούτος ο άνθρωπος», ήταν η αυθόρμητη παρατήρηση ενός αξιωματούχου που άκουσε την διδασκαλία του Ιησού

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 9]

Ο Ιησούς δεν μπορούσε να κατηγορηθεί ότι είχε χύσει το αίμα κανενός ανθρώπου, αλλά, απεναντίας, γιάτρεψε τις πληγές των άλλων

[Εικόνες στη σελίδα 6]

Αυτό που έχασε ο Αδάμ για το ανθρώπινο γένος, το ξανακέρδισε ο Ιησούς

Αδάμ

Ιησούς

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Ο Ιησούς δόξασε τον Θεό, όχι τον εαυτό του

[Εικόνα στη σελίδα 8]

Ο Ιησούς έδωσε την επί του Όρους Ομιλία

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Έδειχνε με αγάπη ενδιαφέρον στα παιδιά