Η Νέα Ηθική

Η Νέα Ηθική—Θερίζει Ότι Έσπειρε

Η επίδρασή της στα παιδιά

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ σεξουαλική επανάσταση κλονίζει τη δομή της κοινωνίας. Οι παλιές αξίες καταρρέουν, καθώς ο Εαυτός μας ενθρονίζεται και το Εγώ μας κυβερνάει σαν βασιλιάς. «Κάνε αυτό που σ’ αρέσει», αυτό είναι το καθοδηγητικό σύνθημα που υπάρχει σήμερα. Θες να κάνεις σεξ πριν από το γάμο; Κάνε το! Θες να κάνεις εξωγαμιαίο σεξ; Κάνε το! Θες να επιδοθείς σε ομοφυλοφιλία; Κάνε το! Θες να πάρεις διαζύγιο στο πρώτο σου καπρίτσιο; Πάρε το, ανεξάρτητα από το ποιον θα βλάψει αυτό.

Φυσικά δεν λατρεύουν όλοι αυτή τη νέα ηθική, αλλά αυτοί που την εξυμνούν αυξάνονται πάρα πολύ γρήγορα. Βιβλία, περιοδικά, κινηματογραφικές και τηλεοπτικές ταινίες ολοένα και περισσότερο έχουν να κάνουν με το σεξ, που κυρίως στρέφεται στην πορνεία και στη μοιχεία. Ειδικές πορνογραφικές εκπομπές τηλεοράσεως εξαπλώνονται σαν επιδημία και παρατείνονται ως τα βράδυα. Παρά το γεγονός ότι υποτίθεται πως δείχνουν φυσιολογικές ανθρώπινες σχέσεις, τα σώου αυτά στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο από πορνογραφικά θεάματα.

Το κίνημα για την απελευθέρωση των ομοφυλοφίλων ασκεί κοινωνική πίεση για να κάνει την ομοφυλοφιλία κοινωνικά αποδεκτή, και όταν η ομοφυλοφιλία και η ηθική της Βίβλου γίνονται θέμα συζητήσεως στα τηλεοπτικά σώου, προσπαθούν να δείξουν ότι η άποψη της Βίβλου είναι στενοκέφαλη και ανόητη—τυπικά παραδείγματα είναι οι δημοφιλείς σειρές «Όλοι Στην Οικογένεια» και «M*A*S*H.» Ο Οδηγός της TV έγραφε ότι οι ομοφυλόφιλοι έχουν γίνει η πιο αποτελεσματική ομάδα πιέσεως στην τηλεόραση. Οι μεγαλύτεροι παραγωγοί και τα τηλεοπτικά δίκτυα συμβουλεύονται ομάδες ομοφυλοφίλων, προτού κάνουν τα προγράμματα με θέματα ομοφυλοφιλίας. Πολύ πιο σκανδαλιστική, όμως, είναι η ολοένα και μεγαλύτερη εισβολή που γίνεται σήμερα στα σαλόνια από την πορνογραφική τηλεόραση κλειστού κυκλώματος.

Οι νεαροί είναι μιμητικοί, και λαμβάνουν υπόψη τους τα παραδείγματα ή τα πρότυπα που τους δίνουν οι ενήλικες. Αυτά που κάνουν οι ενήλικες έχουν ακόμη μεγαλύτερη επίδραση, περισσότερη απ’ αυτά που λένε. Και η επίδραση αυτή είναι τρομακτική! Στις Ηνωμένες Πολιτείες ένα στα πέντε παιδιά έχουν σεξουαλικές σχέσεις όταν φτάσουν στα δεκατέσσερα χρόνια τους. Τα μισά από τα παιδιά έχουν σεξουαλικές σχέσεις προτού τελειώσουν το γυμνάσιο. Τρία στα δέκα από τα κορίτσια που έχουν σεξουαλικές σχέσεις μένουν έγκυες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι έφηβες ανύπαντρες μητέρες γεννούν 600.000 μωρά το χρόνο, και από αυτές οι 9.000 είναι κορίτσια ηλικίας έντεκα ετών και κάτω. Σ’ αυτές θα πρέπει να προσθέσουμε και όλες τις εγκυμοσύνες που δεν αναφέρονται, καθώς κι εκείνες που τερματίζονται με έκτρωση. Ενάμισι εκατομμύριο φυγάδες δραπετεύουν κάθε χρόνο από το σπίτι τους για να ζήσουν στους δρόμους, και χιλιάδες απ’ αυτούς τελειώνουν τη σταδιοδρομία τους σαν αρσενικές ή θηλυκές πόρνες που ελέγχονται από μαστροπούς.

«Το θεμελιώδες αξίωμα της σύγχρονης ψυχολογίας της αναπτύξεως,» λέει ο Δρ Σαμ Τζέινας στο βιβλίο του Θάνατος της Αθωότητας, «υπήρξε πάντα η πεποίθηση ότι ανάμεσα στην παιδική ηλικία και στην εφηβεία, η σεξουαλικότητα περνάει σε δεύτερο επίπεδο—γίνεται ‘λανθάνουσα’—ενώ την πρώτη θέση παίρνει η ψυχική και σωματική ανάπτυξη.» Κατόπιν παρατηρεί ότι η περίοδος αυτής της λανθάνουσας καταστάσεως «είναι κάτι που υπήρχε μόνο στο παρελθόν, και ότι τα παιδιά μας περνάνε απ’ ευθείας από τη βρεφική ηλικία στην εφηβεία σαν πλήρως ανεπτυγμένες σεξουαλικές υπάρξεις, χωρίς κανένα ενδιάμεσο στάδιο. Ο ερωτισμός στα παιδιά γίνεται ένα καθημερινό φαινόμενο της ζωής στη σύγχρονη κοινωνία.»

Ο Τζέινας κατόπιν αναπτύσσει με λεπτομέρειες την απώλεια αυτής της παιδικής ηλικίας: «Πάνε πια οι μέρες της γαλήνης και της ευτυχίας, όταν τα μικρά αγόρια είχαν καιρό να φτιάχνουν λέσχες μαζί με άλλα αγόρια, και να παίζουν μπάλα. Μερικά απ’ αυτά, βέβαια, εξακολουθούν να παίζουν παιδικά παιχνίδια, αλλά οι αριθμοί γίνονται ολοένα και μικρότεροι. Το ίδιο συμβαίνει και με τα μικρά κορίτσια, τα οποία κάποτε έπαιζαν με κούκλες και έλπιζαν ότι κάποια μέρα θα έρθει ο ιππότης με την αστραφτερή πανοπλία του για να τις πάρει και να παντρευτούν και να ζουν ευτυχισμένα για πάντα μαζί του.»

Ολοένα και περισσότερα παιδιά στερούνται τα χρόνια αυτά που είναι απαραίτητα για τη σωματική, τη διανοητική και τη συναισθηματική τους ανάπτυξη. Οι διαφημίσεις της τηλεοράσεως προβάλλουν παιδικά καλλυντικά—κραγιόν, μανό, πούδρες, αρώματα και άλλα παρόμοια προϊόντα για κορίτσια από τριών μέχρι δεκατεσσάρων ετών. Διαφημίσεις για τζην δείχνουν δεκάχρονα παιδιά να χτυπούν τα οπίσθιά τους μέσα σε ντισκοτέκ. Τηλεοπτικές διαφημίσεις δείχνουν τα τζην Κάλβιν που κάνουν διαφήμιση με την Μπρουκ Σηλντζ, η οποία προκλητικά ρωτάει: «Τι υπάρχει ανάμεσα σε μένα και στα Κάλβιν μου; Τίποτα!» και «Αν τα Κάλβιν μου μπορούσαν να μιλήσουν, θα καταστρεφόμουν.» Οι ειδικοί—ψυχίατροι, παιδίατροι, δάσκαλοι—όλοι συμφωνούν ότι τα παιδιά στην προεφηβική ηλικία πασχίζουν να μοιάζουν και να ενεργούν σαν μεγαλύτεροι, και σ’ αυτό υποκινούνται από ένα περιβάλλον που είναι διαποτισμένο από το σεξ, τον υλισμό και τα ναρκωτικά. Τα χρόνια της παιδικής ηλικίας συνθλίβονται, γιατί περνάνε πολύ γρήγορα, πάρα πολύ γρήγορα, και κλέβουν από το παιδί μια από τις πιο όμορφες ηλικίες της ζωής.

Ένας ψυχολόγος είπε: «Ντύνουμε τα παιδιά μας με μεγαλύστικο τρόπο, τα αφήνουμε έκθετα στο σεξ και στη βία, και περιμένουμε να τα βγάλουν πέρα μ’ ένα ολοένα και πιο περίπλοκο κοινωνικό περιβάλλον—διαζύγιο, σπίτια με ένα γονέα, ομοφυλοφιλία. Πολλοί νεαροί αισθάνονται προδομένοι από την κοινωνία που τους λέει να μεγαλώνουν γρήγορα, αλλά να παραμένουν ταυτόχρονα παιδιά.»

Η πιο φρικτή απόδειξη της παρακμής των αξιών είναι ότι υπάρχουν νόμοι για τα άσεμνα, αλλά τα δικαστήρια δεν μπορούν ν’ αποφασίσουν τι είναι άσεμνο. Πολλοί δικαστές φοβούνται τόσο πολύ μην προδώσουν την ελευθερία του λόγου και του τύπου, ώστε δεν μπορούν να διακρίνουν τη διαφορά ανάμεσα στις θεμιτές ιδέες και γνώμες από τη μια και στην αισχρότητα από την άλλη. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η σκληρή πορνογραφία που δείχνει ακόμη και μικρά παιδιά σε ταινία ή σε φωτογραφία να επιδίδονται σε σεξουαλικές πράξεις, δεν πρέπει να γίνεται με τη δικαιολογία ότι χάρη της ελευθερίας ας υπάρχει και λίγο αισχρό σεξ, όπως δεν μπορούμε να τρώμε ένα φαγητό που έχει λίγη στρυχνίνη λέγοντας ότι το φαγητό είναι θρεπτικό και δεν πειράζει αν έχει και λίγο δηλητήριο μέσα.

Πριν από τη νέα ηθική υπήρχαν οι αρχές του ορθού και του εσφαλμένου. Σήμερα είναι η εποχή της ανεκτικότητας. Σήμερα το να λες όχι είναι ανοησία. Σήμερα η μόδα είναι: ‘Κάνε αυτό που σ’ αρέσει.’ Ξέχασε την αγάπη για τον πλησίον, ακόμη κι αν αυτός ο πλησίον είναι ένα εξάχρονο παιδάκι. Σήμερα υπάρχει μόνο η αγάπη για τον εαυτούλη, χωρίς φραγμούς!

Η νέα ηθική, που πολλοί την εκθειάζουν σαν απελευθέρωση, στην πραγματικότητα είναι εκμετάλλευση. Στο Θάνατο της Αθωότητας ο Δρ Σαν Τζέινας ρωτάει: «Μήπως η ελευθερία έγινε ακολασία; Μήπως η διαβόητη απελευθέρωση των παιδιών τα μετέτρεψε σε θύματα στο βωμό της σεξουαλικής επαναστάσεως;»

Υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για να απαντήσουμε και στις δυο ερωτήσεις, ΝΑΙ!

[Πλαίσιο στη σελίδα 3]

Η κατηγορία που στρέφεται ενάντια στην ηθική της Βίβλου είναι ότι δεν είναι πρακτική. Γι’ αυτό η κοινωνία την έχει υποκαταστήσει με μια νέα ηθική. Μήπως αυτή περνάει με επιτυχία το τεστ της πρακτικότητας; Ο Ιησούς είπε: «Παν δένδρον καλόν κάμνει καλούς καρπούς, το δε σαπρόν δένδρον κάμνει κακούς καρπούς.» Είναι οι καρποί της καλοί ή κακοί; Επίσης είπε: «Εδικαιώθη η σοφία από πάντων των τέκνων αυτής.» Μήπως τα «τέκνα αυτής» της νέας ηθικής απέδειξαν ότι η σοφία της έχει δικαιωθεί; (Ματθ. 7:17· Λουκάς 7:35) Η σειρά αυτή των άρθρων: «Η Νέα Ηθική—Θερίζει Ό,τι Έσπειρε,» εξετάζει τους καρπούς της. Η ματιά που θα ρίξουμε στους καρπούς αυτούς μπορεί να σας σοκάρει, αλλά οι εκδότες νομίζουν ότι είναι αναγκαίο να σας προειδοποιήσουν για την αυξανόμενη τάση που υπάρχει σε πολλά μέρη του κόσμου.