«Παιδιά Πόρνες» και «Παιδικά Πορνό»
Η Νέα Ηθική—Θερίζει Ό,τι Έσπειρε
Μαστροποί και πορνογράφοι λυμαίνονται τους νέους και αβοήθητους
Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ που αναπτύσσεται σήμερα στην Αμερική με τη μεγαλύτερη ταχύτητα είναι μια αποκτηνωτική και εξαχρειωτική επιχείρηση—η διαφθορά των παιδιών. Απασχολεί περισσότερο από μισό εκατομμύριο νεαρά παιδιά. Τα περισσότερα απ’ αυτά είναι παιδιά που έφυγαν από το σπίτι τους και ήρθαν στις μεγάλες πόλεις, όπου γίνονται εύκολη λεία, θύματα στους μαστροπούς και στους πορνογράφους.
«Βρέφη πόρνες», χρησιμοποιούνται και κακοποιούνται από μαστροπούς. Στην περιοχή της Τάιμς Σκουέαρ της Νέας Υόρκης 800 μαστροποί ελέγχουν χιλιάδες κορίτσια. Τα γεγονότα δείχνουν ότι, κατά εκατοντάδες, τα παιδιά αυτά αποκτηνώνονται, δέρνονται, βασανίζονται και βιάζονται από τους μαστροπούς τους. Μερικές απ’ αυτές τις παιδικές πόρνες δολοφονούνται. Κι όμως η πορνεία ονομάζεται «το έγκλημα χωρίς θύματα.»
Η πορνογραφία δεν σέβεται κανένα όριο ηλικίας. Ακόμη και τριών ή τεσσάρων ετών παιδιά—που συχνά καταλήγουν σε ψυχιατρεία ή πεταγμένα στους δρόμους—μπορεί να τα βρεις να κάνουν απίστευτα πράγματα μπροστά στις κινηματογραφικές μηχανές. Πεντάχρονα και εξάχρονα παιδάκια που τα εκμεταλλεύονται, μπορείς να τα δεις να κάνουν κάθε σεξουαλική πράξη και διαστροφή, όπως είναι ο αυνανισμός, η σοδομία, ο σαδομαζοχισμός και ακόμη και η αιμομειξία.
Η πορνογραφία άρχισε σχετικά ήπια, αλλά γρήγορα κλιμακώθηκε για να ικανοποιήσει τις αυξανόμενες ανάγκες των διεστραμμένων ορέξεων που ζητούν όλο και νέες διαστροφές. Άρχισε με το γυμνό, προχώρησε στην απομίμηση της σεξουαλικής πράξεως, και από εκεί στην πραγματική συνουσία. Μετά πέρασε στις ομοφυλόφιλες δραστηριότητες, άνδρες με άνδρες και γυναίκες με γυναίκες. Κατόπιν ήρθε η κτηνοβασία (σεξουαλικές σχέσεις ανθρώπων με ζώα), και τέλος, η παιδική πορνογραφία. Τα παιδιά εμφανίζονται τόσο σε ομοφυλοφιλικές, όσο και σε ετεροφυλοφιλικές πράξεις, καμιά φορά παιδιά με παιδιά, καμιά φορά παιδιά με ενήλικες. Μέχρι τώρα τα «παιδικά πορνό» έχουν γίνει μια επιχείρηση πολλών δισεκατομμυρίων δολλαρίων και κάθε χρόνο χρησιμοποιούνται 300.000 παιδιά κάτω από τα δεκαέξι τους χρόνια.
Γιατί υπάρχει τόσο σεξουαλικό ενδιαφέρον για νεαρά παιδιά; Τα μέσα ενημερώσεως τα προβάλλουν σαν αντικείμενα του σεξ. Οι διαφημιστές τα προβάλλουν μαζί με τα προϊόντα τους, προκλητικά, με τα μαλλιά τους να τα φυσάει ο αέρας, με χείλια γεμάτα λαγνεία. Τα μικρά παιδιά τραβούν ιδιαίτερα τους άνδρες που φοβούνται τις ενήλικες γυναίκες, λένε οι ψυχίατροι. Η σύγχρονη γυναίκα, το απελευθερωμένο θηλυκό, ισότιμο και ακόμη και ανταγωνιστικό, φοβίζει τους ανασφαλείς αυτούς άνδρες. Αλλά τα μικρά παιδιά, με τη σεξουαλική περιβολή και πόζα, φαίνονται εύτρωτα. Δεν υπάρχει τίποτα για να φοβάσαι σ’ αυτά, και γι’ αυτό τραβάνε τους άνδρες. Επειδή προβάλλονται σαν αντικείμενα του σεξ, τα νεαρά παιδιά γίνονται σεξουαλικοί στόχοι.
Ο Ντέρεκ Ηβς, ψυχιατροδικαστής, που εργάζεται με κατηγορουμένους για σεξουαλικά εγκλήματα ανησυχεί: «Υπάρχει τεράστια αύξηση στα εγκλήματα ενάντια στα παιδιά.» Θεωρεί ότι η κοινωνία περνά μια ηθική κρίση. Ένας καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια λέει ότι η προκλητική πόζα των μικρών κοριτσιών σημαίνει ότι «είναι για πούλημα» και είναι ένα βήμα που γίνεται για την καταστροφή των αξιών της Δύσεως, Ο Ντανιέλ Καππόν, αναλυτής ψυχοθεραπευτής, λέει: «Μπήκαμε σε μια νέα περίοδο Μεσαίωνα για την κοινωνία. Ζούμε στη μαύρη εποχή του εκφυλισμού. Σκοτάδι έχει καταλάβει τη ψυχή μας· οι άνθρωποι είναι περισσότερο αποκτηνωμένοι απ’ όσο ποτέ άλλοτε.» Σκληρά λόγια, αλλά ίσως όχι τόσο σκληρά, αν θα διαβάσετε την είδηση ότι ένας άνδρας 51ός χρόνων επιτέθηκε σ’ ένα κοριτσάκι τριαντατριών μηνών. Ή σκεφθείτε πόσο άρρωστη είναι η κοινωνία μας όταν πορνογράφοι φωτογράφοι και παιδεραστές αγοράζουν φωτογραφίες ενός κοριτσιού επτά μηνών με τα πόδια του ανοιχτά.
Οι ψυχολόγοι Βίκτωρ Κλάιν και Φρανκ Οσάνκα σαρκάζουν με την ιδέα ότι η πορνογραφία είναι ένα «έγκλημα χωρίς θύματα.» Ο Οσάνκα λέει: «Η παιδική πορνογραφία δεν είναι τίποτα λιγότερο από το φωτογραφικό αρχείο της σεξουαλικής κακοποιήσεως των παιδιών και οι σοβαρές ψυχολογικές επιπτώσεις της είναι πια πολύ φανερές.» Ο Κλάιν λέει: «Η δυνατότητα της πραγματικής ψυχολογικής βλάβης από τη συνεχή έκθεση στην πορνογραφία είναι σημαντική.»
Οι ομάδες που είναι υπέρ της πορνογραφίας, φυσικά, δεν βλέπουν καμία βλάβη στην αρρώστια τους. Αρκετές ομάδες, όπως το Κίνημα Απελευθερώσεως των Παιδεραστών, η Υπηρεσία Ανταλλαγής Πληροφοριών των Παιδεραστών και ο Κύκλος της Παιδικής Σεξουαλικότητας κάνουν την αντεπίθεσή τους. Διατηρούν μυστικά υπόγεια δίκτυα που λειτουργούν σε όλο το έθνος και τους επιτρέπουν να ανταλλάσσουν ή να πουλούν βρωμιά αξίας εκατομμυρίων δολλαρίων. Ορισμένοι απ’ αυτούς τους εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς τώρα βγαίνουν στην επιφάνεια για να ασκήσουν κοινωνική πίεση για τα «δικαιώματά» τους. Οι παιδεραστές δεν βλέπουν καμία βλάβη στα «παιδικά πορνό» αποκλειστικά και μόνο επειδή είναι τυφλοί από το πάθος τους.
Αλλά τα παιδιά που χρησιμοποιούνται καταστρέφονται, συχνά καταλήγουν στους δρόμους ζητιανεύοντας το σεξ και δεν βλέπουν τον εαυτό τους παρά μόνο σαν αντικείμενα πληρωμένου έρωτα. Εδώ ξανά, όπως στην περίπτωση των μικρών αγοριών που τα κάνουν σοδομίτες οι ενήλικες άνδρες, τα δικαστήρια δυσκολεύονται να καταλάβουν ότι τα «παιδικά πορνό» είναι αισχρά. «Υπάρχει παντού απλωμένος ο φόβος ότι η απαγόρευση να εμφανίζονται σε ένα πορνογραφικό φιλμ παιδιά δέκα ετών θα μπορούσε να παραβιάσει τα δικαιώματα του παιδιού που αναγράφονται στην Πρώτη Τροποποίηση των δικαιωμάτων.»
Είναι απίστευτο, κι όμως ακόμη και ορισμένοι γονείς εμφανίζονται στα «παιδικά πορνό,» χρησιμοποιώντας τα ίδια τα παιδιά τους! Και αυτό θα συζητηθεί στο επόμενο άρθρο για την ΑΙΜΟΜΕΙΞΙΑ.