Θα Υπάρξει Ποτέ Μία Μόνο Θρησκεία;
ΤΑ ΤΡΙΑ τέταρτα του πληθυσμού της γης ανήκουν σε μη Χριστιανικές θρησκείες ή λένε ότι δεν πιστεύουν σε καμιά θρησκεία. Το ένα τέταρτο λέει ότι είναι Χριστιανοί. Αν καταγράφαμε τις θρησκείες μια-μια, θα συγκλονιζόμαστε. Η Εγκυκλοπαίδεια των Αμερικανικών Θρησκειών αναφέρει ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνο υπάρχουν 1.187 κύρια δόγματα!
Οι περισσότερες θρησκείες συμφωνούν σ’ ένα πράγμα. Όπως είπε ο ιστορικός Άρνολντ Τόυνμπη: «Όλες πιστεύουν ότι ο άνθρωπος δεν είναι η μεγαλύτερη πνευματική παρουσία στο σύμπαν.»
Εσείς συμφωνείτε ότι υπάρχει κάποιο ύψιστο πνευματικό Πρόσωπο που σας παρακολουθεί από ψηλά; Αν ναι, είστε ικανοποιημένος που λατρεύεται με τόσο πολύ διαφορετικούς τρόπους και απ’ αυτούς που ομολογούν ότι είναι Χριστιανοί και από τους μη Χριστιανούς; Και το πιο σπουδαίο, είναι ικανοποιημένο αυτό το ύψιστο πνευματικό Πρόσωπο με τις τόσες πολλές μορφές λατρείας; Γιατί να μην υπάρχει μόνο μια θρησκεία;
Προτού μπορέσει να έρθει ενότητα μεταξύ των θρησκειών, πρέπει να υπάρξει ενότητα μέσα στην κάθε θρησκεία. Σ’ ένα ειδικό άρθρο που εκδόθηκε στον Χριστιανικό Αιώνα, ο πρώην πρόεδρος της Ενωμένης Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας, ο Χόουαρντ Ράις, είπε: «‘Αν ο κόσμος έξω από την εκκλησία μας κοίταζε στο βάθος’, . . . θα διακήρυττε, ‘Δείτε πώς τρώγονται μεταξύ τους αυτοί οι Χριστιανοί.’» Μέσα στην εκκλησία, είπε ότι «οι εκκλησίες διαλύονται η μία μετά την άλλη . . . οι εκκλησίες διασπώνται.»
Μέσα στην Καθολική Εκκλησία υπάρχει μεγάλη διαφωνία. Η μια έρευνα μετά την άλλη αποκαλύπτουν ότι η μεγαλύτερη πλειονότητα διαφωνεί με τη στάση που έχει πάρει η εκκλησία εναντίον του ελέγχου των γεννήσεων, την απαγόρευσή της στα διαζευγμένα άτομα να ξαναπαντρεύονται, τον ισχυρισμό της ότι ο πάπας είναι αλάθητος όταν μιλάει για ζητήματα πίστεως και ηθικής, και τη στάση της σε πολλά άλλα ζητήματα.
Αντί να είναι ενοποιημένη, διασπάται και τα παρακλάδια της σχηματίζουν ξεχωριστές αιρέσεις. Ο Ρόμπερτ Σ. Γουάιττμορ, καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Τουλέιν, αναφέρει ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες τα τελευταία χρόνια, «περισσότερες από 35 νέες αιρετικές ομάδες έχουν ξεπηδήσει σ’ όλο το έθνος. ‘Η Χριστιανοσύνη αμφισβητείται σήμερα όσο ποτέ προηγουμένως από τα νέα θρησκευτικά ήθη . . . και τις τάσεις.’»
Μπορούν οι μη Χριστιανικές θρησκείες να προσφέρουν ένα καλύτερο παράδειγμα; Το περιοδικό Δε Οικόνομιστ, κάτω από τον τίτλο «Οι Άραβες—Πάντα ενώνονται, και ποτέ δεν είναι ενωμένοι,» λέει: «Υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοι που θα έπρεπε να κάνουν τους Άραβες να ενωθούν ώστε απορεί κανείς που οι Άραβες μένουν χωρισμένοι· και υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοι για να είναι διασπασμένοι που είναι ακόμη πιο περίεργο που δεν μάχονται διαρκώς.»
Χρειάζεται Κάτι Περισσότερο από Θρησκευτική Ενότητα!
Οι θρησκείες του κόσμου είναι βαθιά διαιρεμένες επίσης από τον εθνικισμό τους και τις πολιτικές πεποιθήσεις τους, οι οποίες, στην πραγματικότητα, μπαίνουν πάνω από την πιστότητα στον Θεό. Ο εθνικισμός στην πραγματικότητα είναι η λατρεία της συλλογικής ανθρώπινης δυνάμεως μέσα στα όριά της. Ο εθνικισμός διαιρεί τους ανθρώπους, ακόμη και μέσα στην ίδια θρησκεία!
Πάνω σ’ αυτό το σημείο, ο ιστορικός Τόυνμπη εξέδωσε την εξής έντονη προειδοποίηση σ’ αυτούς που ομολογούν ότι είναι Χριστιανοί: «Σε οποιοδήποτε μέρος του Δυτικού Κόσμου σήμερα, μπορεί κανείς να δει την εθνική σημαία—ένα σύμβολο ειδωλολατρίας κάποιου κράτους—μέσα σε μια Χριστιανική εκκλησία, και μερικές φορές βλέπει κανείς μέσα στην εκκλησία το Σταυρό και την εθνική σημαία μαζί. Κάθε φορά που το βλέπω αυτό, γεμίζω από κακά προαισθήματα. Εδώ βλέπουμε δυο αντίπαλες θρησκείες: την παραδοσιακή Χριστιανοσύνη και το νεοειδωλολατρισμό. Είναι αδύνατον να συμβιβαστούν τα δύο αυτά . . . Στο μοιραίο μελλοντικό πόλεμο που θα γίνει ανάμεσά τους μέχρι θανάτου, ποια θα κερδίσει; Εδώ είναι τα σύμβολά τους, πλάι πλάι, εκεί ψηλά, που αξίζουν την ίδια ευλάβεια, μέσα στο ίδιο αγιασμένο οικοδόμημα. Για πόσο καιρό θα μπορούν να συνυπάρχουν;»
Μήπως το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών έχει την απάντηση; Το συμβούλιο αυτό περιγράφει τον εαυτό του «όχι σαν μια διεθνή αυθεντία που ελέγχει τι πρέπει να πιστεύουν και να κάνουν οι Χριστιανοί· αλλά . . . σαν μια ένωση από 300 σχεδόν εκκλησίες με πολύ διαφορετικές παραδόσεις.» Το συμβούλιο, όπως και το αντίστοιχό του, τα Η.Ε., απλώς ενεργούν σαν ένας δημόσιος τόπος συζητήσεως όπου μπορούν να εκφραστούν οι διαφορές. Ενώ δέχονται την ιδέα για μια παγκόσμια Χριστιανική ενότητα, επιμένουν έντονα στις δικές τους διαφορετικές εκφράσεις πίστεως και δοξασίας. Επί πλέον, το Συμβούλιο αυτό δεν δέχεται σαν μέλη τους μη Χριστιανούς.
Αλλά αποτελούν όλα αυτά αιτία για απογοήτευση; Μήπως εξαρτάται ο Θεός από την ένωση των εκκλησιών προτού εκπληρώσει το σκοπό του για το ανθρώπινο γένος; Ποτέ!
Υπάρχει Μόνο Μια Σωστή Θρησκεία;
Αντί να περιμένουμε την ενοποίηση των εκκλησιών, είναι σοφό να βρούμε τη θρησκεία που ευαρεστεί τον Θεό. Έχοντας υπόψη το γεγονός ότι υπάρχουν πάρα πολλές θρησκείες, δεν είναι λογικό να καταλήξουμε ότι η θρησκεία των γονέων μας είναι κατ’ ανάγκη η αληθινή.
Ο Ιησούς είπε σε μια Σαμαρείτιδα που είχε τη δική της θρησκεία: «Σεις προσκυνείτε εκείνο το οποίον δεν εξεύρετε . . . Οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία· διότι ο Πατήρ τοιούτους ζητεί τους προσκυνούντας αυτόν.»—Ιωάννης 4:22, 23.
Επομένως δεν είναι κάθε είδος λατρείας αληθινό. Λατρεία με ‘αλήθεια’ σημαίνει ότι δεχόμαστε το γραπτό Λόγο του Θεού, τη Βίβλο, και όλα όσα διδάσκει σαν αλήθεια. Σημαίνει ότι απορρίπτουμε κάθε γνώμη και παράδοση θρησκευόμενων και μη θρησκευόμενων ανθρώπων που συγκρούονται με τη Βίβλο. Η μία αληθινή θρησκεία δεν μπορεί να συμβιβασθεί με τις ανθρώπινες παραδόσεις και τις πολιτικές ιδεολογίες.
Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Εξεύρομεν . . . ότι δεν υπάρχει ουδείς άλλος Θεός ειμή είς. Διότι αν και ήναι λεγόμενοι θεοί είτε εν τω ουρανώ είτε επί της γης, καθώς και είναι θεοί πολλοί και κύριοι πολλοί, αλλ’ εις ημάς είναι είς Θεός ο Πατήρ.» (1 Κορινθίους 8:4-6) Για τον ένα Θεό της αλήθειας, υπάρχει μόνο μια αληθινή θρησκεία.
Σκοπός του Θεού είναι ολόκληρο το σύμπαν να είναι ενωμένο μ’ έναν τέλειο δεσμό αγάπης και ενότητας, μέσω αληθινής λατρείας—κι αυτό θα γίνει στο πολύ κοντινό μέλλον.