Αδάμ και Εύα—Πραγματικά Πρόσωπα ή Απλώς Φαντασία;
ΠΕΣΤΕ «Αντώνιος», και πολλοί σπουδαστές της ιστορίας θ’ απαντήσουν αμέσως: «και Κλεοπάτρα». Πέστε «Χάνσελ» και οι θαυμαστές της όπερας θ’ απαντήσουν: «και Γκρέτελ». Πέστε «Αδάμ» και σχεδόν όλοι μας θ’ απαντήσουμε: «και Εύα».
Αλλά ενώ ο Αντώνιος και η Κλεοπάτρα ήταν πραγματικά πρόσωπα, ο Χάνσελ και η Γκρέτελ δεν ήταν. Τώρα, τι θα πούμε για τον Αδάμ και την Εύα; Τι θα λέγατε—πραγματικά πρόσωπα ή απλώς φαντασία;
Απλή, αλλά Επιστημονική
Ομολογουμένως η αφήγηση στη Γένεση για τον Αδάμ και την Εύα είναι πολύ απλή. Δηλώνει ότι ο Θεός δημιούργησε το ανθρώπινο σώμα από τα στοιχεία της γης και κατόπιν προχώρησε «και ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτού πνοήν ζωής». Αργότερα, από ένα μέρος του σώματος του άνδρα, δημιουργήθηκε η γυναίκα, την οποία σωστά ο άνδρας περιέγραψε σαν «οστούν εκ των οστέων μου και σαρξ εκ της σαρκός μου.»—Γένεσις 2:7, 23.
Τώρα, μήπως η απλότητα της ιστορίας αυτής θα μας έκανε να αισθανθούμε προκατειλημμένα εναντίον της; Αν κάτι ανταποκρίνεται στα γεγονότα δεν χρειάζεται να είναι πολύπλοκο για να είναι αληθινό. Και πολλοί επιστήμονες λένε ότι η αξίωση που υπάρχει στη Γένεση ότι όλοι οι άνθρωποι είχαν μια και μοναδική καταγωγή και όχι αρκετές, είναι τεκμηριωμένη. (Δες το πλαίσιο στην απέναντι σελίδα, «Η Κοινή Καταγωγή του Ανθρωπίνου Γένους—Επιβεβαιωμένη Επιστημονικά.»)
Μήπως η Εξέλιξη είναι Ικανοποιητική;
Πολλοί άνθρωποι απορρίπτουν την ιστορία του Αδάμ και της Εύας, επειδή νομίζουν ότι στην εξέλιξη βρήκαν μια πιο πειστική ερμηνεία για την προέλευση της ανθρώπινης ζωής.
Μερικοί από τούς ανθρώπους αυτούς δεν αρνούνται οπωσδήποτε την ύπαρξη του Θεού. Μπορεί να νομίζουν ότι είναι απολύτως δυνατό να συμβιβαστεί η αφήγηση της Βίβλου με τις εξελικτικές πεποιθήσεις.
Για παράδειγμα, το σχολιολόγιο της Αυστριακής Βίβλου Πράγκερ-Στέμπεργκερ υποστηρίζει την άποψη αυτή, λέγοντας: «Εάν ο άνθρωπος εμφανίστηκε στο τέλος κάποιας ορισμένης εξελικτικής διαδικασίας και αν η πρώτη ανθρώπινη ύπαρξη ήταν μονάχα ένα άτομο ή μια ομάδα—και στις δυο αυτές ερωτήσεις το κείμενο στη Γένεση δεν δίνει καμιά, οριστική απάντηση.» Μερικοί θεολόγοι, ακόμη και «διάφοροι καθηγητές σεμιναρίων των Νοτίων Βαπτιστών», συμφωνούν με αυτή την άποψη, σύμφωνα μ’ ένα πρόσφατο περιοδικό. Αυτοί υποθέτουν ότι «ο Αδάμ και η Εύα, ίσως να ήταν σύμβολα κάποιου αρχέγονου ανθρώπινου είδους μάλλον παρά οι πρώτες ανθρώπινες υπάρξεις». Αλλά γιατί μερικοί προσπαθούν να συμβιβάσουν την αφήγηση της δημιουργίας στη Βίβλο με την εξέλιξη;
Αυτό ίσως οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο πολλοί επιστήμονες παρουσιάζουν την εξέλιξη—σαν καθιερωμένο γεγονός. Για παράδειγμα, ο Ν. Β. Τιμόφεεφ-Ρεσόβσκι, Σοβιετικός επιστήμονας, υποστηρίζει: «Το γεγονός ότι η εξέλιξη υπάρχει . . . στον κόσμο που μας περιβάλλει δεν χρειάζεται πια ν’ αποδειχτεί».
Ώστε, αντιμετωπίζοντας αυτό που ονομάζεται γεγονός της εξελίξεως, ο ειλικρινής σπουδαστής της Βίβλου αναζητά μια εξήγηση. ‘Αν ο Αδάμ και η Εύα δεν ήταν πραγματικά άτομα’, μπορεί να σκεφτεί λογικά, ‘αλλά μόνο φανταστικές αναπαραστάσεις του πρώτου ανθρώπου, τότε η αξίωση της Βίβλου ότι ο Θεός δημιούργησε εξαρχής τη ζωή μπορεί να συμβιβαστεί με την επιστημονική αξίωση ότι ο άνθρωπος εξελίχτηκε’.
Μπορεί να φαίνεται λογικό, αλλά είναι αληθινό; Οι εξελικτές, αν είναι ειλικρινείς, θα πρέπει να παραδεχτούν ότι είναι ανίκανοι ν’ αποδείξουν τη θεωρία τους, παρά το γεγονός ότι είναι απόλυτα ανυποχώρητοι στις πεποιθήσεις τους. Ένας από αυτούς, γράφοντας στο Γερμανικό περιοδικό «Νατούρ», παραδέχεται ότι «οι ερμηνείες μας για την εξέλιξη είναι ανεπαρκείς . . . Προς το παρόν το ιστορικό της εξελίξεως . . . εξακολουθεί να είναι ένα ανεπίλυτο αίνιγμα». Το απόσπασμα είναι λόγια του Άντολφ Πόρτμαν, Ελβετού Ζωολόγου, ο οποίος αναγνωρίζει ότι οι έρευνες που έκανε σ’ όλη του τη ζωή απέτυχαν να φέρουν οποιεσδήποτε πραγματικές εξηγήσεις.
Ωστόσο, πολλά ειλικρινή άτομα έχουν βρει ότι η Βίβλος προσφέρει εξηγήσεις. Έχουν βρει ότι είναι με συνέπεια σωστή και αξιόπιστη. Αυτό μας βοηθάει να καταλάβουμε γιατί πολλοί ειλικρινείς σπουδαστές της Βίβλου αρνούνται ν’ αναθεωρήσουν την αφήγηση για τον Αδάμ και την Εύα με τρόπο τέτοιο ώστε να ταιριάζει στην αναπόδεικτη θεωρία της εξελίξεως.
Το Θέμα της Λογικής
Για χάρη των αποδείξεων, ας υποθέσουμε ότι ο Αδάμ και η Εύα δεν ήταν πραγματικά πρόσωπα. Πώς, λοιπόν, θα πρέπει να κατανοήσουμε τις αναφορές της Βίβλου; Για μερικά παραδείγματα, βλέπε στο πλαίσιο της σελίδας 17, «Μια Αναπόφευκτη Αλυσιδωτή Αντίδραση».
Η απόρριψη της αφηγήσεως του Αδάμ και της Εύας στη Γένεση αρχίζει μια αλυσιδωτή αντίδραση που τελειώνει με σχεδόν ολοκληρωτική απόρριψη όλων των διδασκαλιών της Βίβλου. Αλλά η απόρριψη της Βίβλου μάς αφήνει με μερικά μάλλον αινιγματικά ερωτήματα, ερωτήματα στα οποία μονάχα η Βίβλος μπορεί ν’ απαντήσει ικανοποιητικά. Για παράδειγμα:
Ι. ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ;
Η αφήγηση της Βίβλου για τον Αδάμ και την Εύα λέει ότι τους δόθηκε μία τριπλή αποστολή: να κατοικήσουν τη γη· να την καλλιεργήσουν και να την κάνουν όμορφη· να φροντίζουν στοργικά όλα της τα ζώα. (Γένεσις 1:28) Μαζί με την αποστολή αυτή, τους δόθηκε και ένας περιορισμός. Τέθηκε σαν δοκιμασία της υπακοής τους στον Θεό, γιατί η υπακοή στις οδηγίες του θα ήταν απόλυτα απαραίτητη προκειμένου να διεξάγουν τα καθήκοντά τους πετυχημένα.
Αλλά ο Αδάμ και η Εύα διάλεξαν ανυπάκουα να κάνουν τα πράγματα με τον δικό τους τρόπο, αγνοώντας τον Θεό και τις οδηγίες του. Το αποτέλεσμα; Το Ρωμαίους 5:12 εξηγεί: «Δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον και δια της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον». Ώστε, σύμφωνα με τη Βίβλο, ο κύριος λόγος που οι άνθρωποι κάνουν κακά πράγματα είναι η κληρονομικότητα—έχουμε κληρονομήσει αμαρτωλές, εσφαλμένες τάσεις από τους πρώτους γονείς μας, τον Αδάμ και την Εύα.
Τώρα, αν δεν δεχτούμε την αφήγηση της Βίβλου για τον Αδάμ και την Εύα σαν πραγματική, τότε πώς μπορούμε να εξηγήσουμε ικανοποιητικά γιατί οι άνθρωποι, παρά το γεγονός ότι θέλουν την ειρήνη και την ευτυχία, συνεχίζουν να κάνουν κακά πράγματα;
ΙΙ. ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ;
Δίνει η επιστήμη την απάντηση; Σχολιάζοντας για τα ευρήματα της επιστήμης ένας ειδησεογράφος παραδέχτηκε ότι ο καθηγητής της Τύμπινγκεν Φρίντχελμ Σνάιντερ είχε αποδείξει το γεγονός ότι «τίποτα δεν υποστηρίζει [την άποψη] ότι ο θάνατος είναι δεμένος με την έννοια της ζωής σαν φυσική αναγκαιότητα».
Ωστόσο, η Βίβλος εξηγεί ότι η στασιαστική πορεία του Αδάμ και της Εύας κατέληξε στο να χάσουν την εύνοια του Θεού και την ευκαιρία να ζουν για πάντα σε ένα γήινο παράδεισο. Τα τέλεια σώματα που έδωσε ο Θεός άρχισαν να φθείρονται, τελικά μέχρι του σημείου να πεθάνουν. Τώρα επιρρεπείς στην ασθένεια και στο θάνατο το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να γεννήσουν παιδιά με τα ίδια μειονεκτήματα. «Τις δύναται να εξαγάγη καθαρόν από ακαθάρτου;» Ρώτησε κάποτε ο Ιώβ και μετά έδωσε την απάντηση: «Ουδείς.» (Ιώβ 14:4) Καθώς κάθε γενιά απομακρύνεται από την τέλεια αρχή του Ανθρώπινου γένους, οι ατέλειες αυξάνουν.
Αν δεν δεχτούμε την Αφήγηση της Βίβλου για τον Αδάμ και την Εύα, τότε πώς μπορούμε να εξηγήσουμε γιατί, παρά την τεχνολογική και επιστημονική πρόοδο, ο άνθρωπος εξακολουθεί ν’ αρρωσταίνει και να πεθαίνει;
ΙΙΙ. ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΚΑΚΙΑ ΓΙΑ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ;
Ουσιαστικά ο Αδάμ και η Εύα απέρριψαν τη διακυβέρνηση του Θεού για τη διακυβέρνηση των ανθρώπων. Σε τι οδήγησε αυτό; Κάπου 3.000 χρόνια αργότερα ο βασιλιάς Σολομώντας εξήγησε στο Εκκλησιαστής 8:6-9: «Η αθλιότης του ανθρώπου είναι πολλή έπ’ αυτόν . . . Είναι καιρός καθ’ ον ο άνθρωπος εξουσιάζει άνθρωπον προς βλάβην αυτού.»
Ο Γερμανός Καγκελλάριος Χέλμουτ Σμιτ υποστήριξε την αλήθεια των λόγων αυτών σε μια συνέντευξη στην τηλεόραση τον Ιούνιο του 1981 όταν είπε: «Εμείς οι άνθρωποι . . . κυβερνήσαμε πάντοτε μεροληπτικά τον κόσμο και τον περισσότερα καιρό πάρα πολύ άσχημα . . . ποτέ δεν τον κυβερνήσαμε με ολοκληρωτική ειρήνη.»
Επιτρέποντας στον άνθρωπο ν’ αυτοκυβερνηθεί για 6.000 χρόνια, ο Θεός επέτρεψε να υπάρξει αρκετός χρόνος ώστε ν’ αποδειχτεί ότι ο άνθρωπος είναι ανίκανος «να κατευθύνει τα διαβήματα αυτού»· ότι πρέπει να προτιμάει τη διακυβέρνηση του Θεού. (Ιερεμίας 10:23) Έτσι, ο Θεός δικαιώνεται. Ώστε είναι απόλυτα φανερό ότι ο Αδάμ και η Εύα έκαναν μια καταστροφική εκλογή.
Αλλά χωρίς την περιγραφή στη Γένεση για τον Αδάμ και την Εύα, ποια λογική εξήγηση υπάρχει ως προς το γιατί ο Θεός επέτρεψε την κακία για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα;
IV. ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ;
Ναι, υπάρχει. Αμέσως μετά την ανταρσία του Αδάμ και της Εύας, ο Θεός υποσχέθηκε ότι δεν ήταν όλα χαμένα. Προείπε για κάποιο «σπέρμα» που τελικά θα αποκαθιστούσε τις δίκαιες συνθήκες και θα εξάλειφε την κακία. (Βλέπε Γένεσις 3:15· Ρωμαίους 16:20· Αποκάλυψις 12:7-12· 20:1-3.) Το «σπέρμα» αυτό αποδείχτηκε ότι είναι ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος λύτρωσε το ανθρώπινο γένος και ετοίμασε το δρόμο για την αποκατάσταση της θεϊκής κυριαρχίας προς όφελος των υπάκουων ανθρώπων. Πότε θα συμβεί αυτό;
Οι Βιβλικές χρονολογίες και οι παγκόσμιες συνθήκες δείχνουν ότι ο Θεός πολύ σύντομα θα αναλάβει δράση. Η εγκαθιδρυμένη βασιλεία του, την οποία οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κηρύττουν δραστήρια σαν τη μόνη ελπίδα του ανθρωπίνου γένους, θα αποκαταστήσει στο υπάκουο ανθρώπινο γένος τις προσδοκίες της αιώνιας ζωής στην τέλεια κατάσταση που απολάμβαναν αρχικά ο Αδάμ και η Εύα. Αν εμείς απορρίψουμε αυτά που λέει η Βίβλος για τον Αδάμ και την Εύα, τότε, ενόψει των επιδεινούμενων παγκοσμίων συνθηκών, ποια ελπίδα μας απομένει για το μέλλον;
Το άγγελμα αυτό για την επικείμενη παγκόσμια κυβέρνηση του Θεού και οι ευλογίες που θα φέρει δεν είναι μια φανταστική ιστορία όπως του Χάνσελ και της Γκρέτελ. Η μελλοντική ιστορία θα το δείξει αυτό με την ίδια βεβαιότητα όπως η περασμένη ιστορία είχε δείξει την ύπαρξη του Αντώνιου και της Κλεοπάτρας. Ναι θα είναι ακριβώς το ίδιο πραγματική, όπως ήταν με τον Αδάμ και την Εύα! Γιατί να μην έρθετε σε επαφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και να ανακαλύψετε περισσότερα γι’ αυτά τα πράγματα;
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 14]
Οι εξελικτές, αν είναι ειλικρινείς, πρέπει να παραδεχτούν ότι είναι ανίκανοι ν’ αποδείξουν τη θεωρία τους
[Πλαίσιο στη σελίδα 15]
Η ΚΟΙΝΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΕΝΟΥΣ—ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΜΕΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ
● «Η ανατομία των ατόμων όλων των φυλών είναι η ίδια· έχουν όλοι την ίδια δομή πρωτεϊνών και όλοι τους ίδιους προγόνους.»—Ανθρωπολόγος Δρ Γκεόργκ Γκλοβάτσκι.
● «Όλοι οι άνθρωποι της γης είναι μία και μοναδική οικογένεια και έχουν κοινή καταγωγή.»—Οι Φυλές του Ανθρωπίνου Γένους από τις Ανθρωπολόγους Ρουθ Μπένεντικτ και Τζην Γουέλτφις.
● «Όλοι μας, αν πάμε αρκετά πίσω, εκατοντάδες γενιές, θα φτάσουμε στον ίδιο τόπο . . . η μαρτυρία της επιστήμης [είναι] ότι οι σημερινοί άνθρωποι κατάγονται από μια κοινή οικογένεια.»—Έκδοση του Εκπαιδευτικού Επιστημονικού και Πολιτιστικού Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών.
● «Όλες οι ποικιλίες του ανθρώπου ανήκουν στο ίδιο είδος και έχουν τους ίδιους αρχαίους προγόνους. Αυτό είναι ένα συμπέρασμα στο οποίο οδηγεί κάθε σχετική απόδειξη της συγκριτικής ανατομίας, της παλαιοντολογίας, της ορολογίας και της γενετικής. Στη γενετική και μόνο είναι ουσιαστικά αδύνατο να θεωρήσουμε τις ποικιλίες του ανθρώπου σαν να έχουν χωριστή καταγωγή.»—Ανθρωπολόγος Μ. Φ. Άσλεϋ Μόνταγκιου.
● «Η επιστήμη επιβεβαιώνει τώρα αυτό που διδάσκουν οι περισσότερες μεγάλες θρησκείες από πολλά χρόνια: οι άνθρωποι όλων των φυλών . . . κατάγονται από τον ίδιο πρώτο άνθρωπο.»—Επιστημονικός συγγραφέας Άμραμ Σάινφελντ.
[Πλαίσιο στη σελίδα 17]
ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ ΑΛΥΣΙΔΩΤΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
ΤΩΡΑ ΑΣ ΛΟΓΙΚΕΥΤΟΥΜΕ ΠΑΝΩ Σ’ ΑΥΤΑ ΠΟΛΥ ΛΕΕΙ Η ΒΙΒΛΟΣ
● «[Ο Ιησούς] είπε προς αυτούς: Δεν αναγνώσατε [στο Γένεσις 1:27· 2:24] ότι ο πλάσας απ’ αρχής άρσεν και θήλυ έπλασεν αυτούς και είπεν, «Ένεκεν τούτου θέλει αφήσει άνθρωπος τον πατέρα και την μητέρα και θέλει προσκολληθή εις την γυναίκα αυτού»;»—Ματθαίος 19:4, 5.
Ο Ιησούς Χριστός αναγνωρίζεται πλατιά σαν ένας που διακρατούσε τους πιο υψηλούς κανόνες της εντιμότητας και της ηθικής. Αν η περιγραφή στη Γένεση για τον Αδάμ και την Εύα ήταν μονάχα αλληγορική, θα την παρέθετε ο Ιησούς σαν πραγματικό γεγονός; Και βέβαια όχι!
● «Ο Ιησούς . . . ων, καθώς ενομίζετο, υιός Ιωσήφ, του Ηλί, του Ματθάτ, . . . του Δαβίδ, του Ιεσσαί, . . . του Αβραάμ, . . . του Σημ, του Νώε . . . του Αδάμ, του Θεού.»—Λουκάς 3:23-38.
Από ποιο σημείο και έπειτα η αφήγηση του Λουκά για τους προγόνους του Ιησού περνάει από κάποιο μυθικό πρόσωπο σ’ ένα πραγματικό πρόσωπο; Ποιος, είναι ο πρώτος πραγματικός άνθρωπος στον κατάλογο, αν δεν είναι ο Αδάμ;
● «Δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον . . . ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους.» «Εβασίλευσεν ο θάνατος από Αδάμ μέχρι Μωυσέως.»—Ρωμαίους 5:12, 14.
Αν ο Αδάμ ήταν «αρχέγονο ανθρώπινο είδος», δεν θα έπρεπε ο απόστολος Παύλος να είχε μιλήσει για «αρκετούς ανθρώπους» αντί για «έναν άνθρωπο»; Και αν ο Αδάμ ήταν φανταστικός, τι θα πούμε για τον Μωυσή; Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αυτός υπήρξε.
● «Προεφήτευσε δε περί τούτων [για τους κακούς] και ο Ενώχ, έβδομος από Αδάμ.»—Ιούδα 14.
Αν ο Αδάμ δεν ήταν πραγματικό πρόσωπο τι θα πούμε για τον Ενώχ; Και αν ο Ενώχ ήταν πραγματικό πρόσωπο, πώς μπορούσε να είναι έβδομος στη σειρά μετά από τον φανταστικό Αδάμ;
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ΌΤΙ, ΌΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗ ΒΙΒΛΟ, Ο ΑΔΑΜ ΚΑΙ Η ΕΥΑ ΉΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ;
[Εικόνα στη σελίδα 16]
Επειδή επιτράπηκε στους ανθρώπους να αυτοκυβερνηθούν περίπου για 6.000 χρόνια, αποδείχτηκε ότι ο άνθρωπος είναι ανίκανος «να κατευθύνει τα διαβήματα αυτού»
[Εικόνα στη σελίδα 18]
Κάτω από τη βασιλεία του Θεού, το ανθρώπινο γένος θα έχει την προοπτική να απολαμβάνει αιώνια ζωή σε μια παραδεισένια γη