Ματιές στον Κόσμο
Αποδοχή της Τρομοκρατίας
● «Τα περιστατικά της διεθνούς τρομοκρατίας αυξήθηκαν περισσότερο από έξι φορές στη διάρκεια της δεκαετίας του ‘70», γράφει ο πολιτικός επιστήμονας Ρόμπερτ Τζ. Τζάκσον στην Τορόντο Σταρ. «Τα περισσότερα από αυτά ήταν πολιτικές δολοφονίες, διπλωματικές απαγωγές και καταλήψεις πρεσβείας. Και καθώς η βία κλιμακωνόταν, η ανοχή του κοινού προς αυτές ανερχόταν επίσης, δίνοντας στην τρομοκρατία μια πρωτοφανή αποδοχή στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες.» Διερωτώμενος αν οι κυβερνήσεις και τα άτομα «αρχίζουν να δέχονται τη βία σαν ένα ατόφιο μέρος της πολιτικής διαδικασίας», παραθέτει παραδείγματα κυβερνήσεων που «υποστηρίζουν ανοιχτά τις διεθνείς τρομοκρατικές πράξεις, αντιμετωπίζοντάς τες σαν νόμιμο μέσον πολιτικής πιέσεως». Η τρομοκρατική τακτική είναι αποτελεσματική, τονίζει, όπως αποδεικνύεται, από μια μελέτη εβδομήντα εφτά διεθνών επεισοδίων ομηρίας που αποκάλυψαν ότι «σχεδόν τα 80% των απαγωγέων διέφυγαν από τη σύλληψη ή το θάνατο και «στο 50% των περιπτώσεων οι απαιτήσεις τους εκπληρώθηκαν».
Ένας Κόσμος Από Ηλικιωμένους
● Για πρώτη φορά στην ιστορία, το ανθρώπινο γένος αντιμετωπίζει αριθμητική υπεροχή των ηλικιωμένων σε σχέση με τους νέους. Λέγεται ότι μέχρι το έτος 2025 ο ρυθμός γεννήσεως σ’ όλο τον κόσμο θα έχει περικοπεί στο μισό, ενώ ο μέσος όρος ζωής θα φτάσει στα εβδομήντα. Η προοπτική ότι η εργατική δύναμη θα μειωθεί, ενώ ταυτόχρονα θα αυξηθούν υπερβολικά οι ηλικιωμένοι, «έχει ανησυχήσει τόσο πολύ τα Ηνωμένα Έθνη», λέει η Γκλάσκοου Χέραλντ, ώστε συγκάλεσαν μια ειδική συνδιάσκεψη για να συζητήσει το πρόβλημα. «Ο κύριος αντικειμενικός σκοπός του ΟΗΕ», σύμφωνα με το άρθρο, είναι να βοηθήσει τις κυβερνήσεις «να συνειδητοποιήσουν ότι η αναγκαστική συνταξιοδότηση, που κάποτε θεωρούνταν μια μεγάλη κοινωνική επίτευξη, είναι κακή για τις οικονομίες τους, καθώς και για τους ίδιους τους ηλικιωμένους». Υπάρχει η εντύπωση ότι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να συνεχίζουν να εργάζονται μέχρι τα εβδομήντα πέντε τους». Το μεγαλύτερο πρόβλημα αναμένεται να συμβεί στον Τρίτο Κόσμο, όπου επειδή σ’ όλη τους τη ζωή είναι φτωχοί και ασθενείς, η αναλογία των ηλικιωμένων θα είναι πολύ μεγαλύτερη.
Οι Περιπτώσεις των Αφροδισίων Νοσημάτων στα Παιδιά Αυξάνουν
● «Ο αριθμός των παιδιών ηλικίας κάτω από δεκαπέντε που υποφέρουν από σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες έχει αυξηθεί τρομακτικά», έγραφε μια έκθεση από την Αφρική. Σύμφωνα με τη Ζάμπια Ντέιλι Μέηλ, η ετήσια διάσκεψη της Ενώσεως Ιατρών της Ανατολικής και Δυτικής Αφρικής άκουσε μια ομιλία από τον Καθηγητή Τσιλάγκο Μουλάισο στην οποία δήλωσε ότι ο «αριθμός των περιπτώσεων που αναφέρονται . . .αυξάνουν κάθε μέρα» και ότι πολύ περισσότερες μένουν χωρίς να αναφερθούν γιατί «τα παιδιά γενικά φοβούνται να πουν σε οποιονδήποτε ότι έχουν κολλήσει μια τέτοια ασθένεια». Γιατί υπάρχει η εντυπωσιακή αυτή αύξηση; Σύμφωνα με τον Καθηγητή Μουλάισο, αυτό συμβαίνει εξαιτίας της «προφανούς ελεύθερης ηθικής στάσεως που υπάρχει ανάμεσα στα παιδιά των αντίθετων φύλων και της ελλείψεως ελέγχου από τους γονείς»
Ο Κόσμος των Καπνιστικών Νέων
● Κάποτε οι τσίχλες σε σχήμα τσιγάρου ήταν δημοφιλείς ανάμεσα στα παιδιά και τώρα τα γλυκά χρησιμοποιούνται για να παρασύρουν τους νέους στο κάπνισμα. Η Ιαπωνική βιομηχανία καπνού κατασκευάζει τώρα τα τσιγάρα με φίλτρο που έχουν άρωμα για να προσελκύουν τους νεαρούς. Τα τσιγάρα κυκλοφορούν σε τέσσερα αρώματα: δυόσμο, κίτρο, πορτοκάλι και κανέλλα. Αναμένεται ότι θα πουλάνε 120 εκατομμύρια από αυτά τα αρωματισμένα τσιγάρα το χρόνο.
Ενώ η βιομηχανία καπνού πασχίζει να προσελκύσει νέους καπνιστές και να αυξήσει τις πωλήσεις της, άλλοι εργάζονται για να αποθαρρύνουν την πρακτική αυτή. Μερικοί τοποθετούν ταμπέλες που λένε ότι το Κάπνισμα Είναι μια Θανατηφόρα συνήθεια και Συνεχίστε να Καπνίζετε Αλλά Παρακαλούμε μην Εκπνεύσετε Εδώ. Επίσης πολλοί εργοδότες αρνούνται να μισθώσουν υποψήφιους που καπνίζουν. Και στο Λονδίνο μια οργάνωση γράφει πάνω στις αφίσες με τις διαφημίσεις τσιγάρων αντικαπνιστικά συνθήματα.
Στη Ζυρίχη οι αρχές υποστήριξαν την απόφαση μιας ασφαλιστικής επιτροπής να περικόψει το μισθό ανικανότητας σε έναν άνθρωπο που δεν μπορούσε να εργαστεί εξαιτίας καρδιακών και κυκλοφοριακών δυσκολιών. Σημειώνοντας ότι κάπνιζε επί 25 χρόνια από 20 μέχρι 80 τσιγάρα τη μέρα, αποφάσισαν ότι η ευθύνη ήταν δική του λόγω «βαριάς αμέλειας».
Δύο Εκατομμύρια Παράνομοι
● Σχεδόν 2 εκατομμύρια ενήλικες στις Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονταν στη φυλακή ή κάτω από επιτήρηση ή προσωρινά ελεύθεροι στο τέλος του προηγούμενου χρόνου—ένας στα 83 άτομα πάνω από 18 ετών. Οι αριθμοί αυτοί, που συνεχίζουν να αυξάνουν, δεν περιλαμβάνουν τις πρόσθετες αρκετές χιλιάδες ενήλικες που είναι προσωρινά ελεύθεροι από τις αρχές της πόλεως ή της επαρχίας. Η πλειοψηφία απ’ αυτούς—παραπάνω από 1,2 εκατομμύρια ενήλικες—βρίσκονταν κάτω από ομοσπονδιακή ή πολιτειακή επιτήρηση, η οποία γενικά γίνεται σε ανθρώπους που απελευθερώθηκαν ενώ είχαν καταδικαστεί και βρίσκονται κάτω από επίσημη επιτήρηση. Ο αριθμός αυτός αντιπροσωπεύει αύξηση 9% πάνω από το 1980 σύμφωνα με κυβερνητικές πληροφορίες.
Η Μεσόγειος είναι «Άρρωστη»
● «Η Μεσόγειος που εξέθρεψε τόσο πολλούς πολιτισμούς, είναι σοβαρά άρρωστη», λέει η Ομπζέρβερ του Λονδίνου. «Και η μόλυνση δεν σκοτώνει απλά τη ζωή της θάλασσας—απειλεί και τους ανθρώπους που κατοικούν και επισκέπτονται τις ακτές της.» Υπόνομοι από τις 120 ακταίες πόλεις της Μεσογείου, λύματα από τις χιλιάδες εργοστάσια που βρίσκονται στις ακτές της, βρωμιές από το εσωτερικό που μεταφέρονται από τους ποταμούς και που αδειάζονται σ’ αυτήν και μόλυνση από το πετρέλαιο—όλα προστίθενται για να κάνουν τη Μεσόγειο την «πιο μολυσμένη» θάλασσα του κόσμου. Σύμφωνα με την είδηση, η Μεσόγειος «έχει μονάχα το 1% της παγκόσμιας επιφάνειας της θάλασσας, αλλά έχει περισσότερο από το 50% του επιπλέοντας πετρελαίου και πίσσας πάνω στα νερά της», και έτσι η μόλυνσή της από πετρέλαιο είναι τέσσερις φορές πιο μεγάλη από εκείνη του βόρειου Ατλαντικού και 40 φορές χειρότερη από εκείνη του βορειοανατολικού Ειρηνικού. Καθώς η Μεσόγειος είναι κλειστή θάλασσα, αν εξαιρέσουμε το στενό του Γιβραλτάρ που έχει φάρδος 14 χιλιόμετρα (9 μίλια), απαιτούνται 80 χρόνια για να ανανεωθεί το νερό—πολύ αργή διαδικασία για να αντιμετωπίσει τη μόλυνση που αυξάνει συνεχώς. Επειδή είναι ο πιο δημοφιλής τόπος για διακοπές—με 100 εκατομμύρια τουρίστες το χρόνο—το άρθρο προειδοποιεί τους επισκέπτες να επιλέγουν τις λιγότερο μολυσμένες περιοχές, να κολυμπούν σε νερά μακριά από πόλεις και να μην τρώνε θαλασσινά, οστρακοειδή, κλπ.
Η Επικοινωνία των Μυρμηγκιών
● Με ποιο τρόπο τα μυρμήγκια, που είναι γνωστά για την οργανωμένη τους δραστηριότητα, επικοινωνούν το ένα με το άλλο; Αυτό συμβαίνει με την απελευθέρωση των χημικών ουσιών, λέει ο Έντουαρτ Ο. Γουίλσον που θεωρείται μια από τις πιο μεγάλες αυθεντίες σ’ όλο τον κόσμο πάνω στα μυρμήγκια. Η ανακάλυψή του ήρθε ύστερα από 35 χρόνια μελέτης πάνω στη δραστηριότητα των μυρμηγκιών σ’ όλο τον κόσμο. «Τα μυρμήγκια έχουν από 10 μέχρι 20 χημικές ουσίες σε διάφορους αδένες του σώματός τους που τις απελευθερώνουν για να μεταδίδουν σήματα κινδύνου, για να στρατολογούν εργάτες στην τοποθεσία που υπάρχει τροφή, για να επιτίθενται στον εχθρό ή για να συγκεντρώνονται σε ορισμένα μέρη—οποιαδήποτε από τα 50 περίπου πρότυπα σταθερής συμπεριφοράς», λέει. «Έχουν εξαιρετική ικανότητα να αντιλαμβάνονται τις χημικές ενώσεις».
Ανακάλυψε ότι τα μυρμήγκια αναγνωρίζουν τα νεκρά μυρμήγκια, από το ελαϊκό οξύ—το οποίο απελευθερώνεται καθώς το νεκρό μυρμήγκι αρχίζει ν’ αποσυντίθεται. Στο πείραμα έριξαν μια σταγόνα ελαϊκό οξύ πάνω σε ένα ζωντανό μυρμήγκι. Τα άλλα μυρμήγκια το μετέφεραν με το ζόρι έξω παρά το γεγονός ότι αυτό «ελισσόταν και αντιστεκόταν», στο τσιμεντένιο εξωτερικό της φωλιάς—και έκαναν πολλές φορές το ίδιο ανεξάρτητα από το πόσες φορές μπήκε εκείνο μέσα, αλλά, όπως λέει ο Γουίλσον, «μόλις τώρα αρχίσαμε να κατανοούμε τον σύνθετο τρόπο επικοινωνίας των μυρμηγκιών».
«Αρθρίτιδα από Βιντεοπαιχνίδια»
● Σύμφωνα με τον Δρ Γκάρυ Μάγιερσον, ρευματολόγο, εξαιτίας των επαναλαμβανόμενων κινήσεων που χρειάζονται για τα βιντεοπαιχνίδια, οι συνήθεις παίχτες των βιντεοπαιχνιδιών αναπτύσσουν χρόνια προβλήματα στα χέρια, στους καρπούς και στους ώμους. Σε μια μελέτη που διεξήγαγαν αυτός και οι συνεργάτες του, το 65% των παιχτών σε μια αίθουσα με βιντεοπαιχνίδια είχαν φουσκάλες, κάλους, πόνους στις αρθρώσεις φλεγμονές «τους τένοντες εξαιτίας των παιχνιδιών που έπαιζαν. «Η μελέτη δείχνει οριστικά τις οξείες βλάβες που μπορούν να προκύψουν από την απ’ ευθείας συμμετοχή στα βιντεοπαιχνίδια», είπε ο Δρ Μάγιερσον. «Το 65% των ανθρώπων που συμμετέχουν σε οτιδήποτε αναπτύσσει κάποια βλάβη είναι σημαντικό. Όταν κανείς θεωρεί αυτό που θα μπορούσε να συμβεί δυνητικά στις αρθρώσεις κάποιου, θα έπρεπε να ληφθεί σοβαρά υπόψη.»
Δεν Υπάρχει Πια Χώρος—Για Ζωντανούς ή Νεκρούς
● Το μικρό Χονγκ Κονγκ με τα πέντε εκατομμύρια πληθυσμό, είναι τώρα τόσο πολυπληθές, ώστε γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να βρεις ένα τόπο ακόμη και για να θάψεις ένα νεκρό. Όπως αναφέρει η Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν: «Ένας διαρκής τάφος σε ιδιωτικό νεκροταφείο κοστίζει τώρα 25.000 δολάρια—αν μπορέσεις να βρεις». Η κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ ενθαρρύνει την αποτέφρωση, προσφερόμενη να κάνει την υπηρεσία αυτή για το μικρό ποσό των 20 δολαρίων. «Αλλά» γράφει η Τρίμπιουν, «η αποτέφρωση δεν είναι δημοφιλής στις παραδοσιακές πεποιθήσεις των Κινέζων του Χονγκ Κονγκ, για τους οποίους η προγονολατρεία εξακολουθεί να είναι μια σημαντική δοξασία.» Ένας συμβιβασμός έχει επιτευχθεί καθιστώντας δυνατό το θάψιμο του νεκρού μετά την αποτέφρωσή του. Έχουν γίνει πολύ υψηλές κατασκευές, που ονομάζονται τεφροφυλάκια, όπου μπορούν να τοποθετηθούν τα υπολείμματα χιλιάδων ανθρώπων. Κάθε μικροσκοπική θέση που έχει διαστάσεις 25x25 εκατοστόμετρα (9x9 ίντσες) καλύπτεται από μια πλάκα που περιέχει το όνομα, την ημερομηνία θανάτου και μια φωτογραφία του πεθαμένου—και μπορεί κανείς να την επισκεφτεί όπως έναν τάφο. Αλλά για εκείνους που επιθυμούν παραδοσιακό κοιμητήριο, χωρίς να υπάρχει υποχρέωση για ξεθάψιμο μετά από έξι χρόνια, προσφέρεται χώρος στην κοντινή Κίνα για το ποσό των 2.500 δολαρίων. Όμως μονάχα 95 φέρετρα έχουν ταφεί εκεί στα περασμένα 3 χρόνια εξαιτίας των δυσκολιών που υπάρχουν στη μεταφορά και στη θεώρηση των διαβατηρίων.
Καταδολίευση Δαχτύλου
● Η Αστυνομία στη Φουκουόκα της Ιαπωνίας ανακάλυψε μια συμπαιγνία που με καταδολίευση είχε αποσπάσει 300 εκατομμύρια γιεν από ασφάλειες. Για να καλύψουν τα χρέη τους, οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να κάνουν ασφάλεια και μετά να κόβουν το δάχτυλό τους για να παίρνουν την αποζημίωση. Σύμφωνα με την Δε Γκάρντιαν του Λονδίνου, η αστυνομία έχει ήδη συλλάβει 18 άτομα χωρίς δάχτυλα, αλλά παραπάνω από 60 πιστεύεται ότι είναι ακόμη ελεύθεροι. Επίσης βρήκε ερασιτέχνες «χειρούργους» που αποκόπτουν το δάχτυλο με αμοιβή 100.000 γιέν. Σε μια περίπτωση μια γυναίκα που χρωστούσε σε έναν μεγάλο τοκογλύφο αναγκάστηκε να κόψει το δάχτυλό της για να εισπράξει την αποζημίωση. Από τα τρία εκατομμύρια γιέν που πληρώθηκε για το «ατύχημα» από την ασφαλιστική εταιρία, τα δύο εκατομμύρια πήγαν στον τοκογλύφο.
Πίσω στη Λίθινη Εποχή
● Η τεχνολογία ξαναπηγαίνει πίσω στη Λίθινη Εποχή—τουλάχιστον για να ανακαλύψει μια διαδικασία που λέγεται ότι έχει εξαφανιστεί πριν από 3.000 χρόνια, στην οποία «πρωτόγονοι άνθρωποι» έφτιαχναν πέτρινες λεπίδες από ηφαιστειακό γυαλί. Σύμφωνα με ένα άρθρο στην Δε Βανκούβερ Σαν, «αρχαιολόγοι και χειρούργοι πειραματίζονται με τους τρόπους κατασκευής εργαλείων της λίθινης εποχής, που ονομάζονται μικρολεπίδες, γιατί η οξύτητα των λεπίδων ξεπερνάει εκείνη, του καλύτερου νυστεριού». Οι λεπίδες κατασκευάζονται από οψιδιανό γυαλί ή βασάλτη και, όπως λέει ο Δρ Ντέιβιντ Ποκοτίλο, καθηγητής της αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, «κόβουν το δέρμα σαν να είναι βούτυρο». Οι χειρούργοι έχουν δείξει ενδιαφέρον στη χρησιμοποίηση των λεπίδων αυτών στο μάτι και στην πλαστική χειρουργική. Ο Ποκοτίλο είπε: « Όσο οξύτερη είναι η λεπίδα, τόσο λιγότερη ζημιά γίνεται στον ιστό. Αυτές εδώ κόβουν τόσο καλά, ώστε περνάνε και μέσα από τα αιμοφόρα αγγεία, κάνοντας μια τομή πολύ πιο καθαρή, που μολύνεται δυσκολότερα και επουλώνεται ευκολότερα με τη μικρότερη ζημία στον ιστό». Θα γίνουν και άλλες έρευνες για να ελεγχθεί η αντοχή και η ισχύς των λεπίδων.