Ματιές στον Κόσμο
Μια Απειλή που Εξαπλώνεται
● Η θανατηφόρα τρομερή ασθένεια AIDS απλώνει το δίχτυ του τρόμου της. Σύμφωνα με το Έιζιαγουήκ, η αρρώστια έχει διαγνωσθεί σε 16 χώρες σ’ όλο τον κόσμο, και ο αριθμός των θυμάτων (γύρω στις 2.500 μέχρι τώρα) διπλασιάζεται κάθε έξι μήνες. Αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί καμιά διάγνωση της AIDS στην Ασία μέχρι τώρα, τρεις ύποπτες υποθέσεις—δυο στην Ταϋλάνδη και μια στο Χονγκ Κονγκ—βρίσκονται κάτω από έρευνα. Οι ιατρικές αρχές στην Άπω Ανατολή εξετάζουν από κοντά τους ομοφυλόφιλους, τους ομοφυλικούς και τους ναρκομανείς μήπως παρουσιάσουν σημάδια της ασθένειας. Τα λουτρά των ομοφυλόφιλων στην Ιαπωνία κλείνουν τις πόρτες τους στους ξένους, αλλά 300 μπαρ ομοφυλόφιλων στο Τόκιο συνεχίζουν «τις επιχειρήσεις τους όπως συνήθως».
Τι Είναι Αμαρτία;
● Στην έκτη Παγκόσμια Σύνοδο των Επισκόπων, που έγινε στη Ρώμη πέρσι τον Οκτώβριο, 211 Ρωμαιοκαθολικοί επίσκοποι συγκεντρώθηκαν για να συζητήσουν τις ποινές που επιβάλλονται κατά την εξομολόγηση. «Το θέμα εκλέχθηκε εξαιτίας της επιθυμίας να αντιστραφεί η τάση της μείωσης στον αριθμό των Καθολικών που πηγαίνουν να εξομολογηθούν», ανέφεραν οι Δε Νιου Γιορκ Τάιμς. Υπολογισμοί της πτώσης τα τελευταία 15 χρόνια έφτασαν στο «70 τα εκατό». Αν και μερικοί κατηγορούν για την πτώση την απόρριψη των εκκλησιαστικών διδασκαλιών από τα μέλη της εκκλησίας πάνω σε θέματα όπως είναι ο έλεγχος των γεννήσεων και το διαζύγιο, άλλοι κατηγορούν γι’ αυτό την ιεραρχία. Η απώλεια της αίσθησης της αμαρτίας αναφερόταν συχνά σαν κεντρικός παράγοντας. Το Δε Οικόνομιστ του Λονδίνου παρατηρεί ότι μερικοί στην εκκλησία «υποβιβάζουν την έννοια της αμαρτίας σε ‘κοινωνική παρέκκλιση, που δεν απαιτεί συγχώρηση αλλά μόνο θεραπευτική θεραπεία’· ή την αποδίδουν στην ‘κοινωνική αδικία’, έτσι ώστε ‘αν διαπράττεται καθόλου αμαρτία, αυτή την έχουν εκείνοι που διατηρούν το σύστημα’». Έτσι, γύρω στους μισούς επισκόπους της συνόδου άδραξαν την ευκαιρία για να μιλήσουν πάνω σε κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα.
Η Νομισματική Κρίση Συνεχίζεται
● «Από πόσες κρίσεις ακόμη μπορεί να επιζήσει το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα;» ρωτάει ένα κύριο άρθρο στους Νιου Γιορκ Τάιμς. Έθνη όπως η Αργεντινή, η Βραζιλία και οι Φιλιππίνες, που μόλις ξέφυγαν από τη χρεοκοπία, πάλι βρίσκονται σε οικονομικές δυσχέρειες. Σ’ όλο τον κόσμο, περισσότερες από 40 χώρες είναι βυθισμένες στα εξωτερικά χρέη, τα οποία ανέρχονται γύρω στα 700 δισεκατομμύρια δολάρια. Μερικές χώρες καταπνίγονται από τις εσωτερικές πληρωμές που φτάνουν μέχρι στα μισά των κερδών τους από τις εξαγωγές, και η ελπίδα να επεκτείνουν τις εξαγωγές τους ματαιώνεται από τη γενικά βραδυκίνητη παγκόσμια οικονομία. Η χρεοκοπία θα ήταν ένας τρόπος διεξόδου, αλλά «τα ανθρώπινα θύματα θα ήταν τρομακτικά και οι πολιτικές συνέπειες θα ήταν επαναστατικές», λέει το κύριο άρθρο. Αν και οι προσπάθειες διάσωσης στο παρελθόν από τα βιομηχανοποιημένα έθνη εμπόδισαν τη χρεοκοπία, «κάθε νέα κρίση ρίχνει αμφιβολίες πάνω στην επάρκεια αυτών που μπορούν να γίνουν», παρατηρούν οι Τάιμς, και αυξάνει «τους κινδύνους ότι αυτά που θα μπορούσαν να γίνουν την επόμενη φορά δε θα είναι αρκετά».
Μια Νέα «Θεολογία»;
● Ανεξάρτητα απ’ οτιδήποτε άλλο κάνουν στη φαντασία των σημερινών νεαρών οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας, αλλάζουν την εικόνα του Θεού. «Οι ιδέες που είχε για το Θεό ο παππούς κι ο πατέρας μου δεν επαρκούν για μένα», εξηγεί ένας 17χρονος, τα λόγια του οποίου παρέθεσε η εφημερίδα Οι ΗΠΑ Σήμερα. «Ο Θεός είναι περισσότερο από πνεύμα, όπως η δύναμη στο Πόλεμοι των Άστρων και στο Η Επιστροφή των Τζεντάι».
Μερικοί κληρικοί προφανώς συντηρούν τη μόδα αυτή. «Αυτές οι νέες ταινίες είναι καλές γιατί είναι συμβολικές ενός μεταβατικού πλάσματος και της δύναμης του Θεού στη ζωή σήμερα», λέει ένας αξιωματούχος της Εκκλησίας των Βαπτιστών. «Εμείς χρησιμοποιούμε τα θέματα αυτά από τις ταινίες αυτές στη διδασκαλία μας». Και ένας ραβίνος ο οποίος βλέπει την τάση σαν «αναβίωση της θεολογίας κάτω από διαφορετικό όνομα: Ε. Τ., Πόλεμοι των Άστρων, Παιχνίδια Πολέμου, Σούπερμαν, ή όποιο άλλο όνομα», ισχυρίζεται ότι «η θεολογία είναι τόσο σημαντική, ώστε είναι καλύτερα να αφήνεται μόνο στις εκκλησίες και στις συναγωγές». Μήπως αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε να αφήνεται και στους παραγωγούς ταινιών επιστημονικής φαντασίας;
Περισσότερες Προειδοποιήσεις για το Κάπνισμα
● Μια έρευνα της Βρετανικής κυβέρνησης αποκαλύπτει ότι παιδιά στα δευτεροβάθμια σχολεία, ηλικίας 11 ως 16, καπνίζουν τσιγάρα αξίας περίπου 90 εκατομμυρίων δολαρίων. Τον πρώτο χρόνο, το 1 τα εκατό των σπουδαστών καπνίζει τακτικά και το 3 τα εκατό καπνίζει κατά περιόδους, όπως δείχνει η έρευνα. Αλλά μέχρι τον πέμπτο χρόνο, οι τακτικοί καπνιστές ανέρχονται στο 27 τα εκατό, με μέσο όρο 47 τσιγάρα την εβδομάδα, και το 10 τα εκατό καπνίζει από καιρό σε καιρό. Για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, μερικά σχολεία ανοίγουν νοσηλευτικά ιδρύματα για καπνιστές και επίσης παροτρύνουν τους καταστηματάρχες να σταματήσουν να πουλάνε τσιγάρα στα παιδιά. Οι ειδήσεις δείχνουν ότι μεμονωμένα τσιγάρα πουλιούνται στα παιδιά προς 10 δραχμές το ένα.
Μια πρόσφατη Αμερικανική μελέτη υποδεικνύει ότι «το κάπνισμα είναι ο κύριος παράγοντας που είναι υπεύθυνος για το χάσμα ανάμεσα στις προσδοκίες της ζωής του αρσενικού και του θηλυκού», αναφέρει το περιοδικό Σάιενς. Πρόσφατες στατιστικές ασφάλειας στις ΗΠΑ δείχνουν ότι οι γυναίκες ξεπερνούν τη ζωή των αντρών κατά 7,5 έτη. Αλλά οι ερευνητές βρήκαν ότι οι προσδοκίες από τη ζωή είναι «ουσιαστικά ίδιες» για τους άντρες και για τις γυναίκες που ποτέ δεν ήταν καπνιστές. «Η νέα μελέτη δεν έρχεται σε αντίφαση κατ’ ανάγκη με την ιδέα ότι το στρες μπορεί να είναι ένας παράγοντας που κάνει τους άντρες να πεθαίνουν νωρίτερα», είπε ένας από τους ερευνητές, «γιατί θα μπορούσε να συμβαίνει ώστε το στρες να κάνει τους άντρες να καπνίζουν κι έτσι να συμβάλλουν και οι δυο παράγοντες». Άλλοι εμπειρογνώμονες αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τα ευρήματα αυτά αλλά πιστεύουν ότι «το κάπνισμα πιθανόν είναι υπόλογο για τις μισές αιτίες». Όπως κι αν έχει το πράγμα, οι ερευνητές νομίζουν ότι οι γυναίκες θα χάσουν το πλεονέκτημα να ζουν περισσότερο, γιατί αρχίζουν να καπνίζουν με μεγαλύτερο ρυθμό απ’ όσο οι νεαροί σήμερα.
Εκπαίδευση Χωρίς Σχολείο
● Η δωδεκάχρονη Ρουθ Λώρενς έγινε δεκτή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, αλλά ποτέ δεν πήγε στο δημοτικό. Το ίδιο αληθεύει και για το Νικόλας Έβερντελ, που τώρα βρίσκεται στο Κινγκς Κόλητζ του Καίμπριτζ. Οι γονείς τους ανέλαβαν να τους εκπαιδεύσουν στο σπίτι, τουλάχιστον αρχικά. Στη Βρετανία, μάλλον η παιδεία παρά το σχολείο είναι υποχρεωτικά, και 1.100 οικογένειες εκμεταλλεύονται τη λεπτή αυτή διάκριση. «Δε μας αρέσουν τα γενικά επίπεδα της ηθικής», είπαν οι γονείς της Ρουθ. Άλλοι έχουν αντίρρηση με την έλλειψη πειθαρχίας, ενώ μερικοί βρίσκουν ότι τα σχολεία είναι απλά «καταστρεπτικά», αναφέρει η Δε Σάντευ Τέλεγκραφ. Οι αξιωματούχοι υποστηρίζουν, έχοντας εν μέρει δίκιο, ότι η παιδεία στο σπίτι και τα μαθήματα επικοινωνίας, παρότι είναι νόμιμα, δεν έχουν την κοινωνική «ανάμειξη» και το «εύρος» που παρέχουν τα κανονικά σχολεία. Μερικοί γονείς προφανώς προτιμούν να φυλάξουν τα παιδιά τους από τα πράγματα αυτά.
Προβλήματα των Γιατρών
● Από τους 16.000 γιατρούς στο Οντάριο, υπολογίζεται ότι «το 12 ως 14 τα εκατό απ’ αυτούς είχαν, έχουν ή θα έχουν προβλήματα με το αλκοόλ και με τα ναρκωτικά», αναφέρει η Σάντεϋ Σταρ του Τορόντο. Η χρήση ναρκωτικών ανάμεσα στους γιατρούς «συντηρητικά υπολογίζεται ότι είναι ένα στα 100 σε σύγκριση με το ένα στα 3.000 άτομα του γενικού πληθυσμού». Η πίεση της εργασίας και το γεγονός ότι μπορούν να βρουν εύκολα ναρκωτικά και αλκοόλ συχνά αναφέρονται σαν αιτίες. Αλλά υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες. «Η κατάσταση του και η εκπαίδευση του σαν γιατρού δεν προετοιμάζουν κάποιο γιατρό για την οικογενειακή ζωή», λέει ο Φρέντερικ Γκλέιζερ, επικεφαλής της ψυχιατρικής στο Ίδρυμα Έρευνας Εθισμού. Και σύμφωνα με το Γουίλλιαμ Χέντερσον του Κολεγίου Ιατρικής του Οντάριο, η όμοια με το «Θεό» εικόνα του γιατρού καθιστά δύσκολο γι’ αυτόν να ζητήσει βοήθεια. Σε μια μελέτη 36 γιατρών που είχαν προβλήματα με το αλκοόλ και με τα ναρκωτικά, το 86 τα εκατό είπαν ότι τα προβλήματα τους σχετίζονταν απευθείας με το γεγονός ότι ήταν γιατροί.
Αγγλικανοί σε Οδύνη
● Σε μια χωρίς προηγούμενο κίνηση, ένας Αγγλικανός εφημέριος στο Αλσέιγκερς Μπανκ, Στόουκον Τρεντ, της Αγγλίας, και οι 40 απ’ τα 42 δραστήρια μέλη εγκατέλειψαν την εκκλησία τους για να γίνουν Ρωμαιοκαθολικοί, σύμφωνα με τη Δε Ντέιλυ Τέλενκραφ του Λονδίνου. Παραθέτοντας τη συνείδηση σαν το λόγο για την κίνηση του, ο τέως εφημέριος είπε ότι «δογματικές αλλαγές στην Αγγλικανική μετάληψη, η χειροτονία των γυναικών, οι προτεινόμενες αλλαγές για τη γαμήλια πειθαρχία . . . και η αυξανόμενη παρουσία διαζευγμένων και ξαναπαντρεμένων κληρικών» είναι «οι λόγοι» για την αλλαγή αυτή. Ένα από τα μέλη που αποσκίρτησαν, ωστόσο, έκφρασε το γενικό συναίσθημα λέγοντας: «Μπορεί να ενωνόμαστε με την Καθολική Εκκλησία, αλλά εξακολουθούμε να θέλουμε να διατηρήσουμε ένα μέρος της Αγγλικανικής μας ταυτότητας». Ένας Καθολικός εκπρόσωπος περιέγραψε την κατάσταση σαν «ένα πολύ λεπτό ζήτημα» το οποίο ίσως «θα έπρεπε να παραπεμφθεί στη Ρώμη».
Το Κόστος του Αλκοολισμού
● Πόσο υπολογίζετε ότι είναι το οικονομικό, κοινωνικό και ανθρώπινο κόστος από την κατάχρηση του αλκοόλ; Πέρα από την προφανή απώλεια στην παραγωγικότητα της εργασίας, μια έκθεση στο κογκρέσο των ΗΠΑ συνδέει την κατάχρηση του αλκοόλ με τα μισά αυτοκινητιστικά δυστυχήματα του έθνους, τις μισές ανθρωποκτονίες, το ένα τέταρτο των αυτοκτονιών και γύρω στα 40 τα εκατό όλων των οικογενειακών προβλημάτων. Αν συνδυαστεί όλο αυτό το έμμεσο κόστος με τις δαπάνες για ιατρικές θεραπείες, ο αλκοολισμός κοστίζει στην κοινωνία γύρω στα 10.000 δολάρια για κάθε αλκοολικό κάθε χρόνο. Με υπολογισμένα 10 ως 15 εκατομμύρια προβληματικούς πότες στη χώρα, η έκθεση του κογκρέσου τοποθετεί το συνολικό κόστος της κατάχρησης του αλκοόλ στα 120 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Αυτό, βέβαια, δεν περιλαμβάνει την τιμή που πληρώνεται για τις οδύνες, τον πόνο και τα δεινά των οικογενειών και των άλλων.
Η Ιαπωνική Μακροβιότητα
● Επίσημα υπήρχαν 1.354 αιωνόβιοι στην Ιαπωνία τον τελευταίο Σεπτέμβριο, αναφέρει η Δε Ντέιλυ Γιομιούρι. Πρώτος στον κατάλογο είναι ο 118χρονος Σιγκετσίγιο Ιζούμι, ο οποίος είναι ο πιο ηλικιωμένος άνθρωπος του κόσμου, σύμφωνα με το Βιβλίο Ρεκόρ Γκίννες. Ο Ματσού Μαεσίρο και η σύζυγος του Μακάτο, που ζουν στην Οκινάβα, έγιναν οι πρώτοι Ιάπωνες που συμπληρώνουν 100 χρόνια σαν ζευγάρι. Επειδή ο νόμος για την ευημερία των ηλικιωμένων ατόμων ψηφίστηκε το 1963, ο αριθμός των αιωνόβιων στην Ιαπωνία έχει αυξηθεί σχεδόν εννιά φορές απ’ όσο ήταν τότε. Η Ιαπωνία τιμάει πάρα πολύ τους ηλικιωμένους πολίτες της. Κάθε χρόνο ο πρωθυπουργός παρέχει αμοιβές σε άτομα, συμπεριλαμβανομένων κι εκείνων που ζουν σε άλλες χώρες, οι οποίοι φτάνουν την ηλικία των 100.
Ανίχνευση Απάτης με Ηλεκτρονικό Υπολογιστή
● Σε μια επίσημη έρευνα, αποκαλύφθηκαν συνολικά 172 περιπτώσεις απάτης με ηλεκτρονικό υπολογιστή και κατάχρηση σε 12 κυβερνητικές υπηρεσίες των ΗΠΑ σύμφωνα με τη Δε Νιου Γιορκ Τάιμς. Ένας από τους ερευνητές, ο Ρίτσαρντ Κουσερόβ, ωστόσο, είπε σε μια υποεπιτροπή της γερουσίας ότι η έρευνα «γενικά υποτιμά» την έκταση του προβλήματος καθώς και το κόστος της στην κυβέρνηση. Είπε ότι γύρω στις μισές περιπτώσεις ανακαλύφθηκαν από τύχη, και σε πολλές περιπτώσεις, τα χρήματα που καταχράσθηκαν ήταν πολύ περισσότερα από το ποσό που αναφέρθηκε. «Ένα από τα συντριπτικά ευρήματα της μελέτης είναι ότι εξακολουθούμε να μη γνωρίζουμε το μέγεθος της απάτης», πρόσθεσε ο Κουσερόβ και «αυτό σημαίνει ότι η Ομοσπονδιακή υπηρεσία συστημάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών είτε έχει ανεπαρκείς ελέγχους είτε δεν έχει καθόλου».
Σκύλοι Προσέχετε!
● Τα σκυλιά αν και σε άλλες χώρες θεωρούνται οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου, δε γίνονται πια δεκτά σαν οικιακά ζώα στο Πεκίνο. Σύμφωνα με την επίσημη εφημερίδα Πέκιν Ντέιλυ, «στα πρόσφατα χρόνια ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι ανατρέφουν σκυλιά στην πόλη, βλάπτοντας την υγεία του περιβάλλοντος και φέρνοντας ένα αντίξοο αποτέλεσμα πάνω στην κοινωνική τάξη». Κατά συνέπεια, από πέρσι το Νοέμβριο, δεν επιτρέπονται σκυλιά στο Πεκίνο αν δεν πάρει κανείς έγκριση από την κυβέρνηση, πράγμα που είναι πάρα πολύ δύσκολο, και οι ιδιοκτήτες σκυλιών που δεν έχουν πάρει άδεια ειδοποιήθηκαν ότι τα ζώα τους θα εξολοθρεύονται. Στη διάρκεια της πολιτιστικής επανάστασης του 1966-76, η τήρηση οικιακών ζώων είχε αποκηρυχθεί σαν καπιταλιστική, και από τότε δεν έχουν εμφανιστεί πολλά οικιακά ζώα στο Πεκίνο ή σε άλλο μέρος στην Κίνα.