Είπατε «Ευχαριστώ»;

«ΦΥΣΑ, φύσα, χειμωνιάτικο αεράκι, δεν είσαι τόσο κακό όπως η αγνωμοσύνη του ανθρώπου». Ασφαλώς αυτό είναι υπερβολή! Είναι δυνατό η αγνωμοσύνη του ανθρώπου να είναι πιο ψυχρή και από το σκληρό καταχείμωνο; Δυστυχώς, πολλοί έχουν λόγους να συμφωνούν με την παρατήρηση του Σαίξπηρ.

Αν και έχουμε γίνει σκληροί από τις βαναυσότητες αυτού του 20ου αιώνα, και πάλι διαπιστώνουμε πως η αγνωμοσύνη είναι τόσο πολύ σκληρή που χτυπάει τη βασική ανάγκη που έχουμε ο ένας για τον άλλο. Καθένας μας ατομικά δεν μπορεί να είναι πεπειραμένος πάνω σ’ όλα όσα χρειάζονται για να κάνουν τη ζωή απολαυστική. Λίγοι από μας θέλουν να είναι ερημίτες, ή θα μπορούσαν να επιβιώσουν σαν τέτοια άτομα. Γι’ αυτό, ο ένας έχει ανάγκη τον άλλον.

Συνεπώς, όταν οι προσπάθειές μας να συμβάλλουμε στο κοινό καλό θεωρούνται σαν δεδομένες ή γίνονται συγκαταβατικά δεκτές, όταν οι άλλοι προσφέρουν απρόθυμα την υπηρεσία για την οποία πληρώνουμε, όταν κάνουμε ειδικές προσπάθειες για να είμαστε καλοί, και οι άλλοι μας αγριοκοιτάζουν ή μας κοιτάζουν ύποπτα, όταν δείχνουμε στοργικό ενδιαφέρον για τους άλλους κι αυτοί το θεωρούν σαν σημείο αδυναμίας, τότε η ψυχρότητα της αγνωμοσύνης τους φθάνει πολύ βαθιά μέσα στην καρδιά μας. Το έχετε εσείς δοκιμάσει αυτό;

Τι κάνει κάποιον να είναι αγνώμων; Μπορεί να φαίνεται κάπως σκληρό, αλλά βασικά αυτό είναι ιδιοτέλεια. Υπάρχουν φυσικά, βαθμοί ιδιοτέλειας, αρχίζοντας από την απερισκεψία και φθάνοντας στον εγωκεντρισμό. Το απερίσκεπτο άτομο μπορεί να εκπλαγεί και μάλιστα να πληγωθεί όταν του υποδείξει κάποιος ότι δεν εξέφρασε ευγνωμοσύνη, αλλά το εγωκεντρικό άτομο δεν ενδιαφέρεται καθόλου γι’ αυτό. Και στις δυο περιπτώσεις είναι φανερό ότι εδώ μπορεί να έχουμε ένα ελάττωμα που χρειάζεται την προσοχή μας;

Καλλιέργεια μιας Διάθεσης για Ευγνωμοσύνη

Τι μπορούμε να κάνουμε για να καλλιεργήσουμε μια διάθεση ευγνωμοσύνης; Πρώτα-πρώτα, ποτέ δεν πρέπει να παίρνουμε καμιά πράξη σαν δεδομένη. Πόσο δύσκολο είναι να πει κανείς «Ευχαριστώ» και στην πραγματικότητα να εννοεί αυτό που λέει; Σε μερικά μέρη, εξαιτίας της παροδηγημένης παράδοσης, οι άνθρωποι νομίζουν πως δεν χρειάζεται να λένε «Παρακαλώ» ή «Ευχαριστώ». Ωστόσο, η Βίβλος μάς συμβουλεύει να γινόμαστε ‘ευγνώμονες’.—Κολοσσαείς 3:15.

Έπειτα, μπορούμε να βαθύνουμε την εκτίμησή μας γι’ αυτά που κάνουν οι άλλοι για μας. Αυτό θα μπορούσε να περιλάβει όλους σχεδόν εκείνους με τους οποίους έχουμε συναλλαγές, ιδιαίτερα τα άτομα που βρίσκονται πιο κοντά σ’ εμάς στο σπίτι. Όλη την εβδομάδα μια γυναίκα μπορεί να ψωνίζει, να πλένει, να μαγειρεύει, να καθαρίζει, να φροντίζει τα παιδιά. Ένας μαραθώνιος εργασίας! Δείχνουμε με τα έργα μας καθώς επίσης και με τα λόγια μας ότι την εκτιμούμε; Ή καθώς τα χρόνια περνάνε θεωρούμε τις προσπάθειές της δεδομένες; Ρωτήσατε πρόσφατα τον εαυτό σας, Οι εκφράσεις μου εκτίμησης είναι αρκετές για όλα όσα αυτή κάνει ώστε να γίνεται το σπίτι μας ένα καταφύγιο από τον σκληρό κόσμο έξω; Από την άλλη μεριά, δείχνουμε εμείς οι γυναίκες ότι εκτιμούμε στο πλήρες τις προσπάθειες του συζύγου μας για να κερδίσει τα αναγκαία της ζωής, κάτω από τις σκληρές και συχνά αποθαρρυντικές συνθήκες που αντιμετωπίζει κάθε μέρα στον εργαζόμενο κόσμο;

Αυτή την εποχή που πολλές γυναίκες βγαίνουν έξω να εργαστούν, υπάρχει μεγαλύτερη πίεση. Οι πολλές δουλειές του σπιτιού πρέπει να στριμώχνονται στα βράδια και στα σαββατοκύριακα. Μερικές φορές ένα από τα θύματα είναι η ευγνωμοσύνη. Οι κουρασμένοι άνθρωποι έχουν την τάση να μην είναι πολύ ψύχραιμοι και να έχουν λίγο χρόνο για τις φιλοφρονήσεις και τις καλοσύνες της ζωής. Μ’ αυτές τις συνθήκες, όλα τα μέλη της οικογένειας πρέπει να είναι πρόθυμα να κάνουν παραχωρήσεις και να συγχωρούν.

Και τι θα πούμε για την ευγνωμοσύνη απέναντι στα παιδιά μας; Πόσο θαυμάσιο είναι να τα βλέπετε να μεγαλώνουν σωματικά και διανοητικά, να ανταποκρίνονται στην εκπαίδευση και στη φροντίδα· να τα βλέπετε να ασχολούνται στις μικροδουλειές του σπιτιού επειδή τα έχετε διδάξει να είναι μέρος της οικογενειακής ομάδας· να αισθάνεστε την εμπιστοσύνη τους απέναντι σας· να αισθάνεστε τα στοργικά τους χέρια γύρω από το λαιμό σας καθώς τα φιλάτε λέγοντάς τους καληνύχτα. Ναι, υπάρχουν πολλοί λόγοι για να είμαστε ευγνώμονες στα παιδιά μας, ευγνώμονες στη μητέρα τους η οποία αφιερώνει τόσο πολύ χρόνο για να τα εκπαιδεύει, και το πιο σπουδαίο, ευγνώμονες στο Θεό, επειδή αυτός είναι ο Δημιουργός της οικογένειας.

Έξω από την οικογένεια, οι συνάδελφοί μας στην εργασία και όλοι εκείνοι οι οποίοι προσφέρουν τις διάφορες υπηρεσίες τους, όλοι συμβάλλουν στην ευημερία μας. Γι’ αυτό, πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για ό,τι κι αυτοί κάνουν. Συνήθως μπορούμε να δείχνουμε κάποια καλοσύνη σε ανταπόδοση. Αυτό μπορεί να είναι τόσο απλό όπως ένα χαμόγελο ή ένα θερμό «ευχαριστώ». Δεν πρέπει να είμαστε τόσο πολύ απασχολημένοι ώστε να παραμελούμε να δείχνουμε γνήσια εκτίμηση. Δείξτε ότι, ανεξάρτητα από την πληρωμή που θα δώσετε, εκτιμάτε αυτό που έγινε για σας και το πνεύμα με το οποίο έγινε. Ενεργώντας έτσι, θα κάνετε ευτυχισμένους τους άλλους, κι αυτός είναι ένας θαυμάσιος στόχος για να έχετε στη ζωή.

Είστε Ευγνώμονες στο Θεό;

Στο ευαγγέλιο του Λουκά κεφάλαιο 17 διαβάζουμε για δέκα λεπρούς οι οποίοι συνάντησαν τον Ιησού και τον παρακάλεσαν να τους δείξει έλεος. Ο Ιησούς έχοντας υπ’ όψη του να τους θεραπεύσει, τους είπε να παρουσιαστούν στους ιερείς όπως απαιτούσε ο νόμος. Καθώς έφευγαν «εκαθαρίσθησαν». Αλλά μόνο ο ένας επέστρεψε για να ευχαριστήσει τον Ιησού και να δοξάσει το Θεό που έγινε καλά.

Ο Ιησούς θα μπορούσε να είχε απογοητευτεί. «Οι δε εννέα πού είναι;» ρώτησε. «Δεν ευρέθησαν άλλοι να υποστρέψωσι δια να δοξάσωσι τον Θεόν ειμή ο αλλογενής ούτος;» (Λουκάς 17:11-19) Οι εννιά δεν έδειξαν ευγνωμοσύνη για κάτι τόσο πολύτιμο γι’ αυτούς—το ότι απαλλάχτηκαν από μια τόσο τρομερή αρρώστια, τη λέπρα. Ο Ιησούς είδε πόσο κατάλληλο ήταν να στρέψει την προσοχή σ’ αυτό. Αλλά πόσο ευχάριστα διαφορετική ήταν η στάση του Σαμαρείτη ο οποίος επέστρεψε για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του τόσο θετικά!

Τώρα πού στέκεστε σεις προσωπικά σχετικά με την απόδοση ευχαριστιών και δόξας στον Ιεχωβά θεό και στο Γιο του; Πιστεύετε πως υπάρχει κάτι για το οποίο να είστε ευγνώμων;

Προφανώς πολλοί δεν το πίστευαν αυτό στην εποχή του αποστόλου Παύλου, γιατί ο Παύλος σχολίασε τα εξής σε συγχριστιανούς του στη Ρώμη: «Επειδή ό,τι δύναται να γνωρισθή περί Θεού είναι φανερόν εν αυτοίς, διότι ο Θεός εφανέρωσε τούτο προς αυτούς. . . . Ώστε αυτοί είναι αναπολόγητοι. Διότι γνωρίσαντες τον Θεόν, δεν εδόξασαν ως Θεόν ουδέ ευχαρίστησαν».—Ρωμαίους 1:19-21.

Παρόμοια και σήμερα, πόσοι άνθρωποι είναι «τυφλοί» και αγνώμονες; Μήπως είστε κι εσείς ένας απ’ αυτούς;

Μια ευγνώμων καρδιά στολίζει το άτομο. Φέρνει ειρήνη και ικανοποίηση σ’ εκείνον που την καλλιεργεί. Εξυψώνει την προσωπικότητα. Κερδίζει την ευλογία του Θεού. «Σ’ ευχαριστώ» είναι δυο απλές λέξεις που θερμαίνουν την καρδιά. Γι’ αυτό, εκφράζετε ευγνωμοσύνη γενναιόδωρα και με λόγια και με πράξεις αν θέλετε να κάνετε χαρούμενη την καρδιά του Θεού και του ανθρώπου.

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Οι ευγνώμονες άντρες σύζυγοι δεν παίρνουν σαν δεδομένη την εργασία της γυναίκας τους

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Οι φράσεις «παρακαλώ» και «ευχαριστώ» πρέπει να είναι φυσιολογικές εκφράσεις καλής συμπεριφοράς

[Εικόνες στη σελίδα 18]

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να είμαστε ευγνώμονες απέναντι στα παιδιά μας

Ένα «ευχαριστώ» για τις καθημερινές υπηρεσίες μπορεί να σημαίνει πάρα πολλά