Κάτι Πολύ Καλύτερο
Οι ισχυρισμοί που γίνονται για ορισμένες μεθόδους αυτοσυγκέντρωσης είναι πολύ ελκυστικοί: διευρύνουν την κατανόηση του ατόμου, αντικαθιστούν τις αρνητικές τάσεις και τις κακές συνήθειες με θετικές, καθιστούν το άτομο ικανό να ξεπεράσει τις ανησυχίες και τους φόβους και, μάλιστα, ακόμη και να βελτιώσει την υγεία του.
«Αν έχουμε τη σωστή εσωτερική στάση σχετικά με τα προβλήματα της ζωής τότε μπορούμε επίσης να τα επιλύσουμε», υπόσχεται το βιβλίο Αυτογενής Εξάσκηση για Προχωρημένους Σπουδαστές. Πολλοί άνθρωποι υποστηρίζουν ότι η «αυτοσυνειδητοποίηση» και το να βρουν τον «εσωτερικό, ή πραγματικό, εαυτό» τους είναι η πανάκεια για κάθε πρόβλημα. Αλλά είναι αυτή η άποψη ρεαλιστική;
«Η καρδία [η έδρα των συναισθημάτων] είναι απατηλή υπέρ πάντα και σφόδρα διεφθαρμένη», λέει η Βίβλος. (Ιερεμίας 17:9) Ώστε λοιπόν, πραγματικά, οι εσωτερικές μας παρορμήσεις και τα αισθήματά μας, ο «εσωτερικός, ή πραγματικός, εαυτός» μας δεν είναι ένας αξιόπιστος οδηγός.
Τα προβλήματα της ζωής είναι πολλά. Για να αναφέρουμε λίγα μόνο: διακρίσεις, γηρατειά, σοβαρές ασθένειες, θάνατος. Πόσο πετυχημένη μπορεί να είναι η «κατάλληλη εσωτερική στάση» για την επίλυση των προβλημάτων αυτών; Είναι αλήθεια ότι μια σωστή στάση μπορεί να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε τα δύσκολα αυτά προβλήματα της ζωής και μπορεί να μας εμποδίσει από του να πληγωθούμε βαθιά συναισθηματικά ή ψυχολογικά απ’ αυτά, όμως δεν μπορεί να τα λύσει. Αυτό είναι πέρα από τις ικανότητες του ανθρώπου.
Ο πιο σοφός άνθρωπος της αρχαιότητας, ο Βασιλιάς Σολομώντας του Ισραήλ, είπε: «Έλπιζε επί . . . [Ιεχωβά] εξ όλης σου της καρδίας και μη επιστηρίζεσαι εις την σύνεσίν σου· εν πάσαις ταις οδοίς σου αυτόν γνώριζε, και αυτός θέλει διευθύνει τα διαβήματά σου». (Παροιμίαι 3:5, 6) Μερικοί όμως μπορεί να νομίζουν ότι αυτό είναι μη ρεαλιστικό. Κάποιος που στράφηκε στην τεχνική της αυτοσυγκέντρωσης για βοήθεια παρατήρησε: «Για μένα η θρησκευτική πίστη και η προσευχή φαίνονταν κάτι το πάρα πολύ παθητικό· χρειαζόμουν κάτι περισσότερο: την ενεργή υποστήριξη του υποσυνείδητου . . . η αυτογενής εξάσκηση με βοήθησε να το αποκτήσω αυτό». Όμως η θρησκευτική πίστη και η προσευχή δε χρειάζεται να είναι παθητικές· πράγματι, αν θα είναι γνήσιες τότε δε θα είναι παθητικές.
Απαιτούνται αλλαγές στην προσωπικότητα των αληθινών Χριστιανών, αλλά όχι μέσω κάποιου προγράμματος αυτοεποικοδόμησης που εφαρμόζει τις μεθόδους της αυτοσυγκέντρωσης. Μάλλον, η Βίβλος παροτρύνει την ολοκληρωτική στήριξη πάνω στο Θεό για βοήθεια προκειμένου να ‘απεκδυθούμε την παλιά προσωπικότητα και να ντυθούμε τη νέα προσωπικότητα’. (Κολοσσαείς 3:9, 10· Εφεσίους 4:22-24) Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος είπε: «Τα πάντα δύναμαι δια του ενδυναμούντος με». (Φιλιππησίους 4:13) Προφανώς οι αλλαγές που έκανε ο Παύλος στην προσωπικότητά του έγιναν με βάση την ακριβή γνώση με την υποστήριξη και καθοδήγηση του αγίου πνεύματος του Θεού, και όχι με την «ενεργή υποστήριξη του υποσυνείδητου».
Ένα Ανώτερο Είδος Στοχασμού
Το ανώτερο είδος στοχασμού έχει για επίκεντρό του όχι το πλάσμα αλλά τον Πλάστη. Ένας Βιβλικός συγγραφέας είπε σ’ αυτόν προσευχόμενος: «Και θέλω μελετά εις πάντα τα έργα σου, και περί των πράξεών σου θέλω διαλογίζεσθαι». (Ψαλμός 77:12) Το είδος αυτό στοχασμού στρέφει την προσοχή μας στην αληθινή θεραπεία για όλα τα προβλήματα του ανθρώπου, στη Βασιλεία του Θεού, που τώρα βρίσκεται κοντά.
Κάτω από αυτή τη Βασιλεία του Θεού, ο άνθρωπος θα θεραπευτεί τελείως από όλες τις αδυναμίες του, τις κακές συνήθειές του και τις εσφαλμένες τάσεις του, μάλιστα, ακόμη και απ’ όλες τις ασθένειές του: «Ευλόγει, . . . τον Κύριον . . . τον συγχωρούντα πάσας τας ανομίας σου· τον ιατρεύοντα πάσας τας αρρωστίας σου», λέει ο Ψαλμός 103:2, 3. Αναλογιστείτε τι θα σημαίνει αυτό! Ανθρώπινη τελειότητα! Ποια είδηση θα μπορούσε να είναι ωραιότερη ή ποια λόγια θα ήταν πιο ευχάριστα απ’ όσο αυτά; Και το να ακούσεις και μόνο μια τέτοια είδηση δε θα είχε καλό αποτέλεσμα πάνω στον ανθρώπινο οργανισμό, τόσο διανοητικά όσο και σωματικά; Ναι, σύμφωνα με τις Παροιμίες 15:30 και 16:24: «Η καλή φήμη παχύνει τα οστά» και «οι ευάρεστοι λόγοι [είναι] . . . ίασις εις τα οστά».
Ας εντρυφήσει η διάνοιά σας πάνω στις ευλογίες που θα έρθουν κάτω από τη διακυβέρνηση της Βασιλείας. Σαν παράδειγμα, όταν διαβάζετε τον Ψαλμό 37:10, 11, οραματιστείτε πώς θα μοιάζει η γη όταν θα είναι γεμάτη μόνο με ‘πράους’. Κατόπιν σκεφτείτε κάτι που σας ερέθισε πρόσφατα, που προκλήθηκε από τον τραχύ τρόπο των άλλων. Αυτοί οι καθημερινοί ερεθισμοί θα εξαλειφτούν, γιατί οι ‘πράοι’ θα έχουν αντικαταστήσει τους τραχείς. Κάνετε σκέψεις πάνω στο πόσο ασφαλείς θα αισθάνεστε να περπατάτε μόνος τη νύχτα όταν «ο ασεβής δεν θέλει υπάρχει». Κάνετε σκέψεις, επίσης, πάνω στο πώς θα ‘κατατρυφάτε εν πολλή ειρήνη’ όταν η απειλή ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος δεν θα κρέμεται πια πάνω από το κεφάλι σας. Αυτό το είδος στοχασμού μπορεί να σας φέρει αιώνιες ευλογίες.
Χιλιάδες Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ζωντανά παραδείγματα ότι οι άνθρωποι που κερδίζουν ακριβή γνώση για τους σκοπούς του Θεού και ακολουθούν υπάκουα την καλή συμβουλή του Λόγου του μπορούν να σταματήσουν τις κακές συνήθειες, να ξεπεράσουν το άγχος, να αντιμετωπίσουν πετυχημένα τις προκαταλήψεις, να αναπτύξουν μια προσωπικότητα που θα είναι ευχάριστη τόσο στους ίδιους όσο και σ’ εκείνους που τους περιβάλλουν, και σε κάποιο βαθμό ακόμη και να βελτιώσουν την υγεία τους. Πώς γίνεται αυτό; Όχι με το άδειασμα της διάνοιας, αλλά, μάλλον, κρατώντας την ενεργή με το να είναι γεμάτη «από της επιγνώσεως του θελήματος αυτού [του Θεού] μετά πάσης σοφίας και πνευματικής συνέσεως».—Κολοσσαείς 1:9.
Όχι, «η αυτοσυνειδητοποίηση» ποτέ δε θα μπορέσει να φέρει τις ωφέλειες και την ικανοποίηση που προέρχονται από το στοχασμό για τον Ιεχωβά Θεό και στο Λόγο του. Έχετε διαθέσει χρόνο γι’ αυτό το ανώτερο είδος στοχασμού; Αν ναι, τότε θα αποφύγετε τις επικίνδυνες μεθόδους αυτοσυγκέντρωσης που ποτέ δε θα μπορέσουν να επιτελέσουν αυτό που θα φέρει η Βασιλεία του Θεού—τη θεραπεία για όλα τα πράγματα.
[Εικόνα στη σελίδα 10]
Το ανώτερο είδος στοχασμού συγκεντρώνεται όχι πάνω στο πλάσμα αλλά πάνω στον Πλάστη και τους σκοπούς Του