Πετώντας «Τυφλά»—Πώς το Κάνουν Αυτό;
Πετάγαμε από το Παρίσι στο Ρόττερνταμ. Ο καιρός ήταν πολύ κακός. Προετοιμάστηκα για να κάνω αυτόματη προσγείωση. Όταν ο νευρικός συνεπιβάτης μου και φίλος μου, ο οποίος καθόταν στη θέση του συγκυβερνήτη, άκουσε το μοχλό προσγείωσης να κατεβαίνει, ρώτησε με ανησυχία, «Μπορείς, και βλέπεις το διάδρομο;»
«Να, βρίσκεται εκεί στα αριστερά», απάντησα ήρεμα. Δεν είχε κανένα λόγο για να είναι νευρικός.
ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ αργότερα, περνούσα ένα απόγευμα μ’ αυτόν τον φίλο στη Γαλλία όταν ξαφνικά είπε: «Έχεις απίστευτα τέλεια όραση»! Παρατηρώντας τη γεμάτη έκπληξη σιωπή μου, συνέχισε: «Όταν προσγειωθήκαμε στο Ρόττερνταμ, διέκρινες το διάδρομο αιώνες πριν από μένα. Δεν μπορούσα εγώ να τον δω μέχρι λίγο πριν προσγειωθούμε».
«Στην πραγματικότητα η όρασή μου δεν είναι τόσο εξαιρετική», είπα. «Στην ουσία τα ηλεκτρονικά μου όργανα αντικαθιστούν τα μάτια μου. Χάρη σ’ αυτά μπορώ να ‘βλέπω’ το αεροδρόμιο ακόμη κι όταν η ορατότητα είναι μηδέν».
Αυτός ρώτησε, «Πώς γίνεται αυτό;»
Αμέσως μου ήρθε στο μυαλό πόσο μυστηριώδες πρέπει να φαίνεται στο μέσο άτομο το ταμπλώ ενός αεροσκάφους που είναι γεμάτο από κουμπιά και καντράν. Και χωρίς αμφιβολία πολλοί επιβάτες των αεροπλάνων νιώθουν μεγάλο πανικό όταν βλέπουν το αεροπλάνο τους να κατεβαίνει σ’ έναν φαινομενικά αόρατο διάδρομο!
«Βλέποντας» μέσω Ραδιοκυμάτων
«Πρώτα απ’ όλα να θυμάσαι ότι το πέταγμα δε γίνεται όλο με την όραση. Είναι αλήθεια πως ένας πιλότος μπορεί να χρησιμοποιεί και χρησιμοποιεί ορόσημα και χάρτες σαν οδηγό του, αλλά στηρίζεται επίσης και στο ραδιόφωνό του. Συχνά δεν είναι πρακτικό να ακολουθείς μια πορεία με βάση την όραση. Έτσι κατά μήκος της διαδρομής υπάρχουν ραδιοσταθμοί, οι οποίοι εκπέμπουν ένα ειδικό σήμα· καθένας έχει τη δική του συχνότητα και τον δικό του κώδικα αναγνώρισης. Όταν είναι μέσα στο αεροπλάνο ο πιλότος λαβαίνει αυτά τα σήματα στον Αυτόματο Ραδιογωνιομετρικό Εντοπιστή (ADF) ή στη ραδιοπυξίδα».
«Πώς λειτουργεί αυτή;»
«Η παλιά ραδιοπυξίδα ήταν απλώς ένας ραδιοδέκτης με μια περιστρεφόμενη αντένα τύπου βρόγχου. Αυτό το είδος αντένας παίρνει το καλύτερο σήμα όταν η άκρη του βρόγχου δείχνει προς τον πομπό. Αλλά το σήμα εξασθενεί όταν ο βρόγχος είναι φάτσα στο σταθμό. Έτσι ο πιλότος μπορεί να καθορίσει την κατεύθυνση του πομπού».
«Μήπως αυτό μοιάζει μ’ ένα τρανζίστορ που το περιστρέφεις για να γίνει η μουσική δυνατότερη ή απαλότερη;»
«Ναι, βασικά ακολουθείται η ίδια αρχή».
«Αλλά πώς θα μπορούσατε να πείτε αν ο πομπός βρίσκεται πίσω από το αεροπλάνο ή μπροστά απ’ αυτό;» με ρώτησε ο φίλος μου. «Όταν στρέψεις ένα ραδιόφωνο 180 μοίρες, έχεις ακριβώς την ίδια λήψη».
«Αυτό ήταν συνήθως ένα πρόβλημα», ομολόγησα. «Γι’ αυτό στο παρελθόν χρειαζόταν να παίρνουμε δυο συνεχείς μετρήσεις για να προσανατολιζόμαστε. Σήμερα το ADF έχει ένα ηλεκτρονικό κύκλωμα που λύνει το πρόβλημα αυτό. Και όταν συντονιστείς μ’ ένα σταθμό, το καντράν ενδείξεων που υπάρχει πάνω στον πίνακα ελέγχου του πιλότου δείχνει διαρκώς προς τον πομπό».
«Θες να πεις ότι αν το αεροπλάνο σου κατευθυνόταν άμεσα προς ένα σταθμό εκπομπής, η βελόνα θα έδειχνε κατευθείαν μπροστά;»
«Ακριβώς!» Ο φίλος μου άρχισε να καταλαβαίνει.
«Θα μπορούσε ο πιλότος να συντονιστεί μ’ ένα πομπό που βρίσκεται πάνω στη γη όπως είναι ο μουσικός σταθμός ΑΜ;»
«Ναι. Αλλά ραδιοφωνικοί σταθμοί δεν υπάρχουν πάντα εκεί που είναι χρήσιμοι για την αεροπλοήγηση. Γι’ αυτό εγκαθίστανται ειδικοί πομποί σε στρατηγικές τοποθεσίες και σε εισόδους αεροδρομίων. Είναι πραγματικά πολύ απλό να ακολουθήσεις οποιαδήποτε πορεία πτήσης εξαιτίας αυτών των φάρων. Όταν ο πιλότος αναγνωρίσει το σταθμό με τον οποίο είναι συντονισμένος (να θυμάστε ότι κάθε σταθμός έχει το δικό του κώδικα αναγνώρισης) μπορεί, με τη βοήθεια ενός χάρτη, να ‘δει’ εύκολα πού βρίσκεται και να σχεδιάσει την πορεία του.
«Φυσικά», συνέχισα, «κανένα σύστημα δεν είναι τέλειο. Ενώ αυτοί οι φάροι έχουν μεγάλη εμβέλεια, ακόμη και για το αεροπλάνο που πετάει χαμηλά, δέχονται παρεμβολές—όπως είναι οι κεραυνοί». (Πραγματικά, θα μπορούσε να ήταν παγίδα για έναν άπειρο πιλότο αν βρισκόταν μέσα σε μια καταιγίδα με κεραυνούς! Αλλά αυτό είναι απίθανο.)
«Γιατί λοιπόν δε χρησιμοποιούν ραδιοφωνικές εκπομπές FM; Αυτές δεν επηρεάζονται από καταιγίδες, επηρεάζονται;»
«Όχι, δεν επηρεάζονται. Αλλά οι υψηλές συχνότητες γενικά που χρησιμοποιούνται για τις μεταδόσεις FM έχουν πολύ περιορισμένη εμβέλεια και δε λειτουργούν όταν υπάρχει κάποιο εμπόδιο μεταξύ του πομπού και του δέκτη».
Ευτυχώς, υπάρχουν και άλλα συστήματα. Στη συνέχεια είπα στο φίλο μου για τον Ραδιογωνιομετρικό Εντοπιστή Πολύ Υψηλής Συχνότητας (VDF).
«Η διαφορά μ’ αυτό το σύστημα», εξήγησα, «είναι ότι ο πιλότος κάνει τη μετάδοση και ο ελεγκτής της εναέριας κυκλοφορίας στο αεροδρόμιο παίρνει το σήμα».
«Έχει δέκτη με το ίδιο είδος καντράν ενδείξεων σαν αυτό που υπάρχει στην καμπίνα διακυβέρνησης του αεροσκάφους σου;»
«Τέτοιο δέκτη συνήθιζε να έχει, αλλά σήμερα οι πληροφορίες δίνονται με ψηφιακό διάβασμα. Επίσης, ο εναέριος ελεγκτής οδηγεί τον πιλότο μόνο όταν αυτό του ζητιέται. Ο ελεγκτής, παρ’ όλ’ αυτά, ελέγχει τακτικά την πορεία του αεροσκάφους σαν μέτρο ασφάλειας».
«Έχει αυτό το σύστημα μειονεκτήματα;»
«Το κυριότερο μειονέκτημα είναι ότι μόνο λίγα αεροπλάνα μπορούν να ελεγχθούν την ίδια στιγμή—και μόνο ένα για προσγείωση. Επίσης, η εμβέλεια είναι περιορισμένη (περίπου 260 χιλιόμετρα ή 160 μίλια) και το αεροπλάνο πρέπει να είναι αρκετά ψηλά ώστε να μην υπάρχει κανένα εμπόδιο μεταξύ του δέκτου και του πομπού. Έτσι το σύστημα αυτό χρησιμοποιείται μόνο για τις προσεγγίσεις και τις προσγειώσεις στο αεροδρόμιο».
«Έχει βρεθεί τίποτα για να υπερνικηθεί αυτή η αδυναμία;»
«Υπάρχει το σύστημα Πανκατευθυντικής Ραδιοεμβέλειας Υψηλής Συχνότητας (VOR). Δεν επηρεάζεται από τις μετεωρολογικές διαταράξεις, είναι ακριβές και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από αρκετά αεροσκάφη την ίδια στιγμή. Στην περίπτωση αυτή, οι πομποί βρίσκονται στη γη. Ο πιλότος συντονίζει το σωστό σταθμό και βλέπει τη βελόνα του πίνακα VOR. Όταν είναι στην πορεία που πρέπει, η βελόνα δείχνει προς το κέντρο. Αυτό το όργανο δείχνει επίσης στον πιλότο αν το αεροπλάνο πετάει προς το φάρο ή μακριά απ’ αυτόν. Και όταν στον πίνακα υπάρχει η ένδειξη OFF τότε το αεροπλάνο ή είναι πολύ μακριά ή πετάει πολύ χαμηλά και δεν μπορεί να γίνει αποτελεσματική λήψη».
«Αλλά τι μπορεί να κάνει ο πιλότος αν συμβαίνει αυτό;»
«Να συντονιστεί μ’ έναν άλλο φάρο. Αυτό στην πραγματικότητα δεν είναι δύσκολο επειδή κάθε φάρος έχει τη δική του συχνότητα και τον δικό του κώδικα αναγνώρισης».
Όταν ο Διάδρομος Προσγείωσης Δεν Είναι Ορατός
«Νομίζω πως κατάλαβα ό,τι μου είπες μέχρι τώρα», είπε ο φίλος μου. «Αλλά ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω πώς τα όργανα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν όταν πλησιάζει το αεροπλάνο και όταν προσγειώνεται αν εσύ δεν μπορείς να δεις το διάδρομο»!
«Εδώ παίζει το ρόλο του το Όργανο Αυτόματης προσγείωσης (ILS). Ο πιλότος συντονίζει το δέκτη του στις σωστές συχνότητες. Πρέπει να λάβει δυο ραδιοακτίνες που προέρχονται από την εναέρια λωρίδα. Αυτές δίνουν μια ‘ηλεκτρονική ράμπα’ που οδηγεί στο διάδρομο προσγείωσης. Η ακτίνα του ‘κατακόρυφου εντοπιστή’, του επιτρέπει να ευθυγραμμίζει το αεροπλάνο του με το διάδρομο ακριβώς στο κέντρο. Την ίδια στιγμή, μια δεύτερη ραδιοακτίνα παρέχει τη σωστή γωνία προσέγγισης, στην οποία ο πιλότος πρέπει να κατέβει. Για να χρησιμοποιήσει αυτές τις ακτίνες, παρατηρεί τις βελόνες του κατακόρυφου και οριζόντιου δείκτη και πετάει τόσο ώστε να τις κρατάει κεντραρισμένες. (Βλέπε την εικόνα). Έτσι πετάει στη σωστή πορεία προς το διάδρομο, ακόμη κι αν δεν μπορεί να τον δει. Και πριν ακριβώς πλησιάσει στο διάδρομο, τρεις μικροί πομποί εδάφους στέλνουν ένα ειδικό σήμα. Αυτό λέει στον πιλότο πόσο ακριβώς απέχει από το διάδρομο, ακριβώς πριν ακουμπήσει στο διάδρομο. Φυσικά, ενώ όλα αυτά φαίνονται απλά, οι δυνατοί άνεμοι μπορεί να βγάλουν το αεροσκάφος από την πορεία του, γι’ αυτό χρειάζεται μεγάλη επιδεξιότητα και πείρα για να οδηγεί κάποιος ένα αεροπλάνο τυφλά.»
«Όλα αυτά προκαλούν ανοιχτά τη φαντασία»! είπε έκπληκτος ο φίλος μου.
«Πραγματικά σε εκπλήσσουν», απάντησα. «Και συζητήσαμε για λίγα μόνο όργανα αεροπλοήγησης».
Ο φίλος μου είχε πολλά πράγματα να σκεφτεί, και εγώ του έδωσα λίγα ακόμη: «Αλλά θα σας πω τι πραγματικά ‘προκαλεί ανοιχτά τη φαντασία’. Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά Θεός έχει ήδη δημιουργήσει συστήματα επικοινωνίας που κάνουν τα ανθρωποποίητα όργανα να φαίνονται σε σύγκριση κακοσχεδιασμένα. Οι μέλισσες, τα ψάρια, τα δελφίνια και πολλά πουλιά ταξιδεύουν με υπερβολική ακρίβεια—και χωρίς τη βοήθεια κανενός απ’ αυτά τα όργανα»! (Βλέπε Ιώβ 12:7-9.)—Από συνεργάτη.
[Διάγραμμα/Εικόνα στη σελίδα 26]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
Ακτίνα Εντοπιστή
Ακτίνα Διαύλου Καθόδου
Πομπός Εντοπιστή
Πομπός Διαύλου Καθόδου
Διάδρομος
Πολύ μακριά αριστερά
Στη σωστή πορεία
Πολύ μακριά δεξιά