Οι Νεαροί Ρωτούν . . .
Τι Κακό Υπάρχει στο να Μαζευόμαστε για Λίγο Ποτό;
«ΠΑΝΤΟΤΕ ΜΑΖΕΥΟΜΑΣΤΕ μαζί για να πιούμε μερικές μπύρες», θυμάται ο Μπεντ, ένας νεαρός από τη Δανία. «Στην πραγματικότητα, δεν μπορούσαμε να διασκεδάσουμε αν δεν ήμαστε μεθυσμένοι. Η κατάσταση χειροτέρεψε, κι εμείς στραφήκαμε σε πιο δυνατά ποτά. Τελικά, τίποτα άλλο δε μας ενδιέφερε περισσότερο από το να μεθάμε».
Μήπως πρόκειται για μια μεμονωμένη περίπτωση; Καθόλου! Οι νεαροί πίνουν. Το ξέρεις αυτό, και δε χρειάζεται ν’ ακούσεις πολλές στατιστικές. Χωρίς αμφιβολία έχεις δει στις ειδήσεις στην τηλεόραση έφηβους να πίνουν καθώς επίσης και συζητήσεις που γίνονται για να αυξηθεί σε μερικές περιοχές η ηλικία που μπορεί να πίνει κανείς νόμιμα.
Ίσως όλα αυτά σε κάνουν να αναρωτιέσαι: Είναι κακό να πίνεις; Βλάπτει; Είναι κακό για σένα αλλά καλό για τους ενήλικες; Απλώς και μόνο η μνεία για οινοπνευματώδη ποτά μπορεί να δημιουργήσει τέτοια ερωτήματα και αμφιβολίες στο μυαλό σου. Και δεν εκπλήσσει καθόλου αυτό! Υπάρχει μάλιστα μεγάλη σύγχυση ανάμεσα στους ενήλικες για το ποτό.
Για παράδειγμα, έχεις ποτέ ακούσει ενήλικα να λέει, Το πολύ ποτό είναι κακό για σένα και έπειτα να πίνει ο ίδιος πολύ; Πρόκειται για το γνωστό ‘κάνε αυτό που σου λέω, όχι αυτό που κάνω’! Έπειτα πάλι μπορεί να έχεις δει διαφημίσεις στην τηλεόραση και διάφορα προγράμματα ή κινηματογραφικές ταινίες που παρουσιάζουν τα οινοπνευματώδη ποτά σαν βάση για καλή διασκέδαση. Κι ωστόσο αυτή η «καλή διασκέδαση» μπορεί νομικά να απαγορεύεται για σένα μέχρις ότου φτάσεις σε μια ορισμένη ηλικία.
Γιατί αυτή η ασυνέπεια; Γιατί τόσο μεγάλη σύγχυση; Είναι απλό: Όταν το αλκοόλ χρησιμοποιείται με μέτρο είναι πηγή απόλαυσης για πολλούς· αλλά όταν δε χρησιμοποιείται σωστά δημιουργεί σοβαρά προβλήματα. Προβλήματα όπως θάνατοι στις λεωφόρους που έχουν σχέση με το αλκοόλ, προβλήματα με τους γονείς, τους δασκάλους ή την αστυνομία, για να αναφέρουμε λίγα μόνο. Γι’ αυτό, η Βίβλος λέει: «Ο οίνος είναι χλευαστής, και τα σίκερα στασιαστικά· και όστις δελεάζεται υπό τούτων, δεν είναι φρόνιμος». (Παροιμίαι 20:1) Αυτός είναι ο λόγος που είναι σπουδαίο να παίρνεις υπεύθυνη απόφαση για το ποτό. Αλλά στην αρχή, είναι βοηθητικό να μάθεις γιατί οι νεαροί πίνουν.
Γιατί Τέλος Πάντων οι Νεαροί Πίνουν;
Για να διαπιστώσουμε το γιατί, το Ξύπνα! πήρε συνέντευξη από μερικούς νεαρούς άντρες και γυναίκες, που είναι έφηβοι, και οι οποίοι έπιναν ελεύθερα οινοπνευματώδη ποτά. Να τι είπαν:
Ξύπνα!: Γιατί πίνεις;
Μπιλ: Πρωτοάρχισα να πίνω επειδή η παρέα μου έπινε. Στην πραγματικότητα δεν υπήρχε πολλή πίεση. Αλλά πίνω για να αρέσω στην παρέα μου, ιδιαίτερα τα σαββατοκύριακα.
Πωλ: Όταν ήμουν, ας πούμε, 14 περίπου χρόνων, συνέβη βασικά το ίδιο όπως και με τον Μπιλ—για να αρέσω στην παρέα μου, για να συμβαδίζω με τους συμμαθητές μου. Αλλά αργότερα τα πράγματα άλλαξαν. Υπήρχαν πολλά προβλήματα στο σπίτι. Έτσι το ποτό ήταν ένας τρόπος διαφυγής.
Ντέννις: Άρχισα να πίνω στην ίδια περίπου ηλικία με τον Πωλ—14 χρόνων. Ο πατέρας μου ήταν βαρύς πότης. Στο σπίτι έκανε πάντα κοκτέηλ-πάρτυ. Σαν παιδί έβλεπα ότι το ποτό ήταν κάτι απαραίτητο στις κοινωνικές συγκεντρώσεις. Έπειτα, όταν μεγάλωσα, συνδέθηκα με μια τρελοπαρέα. Έπινα για να γίνω δεκτός από τα άλλα παιδιά που τα θεωρούσαμε «σπουδαία».
Χάρρυ: Οι φίλοι μου κι εγώ αρχίσαμε να γινόμαστε περίεργοι, πρώτα σχετικά με το κάπνισμα. Ποτέ στην πραγματικότητα δε μου άρεσε το κάπνισμα. Αλλά το ποτό ήταν κάτι το διαφορετικό. Μπορούσες να το απολαύσεις. Όχι τόσο πολύ τη μπύρα. Συνήθως πίναμε κρασί. Επίσης ήταν και ένα μέσο διαφυγής. Όπως στην περίπτωση του Πωλ υπήρχε μεγάλη ένταση στην οικογένεια μου. Ήθελα να ξεφύγω απ’ αυτή.
Μαρκ: Ασχολιόμουν με τον αθλητισμό. Νομίζω πως άρχισα να πίνω στην ίδια περίπου ηλικία, γύρω στα 15, μαζί με τα παιδιά της ομάδας του μπάσκετ. Πιστεύω πως κυρίως πίναμε από περιέργεια. Αν θέλαμε να διασκεδάσουμε, ερχόταν η Παρασκευή το βράδι κι αυτό ακριβώς κάναμε.
Τζόαν: Δεν ξέρω αν τα πράγματα είναι διαφορετικά με τα κορίτσια. Επηρεαζόμουν πάρα πολύ απ’ αυτά που έβλεπα στην τηλεόραση. Συνήθιζα να βλέπω τους ηθοποιούς να πίνουν. Φαινόταν τόσο σπουδαίο αυτό. Κι όταν έμενα μόνη στο σπίτι, πήγαινα κατευθείαν στο μπαρ του σπιτιού και προσπαθούσα να τους μιμηθώ. Ήμουν μόνο 10 ή 11 χρόνων τότε. Καθώς κοιτάζω στο παρελθόν, βλέπω σαν απίστευτο το μεγάλο ρόλο που έπαιξε η τηλεόραση.
Ξύπνα!: Αυτό είναι πολύ σπουδαίο Τζόαν. Φέρνει στο νου μερικά σχόλια που έγιναν σε μια στήλη με τον τίτλο «Τα Οινοπνευματώδη Ποτά», του Νικόλας Τζόνσον:
«Πότε ήταν η τελευταία φορά που είδατε κάποιον στην τηλεόραση να πίνει ένα ποτήρι νερό; Αυτό δε συμβαίνει συχνά. Όχι, οι πότες της τηλεόρασης απέχουν πολύ από την πραγματική ζωή. Στην πραγματικότητα πίνουν πολύ περισσότερο νερό, απ’ ό,τι αλκοόλ».
Δεν εκπλήσσει λοιπόν Τζόαν το ότι πρέπει να πεις ότι η τηλεόραση σε επηρέασε να δοκιμάσεις το αλκοόλ.
Φρεντ: Βλέπω μια εικόνα συμπαράστασης—πίνεις εξαιτίας της άμεσης ή της έμμεσης υποστήριξης των άλλων. Για παράδειγμα, υπάρχει η πίεση των συνομηλίκων—και η πίεση των συνομηλίκων δε σου γίνεται με άμεσο τρόπο έλα να πιούμε. Αλλά, μάλλον, είναι λίγο-πολύ μια επιθυμία για να σε δεχτούν στην παρέα. Το κάνεις αυτό εξαιτίας της υποστήριξης από την υπόλοιπη παρέα. Έπειτα σε βοηθάει και η τηλεόραση. Όπως η Τζόαν, θυμάμαι όταν ήμουν δέκα χρόνων και έπινα σόδα, για ν’ αντιγράψω τον τρόπο με τον οποίο έπινε το ποτό του σε κάποια κινηματογραφική ταινία ο Φρανκ Σινάτρα. Έπειτα, σε βοηθάει και η ίδια η οικογένεια. Βλέπεις τον τρόπο με τον οποίο πίνουν οι γονείς σου και οι άλλοι συγγενείς. Όλα αυτά σου λένε, «Είναι φυσιολογικό το πιοτό. Πρέπει και συ να πίνεις». Και πίνεις.
Ξύπνα!: Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι η συμπεριφορά των γονιών απέναντι στο πιοτό είναι μια από τις πιο δυνατές επιρροές στις συνήθειες που έχει ένας έφηβος για το πιοτό. Αληθεύει αυτό σε κάποιον από σας;
Ντέννις: Νομίζω πως το παράδειγμα του πατέρα μου ήταν μια ισχυρή επιρροή για μένα. Όταν είχαν πάρτυ στο σπίτι, μετά από μερικά ποτά, αυτός έδινε ζωή στο πάρτυ. Σαν παιδιά τον βλέπαμε σαν παράδειγμα.
Πωλ: Μίλησα για διαφυγή από τα οικογενειακά προβλήματα. Βλέπετε ο πατέρας μου είναι αλκοολικός. Τώρα βλέπω πως ο λόγος που είχαμε τόσα πολλά προβλήματα ήταν ο αλκοολισμός. Προσπαθούσα να ξεφύγω από αυτόν. Και τι λυπηρό, αυτός ήταν ένας λόγος που στράφηκα στο πιοτό. Ένας άλλος λόγος είναι ότι η μητέρα μου είχε θέσει περιορισμούς σχετικά με το αλκοόλ. Αυτό το έκανε στην πραγματικότητα σε μένα ελκυστικό. Μολονότι τότε ήμουν μικρός έλεγα, ‘Τι το μαγικό υπάρχει σ’ αυτό που δεν μπορούμε να μιλήσουμε γι’ αυτό ούτε να το πλησιάσουμε;’
Τζόαν: Οι γονείς μου συνήθως δεν έπιναν πολύ. Αλλά θυμάμαι ένα πράγμα για τον πατέρα μου, στις κοινωνικές συγκεντρώσεις συνήθιζε να καυχιέται για το πόσο πολύ μπορούσε να πιει. Κατά κάποιο τρόπο ανέπτυξα αυτή τη στάση—νόμιζα πως ήμουν η μοναδική. Μια φορά οι φίλοι μου κι εγώ επί ώρες πίναμε. Πραγματικά αυτό δε με επηρέασε όπως τους άλλους. Θυμάμαι που σκέφτηκα, ‘Είμαι σαν τον πατέρα μου’. Νομίζω πως η δική του στάση για το αλκοόλ πραγματικά με επηρέασε.
Ξύπνα!: Μιλήσαμε για το γιατί οι νεαροί πίνουν. Αλλά γιατί πολλοί πίνουν τόσο πολύ; Γιατί πίνουν ως το σημείο της μέθης;
Μαρκ: Γι’ αυτόν το λόγο πίναμε—για να μεθάμε. Στην πραγματικότητα εγώ δεν ενδιαφερόμουν για τη γεύση.
Ξύπνα!: Έτσι έπινες για να φτάσεις σ’ αυτό το σημείο;
Μαρκ: Ναι.
Χάρρυ: Κι εγώ το ίδιο θάλεγα. Είναι σαν να ανεβαίνεις μια σκάλα. Κάθε φορά που πίνεις, αισθάνεσαι καλύτερα—ανεβαίνεις το επόμενο σκαλί της σκάλας.
Φυσικά, δε θέλουμε να πούμε ότι όλοι οι νεαροί που πίνουν βάζουν σκοπό το να αισθανθούν καλύτερα. Οι λόγοι που οι νεαροί στρέφονται στο πιοτό διαφέρουν. Μπορεί να φταίει η περιέργεια, η πίεση των συνομηλίκων, το παράδειγμα των ενηλίκων ή των γονιών, η επιθυμία να ξεφύγεις, η τηλεόραση και ο κινηματογράφος, για να αναφέρουμε μερικά πράγματα. Έχεις ποτέ μπει στον πειρασμό να δοκιμάσεις το αλκοόλ για κάποιον απ’ αυτούς τους λόγους; Θα μπορούσε να υπάρχει κάτι κακό σ’ αυτό;
Αυτό δε σημαίνει ότι το πιοτό είναι οπωσδήποτε κακό. Δεν υπάρχει τίποτε το εσφαλμένο όταν άνθρωποι νόμιμης ηλικίας πίνουν με μέτρο. Αλλά ακόμη κι όταν συμβαίνει αυτό, ένα πράγμα είναι βέβαιο: Άσχετα με το πώς αισθάνεσαι για το ποτό, η υπερβολική εντρύφηση στο ποτό είναι επικίνδυνη. Η Βίβλος προειδοποιεί, «Μη έσο μεταξύ [δυνατών] οινοποτών». (Παροιμίαι 23:20, 21) Γιαυτό, πάρε υπεύθυνη απόφαση για το πιοτό, πώς και πότε πρέπει να πίνεις. Σε μελλοντικά άρθρα θα εξετάσουμε πώς μπορείς να το κάνεις αυτό.
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Δε χρειάζεται κανείς να πιει εξαιτίας της επιρροής των συνομηλίκων, των γονιών ή της τηλεόρασης