Ο Μόνος Τρόπος Επιβίωσης

ΟΤΑΝ δε ίδητε την Ιερουσαλήμ περικυκλουμένην υπό στρατοπέδων, τότε γνωρίσατε ότι επλησίασεν η ερήμωσις αυτής. Τότε οι όντες εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν εις τα όρη». (Λουκάς 21:20, 21) Έτσι δίδαξε ο Ιησούς Χριστός τους μαθητές του. Και τι θα πάθαιναν εκείνοι που δε θα υπάκουαν στα λόγια τού Χριστού; Προείπε: «Θέλουσι πέσει εν στόματι μαχαίρας και θέλουσι φερθή αιχμάλωτοι εις πάντα τα έθνη, και η Ιερουσαλήμ θέλει είσθαι πατουμένη υπό εθνών».—Λουκάς 21:24.

Οι Ζηλωτές θα θεώρησαν απαράδεκτα τα λόγια τού Ιησού. Σύμφωνα με το βιβλίο Μια Ιστορία των Ιουδαίων τού Άμπραμ Λ. Σάκαρ, οι Ζηλωτές «ήταν εξτρεμιστές που δεν έχαναν την ευκαιρία να τα βάζουν με τους εθνικούς κυρίους τους». Η σκέψη να φύγουν δε θα τους ήταν καθόλου πρακτική, και μάλιστα θα το θεωρούσαν δειλία! Έτσι το 66 μ.Χ., η Ρωμαϊκή ωμότητα έκανε τους Ιουδαίους να ξεσπάσουν σε ανοιχτή επανάσταση. Αφού καταλήφθηκε η Μασάδα από τους Ιουδαίους επαναστάτες, η Ρώμη έσπευσε για να εξασφαλίσει την κατοχή της Ιερουσαλήμ. Η Ιερουσαλήμ τώρα ήταν ‘περικυκλωμένη από στρατόπεδα^’. Αλλά όταν ο Ρωμαίος ανθύπατος Κέστιος Γάλος απρόσμενα απέσυρε τα στρατεύματα του, ανοίχτηκε η ευκαιρία για τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ να ακολουθήσουν τη συμβουλή τού Ιησού και να φύγουν. Όπως λέει ο ιστορικός τού τρίτου αιώνα Ευσέβιος: «Όλο το σώμα, ωστόσο, της εκκλησίας τής Ιερουσαλήμ, επειδή είχε πάρει εντολή με θεία αποκάλυψη . . . έφυγε από την πόλη, και πήγε να διαμείνει σε μια ορισμένη κωμόπολη πέρα από τον Ιορδάνη, που ονομαζόταν Πέλλα». Τι συνέβη όμως σ’ εκείνους που έμειναν στην πόλη;

Ήρθε το 70 μ.Χ. και οι Ρωμαίοι επέστρεψαν κάτω από την ηγεσία του Στρατηγού Τίτου. Αποφασισμένοι να καταλάβουν την πόλη, την απόκλεισαν. Ο Φλάβιος Ιώσηπος, πρώην Ιουδαίος επαναστάτης, ο οποίος τώρα υπηρετούσε τους Ρωμαίους, περιερχόταν γύρω από τα τείχη της Ιερουσαλήμ, παρακαλώντας τους πατριώτες του να εγκαταλείψουν τη μάταιη αυτή μάχη. «Πάρτε είδηση», φώναζε, «ότι πολεμάτε όχι μόνο τους Ρωμαίους, αλλά και το Θεό». Το αποτέλεσμα; Σύμφωνα με τα ίδια τα λόγια του: «Ωστόσο, παρ’ ότι ο Ιώσηπος τους παρακαλούσε με δάκρυα και με δυνατές φωνές, οι στασιαστές ούτε υποχώρησαν ούτε το θεώρησαν ασφαλές να αλλάξουν την πορεία τους». Σαν αποτέλεσμα, εκατοντάδες χιλιάδες πέθαναν από πείνα και από το σπαθί, και δεκάδες χιλιάδες περισσότεροι σύρθηκαν στην άθλια ζωή της δουλείας! Σώοι, ωστόσο, στην Πέλλα, οι Χριστιανοί στοχάζονταν τις ευλογίες που απολάμβαναν επειδή υπάκουσαν στην προειδοποίηση του Χριστού.

Η Επιβίωση Σήμερα

Αυτό που συνέβη στην Ιερουσαλήμ ήταν απλώς ένα παράδειγμα μικρής κλίμακας αυτού που θα συμβεί στον καιρό μας σε παγκόσμια κλίμακα. Αλλά αυτό που βρίσκεται σε κίνδυνο τώρα είναι η ύπαρξη όχι μόνο μιας πόλης αλλά του παγκόσμιου συστήματος!—Ματθαίος 24:21.

Ο Θεός ο ίδιος είναι εκείνος που θα φέρει αυτή την παγγήινη συμφορά. Αλλά για ποιο λόγο; Για να «διαφθείρη τους διαφθείροντας την γην». (Αποκάλυψις 11:18) Ο Θεός, «ο πλάσας την γην και ποιήσας αυτήν . . . έκτισεν αυτήν ουχί ματαίως», και δε θα επιτρέψει στον άνθρωπο να φέρει σε καταστροφή τη γη αυτή είτε με μόλυνση είτε με πυρηνική καταστροφή. (Ησαΐας 45:18) Αλλά θα απαιτηθεί η δική Του παρέμβαση για να εμποδιστεί η ανθρωποποίητη καταστροφή την οποία φοβούνται οι επιβιωτιστές. Παρ’ όλα αυτά, ο Ιησούς είπε ότι είναι δυνατόν «να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γίνωσι».—Λουκάς 21:36.

Επειδή οι ακόλουθοι του Ιησού βρίσκονται σήμερα σε όλη τη γη, θα ήταν αδύνατο να καταφύγουν σε κάποιον κατά γράμμα τόπο, όπως έκαναν οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα. Σήμερα, η επιβίωση θα εξαρτηθεί από την υπακοή στη συμβουλή τής Βίβλου που βρίσκεται στα εδάφια Σοφονίας 2:2, 3: «Πριν επέλθη εφ’ υμάς η έξαψις της οργής τού Κυρίου, πριν επέλθη εφ’ υμάς η ημέρα τού θυμού τού Κυρίου. Ζητείτε τον Κύριον, πάντες οι πραείς της γης, οι εκτελέσαντες τας κρίσεις αυτού· ζητείτε δικαιοσύνην, ζητείτε πραότητα, ίσως σκεπασθήτε εν τη ημέρα της οργής τού Κυρίου». Και η Βίβλος περαιτέρω δηλώνει: «Καθένας που επικαλείται το όνομα του Ιεχωβά θα διασωθεί».—Ιωήλ 2:32, ΜΝΚ.

Είναι αλήθεια ότι μερικές Βιβλικές μεταφράσεις κάνουν ασαφή τη σημασία του εδαφίου αυτού αποδίδοντας το ως εξής: «Πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου, θέλει σωθή». (Νεοελληνική Μετάφραση) Αλλά το κείμενο της αρχικής γλώσσας δείχνει ότι εδώ απαιτούνται περισσότερα από το να επικαλείται κανείς απλώς κάποιον ανώνυμο «Κύριο». Σε πολλές Βίβλους, εδάφια, όπως το Έξοδος 6:3 δείχνουν καθαρά ότι το προσωπικό όνομα αυτού του «Κυρίου» είναι ΙΕΧΩΒΑ. (Νεοελληνική Μετάφραση) Η επίκληση του ονόματος του σημαίνει περισσότερα πράγματα από την απλή χρησιμοποίηση του με κάποιον τελετουργικό τρόπο. Πρέπει κανείς να «εκζητεί» τον Ιεχωβά με το να μελετάει τη Βίβλο και να φτάσει να τον γνωρίζει σαν πρόσωπο. (Ιωάννης 17:3) Η γνώση αυτή υποκινεί ένα άτομο με δίκαιη καρδιά να σέβεται την εξουσία τού Ιεχωβά σαν Παγκόσμιου Κυρίαρχου, να συμμορφώνεται με τους κανόνες του και να μιμείται τον Ιησού στο να ‘φανερώνει το όνομα του Θεού’ σε άλλους.—Ιωάννης 17:6.

Συνεπώς το να πηγαίνει κανείς απλώς στο ναό της εκλογής του δεν είναι η πορεία για την επιβίωση. Πώς θα μπορούσε να είναι, εφόσον οι ναοί όχι μόνο παραβλέπουν να χρησιμοποιήσουν το προσωπικό όνομα του Θεού, αλλά συχνά αποθαρρύνουν τη χρήση του και αντιμετωπίζουν με ελαφρότητα τις εντολές τού Θεού; Θυμηθείτε, ο προφήτης Μαλαχίας λέει ότι ο Θεός έχει «βιβλίον ενθυμήσεως» «περί των φοβούμενων τον Κύριον και των ευλαβουμένων το όνομα αυτού». (Μαλαχίας 3:16) Ανάμεσα σε όλες τις θρησκευτικές ομάδες που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανικές, ποια χρησιμοποιεί άφθονα το όνομα του Θεού, Ιεχωβά, και θέτει πλήρη εμπιστοσύνη σ’ αυτόν και στις υποσχέσεις του και ενθαρρύνει θαρραλέα τα μέλη της να είναι μάρτυρες του; (Ησαΐας 43:10) Χωρίς αμφιβολία αυτοί είναι εκείνοι που ‘εκζητούν τον Ιεχωβά’. Παροτρύνουν και τους άλλους να ενωθούν μαζί τους στο να μάθουν τον μόνο ασφαλή τρόπο για να επιζήσουν από το επικείμενο παγγήινο ολοκαύτωμα.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 9]

«Όλο το σώμα, ωστόσο, της εκκλησίας τής Ιερουσαλήμ, επειδή είχε πάρει εντολή με θεία αποκάλυψη . . . έφυγε από την πόλη, και πήγε να διαμείνει σε μια ορισμένη κωμόπολη πέρα από τον Ιορδάνη, που ονομαζόταν Πέλλα». Ιστορικός Ευσέβιος

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 9]

Το να πηγαίνει κανείς απλώς στο ναό της εκλογής του δεν είναι η πορεία για την επιβίωση. «Καθένας που επικαλείται το όνομα του Ιεχωβά θα διασωθεί».—Ιωήλ 2:32, ΜΝΚ.