Οικογενειακή Επικοινωνία—Πώς Μπορεί Να Βελτιωθεί;
‘Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΜΟΥ ποτέ δε μιλάει’. ‘Η σύζυγος μου ποτέ δεν ακούει αυτά που έχω να της πω’. Τα παράπονα αυτά είναι κοινά ανάμεσα στα παντρεμένα ζευγάρια. Οι νεαροί συχνά αισθάνονται όπως ο 12χρονος Μαξ: «Δεν φοβάμαι να μιλήσω [στους γονείς μου], αλλά φοβάμαι για τον τρόπο με τον οποίο θα αντιδράσουν». Έτσι φράγματα σιωπής χωρίζουν τα μέλη της οικογένειας.
Μερικοί θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ότι, σε πολλές περιπτώσεις, ο σύζυγος και η σύζυγος απλώς δεν ταιριάζουν ότι είναι απελπιστικά αταίριαστοι και ότι δεν θα έπρεπε ποτέ να είχαν παντρευτεί! Βέβαια, πολλά ζευγάρια παίρνουν την ερωτοτροπία στα ελαφρά και δεν καταφέρνουν να βάλουν ένα στερεό θεμέλιο επικοινωνίας πριν από το γάμο. (Βλέπε το πλαίσιο στη σελίδα 9.) Παρ’ όλ’ αυτά, η επιτυχία του γάμου δεν οφείλεται αποκλειστικά και μόνο πάνω στο αν το ζευγάρι είναι ταιριαστό, όπως λένε. Ένας πολύ πιο βασικός παράγοντας είναι το αν το ζευγάρι θα είναι πρόθυμο να δεχτεί τους κανόνες του Θεού για το γάμο και να εφαρμόσει τις Βιβλικές αρχές ή όχι. Εξετάστε λίγα μόνο από τα πράγματα που λέει η Αγία Γραφή σχετικά με το ρόλο και τις ευθύνες των συζύγων, αντρών και γυναικών:
● «Αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας ως εις τον Κύριον».—Εφεσίους 5:22, 23.
● «Οι άνδρες, αγαπάτε τας γυναίκας σας, καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την εκκλησίαν και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ αυτής . . . Ούτω χρεωστούσιν οι άνδρες να αγαπώσι τας εαυτών γυναίκας ως τα εαυτών σώματα».—Εφεσίους 5:25, 28.
● «Μη παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ’ εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου».—Εφεσίους 6:4.
Όταν εφαρμοστούν οι αρχές αυτές, τότε τίθεται μια στερεή βάση για την επικοινωνία των συζύγων. Γιατί; Επειδή ο σύζυγος που θεωρεί ‘το να αγαπάει τη σύζυγο του’ σαν μια θεόδοτη ευθύνη, θα έχει μεγαλύτερη τάση να της μιλάει και να την ακούει. Παρόμοια, η σύζυγος που πιστεύει ότι η υπακοή στον σύζυγο της είναι μια θεία απαίτηση θα παρακινείται να κάνει το ίδιο. Αλλά πώς μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει τις πιέσεις και τις εντάσεις που αναπτύσσονται μέσα σ’ ένα γάμο; Μπορεί η συμβουλή της Βίβλου να σας βοηθήσει αληθινά να τις αντιμετωπίσετε με επιτυχία;
Όταν Δημιουργούνται Προβλήματα
Ο γάμος είναι η πιο στενή από τις ανθρώπινες σχέσεις. Με τον καιρό, το ζευγάρι μπορεί να απολαύσει μια τόσο στενή σχέση, ώστε απλά ένα άγγιγμα, μια ματιά ή μια χειρονομία θα είναι σαν να λένε πάρα πολλά ο ένας στον άλλο. Όμως ελάχιστοι άνθρωποι φτάνουν στην ευτυχισμένη αυτή κατάσταση.
Μια νεαρή σύζυγος αναπολεί: «Όταν παντρευτήκαμε και μετά, τα φέρναμε πολύ δύσκολα με τα οικονομικά μας. Μόλις που είχαμε τα απαραίτητα για να περνάμε για μια εβδομάδα κάθε φορά και μερικές φορές από τη μια μέρα στην άλλη. Δεν ήμουν συνηθισμένη σε τέτοιου είδους ανασφάλεια».
Το νεαρό αυτό ζευγάρι, όμως, ελάφρυνε τις συζυγικές του εντάσεις με το να εφαρμόζει την Αγία Γραφή. Όπως ομολογεί ο σύζυγος: «Νομίζω ότι αγνοούσα τελείως τα αισθήματα της. Νόμιζα ότι όλα ήταν μια χαρά. Αλλά δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι το νευρικό της σύστημα είχε καταρρεύσει». Τι έκαναν σχετικά με αυτό το χάσμα της επικοινωνίας; Όπως θυμάται η σύζυγος: «Κάναμε μακρές συζητήσεις. Μερικές φορές ήταν δυσάρεστες, αλλά πάντοτε μας βοηθούσαν».
Ένας σύζυγος, που ονομάζεται Ρίτσαρντ, είπε: «Δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ στη ρουτίνα του γάμου. Εργαζόμαστε και οι δυο πλήρες οχτάωρο και η σύζυγος μου ήθελε να συμμετέχω και εγώ στις δουλειές του σπιτιού. Ωστόσο, εγώ είχα τη γνώμη ότι η σύζυγος μου έπρεπε να κάνει τα πάντα. Εκτός απ’ αυτό, μετά από μια πλήρη μέρα εργασίας, εγώ δεν είχα καμιά διάθεση να κάνω οτιδήποτε, παρά να χαλαρώσω και να βλέπω αθλήματα. Έτσι όταν άκουγα ξαφνικά, ‘Μπορείς να πας τα ρούχα στο καθαριστήριο;’ έλεγα, ‘Πήγαινέ τα εσύ!’»
Όμως ο Ρίτσαρντ και η σύζυγος του άρχισαν να μελετούν την Αγία Γραφή μαζί με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Μαθαίνοντας ότι ο Θεός απαιτούσε από αυτόν να ‘αγαπάει τη σύζυγο του σαν το δικό του σώμα’, παρακινήθηκε να συμμετέχει στις ευθύνες του σπιτικού. Ακόμη και οι πιέσεις της εργασίας φαίνονταν διαφορετικές κάτω από το φως του Λόγου του Θεού. Όπως θυμάται: «Από τη στιγμή που είχα κάποιο λόγο για να ζω και αντιλαμβανόμουν τους σκοπούς του Θεού, μπορούσα ν’ απαλλαγώ από τις αρνητικές σκέψεις και να κάνω οποιαδήποτε δουλειά».
Η Βίβλος, ωστόσο, τονίζει και μια άλλη πιθανή αιτία προβλημάτων: «Εις πολλά πταίομεν άπαντες. Εάν τις δεν πταίη εις λόγον, ούτος είναι τέλειος ανήρ, δυνατός να χαλιναγώγηση και όλον το σώμα». (Ιακώβου 3:2) Ναι, όλοι μας, κατά καιρούς, είμαστε ένοχοι για μια αδιάκριτη, ή ακόμη και αγενή, παρατήρηση. Και όταν δυο ατελείς προσωπικότητες αλληλοερεθίζονται, τότε το λόγο τον έχει ο θυμός.
Αλλά τι συμβαίνει αν ένα ζευγάρι αφήσει τέτοιου είδους προβλήματα να κυριαρχήσουν στο γάμο τους; Η Βίβλος λέει: «Αδελφός δυσαρεστηθείς υποτάσσεται δυσκολώτερα παρά οχυρά πόλις· αι δε διαφοραί αυτών είναι ως μοχλοί φρουρίου». (Παροιμίαι 18:19) Η επικοινωνία μπορεί να διακοπεί, με σοβαρές συνέπειες και για τα δύο άτομα και για τα παιδιά τους. Πράγματι, οι ειδικοί λένε ότι «η επίμονη διαφωνία των γονέων» είναι μια από τις πιο καταστρεπτικές επιρροές πάνω σ’ ένα παιδί.
Η εφαρμογή της Βιβλικής συμβουλής, ωστόσο, μπορεί να μικροποιήσει τις διαμάχες αυτές. Οι σύζυγοι εντέλλονται να μην ‘είναι πικροί’ με τις συζύγους τους. (Κολοσσαείς 3:19) Και για να γίνει ένας καβγάς απαιτούνται δύο άτομα. Αν ο σύντροφος σας αναστατωθεί και θυμώσει, γιατί να μην προσπαθήσετε να παραμείνετε ήρεμος και διακριτικός; Αν είναι δυνατόν συμφωνήστε και εκφράστε τη συμπάθεια σας. Όπως λέει η Βίβλος: «Η γλυκεία απόκρισις καταπραΰνει θυμόν». (Παροιμίαι 15:1) Οι σκληρές «πληρωμένες» απαντήσεις απλά θα επιδεινώσουν την κατάσταση. Καλύτερα είναι να ρωτήσετε με ευγενικό τρόπο: «Μήπως σε στενοχώρησα; Τι σου συμβαίνει αγαπητή μου;» Το να βρείτε με στοργικό και διακριτικό τρόπο την αιτία της διένεξης, θα σας βοηθήσει να την επιλύσετε. Από την άλλη, μπορείτε με ειλικρίνεια, αλλά και ευγένεια, να πείτε στο σύντροφο σας ότι έχετε ερεθιστεί ή στενοχωρηθεί από τις ενέργειες του ή της. Η Βίβλος λέει: «Ο ήλιος ας μη δύη επί τον παροργισμόν σας, . . . γίνεσθε δε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαγχνοι, συγχωρούντες αλλήλους».—Εφεσίους 4:26, 32.
Ένας νεαρός σύζυγος έμαθε να εφαρμόζει τη συμβουλή αυτή. Λέει: «Η σύζυγος μου είναι πολύ συναισθηματική. Μερικές φορές είναι δύσκολο να κάνω μια ήρεμη συζήτηση μαζί της χωρίς πραγματικά να εκνευριστώ. Αλλά προσπάθησα να προσαρμοστώ στην προσωπικότητα της και να είμαι πιο ευαίσθητος απέναντι στα συναισθήματα της». Η ευσυνείδητη αυτή προσπάθεια όχι μόνο βοηθάει για να διατηρηθεί η ειρήνη, αλλά σας κάνει και αγαπητό στο σύντροφο σας!
Επικοινωνία με τα Παιδιά
Η άφιξη του πρώτου παιδιού του νεαρού ζευγαριού παρουσιάζει μια αληθινή πρόκληση γι’ αυτούς. Εξάλλου ένα νεογέννητο βρέφος χρειάζεται περισσότερα απ’ ό,τι απλά να το ταΐζεις και να το αλλάζεις τακτικά. Οι ερευνητές λένε ότι τα βρέφη έχουν μεγάλη ανάγκη για επικοινωνία. Αληθεύει ότι, ένα μωρό δεν μπορεί να μιλήσει. Αλλά τα μάτια, το άγγιγμα και η σωματική επαφή με τον γονέα συμβάλλουν πάρα πολύ στο να ανοίξουν τις γραμμές της επικοινωνίας. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που πολλά μαιευτήρια δεν χωρίζουν πια τις μητέρες από τα νεογέννητα βρέφη τους. Και όπως λένε οι Σουηδοί ερευνητές Γουίνμπεργκ και ντε Σατώ: «Ενώ η στενή επαφή [μητέρας-βρέφους] στη διάρκεια αυτής της περιόδου μπορεί να επηρεάσει άμεσα την ανάπτυξη του μωρού, μπορεί επίσης να έχει και μεγαλύτερη σημασία για τη μητέρα, ενισχύοντας το δεσμό της με το νεογέννητο . . . Η επαφή αυτή φαίνεται ότι επηρεάζει τη στάση της και την ευαισθησία της στις ανάγκες του βρέφους».
Τι άλλο μπορούν να κάνουν οι γονείς για να δώσουν ένα καλό ξεκίνημα στην επικοινωνία με τα παιδιά τους; Η Βίβλος δείχνει ότι οι γονείς θα πρέπει να μιλούν στα παιδιά τους ‘από τη βρεφική ηλικία’. (2 Τιμόθεον 3:15) Είναι αυτό ρεαλιστικό; Οι ερευνητές Γουίνμπεργκ και ντε Σατώ ισχυρίζονται ότι το τραγούδι και η ομιλία σ’ ένα βρέφος μπορεί να είναι «σημαντικά πράγματα για την ικανοποίηση των ψυχολογικών [του] αναγκών». Ο Σοβιετικός ερευνητής Μ. Ι. Λίσινα παρόμοια παραθέτει ένα πείραμα όπου μιλούσαν με στοργή, χαμογελούσαν και χάιδευαν τα μωρά. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Μετά από δυο μήνες αυτά τα μωρά έφτασαν «σε σημαντικά υψηλότερο επίπεδο ανάπτυξης» απ’ όσο άλλα παιδιά που δεν απολάμβαναν την προσοχή αυτή. Έτσι η στοργική επικοινωνία συμβάλλει πολύ στη συναισθηματική ανάπτυξη ενός παιδιού, και όπως παρατηρεί περαιτέρω ο Δρ Λίσινα: «Πιστεύουμε ότι η αλληλεπίδραση με τους άλλους ανθρώπους είναι κρίσιμα σημαντική για τη γένεση των λειτουργιών ομιλίας [ενός μωρού]».
Μελέτη και Αναψυχή
Φυσικά, καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά, τα προβλήματα της ανατροφής τους γίνονται πιο πολύπλοκα. Πολλές Χριστιανικές οικογένειες διέκριναν, έτσι, ότι θα τις βοηθούσε να καθιερώσουν ένα πρόγραμμα πνευματικών δραστηριοτήτων. Αυτό μπορεί να συμβάλλει πολύ στην προώθηση της επικοινωνίας και της ενότητας. Ένα τέτοιο πρόγραμμα μπορεί να είναι ποικίλο, ευπροσάρμοστο, και να το απολαμβάνουν όλοι.
Ομολογουμένως, η καθιέρωση ενός τέτοιου προγράμματος απαιτεί μερικές προσαρμογές από όλους. Για παράδειγμα, σε μερικά μέρη της Αφρικής, ο πατέρας παραδοσιακά τρώει μόνος του, πράγμα που του προσδίδει αξιοπρέπεια. Αλλά μόλις γίνει Χριστιανός, διακρίνει την ανάγκη να προΐσταται της οικογένειας του στη διάρκεια των γευμάτων. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα; Στο πρόγευμα, μπορεί να εξετάζεται ένα Βιβλικό εδάφιο ή θέμα, δίνοντας έτσι ένα ευχάριστο ξεκίνημα στη μέρα. Το βραδινό γεύμα μπορεί να είναι ένας χρόνος χαλάρωσης για όλους, όπου θα αφηγηθούν τα γεγονότα της ημέρας και θα απολαύσουν ‘μια ανταλλαγή ενθάρρυνσης’. (Ρωμαίους 1:12) Οι γονείς μπορούν να ενθαρρύνουν τους νεαρούς τους να εκφράζονται.
Η αφιέρωση χρόνου για σοβαρή μελέτη όπως για τη σχολική εργασία στο σπίτι και η Γραφική συζήτηση, είναι αναγκαία. Αλλά ας μην ξεχνάμε και την ανάγκη για αναψυχή. Η τηλεόραση, τα κινηματογραφικά έργα, και η ηχογραφημένη μουσική είναι πράγματα δημοφιλή ανάμεσα στους νεαρούς, αλλά αυτά τα πολύ αποτελεσματικά μέσα επικοινωνίας έχουν καταντήσει υπόνομοι—γεμάτοι με βρωμιά. Σύμφωνα με μια μελέτη του Εθνικού Ινστιτούτου Διανοητικής Υγείας (ΗΠΑ), «στη δεκαετία του 1970 φαίνεται ότι συσσωρεύτηκαν συντριπτικές αποδείξεις ότι η τηλεοπτική βία και επιθετικότητα επηρεάζουν ανάλογα τα παιδιά». Γι’ αυτό οι γονείς πρέπει να ασκούν αυστηρό έλεγχο πάνω στην αναψυχή των παιδιών τους. (Βλέπε Εφεσίους 5:3-5.) Οι εκδρομές και οι περίπατοι, καθώς και οι Χριστιανικές συγκεντρώσεις, είναι μερικοί τρόποι που παρέχουν στους νεαρούς υγιή διασκέδαση.
Συνομιλία με τους Έφηβους
Μερικοί γονείς βλέπουν να καταρρέει η επικοινωνία με τα παιδιά τους, όταν αυτά φτάνουν στην εφηβική ηλικία. Τα χρόνια εκείνα φέρνουν στο νεαρό όχι μόνο γρήγορες σωματικές αλλαγές, αλλά επίσης και την πυροδότηση νέων συναισθημάτων και επιθυμιών. Μερικοί νεαροί αντιδρούν με το να κλείνονται στον εαυτό τους. Άλλοι απομακρύνονται από τους γονείς τους και προσκολλούνται πάρα πολύ στους συνομηλίκους τους. Συνεπώς απαιτείται μεγάλη αποφασιστικότητα από τη μεριά των γονιών για να κρατήσουν ανοιχτές τις γραμμές επικοινωνίας στη διάρκεια των κρίσιμων αυτών ετών. Πρέπει να είναι ευαίσθητοι απέναντι στις διαθέσεις και στα αισθήματα των νεαρών.
Οι προσωπικές φιλικές συνομιλίες βοηθούν πάρα πολύ—ιδιαίτερα όταν δεν έχουν επίσημο χαρακτήρα. «Θέλεις διδάσκει [τους λόγους του Θεού] επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου και περιπάτων εν τη οδώ και πλαγιάζων και εγειρόμενος», λέει η Βίβλος στους γονείς. (Δευτερονόμιον 6:7) Ένας πατέρας θα μπορούσε, συνεπώς, να ζητήσει από τον γιο του, που τον βλέπει να κάθεται ασυνήθιστα ήσυχος, να συνεργαστεί μαζί του στον κήπο ή σε κάποιο άλλο έργο επιδιόρθωσης. Μια μητέρα θα μπορούσε, παρόμοια, να διδάξει την κόρη της να ράβει στη ραπτομηχανή. Οι ευκαιρίες αυτές της χαλαρωμένης συναναστροφής συχνά οδηγούν σε μια πραγματική ανταλλαγή συναισθημάτων. Ακόμη και λεπτά θέματα, όπως είναι το σεξ, οι σωματικές αλλαγές, η ηθική, η πίστη, και οι στόχοι στη ζωή μπορούν συχνά να θιχτούν σε τέτοιου είδους ευκαιρίες. «Μερικές από τις καλύτερες συζητήσεις με τα αγόρια μου τις είχα στην κουζίνα όταν έπλενα τα πιάτα», θυμάται μια μητέρα.
Να είστε έτοιμοι, όμως, να ακούτε και προβλήματα κατά καιρούς. Ίσως να πρόκειται για μια πάλη με τον αυνανισμό ή ακόμη και με κάποια ομολογία έλλειψης πίστης. Αντί να επιπλήξετε τους νεαρούς, ακούστε ήρεμα και δείξτε κατανόηση. Αλλιώς η πολύτιμη γραμμή επικοινωνίας θα μπορούσε να διακοπεί. «Λοιπόν, αδελφοί μου αγαπητοί, ας είναι πας άνθρωπος ταχύς εις το να ακούη, βραδύς εις το να λαλή, βραδύς εις οργήν», λέει η Βίβλος. (Ιακώβου 1:19) Ακόμη και αν περιλαμβάνεται αδικοπραγία, εσείς δεν θέλετε να καταδικάσετε το παιδί σας χωρίς να το ακούσετε πρώτα. Εκείνο που θέλετε να απορρίψετε είναι η αδικοπραγία—όχι το παιδί. (Παράβαλε Ιούδας 23.) Πρώτα πρέπει να αποδειχτείτε ‘ταχύς στο να ακούτε’, και κατόπιν να προσφέρετε στο παιδί σας βοήθεια και συμβουλή. Κατά καιρούς θα μπορούσατε ακόμη να του ενισχύσετε την αυτοπεποίθηση του, λέγοντας, ‘Δεν είσαι ο μόνος που έχει τέτοιου είδους πρόβλημα. Ακόμη και εγώ έπρεπε να το αντιμετωπίσω όταν ήμουν στην ηλικία σου’. Η ήρεμη αντίδραση σας μπορεί να καταλήξει στο να σας εμπιστεύεται όταν θα έχει ξανά ανάγκη για βοήθεια.
Είναι σημαντικό, ωστόσο, να είστε προσιτοί στο παιδί σας. Ένας πατέρας έκανε μια πολύ υπεύθυνη εργασία, και σαν αποτέλεσμα δαπανούσε πολύ χρόνο στο σπίτι μέσα στο γραφείο του σκυμμένος πάνω από τα χαρτιά του. Η κόρη του, ωστόσο, είχε κάτι που στην ίδια φαινόταν σοβαρό πρόβλημα. Αλλά ο πατέρας της ήταν τόσο πολυάσχολος, ώστε αυτή το φύλαξε για τον εαυτό της. Σύντομα έπαθε κατάθλιψη και έφυγε από το σπίτι. Ευτυχώς επέστρεψε, έκανε μια καλή συζήτηση με τον πατέρα της και συνειδητοποίησε ότι το πρόβλημα ήταν σχετικά ασήμαντο. Ωστόσο, από τότε και στο εξής ο πατέρας της κανόνισε να κάνει την εργασία του μέσα στο σαλόνι, όπου ήταν πιο προσιτός στα παιδιά του.
Το να είστε απλώς κοντά στα παιδιά σας είναι πιο σημαντικό γι’ αυτά απ’ όσο τα υλικά πλούτη. Ένας μόνος γονιός, η Ανίτα, είχε πέντε παιδιά να φροντίσει ηλικίας από ενός ως έξι ετών. Παρ’ ότι η παιδική πρόνοια της χορηγούσε ένα πενιχρό μηνιαίο επίδομα, αυτή δε δυσφόρησε που είχε τόσο λίγα για να ζει. Η κυβερνητική αυτή προμήθεια της επέτρεψε να είναι σπίτι μαζί με τα παιδιά της. Και παρ’ ότι τα έφερνε πάρα πολύ δύσκολα με τα χρήματα μερικές φορές, όμως θυμάται: «Ποτέ δεν πεινάσαμε. Μάθαμε να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά». Με τη βοήθεια μερικών Χριστιανών φίλων, που τους παρείχαν ρουχισμό, μπόρεσε να παρέχει τις υλικές ανάγκες στα παιδιά της και να τους δίνει την προσοχή που χρειάζονται.
Ευτυχισμένες, Ενωμένες Οικογένειες
Οι στοργικοί γονείς που επικοινωνούν με τα παιδιά τους και μπαίνουν στη θέση των παιδιών τους μπορούν να κάνουν θαύματα με τα παιδιά τους. Όπως έγραψε η εκπαιδευτικός Ώντρεϋ Μπίλσκι: «Η φράση ‘μπορω να συζητήσω τα πάντα μαζί τους’ είναι ίσως ένα από τα πιο έξοχα κοπλιμέντα που μπορεί να κάνει ένας έφηβος ή ένας μεγάλος γιος ή κόρη στους γονείς του». Οι σύζυγοι, άντρες και γυναίκες, παρόμοια το εκτιμούν όταν μπορούν να πλησιάσουν με εμπιστοσύνη τους συντρόφους τους για να συζητήσουν ακόμη και τα πιο λεπτά θέματα, γνωρίζοντας ότι θα λάβουν κατανόηση και ότι θα τους ακούσουν μπαίνοντας στη θέση τους.
Είναι αλήθεια, στον σημερινό σύνθετο κόσμο υπάρχουν πολλές πιέσεις που εργάζονται ενάντια στην οικογενειακή επικοινωνία. Και, κατά καιρούς, οι γονείς χρειάζονται οι ίδιοι καθοδήγηση. Αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος για να αισθάνεστε απελπισμένος. Άλλοι έμπειροι γονείς, ιδιαίτερα ώριμοι Χριστιανοί, μπορούν συχνά να βοηθήσουν. Και υπάρχει ο Λόγος του Θεού, η Βίβλος, που είναι ‘ζωντανός και ασκεί δύναμη’. (Εβραίους 4:12) Το βιβλίο Κάνοντας την Οικογενειακή σας Ζωή Ευτυχισμένη, που δημοσιεύθηκε από τους εκδότες αυτού του περιοδικού, έχει βοηθήσει χιλιάδες άτομα να βελτιώσουν την οικογενειακή τους ζωή.
Το άρθρο αυτό έχει παρουσιάσει απλά ένα παράδειγμα των πρακτικών συμβουλών της Βίβλου. Αφιερώστε χρόνο για να τις μελετάτε και να τις εφαρμόζετε τακτικά. Κάνοντας το αυτό, μπορείτε να πετύχετε στο να κάνετε την οικογένεια σας ευτυχισμένη και ενωμένη.
[Πλαίσιο στη σελίδα 9]
ΕΡΩΤΟΤΡΟΠΙΑ και ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
«ΣΤΗ ζωή σου πρέπει να χάνεις δυο μεγάλες επιλογές», έγραψε ο Καθηγητής Έρνεστ Μπούργκες, «την επιλογή της εργασίας ή του επαγγέλματος· και την επιλογή του συντρόφου σου». Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι τελείως λογικοί όταν πρόκειται για την επιλογή του επαγγέλματος που θα κάνουν σε όλη τους τη ζωή. «Όταν παντρεύεσαι, όμως», συνέχισε ο καθηγητής, «είναι πιθανότερο να συμπεριφερθείς μάλλον με ρομαντικό παρά με πρακτικό τρόπο».
Η ερωτοτροπία είναι, συνεπώς, μια περίοδος για να επικοινωνεί κανείς σοβαρά με τον άλλον. Είναι αλήθεια ότι ακόμη και προτού συναντηθούν κανονικά, μπορεί να υπάρχει μια ισχυρή επικοινωνία ανάμεσα σ’ έναν άντρα και σε μια γυναίκα. Εκείνος μπορεί να την κοιτάει με θαυμασμό, και αυτή μπορεί να του ρίχνει ματιές με εκτίμηση. Ένα παλιό ρητό λέει: «Το μάτι είναι ο καθρέφτης της ψυχής». Τα μάτια μας μπορούν να δείξουν τα βαθιά συναισθήματα και τα αγγέλματα της καρδιάς. Με τον καιρό, οι προφορικές γλυκόλογες εκφράσεις μπορούν να δώσουν τη θέση τους σε άλλα μέσα επικοινωνίας—στο άγγιγμα. Σε πολλούς πολιτισμούς, πράγματα όπως είναι το κράτημα των χεριών ή το αγκάλιασμα θεωρούνται κατάλληλες εκφράσεις αγάπης.
Αλλά ενώ η επίδειξη στοργής έχει τη θέση της, ένας στέρεος γάμος δεν μπορεί να βασιστεί πάνω στο πάθος. Το άγγιγμα από ένα άτομο που αγαπάς μπορεί να διεγείρει ισχυρά συναισθήματα και σεξουαλικές επιθυμίες. Η Βίβλος ενθαρρύνει τους Χριστιανούς να «νεκρώσουν» τις ανήθικες παρορμήσεις. (Κολοσσαείς 3:5) Αυτό δεν είναι μόνο μια ηθική προστασία, αλλά και μια καλή και πρακτική συμβουλή. Γιατί όταν οι σεξουαλικές επιθυμίες «διεγείρονται» χωρίς έλεγχο, τότε η σοβαρή επικοινωνία «διακόπτεται». Τα ζευγάρια μπορούν να τυφλωθούν μπροστά σε προφανή ελαττώματα και αδυναμίες της προσωπικότητας.
Οι ανοιχτές και ειλικρινείς συνομιλίες στη διάρκεια της ερωτοτροπίας θα παράσχουν την απάντηση σε ερωτήματα όπως: Ταιριάζουμε πραγματικά; Είναι αυτός, ή αυτή, έντιμος και καλός; Έχει αυτό το άτομο καλή ηθική; Είναι ικανός να γίνει ένας καλός προμηθευτής; Μπορεί να παίρνει καλές αποφάσεις; Θα μπορέσει αυτή να φροντίζει για το σπίτι; Θα είναι πρόθυμη να υποτάσσεται στην ηγεσία της κεφαλής; Έχουμε αληθινή αγάπη ο ένας για τον άλλον—και όχι απλά σωματική έλξη;
Και τι θα πούμε αν κάποιος είναι ντροπαλός; Θυμηθείτε ότι η βασική απαίτηση για την καλή συνομιλία είναι να είναι κανείς ευαίσθητος στα συναισθήματα και στα ενδιαφέροντα των άλλων. Αυτό δεν θα είναι δύσκολο για δυο άτομα που πραγματικά αγαπούν ο ένας τον άλλον. (1 Κορινθίους 13:5) Μάθετε να κάνετε απλές, αλλά κατάλληλες, ερωτήσεις. Στους περισσότερους ανθρώπους αρέσει να μιλούν για τον εαυτό τους, τη ζωή τους, την οικογένεια και το επάγγελμα τους και θα το κάνουν αυτό πρόθυμα εάν κάποιος τους το ζητήσει με διακριτικότητα.
Αυτές οι συνομιλίες ερωτοτροπίας θα μπορούσαν να αποκαλύψουν ότι ένα ζευγάρι έχει πολλά κοινά ενδιαφέροντα, στόχους, και ελπίδες. Τι θα πούμε, όμως, αν αποκαλυφθούν και διαφορές; Προσπαθήστε να διακρίνετε σε ποια έκταση οι διαφορές αυτές θα βάλουν σε κίνδυνο τη συζυγική ευτυχία. Το γεγονός ότι ένας μελλοντικός σύντροφος δεν αρέσκεται σε κάποια ιδιαίτερη μορφή διασκέδασης, όπως είναι ο χορός, δεν σημαίνει ότι το άτομο αυτό θα είναι κακός σύζυγος. Ίσως υπάρχουν άλλα, πιο σημαντικά πράγματα, στα οποία θα μπορούσατε να έχετε κοινή συμμετοχή. Ή υπάρχει και η δυνατότητα να αναπτύξετε νέα κοινά ενδιαφέροντα. Εν πάση περιπτώσει, όπως δήλωσε περαιτέρω ο Καθηγητής Έρνεστ Μπούργκες: «Τα ζευγάρια θα μπορούσαν να συζητήσουν και να προσπαθήσουν να τακτοποιήσουν τα σημαντικά ζητήματα στη σχέση τους, όπως είναι τα παιδιά, οι συγγενείς εξ αγχιστείας, τα οικονομικά, η θρησκεία, και η φιλοσοφία της ζωής, πριν από την ημερομηνία του γάμου. Γενικά είναι μια μάταιη ελπίδα να περιμένει κανείς ότι θα μεταστρέψει έναν σύντροφο μετά από την τελετή του γάμου».
[Εικόνες στη σελίδα 7]
Οι γονείς πρέπει να χρησιμοποιούν κάθε ευκαιρία για να οικοδομούν την επικοινωνία με τα παιδιά τους