Πυρηνικό Πάγωμα—Ναι ή Όχι;
ΤΟΝ ΜΑΪΟ του 1983, στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι επίσκοποι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας τυπικά παρότρυναν μια μείωση στη συσσώρευση των πυρηνικών όπλων και ένα σταμάτημα στη «δοκιμή, παραγωγή και ανάπτυξη νέων συστημάτων πυρηνικών όπλων». Εξήγησαν: «Δεν πρέπει να παρανοηθεί ο βαθύς μας σκεπτικισμός σχετικά με την ηθική αποδοχή οποιασδήποτε χρήσης πυρηνικών όπλων».—Βλέπε Ξύπνα! της 22ας Αυγούστου 1984, σελίδα 4.
Σε μια επιστολή που γράφτηκε από τη Λούρδη της Γαλλίας, στις 8 Νοεμβρίου 1983, οι Γάλλοι επίσκοποι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας έδειξαν ότι δεν βρίσκονταν σε πλήρη συμφωνία με τους Αμερικανούς συντρόφους τους. «Τα έθνη», επιμένουν οι Γάλλοι επίσκοποι στην επεξηγηματική τους σημείωση, «είναι θεμιτό να είναι σε θέση να προετοιμάζουν την άμυνα τους για να αποθαρρύνουν τους επιτιθέμενους, ακόμη και με ανασταλτικά πυρηνικά μέτρα».
Στην επιστολή τους, οι Γάλλοι επίσκοποι δήλωναν: «Προφανώς, για να είναι αποδεκτά τα πυρηνικά ανασταλτικά μέτρα:
«θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν μόνο σαν μέτρο άμυνας
«θα πρέπει να αποφεύγεται η συσσώρευση τους· το ανασταλτικό μέτρο επιτυγχάνεται όταν η απειλή της ανταπόδοσης καθιστά παράλογη οποιαδήποτε εξωτερική επίθεση
«θα πρέπει να παίρνεται κάθε προφύλαξη ώστε να εξαλειφθεί ο κίνδυνος πυρηνικού πολέμου που θα μπορούσε να αρχίσει από ατύχημα, τρέλα, τρομοκρατία, κλπ.
«το έθνος που θα αναλάμβανε τον κίνδυνο των πυρηνικών ανασταλτικών μέτρων θα έπρεπε, από την άλλη, να επιδιώκει μια εποικοδομητική πολιτική ειρήνης».
Πολλοί Γάλλοι Καθολικοί διαφώνησαν προφορικά με τη στάση των επισκόπων τους. Ο κύριος Αλεν Γουντρώ, θρησκευτικός συγγραφέας για την ημερήσια εφημερίδα του Παρισιού Λε Μοντ, σχολίασε: «Τα επιχειρήματα των επισκόπων συνόρευαν με τη σοφιστεία. Ακόμη κι αν εξηγήσουν ότι η ‘απειλή δεν είναι χρήση βίας’, η διαφορά είναι πολύ ανεπαίσθητη, και οι ίδιοι παραδέχονται ότι για να έχει αξιοπιστία η άμυνα μιας χώρας, ‘θα πρέπει η χώρα αυτή να είναι αποφασισμένη να αναλάβει δράση αν δεν θα λειτουργήσουν τα ανασταλτικά μέτρα’».
Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι η άποψη του Γαλλικού Προτεσταντικού Συμβουλίου Εκκλησιών πλησίασε περισσότερο την άποψη των Αμερικανών Καθολικών Επισκόπων όταν, λίγες μέρες αργότερα, διακήρυξαν ότι ευνοούσαν ένα «πυρηνικό πάγωμα σαν το πρώτο βήμα για την αντιστροφή της κλιμάκωσης των εξοπλισμών, έστω και μονομερώς». Η δήλωση αυτή, με τη σειρά της, αντιμετώπισε την οξεία αντίθεση μέσα από την Προτεσταντική Εκκλησία. Κατά τη γνώμη ενός πάστορα, η στάση αυτή ενθαρρύνει «την επιθετικότητα και την ανατροπή από απολυταρχικά κράτη».
Γιατί υπάρχει τέτοια διάσταση γνωμών μέσα στις εκκλησίες για το σημαντικό αυτό ζήτημα του 20ου αιώνα; Προφανώς, επειδή οι περισσότερες εκκλησιαστικές αυθεντίες εξετάζουν την παγκοσμία κατάσταση από πολιτική μάλλον παρά από Γραφική άποψη. Ασφαλώς οι άνθρωποι δεν μπορούν να ελπίζουν ότι θα βρουν μέσα στις διαιρεμένες αυτές οργανώσεις τους αληθινά ενωμένους μαθητές του Ιησού, του ‘Άρχοντα της Ειρήνης’.—Ησαΐας 9:6, 7· Ιωάννης 17:20, 21