Σεξουαλική Κακοποίηση Παιδιών—Ο Εφιάλτης Κάθε Μητέρας
ΓΙΑ τη νεαρή μητέρα ήταν ένας εφιάλτης που είχε γίνει πραγματικότητα. Όταν η τετράχρονη κόρη της παραπονέθηκε για πόνους στην κοιλιά, την πήγε για να την δει ένας γιατρός. Ο γιατρός, αφού την εξέτασε καλά, είπε σοβαρά στη μητέρα ότι το μικρό της κοριτσάκι ήταν θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. Είχε βιαστεί. Η μητέρα πληροφόρησε τις αρχές της Πόλης της Νέας Υόρκης, οι οποίες σύντομα καθόρισαν ότι η κακοποίηση είχε συμβεί στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης, σε έναν παιδικό σταθμό.
Οι έρευνες στον παιδικό σταθμό απέδωσαν φοβερά αποτελέσματα. Πρώτα ένα, μετά κάποιο άλλο, μετά κάποιο άλλο ακόμη παιδί αποκάλυψαν ότι και αυτά, επίσης, είχαν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση. Τελικά τουλάχιστον 30 παιδιά υποστήριξαν ότι τα είχαν κακοποιήσει στον ίδιο αυτό παιδικό σταθμό. Ένα από αυτά είχε γονόρροια. Κατόπιν έφτασαν στη δημοσιότητα ειδήσεις ότι είχαν κακοποιήσει παιδιά και σε έναν άλλο παιδικό σταθμό. Κατόπιν σε κάποιον άλλον. Τελικά έπρεπε να γίνουν έρευνες σε εφτά παιδικούς σταθμούς μόνο στην περιοχή της Πόλης της Νέας Υόρκης.
Καθώς καθεμιά καινούργια περίπτωση έφτανε στη δημοσιότητα, άρχισαν να καταφθάνουν εκθέσεις για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών και από άλλα μέρη της χώρας. Το σκάνδαλο εξαπλωνόταν. Οι γονείς άρχισαν να ρωτούν ο ένας τον άλλον: «Μα τι συμβαίνει;» Τι συνέβαινε πράγματι! Επρόκειτο μήπως για κάποια ασυνήθη απερίσκεπτα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης; Ή ήταν άραγε κάτι πολύ εκτεταμένο, το οποίο απλώς δεν είχαν παρατηρήσει μέχρι τότε;
Ένα Εκτεταμένο Πρόβλημα
Το γεγονός είναι ότι η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών συμβαίνει από πολλά χρόνια και σήμερα είναι διαδεδομένη. Το 1983, ο επικεφαλής της Συμβουλευτικής Δύναμης Βιασμών της Πόλης της Νέας Υόρκης ανέφερε ‘συγκλονιστική αύξηση στον αριθμό των μικρών παιδιών που γίνονται θύματα βιασμού, αιμομιξίας, και άλλων μορφών σεξουαλικής κατάχρησης’. Ο Δρ Ντέηβιντ Φίνκελορ του Προγράμματος Έρευνας για την Οικογενειακή Βία στο Πανεπιστήμιο του Νιου Χάμσαϊρ διεξήγαγε μια εκτεταμένη μελέτη πάνω σ’ αυτό το θέμα. Βρήκε ότι τα παιδιά τού 9 τοις εκατό των γονέων που έδωσαν συνέντευξη είχαν υποστεί σεξουαλική κακομεταχείριση. Το δεκαπέντε τοις εκατό των γυναικών και το 6 τοις εκατό των αντρών είχαν οι ίδιοι υποστεί σεξουαλική κακομεταχείριση όταν ήταν παιδιά!
Ακριβείς στατιστικοί αριθμοί είναι δύσκολο να φτάσουν στη δημοσιότητα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Εθνικό Κέντρο για την Κατάχρηση και την Παραμέληση Παιδιών έχει αρχεία από 55.399 περιπτώσεις παιδιών που κακοποιήθηκαν σεξουαλικά μέσα σε ένα έτος. Αλλά αυτά είναι μόνο περιπτώσεις αιμομικτικής κατάχρησης. Η κατάχρηση από φίλους, γείτονες, δασκάλους, κλπ.—καθώς επίσης και από ξένους—θα αύξαναν τον αριθμό αυτό σε συγκλονιστικά επίπεδα. Και ένας εκπρόσωπος του Συνδέσμου για την Ευημερία του Παιδιού της Αμερικής είπε στο Ξύπνα! ότι «οι αριθμοί που έχουμε είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου».
Μια είδηση στο περιοδικό Λέιντιζ Χομ Τζώρναλ υπολογίζει: «Η σεξουαλική κατάχρηση νεαρών κοριτσιών είναι τέσσερις φορές πιο κοινή από τον βιασμό ενήλικων γυναικών. Ανάμεσα στην ηλικία των πέντε και των 13, το ένα στα τέσσερα μικρά κορίτσια πέφτει θύμα σε κάποια μορφή σεξουαλικής κακομεταχείρισης από ενήλικες—είτε πρόκειται για επιδειξιομανία, είτε για ακατάλληλο χάιδεμα, είτε για βιασμό, είτε για αιμομιξία. Παρ’ ότι τα νεαρά κορίτσια, είναι τα πιο κοινά θύματα, το 20 ως το 25 τοις εκατό εκείνων που υφίστανται επίθεση είναι μικρά αγόρια».
Οι γιατροί είναι πεπεισμένοι για τα επιβλαβή και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα τέτοιας κακομεταχείρισης. Γι’ αυτό, οι γονείς αναρωτιούνται: ‘Βρίσκονται τα παιδιά μου σε κίνδυνο; Ποια μέτρα μπορώ να πάρω για να τα προστατέψω; Τι είδους άτομο θα προσπαθούσε να τα βλάψει;’