Από τους Αναγνώστες Μας—Απήχηση από τα Άρθρα Σεξουαλική Κακοποίηση Παιδιών
ΤΟ τεύχος του Ξύπνα! της 22ας Ιουνίου 1985 είχε μια σειρά τριών άρθρων με τον τίτλο «Σεξουαλική Κακοποίηση Παιδιών—Μπορείτε να Προστατέψετε το Παιδί Σας». Στο σημερινό κόσμο, το δυσάρεστο αυτό θέμα είναι ένα θέμα για το οποίο πρέπει να είναι ενήμεροι οι γονείς, και πολλοί από τους αναγνώστες μας έγραψαν επιστολές εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη τους για την πληροφορία που παρουσιάστηκε. Θα θέλαμε να σας μεταφέρουμε μερικές από τις εκφράσεις τους.
«Οι Υποδείξεις σας Ήταν Πολύ Υποβοηθητικές»
Να ένα μέρος μιας επιστολής από τις Ηνωμένες Πολιτείες: «Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις πληροφορίες πάνω στη σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών. Σαν παιδιά, τόσο η αδελφή μου όσο και εγώ υποστήκαμε σεξουαλική κακοποίηση από έναν εξάδελφο. Τώρα έχουμε και οι δυο μας οικογένειες και θέλουμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προστατέψουμε τα παιδιά μας. Εξάπαντος θα εφαρμόσουμε τις λογικές συμβουλές που βρήκαμε σ’ αυτό το άρθρο».
Από τις Ηνωμένες Πολιτείες: «Εκτίμησα πραγματικά το άρθρο σας ‘Σεξουαλική Κακοποίηση Παιδιών—Μπορείτε να Προστατέψετε το Παιδί Σας’. Οι υποδείξεις σας ήταν πολύ υποβοηθητικές και απλές. Έχω κανά δυο άλλες υποδείξεις που θα ήθελα να σας αναφέρω: Θα ήταν επικίνδυνο να έχουν τα παιδιά το όνομά τους γραμμένο πάνω στις μπλούζες τους. Υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να πάνε με έναν ξένο που γνωρίζει το όνομά τους. Επίσης, όταν τα παιδιά είναι άτακτα, οι γονείς συχνά τα απειλούν, λέγοντας: ‘Θα σε πάρει η αστυνομία!’ Αυτό κάνει τα παιδιά να φοβούνται και ίσως είναι απρόθυμα να πλησιάσουν την αστυνομία αν κάποτε θα χρειάζονται τη βοήθειά της».
Από τις Ηνωμένες Πολιτείες: «Αφού ξαναδιάβασα το τεύχος της 22ας Ιουνίου του Ξύπνα! πάνω στη σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών, θέλω να γνωρίζετε ότι αυτό είναι ένα από τα καλύτερα τεύχη που έχω διαβάσει. Φυσικά, εύχομαι να είχα τις πληροφορίες αυτές αρκετά χρόνια πριν, προτού οι δυο όμορφες εγγονές μου υποστούν τόσο τρομερή και ανήλεη κακοποίηση. Αλλά αν οι πληροφορίες αυτές εμποδίσουν από το να υποστεί τα παθήματα αυτά και ένα άλλο παιδί, όπως αυτά τα παιδιά, θα χαρώ».
«Ήμουν Θύμα»
Πολλές επιστολές επιβεβαίωσαν την τρομερή βλάβη που έχουν υποστεί τα παιδιά από σεξουαλική κακοποίηση. Για παράδειγμα, να ένα γράμμα από την Αγγλία: «Σας ευχαριστώ για τα πρόσφατα άρθρα πάνω στο θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Υπήρξα το θύμα κακομεταχείρισης όταν ήμουν παιδί και δοκίμασα συναισθήματα παρόμοια με εκείνα που αναφέρετε στο άρθρο σας. Ακόμη και τώρα, μετά από τόσα χρόνια, αναγκάζομαι να συγκρατώ τον εαυτό μου από τα συναισθήματα που δοκιμάζω όταν διαβάζω ή ακούω ότι συμβαίνουν τέτοια πράγματα σε παιδιά».
Μια άλλη επιστολή από την Αγγλία λέει: «Υπήρξα το θύμα αιμομιξίας για μερικά χρόνια που άρχισε όταν ήμουν πέντε ετών. Ο κακοποιός ήταν ο θετός μου πατέρας. Αυτό που δοκίμασα στα χέρια του ήταν τόσο οδυνηρό για τη μικρή διάνοιά μου ώστε το μεγαλύτερο μέρος της εμπειρίας αυτής είχε καταδυθεί μέσα στο υποσυνείδητό μου μέχρι λίγους μήνες πριν. Οι αναμνήσεις, από τη στιγμή που διεγέρθηκαν, εμφανίστηκαν και πάλι σαν κάποιο είδος εφιάλτη.
«Μερικοί άνθρωποι ίσως να θεωρούν το άρθρο σας σαν μια υπερβολική αντίδραση και ίσως να αναστατωθούν με τη σκέψη ότι θα πρέπει να πουν στα μικρά τους τι πρέπει να κάνουν αν κάποιος—ακόμη κι αν είναι κάποιος στενός συγγενής—θα άγγιζε τα ιδιαίτερα μέρη του σώματός τους ή θα τους ζητούσε να κοιτάξουν ή να αγγίξουν τα δικά του. Έχω ένα μήνυμα γι’ αυτούς τους ανθρώπους: ‘Οι συμβουλές που υπάρχουν σ’ αυτό το άρθρο είναι άριστες’».
«Ποιος θα σε Πίστευε;»
Μερικές επιστολές έριξαν φως πάνω στις μεθόδους των κακοποιών. Ένας αναγνώστης στην Αγγλία γράφει: «Σαν μικρό παιδί, κακοποιήθηκα από έναν μεγαλύτερο άντρα για τον οποίο είχα πολύ σεβασμό. Όπως υποδείκνυε το άρθρο σας, το απρεπές χάιδεμα (στο οποίο απλά και μόνο περιορίστηκε) είχε το καλυμμένο όνομα του παιχνιδιού και του γαργαλίσματος. Με άφησε με τρομακτικά συναισθήματα ενοχής και ντροπής».
Μια αναγνώστρια από τις Ηνωμένες Πολιτείες μάς υπενθυμίζει ότι δεν είναι μόνο οι ενήλικοι εκείνοι οι οποίοι κακοποιούν σεξουαλικά τα παιδιά. Γράφει: «Προειδοποίησα τα παιδιά μου σχετικά με τους ενήλικους, χωρίς να φαντάζομαι ποτέ ότι θα ήταν ένα κορίτσι εννιάμισι ετών εκείνο που θα χάιδευε ακατάλληλα την τετράχρονη κόρη μου».
Μια άλλη αναγνώστρια από την Αγγλία μάς λέει: «Ο θετός μου πατέρας ήταν δικαστής· συνεπώς όταν άρχισε να με κακοποιεί σεξουαλικά, δεν σκέφτηκα ότι αυτό ήταν κάτι το εσφαλμένο. Όταν έφτασα στην ηλικία των 12 ετών, γνώρισα ότι ήταν εσφαλμένο αλλά δεν μπορούσα να το πω σε οποιονδήποτε, γιατί με είχε προειδοποιήσει: ‘Ποιος θα σε πίστευε; Και μην είσαι αχάριστη. Κοίτα πόσα πράγματα έχεις’. Στην πρώιμη εφηβεία μου με κακοποίησαν οι αδελφοί μου και ένας θείος. Έτσι, όταν έφτασα στην ηλικία των 14 χρόνων έπαιρνα ναρκωτικά, σκεπτόμενη ότι αυτός ήταν ο μόνος δρόμος προς την ευτυχία. Μεγάλωσα επιδιδόμενη αχαλίνωτα σε σεξουαλικές δραστηριότητες, που ήταν ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούσα να βρω τα χρήματα για τα ναρκωτικά. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και πάλι για το άρθρο. Τώρα μπορώ να βεβαιωθώ ότι ο γιος μου ποτέ δεν θα αναγκαστεί να υποφέρει τον πόνο που πέρασα εγώ».
Μια αναγνώστρια από τις Ηνωμένες Πολιτείες γράφει: «Μόλις τέλειωσα την ανάγνωση του άρθρου για τη ‘Σεξουαλική Κακοποίηση Παιδιών’ στο τεύχος της 22ας Ιουνίου 1985 του Ξύπνα! Δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυα από τα μάτια μου γιατί κι εγώ, επίσης, κακοποιήθηκα σεξουαλικά. Συνέβη όταν ήμουν πέντε ετών. Ο κακοποιός ήταν ένας άντρας ο οποίος ερωτοτροπούσε με τη μητέρα μου. Ενόσω η μητέρα μου βρισκόταν μακριά και τα αδέλφια μου έπαιζαν έξω, ο άντρας αυτός έπαιρνε σεξουαλικές ελευθεριότητες μαζί μου. Έχω προσπαθήσει να το ξεχάσω, προσπαθώντας να προσποιηθώ ότι ήταν ένα κακό όνειρο, αλλά δεν ήταν όνειρο. Ήταν μια πραγματικότητα, και όλα αυτά τα χρόνια (είμαι τώρα 27 ετών) ποτέ δεν το είπα σε κανένα. Σας ευχαριστώ για το άρθρο σας πάνω στη σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών. Μου έδωσε το θάρρος να γράψω αυτό το γράμμα».
Αυτές είναι λίγες μόνο από τις πολλές επιστολές που λάβαμε οι οποίες δείχνουν την τρομακτική ευρύτητα του προβλήματος. Ζούμε πραγματικά σε καιρούς παρακμής. (2 Τιμόθεον 3:1, 3) Υπήρξαν ακόμη και περιπτώσεις που περιλάμβαναν Χριστιανικές οικογένειες, οι οποίες έπρεπε να τύχουν χειρισμού από τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας! Ποτέ να μην ξεχνάτε ότι ενώ η σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών είναι συνήθως ένα αμάρτημα που το διαπράττουν ενήλικοι, τα παιδιά είναι εκείνα που σηκώνουν το φορτίο. Είναι τραγικό που τόσο πολλά παιδιά στερούνται από την παιδική τους ηλικία από ενήλικους οι οποίοι δεν έχουν αυτοέλεγχο. Τα συναισθηματικά τραύματα που καταφέρονται πάνω στους νεαρούς αυτούς μπορεί να διαρκέσουν μια ολόκληρη ζωή!
[Πλαίσιο στη σελίδα 27]
Επείγουσα Χρήση του Ξύπνα! στην Όρεγκον
Όταν το τεύχος της 22ας Ιουνίου 1985 του Ξύπνα! έφτασε στην Όρεγκον των ΗΠΑ, η Τζόι, μια διάκονος των Μαρτύρων του Ιεχωβά, πήγε μαζί με μια φίλη για να δείξει τα άρθρα για τη σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών στον λοχία της τοπικής αστυνομίας που ήταν υπεύθυνος για την πρόληψη του εγκλήματος. Αυτός αποκάλυψε ότι μόλις ξεκινούσε για το κολέγιο της τοπικής κοινότητας προκειμένου να αρχίσει ένα σεμινάριο πάνω στη σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών, και γι’ αυτό πήρε μαζί του ένα αντίτυπο του περιοδικού. Το απόγευμα εκείνο, ήρθε σε επαφή με την Τζόι και είπε ότι θα ήθελε να χρησιμοποιήσει το περιοδικό στο σεμινάριο. Η Τζόι, άγρυπνη του μίλησε και για το τεύχος του Ξύπνα! της 22ας Σεπτεμβρίου 1984, το οποίο είχε μια σειρά από άρθρα για τα αγνοούμενα παιδιά. Ο λοχίας της αστυνομίας παρήγγειλε 200 αντίτυπα από κάθε περιοδικό προκειμένου να δώσει από ένα σε κάθε άτομο που παρακολουθούσε το σεμινάριο.
Αργότερα ο λοχίας της αστυνομίας αύξησε την παραγγελία του στα 250 αντίτυπα κάθε τεύχους έτσι ώστε να υπήρχαν αρκετά για χρήση στα προγράμματα της τοπικής αστυνομίας πάνω στη βοήθεια για τα άλλα άτομα. Επίσης συνέστησε να έρθει η Τζόι σε επαφή με το τοπικό Τμήμα Υπηρεσιών προς τα Παιδιά. Η Τζόι ακολούθησε την συμβουλή του και μπόρεσε να κάνει παρουσίαση σε μια ομάδα 20 συμβούλων στη διάρκεια ενός σεμιναρίου. Ο όμιλος αυτός πήρε τα υπόλοιπα αντίτυπα που της είχαν μείνει και από τα δύο τεύχη.