Από τους Αναγνώστες Μας

Θάνατος Ενός Αγαπημένου Ατόμου

Το γράμμα αυτό είναι για να σας ευχαριστήσω για τα έξοχα άρθρα «Όταν Πεθαίνει Κάποιος Που Αγαπάτε». (22 Σεπτεμβρίου 1985) Όταν πέθανε η μητέρα μου από μια θανατηφόρα ασθένεια τον Ιανουάριο του 1984, υπέφερα πολύ από τις αντιδράσεις θλίψης που περιγράφατε. Αναφέρατε ότι συχνά ένα γράμμα από κάποιο φίλο μπορεί να βοηθήσει. Αυτό αληθεύει. Μια αγαπητή φίλη έγραψε ένα γράμμα που εξέφραζε τη λύπη της για την απώλεια που με βρήκε, και αυτό ήταν τόσο ενθαρρυντικό, ώστε διαβάζω το γράμμα εκείνο κάθε φορά που σκέφτομαι τη μητέρα μου. Θα ήθελα να προτείνω αφού θα χάνουν οι άνθρωποι κάποιο αγαπημένο άτομο, να επιστρέφουν στη φυσιολογική ρουτίνα όσο το δυνατό συντομότερα. Τώρα είμαι πολυάσχολη στην ολοχρόνια διακονία, και αυτό με έχει βοηθήσει πάρα πολύ.

Α. Μ., Οκλαχόμα

Σας ευχαριστώ για τις υπέροχες πληροφορίες που μας δώσατε στα άρθρα «Όταν Πεθαίνει Κάποιος Που Αγαπάτε». Ανατράφηκα από τη γιαγιά μου και όταν αυτή πέθανε τον περασμένο Ιανουάριο πίστευα ότι θα τρελαθώ. Παρ’ όλο που είχα την ελπίδα ότι θα αναστηθεί, αισθανόμουν πάρα πολύ θυμωμένος και σε σύγχυση. Με ενοχλούσε το γεγονός ότι εγώ, ένας άντρας, έκλαιγα δημόσια στην κηδεία. Από τότε, αισθάνομαι άσχημα από αισθήματα ενοχής. Τα άρθρα σας ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόμουν. Θα ήθελα να πω ένα πράγμα σ’ εκείνους που ζουν ακόμη οι γονείς τους. Να τους λέτε ότι τους αγαπάτε, όσο πιο συχνά μπορείτε. Μια μέρα δεν θα μπορείτε να το κάνετε αυτό πια.

Π. Ου., Νέα Υόρκη

Να Είμαστε Απλώς Φίλοι

Διαφωνώ τελείως με τις απόψεις σας στο άρθρο «Οι Νεαροί Ρωτούν . . . Μπορεί ένα Αγόρι και ένα Κορίτσι ‘Να Είναι Απλώς Φίλοι’;» (8 Νοεμβρίου 1985) Έχω πολλά αγόρια φίλους για τους οποίους δεν αισθάνομαι τίποτα από σεξουαλική άποψη. Η Βίβλος λέει να μεταχειρίζεται κανείς ένα αγόρι όπως τον αδελφό του. Εσείς φαίνεται να το αντιστρέφετε αυτό δηλώνοντας ότι είναι εσφαλμένο να έχουμε άρρενες φίλους. Πιστεύω ισχυρά ότι τα αγόρια και τα κορίτσια μπορούν «να είναι απλώς φίλοι».

Ντ. Μπ., Αλαμπάμα

Ναι, ένα υγιές μέρος από την ανάπτυξη ενός ατόμου μπορεί να είναι το να έχει πολλούς φίλους και από τα δύο φύλα. Το άρθρο που συζητιέται πραγματευόταν περισσότερο ειδικά με ένα αγόρι ή ένα κορίτσι που πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να έχουν πολύ κοντά τους ένα άτομο, έναν έμπιστο φίλο του αντίθετου φύλου, έναν «μοναδικό φίλο», και κατόπιν να κρατήσουν αυτή τη σχέση απλά και μόνο σε πλατωνική βάση. Δεν είναι ρεαλιστικό να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να καλλιεργήσει μια τέτοια στενή φιλία με ένα άτομο του αντίθετου φύλου χωρίς να εμπλακεί συναισθηματικά.—ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ.

Δεχθείτε τη βαθύτατη εκτίμησή μου για τα άρθρα «Οι Νεαροί Ρωτούν . . . Μπορεί ένα Αγόρι και ένα Κορίτσι ‘Να Είναι Απλώς Φίλοι’;» (8 Νοεμβρίου 1985) και «Οι Νεαροί Ρωτούν . . . Τι το Εσφαλμένο Υπάρχει στο να Είμαστε ‘Απλώς Φίλοι’;» (22 Νοεμβρίου 1985) Αληθινά μου άνοιξαν τα μάτια. Εάν θα είχα αυτή την πληροφορία δυο χρόνια πριν, εξάπαντος θα είχα γλιτώσει από τη συναισθηματική αναστάτωση που δοκιμάζω τώρα. Το πρόβλημα ήταν ότι ποτέ δεν θυμάμαι να έβαζα ένα όριο εκεί που χρειαζόταν. Αλλά η συμβουλή του Παροιμίαι 22:3 εξάπαντος θα με διαφυλάξει τώρα και στο μέλλον.

Τζ. Λ., Νέα Υόρκη

Σας ευχαριστώ για το άρθρο «Οι Νεαροί Ρωτούν . . . Μπορεί ένα Αγόρι και ένα Κορίτσι ‘Να Είναι Απλώς Φίλοι’;» Ήρθε ακριβώς στην ώρα του. Αυτή την ώρα προσπαθώ να ξεπεράσω τα αποτελέσματα του «καψίματος» που αισθάνθηκα εξαιτίας του μονόπλευρου αισθήματος που προέκυψε από το να είμαστε ‘απλώς καλοί φίλοι’ μ’ ένα άτομο του αντίθετου φύλου. Ήταν πραγματικά μια συναισθηματική αναστάτωση.

Ντ. Τζ., Αρκάνσας