Δεν θα Πρέπει να Είναι Αρκετό το να «Είσαι Καλός»;
ΤΙ ωραίος που θα ήταν ο κόσμος αν όλοι ήταν πραγματικά καλοί! Κανείς, ανεξάρτητα από φύλο ή ηλικία, δεν θα χρειαζόταν να φοβάται ότι θα τον χτυπήσουν, θα του κλέψουν, θα τον βιάσουν, ή θα τον εκμεταλλευτούν. Δεν θα υπήρχαν φυλακές, και δεν θα υπήρχαν αστυνομικοί, ούτε στρατιωτικοί. Ναι, πόσο ωραίος θα ήταν ο κόσμος!
Ομολογουμένως, κάτω από τις τωρινές συνθήκες, το να αναμένεις έναν τέτοιο κόσμο φαίνεται αρκετά εξωπραγματικό. Ωστόσο, οι άνθρωποι που προσπαθούν να κάνουν σωστή ζωή αξίζουν έπαινο. Οι προσπάθειές τους μπορεί να φαίνεται ότι φέρνουν μικρή καρποφορία για τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου, αλλά τουλάχιστον δεν συμβάλλουν στο να γίνεται ο κόσμος αυτός χειρότερος.
Όμως είναι αρκετό το να «είσαι καλός»; Ίσως αυτό θα ευχαριστούσε τους φίλους και τους γείτονές μας, αλλά είναι αρκετό ώστε να ευαρεστήσει τον Δημιουργό μας; Τα άτομα που επιθυμούν να κερδίσουν την επιδοκιμασία του Θεού θα ήθελαν να το γνωρίζουν αυτό.
Τι Εννοούμε με το «Να Είσαι Καλός»;
Η φράση, «Είναι καλό παιδί» συχνά δεν σημαίνει τίποτ’ άλλο παρά ότι δεν είναι κακό παιδί, δηλαδή δεν είναι γνωστό για το ότι κάνει άσχημα πράγματα. Αλλά όταν η φράση αυτή χρησιμοποιείται με θρησκευτική έννοια, το να είσαι καλός πρέπει να περιλαμβάνει περισσότερα. Γιατί;
Χωρίς αμφιβολία, πολλοί αθεϊστές, αγνωστικιστές, και μη θρησκευόμενα άτομα από ηθική άποψη είναι καλά. Δεν είναι γνωστά ότι κάνουν άσχημα πράγματα. Αλλά το να είναι καλοί με αυτή την έννοια είναι αρκετό για να ευχαριστήσουν τον Δημιουργό, την ύπαρξη του οποίου αρνούνται, αμφιβάλλουν, ή θεληματικά αγνοούν; Προφανώς όχι.
Ώστε, η ακριβής γνώση εκείνου που ο Θεός θεωρεί ως καλό είναι κάτι το αναγκαίο δεδομένου ότι «επειδή δεν γνωρίζουμε τη δικαιοσύνη του Θεού», επιδιώκουμε «να εγκαθιδρύσουμε [τη δική μας] δικαιοσύνη». (Ρωμαίους 10:1-3, ΜΝΚ ) Αυτό θα ήταν λάθος, επειδή οι ανθρώπινοι κανόνες δικαιοσύνης—αυτό που εμείς θεωρούμε για καλό—υστερούν πολύ από τον θείο κανόνα.
Στη διάρκεια της γήινης διακονίας του, ο Γιος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός έδειξε ποιος είναι αυτός ο θείος κανόνας για το καλό. Ένας πλούσιος νεαρός τον ρώτησε: «Τι καλόν να πράξω διά να έχω ζωήν αιώνιον;» Η αφήγηση της συνομιλίας τους είναι πάρα πολύ αποκαλυπτική. Διαβάζουμε: «Φύλαξον τας εντολάς. Λέγει προς αυτόν· Ποίας; Και ο Ιησούς είπε· Το μη φονεύσης, μη μοιχεύσης, μη κλέψης, μη ψευδομαρτυρήσης, τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα, και θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Λέγει προς αυτόν ο νεανίσκος· Πάντα ταύτα εφύλαξα εκ νεότητός μου· τι μοι λείπει έτι; Είπεν προς αυτόν ο Ιησούς· Εάν θέλης να ήσαι τέλειος, ύπαγε, πώλησον τα υπάρχοντά σου και δος εις πτωχούς, και θέλεις έχει θησαυρόν εν ουρανοίς, και ελθέ, ακολούθει μοι. Ακούσας δε ο νεανίσκος τον λόγον, ανεχώρησε λυπούμενος· διότι είχε κτήματα πολλά».—Ματθαίος 19:16-22.
Ιδιαίτερα ενόψει της χαλάρωσης που υπάρχει σήμερα στην ηθική και κοινωνική συμπεριφορά, δεν θα θεωρούσατε ότι ο άνθρωπος αυτός είναι καλός; Δεν είχε ποτέ δολοφονήσει κάποιον, δεν είχε διαπράξει πορνεία, δεν είχε ποτέ κλέψει, δεν είχε ποτέ ψευδομαρτυρήσει, δεν είχε ποτέ παραλείψει να τιμήσει τους γονείς του ή να αγαπήσει τον πλησίον του όπως τον εαυτό του.
Ωστόσο ο Ιησούς έδειξε ότι το να είναι αυτός ο άνθρωπος καλός δεν ήταν αρκετό. Κάτι έλειπε ακόμη, κάτι που εμπόδιζε την καλή του υπόσταση από το να είναι τέλεια, δηλαδή πλήρης. Τι ήταν αυτό; Η αυτοθυσιαστική αγάπη για τον Θεό η οποία θα έπρεπε να τον παρακινήσει να γίνει ακόλουθος του Χριστού. Η αυτοθυσιαστική αγάπη που επίσης θα τον έκανε να συμμετάσχει ενεργά στο κήρυγμα της Βασιλείας του Θεού, στο έργο στο οποίο εκπαίδευε ο Ιησούς τους ακολούθους του. Εφόσον το εδάφιο λέει ότι ο άνθρωπος αυτός «είχε κτήματα πολλά», είναι πολύ πιθανόν ότι αυτά του αφαιρούσαν μεγάλο μέρος του χρόνου του. Το να ακολουθήσει την πρακτική συμβουλή του Ιησού να απαλλαγεί απ’ αυτά τα υλικά αποκτήματα, διανέμοντάς τα στους φτωχούς, θα σήμαινε ότι θα τοποθετούσε τα υλικά συμφέροντα σε θέση χαμηλότερης σημασίας από όσο τα πνευματικά. Αυτό θα του επέτρεπε να συνεχίσει να «επιδιώκει πρώτα τη βασιλεία» με πολύ λιγότερους περισπασμούς.—Ματθαίος 6:33.
Έτσι το να είσαι καλός μπροστά στα μάτια του Θεού σημαίνει περισσότερα πράγματα απ’ ό,τι απλώς να απέχεις από το να κάνεις το κακό. Σημαίνει να κάνεις ενεργά το καλό με το να είσαι ακόλουθος του Χριστού. Αυτό θα περιλάμβανε να δίνεις «μαρτυρία για την αλήθεια» σχετικά με τον Θεό και τους σκοπούς του, καθιστώντας ‘φανερό το όνομά του’ στους άλλους, καθώς και το να τον υπερασπίζει με ζήλο ενόψει των ψεύτικων κατηγοριών και των ψεμάτων, ακριβώς όπως έκανε και ο Ιησούς. (Ιωάννης 17:4, 6· 18:37) Θα σήμαινε επίσης «το να μοιράζεσαι πράγματα με άλλους».—Εβραίους 13:15, 16.
Πώς να Γίνεις Καλύτερος και Όχι Μόνο Καλός
Εφόσον το να είσαι καλός δεν είναι αρκετό, τι πρέπει να κάνουμε για να γίνουμε καλύτεροι; Τα εδάφια Λουκάς 10:38-42 μας δίνουν μια νύξη. Εκεί διαβάζουμε: «Γυνή τις ονομαζομένη Μάρθα υπεδέχθη αυτόν [τον Ιησού] εις τον οίκον αυτής. Και αύτη είχε αδελφήν καλουμένην Μαρίαν, ήτις και καθήσασα παρά τους πόδας του Ιησού, ήκουε τον λόγον αυτού. Η δε Μάρθα ενησχολείτο εις πολλήν υπηρεσίαν· και ελθούσα έμπροσθεν αυτού είπε· Κύριε, δεν σε μέλλει ότι η αδελφή μου με αφήκε μόνην να υπηρετώ; ειπέ λοιπόν προς αυτήν να μοι βοηθήση. Αποκριθείς δε ο Ιησούς, είπε προς αυτήν· Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και αγωνίζεσαι περί πολλά· πλην ενός είναι χρεία· η Μαρία όμως εξέλεξε την αγαθήν μερίδα, ήτις δεν θέλει αφαιρεθεί απ’ αυτής».
Τι αποκαλύπτει η συνομιλία αυτή; Παρ’ όλο που η εξυπηρέτηση του Ιησού από φυσική άποψη ήταν κάτι το αξιέπαινο, το να ακούσει τη διδασκαλία του, δηλαδή να δείξει κατάλληλη εκτίμηση για τα πνευματικά ζητήματα, ήταν ακόμη καλύτερο. Αυτό που έκανε η Μάρθα ήταν καλό. Αλλά στη συγκεκριμένη εκείνη περίσταση δεν ήταν αρκετό. Έτσι, αυτό που έκανε η Μαρία ήταν καλύτερο.
Η τοποθέτηση αυτή της έμφασης πάνω στις πνευματικές αξίες, σε αντίθεση με τις φυσικές ή τις υλικές, τονίστηκε επίσης από τον Ιησού στην επί του Όρους Ομιλία του. Εκεί είπε: «Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης, εφόσον η βασιλεία των ουρανών ανήκει σ’ αυτούς».—Ματθαίος 5:3, ΜΝΚ.
Γνωρίζετε κανέναν καλό άνθρωπο ο οποίος, παρά το γεγονός ότι είναι καλός, δεν έχει ιδιαίτερη «συναίσθηση της πνευματικής του ανάγκης»; Πιθανόν ναι. Πράγματι, πιθανόν ακόμη να καταλαβαίνετε ότι εσείς ο ίδιος είστε ένας απ’ αυτούς. Στην περίπτωση αυτή, θα ήταν συνετό να καταβάλετε προσπάθεια να μάθετε τον κανόνα του Θεού για το καλό με το να στρέψετε την προσοχή σας στα πνευματικά πράγματα.
Κάνοντάς το αυτό μπορείτε να έχετε την προοπτική να ζήσετε για να δείτε το νέο σύστημα πραγμάτων του Θεού που σύντομα θα εγκαθιδρυθεί σε όλη τη γη. Εκεί, κανείς πια δεν θα διατρέχει τον κίνδυνο να χτυπηθεί και να ληστευθεί, ή δεν θα φοβηθεί ότι θα βιαστεί ή θα γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης. Δεν θα υπάρχουν καθόλου φυλακές. Ούτε θα υπάρχουν καθόλου αστυνομικοί ή στρατιωτικοί—γιατί όλοι αυτοί θα έχουν βρει πιο ανταμειφτική απασχόληση.