Όταν Σείστηκε η Γη, Αυτοί Ανταποκρίθηκαν

Του ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στη Χιλή

ΤΟ έδαφος σειόταν ολοένα και περισσότερο. Προχωρήσαμε προς την πόρτα του δωματίου μας. Εκείνοι που ήταν στην κουζίνα προσπάθησαν να κρατήσουν κλειστά τα ντουλάπια, ενώ βιβλία, μπουκάλια, γλάστρες, ποτήρια, και γυάλες με μαρμελάδα έπεφταν στο πάτωμα στον επάνω όροφο. Αναρωτιόμαστε πόσο θα διαρκούσε.

Δεν χρειάζεται να πούμε βέβαια ότι δεν μετρήσαμε το χρόνο, αλλά την επόμενη μέρα οι εφημερίδες είπαν ότι διήρκεσε δύο λεπτά. Τώρα, ίσως να σκεφθείτε ότι δύο λεπτά δεν είναι πολύ, όμως πιστέψτε με, θα εκπλαγόσαστε στο πόσο μεγάλο χρονικό διάστημα φαίνεται να είναι όταν κουνάει το έδαφος κάτω από τα πόδια σας!

Ήταν 7.47 μ.μ. την Κυριακή, 3 Μαρτίου 1985, όταν ο σεισμός εκείνος έπληξε εδώ το Σαντιάγκο της Χιλής. Αναπαυόμαστε στο δωμάτιό μας στο γραφείο του τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά όταν συνέβη. Άλλα μέλη του προσωπικού μας έπιναν το τσάι τους στην κουζίνα.

Ο σεισμός μάς άφησε χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα επί αρκετές ώρες. Έτσι βγάλαμε έξω τους φακούς, τα κεριά, και τα ραδιόφωνα τρανζίστορ. Σύμφωνα με τις ειδήσεις από το ραδιόφωνο, οι παράλιες περιοχές και άλλοι τομείς του Σαντιάγκο επλήγησαν άσχημα. ‘Πώς να είναι οι Χριστιανοί αδελφοί μας εκεί;’ αναρωτηθήκαμε. Δεν μπορούσαμε να έρθουμε σε επαφή μ’ αυτούς—οι τηλεφωνικές γραμμές ήταν παραφορτωμένες με τηλεφωνικές κλήσεις και, εκτός από αυτό, οι τηλεφωνικές γραμμές σ’ εκείνες τις περιοχές ήταν εκτός λειτουργίας. Το πρώτο τηλεφώνημα που λάβαμε ήταν από την περιοχή κατασκευής των νέων εγκαταστάσεων του τμήματός μας. Καθησυχάσαμε που ακούσαμε ότι όλοι ήταν πολύ καλά και ότι το κτίριο του νέου εργοστασίου ήταν γερό! Πράγματι, μόνο ένας τοίχος από τούβλα που είχε χτιστεί στην περιοχή του γραφείου το πρωί εκείνο είχε πέσει!

Το βράδι εκείνο πολύ λίγοι από μας κοιμήθηκαν καλά. Μόλις και είχαμε πάει για ύπνο όταν μια νέα σεισμική δόνηση κούνησε τα κρεβάτια μας, ξυπνώντας μας. Το επόμενο πρωί, οι εφημερίδες ανέφεραν τις ζημιές, δείχνοντας εικόνες από τις καταστροφές που προξένησε ο σεισμός, ο οποίος έφτασε στο 7,7 της κλίμακας Ρίχτερ. Οι πόλεις έμειναν χωρίς νερό και ηλεκτρικό ρεύμα. Γέφυρες καταστράφηκαν. Περισσότεροι από 140 άνθρωποι πέθαναν και 150.000 περίπου είχαν μείνει άστεγοι. Οι ζημιές ήταν ίσως 1.800.000.000 δολάρια (U.S.)! Ο σεισμός έγινε αισθητός μέχρι το Μπουένος Άυρες της Αργεντινής, γύρω στα 1.350 χιλιόμετρα (840 μίλια) μακριά στην ακτή του Ατλαντικού! Την 3η Μαρτίου 1985 θα τη θυμούμαστε για πολύ καιρό.

Άμεση Ανάγκη Βοήθειας!

Κάναμε αμέσως διευθετήσεις ώστε να επισκεφθούν διάφορα μέλη του γραφείου τμήματός μας τοποθεσίες όπως το Μακαλί, το Μελιπίλλα, το Ρέγκο, το Σαν Αντόνιο, το Βαλπαράιζο και το Βίνα ντελ Μαρ. Ο λόγος; Για να εξακριβώσουν πώς ήταν οι Χριστιανοί αδελφοί μας και τι ήταν εκείνο που χρειάζονταν άμεσα.

Παντού υπήρχαν σκηνές ερήμωσης. Παρ’ όλο που το μεγαλύτερο μέρος της ζημιάς είχε γίνει στα παλιά πλινθόκτιστα σπίτια, ακόμη και μερικά σύγχρονα κτίρια είχαν προσβληθεί—όπως ένα οκταώροφο κτίριο με διαμερίσματα στη Ρενάκα το οποίο σείστηκε τόσο πολύ ώστε μετά το σεισμό είχε γείρει όπως ο πύργος της Πίζας. Έπρεπε οπωσδήποτε να κατεδαφιστεί.

Και οι Χριστιανοί αδελφοί μας; Παρ’ όλο που εκατοντάδες από αυτούς έχασαν τα σπίτια τους και τα αποκτήματά τους, ήμαστε πολύ ευτυχισμένοι που μάθαμε ότι ούτε ένας δεν σκοτώθηκε ή πληγώθηκε από τους 16.000 Μάρτυρες που ζούσαν στην περιοχή που επλήγη από το σεισμό! Οι εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Σαντιάγκο και πέρα στο Πούντα Αρένας και στο Ικουίκουε άρχισαν να τηλεφωνούν, ρωτώντας πώς θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Γρήγορα διαδόθηκε ο λόγος, και μέσα σε λίγες ώρες μερικοί άρχισαν να φτάνουν με τρόφιμα, ρουχισμό, κουβέρτες, και άλλα χρήσιμα είδη. Σύντομα τα δυο φορτηγά μας με συνολική χωρητικότητα 5,5 τόννους φορτώθηκαν και ξεκίνησαν. Μέχρι την ώρα που επέστρεψαν αργά το βράδι, είχαν ληφθεί αρκετές δωρεές για να γίνει άλλο ένα ταξίδι. Και αυτό συνεχίστηκε επί δύο σχεδόν εβδομάδες.

Το δεύτερο Σαββατοκύριακο που ακολούθησε το σεισμό, 110 εθελοντές από τις κοντινές εκκλησίες και από την τοποθεσία κατασκευής του νέου τμήματος ταξίδεψαν σε μερικές από τις πόλεις που επλήγησαν περισσότερο και συναρμολόγησαν 24 προκατασκευασμένα καταλύματα με ξύλινο σκελετό. Μέχρι την ώρα που γραφόταν αυτό το άρθρο, είχαμε ετοιμάσει 69 τέτοια καταλύματα, και ελπίζουμε να φτιάξουμε περισσότερα προτού αρχίσουν οι βροχές.

Μια εκκλησία μάς έγραψε για να μας πει ότι η πρακτική βοήθεια και τα καταλύματα έχουν καταδείξει με ορατό τρόπο την αδελφοσύνη μας. «Los hermanos se parason!» («Οι αδελφοί ξεπέρασαν τον εαυτό τους!») Με συγκινητικό τρόπο, θυμηθήκαμε ότι είμαστε μια διεθνής αδελφότητα, γιατί στις μέρες και στις εβδομάδες που ακολούθησαν το σεισμό, Μάρτυρες από την Αργεντινή, τη Γερμανία, την Ιταλία, και τις Ηνωμένες Πολιτείες συνέχισαν να ρωτούν από το τηλέφωνο σχετικά με το πώς ήταν οι Χριστιανοί αδελφοί τους εδώ στη Χιλή. Οι τηλεφωνικές κλήσεις συνοδεύονταν από γενναιόδωρες συνεισφορές για να βοηθήσουν στην παροχή των αναγκών της «οικογένειάς» μας.

Ένας Καιρός για Αυτοεξέταση

Η κραυγή «Σεισμός!» και η καταστροφική δύναμη που περιλαμβάνεται κάνουν συχνά τους ανθρώπους να σκέφτονται τη σχέση τους με τον Θεό. Πράγματι, λεπτά μετά από το σεισμό, εδώ στη Χιλή, πολλές από τις Αίθουσες Βασιλείας μας δέχονταν σαν επισκέπτες γείτονες που ζητούσαν προστασία. Ένας Μάρτυρας στην Μελιπίλλα, που είναι πασίγνωστος στη γειτονιά του, είχε πολλούς επισκέπτες το βράδι εκείνο. Με καθεμιά μετασεισμική δόνηση, ολοένα και περισσότεροι γείτονες εμφανίζονταν σπίτι του ζητώντας προστασία. Στήθηκε μια σκηνή στην αυλή του, όπου δαπάνησε πολλές ώρες αργά μέσα στη νύχτα να συζητάει τα λόγια του Ιησού σχετικά με τις έσχατες μέρες όπου θα συνέβαιναν «σεισμοί κατά τόπους».—Μάρκος 13:3-8.

Στο Βίνα ντελ Μαρ ένας άντρας είχε σταματήσει τη Γραφική του μελέτη και είχε δηλώσει ότι ποτέ δεν θα ξαναγύριζε στην Αίθουσα Βασιλείας. Όμως πού βρέθηκε το βράδι εκείνο μετά από το σεισμό; Μα, στην Αίθουσα Βασιλείας! Αυτός και η οικογένειά του καλωσορίστηκαν και τους δόθηκε προσωρινό κατάλυμα. Συγκινήθηκε τόσο πολύ από τη θερμή φιλοξενία που δόθηκε και σ’ αυτόν και στην οικογένειά του ώστε αποφάσισε να ξαναρχίσει τη Γραφική του μελέτη.

Μερικοί από τους αδελφούς μας μόλις που κατάφεραν να σώσουν τη ζωή τους. Για παράδειγμα, στην Εκκλησία Βικούνα Ρόζας, ένας αδελφός είχε επιστρέψει πρόσφατα από το νοσοκομείο και ήταν περιορισμένος στο κρεβάτι του. Το βράδι εκείνο η σύζυγος και η κόρη του είχαν πάει στη συνάθροιση, κι έτσι είχε μείνει μόνος του στο σπίτι. Λεπτά μόλις προτού αρχίσει ο σεισμός, αποφάσισε να κάνει μια πραγματική προσπάθεια να σηκωθεί και να κάνει έκπληξη στη σύζυγο και στην κόρη του με το να έχει το νερό έτοιμο για να φτιάξουν τσάι όταν θα επέστρεφαν σπίτι. Πήγε μέχρι την κουζίνα και μόλις επρόκειτο να ζεστάνει το νερό, άρχισε ο σεισμός. Όταν επέστρεψε στο δωμάτιό του, βρήκε το κρεβάτι του κάτω από έναν τοίχο ύψους τριών μέτρων (9 ποδών) που είχε καταρρεύσει! Πόσο ευγνώμων ήταν που σκέφθηκε να πάει στην κουζίνα να ετοιμάσει το τσάι!

Ήταν ενισχυτικό για την πίστη να βλέπει κανείς την ανταπόκριση των Χριστιανών αδελφών μας, οι οποίοι, παρ’ όλο που έχασαν όλα τα αποκτήματά τους, παρέμειναν αισιόδοξοι. Πολλοί σχολίασαν: «Τα σπίτια μας κατέρρευσαν, αλλά όχι και η πίστη μας!»