Άστεγοι—Αλλά Ζωντανοί!

Από τον ανταποκριτή του Ξύπνα! στην Ιαπωνία

ΤΑ πρώτα πλοία που μετάφεραν αυτούς που απομακρύνθηκαν, έφτασαν στα λιμάνια της χερσονήσου Ίζου τη νύχτα της 21ης Νοεμβρίου. Αργότερα αποφασίστηκε ότι αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε να σταλούν στο Τόκιο, αφού το Οσίμα είναι κάτω από τη δικαιοδοσία της τοπικής κυβέρνησης του Τόκιο. Η τοπική κυβέρνηση σε συνεργασία με την εθνική κυβέρνηση, πήρε την πρωτοβουλία να οργανώσει το έργο της περίθαλψης. Επίσης, και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην περιοχή του Ίζου καθώς και του Τόκιο, επίσης και στα κεντρικά γραφεία του τμήματος που βρίσκονται στην πόλη Εμπίνα, περίπου 80 χιλιόμετρα από το βουνό Μιχάρα, οργάνωσαν το έργο της περίθαλψης.

Καθώς οι ειδήσεις για το γεγονός διάκοψαν το κανονικό πρόγραμμα της τηλεόρασης, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά που έμεναν στις γύρω περιοχές ενδιαφέρθηκαν ιδιαίτερα για τους πνευματικούς αδελφούς τους και τις αδελφές τους που ήταν στο νησί. Ο Νομπουμάσα Ομπάτα της Εκκλησίας Ίτο και άλλοι ήρθαν σ’ επαφή με Μάρτυρες στην περιοχή Ίζου και οργανώθηκαν για να υποδεχτούν αυτούς που είχαν απομακρυνθεί από το νησί. Μέχρι τις 6:30 μ.μ. εκείνης της μέρας, οι Μάρτυρες είχαν φτάσει στα λιμάνια της χερσονήσου Ίζου και στο Ατάμι, έτοιμοι να παραλάβουν τους αδελφούς τους από το Οσίμα.

Όταν ο Τζίρο Νισιμούρα και τέσσερις άλλοι έφτασαν στο Ατάμι γύρω στις δέκα η ώρα εκείνο το βράδυ, οι Μάρτυρες του Ατάμι τους συνάντησαν κρατώντας τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! Επειδή οι κυβερνητικές αρχές δεν είχαν αποφασίσει ακόμα τι θα έκαναν, αυτοί που είχαν απομακρυνθεί από την επικίνδυνη ζώνη μπορούσαν να μείνουν όπου ήθελαν. Κατευθύνθηκαν προς τη Γιουγκαβάρα, όπου ο γιος του Νισιμούρα υπηρετεί ως πρεσβύτερος στην τοπική εκκλησία. Το διαμέρισμα στο οποίο εγκαταστάθηκαν έγινε το κέντρο των επιχειρήσεων για τους διακομιζόμενους της Εκκλησίας Οσίμα.

Την άλλη μέρα το πρωί, στις 8:00 η ώρα, η Επιτροπή του Τμήματος στα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας Σκοπιά στην Εμπίνα, αποφάσισε να στείλει αμέσως δυο αντιπροσώπους τους τμήματος στην περιοχή Ίζου και δυο στο Τόκιο για να οργανώσουν το έργο της περίθαλψης.

Ενώ οι αντιπρόσωποι του τμήματος συζητούσαν τα μέτρα περίθαλψης με τον Νισιμούρα, έφτασε και ο Μίτσουο Σιοκάζι με προμήθειες περίθαλψης από την εκκλησία του στο Νουμαζού. Αυτοί που είχαν απομακρυνθεί από το νησί εκτίμησαν ιδιαίτερα το ρουχισμό που τους μοίρασαν, γιατί πολλοί απ’ αυτούς δεν είχαν άλλα ρούχα εκτός από εκείνα που φορούσαν όταν έφυγαν από το νησί. Με ευγνωμοσύνη δέχτηκαν επίσης και τα τρόφιμα που έφερε μαζί του ο Σιοκάζι.

Οι επιτροπές περίθαλψης είχαν προορισμό το Ίζου και το Τόκιο για να μοιράσουν βοήθεια στα μέλη της Εκκλησίας Οσίμα. Αυτές οι επιτροπές επίσης έπρεπε να φροντίσουν και για τις πνευματικές ανάγκες αυτών που είχαν μεταφερθεί από το Οσίμα.

Το Έργο Περίθαλψης στο Τόκιο

Στις 9:55 μ.μ. της 21ης Νοεμβρίου, αφού μερικά πλοία είχαν ξεκινήσει για τη χερσόνησο Ίζου μεταφέροντας αυτούς που απομακρύνθηκαν, ο κυβερνήτης του Τόκιο αποφάσισε ότι όλοι αυτοί που απομακρύνθηκαν θα έπρεπε να σταλούν στο Τόκιο. Ζητήθηκε από τον Γιόσιο Νακαμούρα, έναν πρεσβύτερο από την Εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Μίτα του Τόκιο, να οργανώσει το έργο της περίθαλψης εκεί. Το διαμέρισμα του Νακαμούρα έγινε το κέντρο του έργου περίθαλψης στο Τόκιο.

Ζήτησε από μερικούς από την εκκλησία του και μερικούς από την Εκκλησία Σιναγκάβα να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Δέκα απ’ αυτούς έφυγαν από το σπίτι του Νακαμούρα στις δύο η ώρα το πρωί του Σαββάτου και κατευθύνθηκαν προς τις προβλήτες στις οποίες θα έφταναν τα πλοία από το Οσίμα. Οι αδελφοί είχαν εφοδιαστεί με ταμπέλες που έγραφαν: «Παρακαλούμε τα μέλη της Εκκλησίας Οσίμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά να έρθουν σ’ επαφή μαζί μας».

Πηγαινοέρχονταν ανάμεσα στις δυο προβλήτες στις οποίες έφταναν τα πλοία μέχρι που έφτασε και το τελευταίο πλοίο. Είχε περάσει δέκα η ώρα το Σάββατο το πρωί. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά από την Εκκλησία Τσούο πήγαν επίσης σε άλλη μια προβλήτα στην οποία έφταναν πλοία από το Οσίμα. Μη γνωρίζοντας ποια πλοία μετάφεραν τους ομοπίστους τους, οι Μάρτυρες στο Τόκιο προσπάθησαν να συναντήσουν όλα τα πλοία που έφτασαν στο Τόκιο.

«Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά», θυμάται ο Καζουγιούκι Καβασίμα, «ήταν οι μόνοι αντιπρόσωποι κάποιας θρησκευτικής ομάδας που ήρθαν για να συναντήσουν τους ομοπίστους τους στην προβλήτα. Η μόνη άλλη ομάδα που υποδέχτηκε αυτούς που είχαν απομακρυνθεί ήταν η ένωση των δασκάλων».

Μέχρι το βράδυ του Σαββάτου, τα μέλη των Εκκλησιών Μίτα και Σιναγκάβα είχαν συγκεντρώσει εθελοντικά ρουχισμό και άλλες προμήθειες περίθαλψης για άμεση διανομή μεταξύ των πνευματικών τους αδελφών από το Οσίμα. Οι Μάρτυρες φόρτωσαν αυτές τις προμήθειες σ’ ένα φορτηγάκι και επισκέφθηκαν τους καταυλισμούς στους οποίους είχαν μεταφερθεί οι Μάρτυρες που είχαν απομακρυνθεί από την επικίνδυνη ζώνη. Οι Μάρτυρες από το Οσίμα καθώς και άλλοι που δεν ήταν Μάρτυρες και που βρίσκονταν εκεί ωφελήθηκαν από τις προμήθειες περίθαλψης.

Το Ενδιαφέρον των Άλλων Παρέχει Ενθάρρυνση

Ένας από τους Μάρτυρες που απομακρύνθηκαν από το νησί ανάφερε: «Όταν εγκαταλείψαμε το Οσίμα, ούτε κι εμείς οι ίδιοι δεν γνωρίζαμε για πού πηγαίναμε. Όταν, όμως, κατεβήκαμε από το πλοίο εντοπίσαμε μια ταμπέλα που έγραφε, ‘Μάρτυρες του Ιεχωβά’. Φανταστείτε την έκπληξη και την εντύπωση που μας προκάλεσε αυτό! Δάκρυα κύλησαν από τα μάτια της γυναίκας μου καθώς με ανακούφιση διαπίστωσε ότι οι αδελφοί μας ήταν εκεί στην προβλήτα και μας περίμεναν.

»Δεν είχαμε προλάβει να εγκατασταθούμε στο Αθλητικό Κέντρο του Κότο και να τελειώσουμε την τηλεφωνική συνομιλία με τον Αδελφό Νακαμούρα όταν έφτασαν οι αντιπρόσωποι του τμήματος. Αυτό πραγματικά μας εντυπωσίασε, και δεν βρίσκαμε λόγια για να εκφράσουμε την εκτίμησή μας».

Στη διάρκεια της εβδομάδας οι επιτροπές περίθαλψης επισκέφθηκαν όλους τους καταυλισμούς που φιλοξενούσαν Μάρτυρες και έλεγξαν τις ανάγκες των ομοπίστων τους. Διαπίστωσαν ότι οι τοπικές εκκλησίες φρόντιζαν καλά τους Μάρτυρες που είχαν μεταφερθεί από το νησί. Μερικοί σπουδαστές της Γραφής προσκαλούνταν για γεύμα κάθε μέρα στα σπίτια των τοπικών Μαρτύρων και εκτίμησαν αυτές τις πράξεις καλοσύνης εκ μέρους Μαρτύρων που ούτε καν γνώριζαν πριν απ’ αυτή την καταστροφή.

Αυτή η εκκένωση αποδείχτηκε επιτυχής επειδή δόθηκαν κατάλληλες προειδοποιήσεις και επειδή οι άνθρωποι τις πρόσεξαν. Αλλά το ανθρώπινο γένος αντιμετωπίζει έναν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο που πλησιάζει με μεγάλη ταχύτητα. Τώρα δίνεται προειδοποίηση, που δείχνει στους ανθρώπους πώς να ξεφύγουν απ’ αυτόν τον κίνδυνο και να γλιτώσουν τη ζωή τους. Θα προσέξετε αυτή την προειδοποίηση;

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Ο Τζίρο Νισιμούρα ερευνά για την τύχη των ομοπίστων τουa

[Υποσημείωση]

[Εικόνες στη σελίδα 8]

Αμέσως οργανώθηκε το έργο της περίθαλψης

Αυτοί που απομακρύνθηκαν κοιμήθηκαν στα ψυχρά δάπεδα των γυμναστηρίων