Από τους Αναγνώστες Μας

Χάσμα Πολιτισμών

Σας ευχαριστώ πολύ για το άρθρο «Χάσμα Πολιτισμών—Μπορεί να Γεφυρωθεί;» (22 Αυγούστου 1988) Πριν από τριάμισι χρόνια έφυγα από κάποια χώρα της Δύσης και πήγα να ζήσω στην Άπω Ανατολή, επειδή ο άντρας μου ήθελε να γυρίσει στην πατρίδα του. Από προσωπική πείρα, μπορώ να πω ότι η κάθε λέξη σ’ αυτό το άρθρο είναι αλήθεια. Με εξέπληξε ο έξοχος τρόπος εξέτασης των προβλημάτων που ανακύπτουν ανάμεσα σε δυο ανόμοιους πολιτισμούς. Η συμβουλή που δίνεται είναι πρακτική και αποτελεσματική. Το άρθρο μού έμαθε να αποφεύγω τις συγκρίσεις με τον προηγούμενο τρόπο ζωής μου.

Α. Ντ., Ινδονησία

Ιδιωτική Ζωή

Είμαι 17 χρονών και διαβάζω τακτικά τη σειρά «Οι Νεαροί Ρωτούν . . . », που μέχρι τώρα έβλεπα ότι έδινε πάντοτε πραγματικά καλές συμβουλές. Αλλά το άρθρο με τον τίτλο «Πώς Μπορώ να Έχω Ιδιωτική Ζωή σε Μεγαλύτερο Βαθμό;» (8 Οκτωβρίου 1988) ήταν μεγάλη απογοήτευση. Υπαινίσσεστε ότι αν οι γονείς μου μπαίνουν απρόσκλητοι στο δωμάτιό μου ή κρυφοκοιτάζουν το ημερολόγιό μου, το κάνουν απλώς και μόνο επειδή με αγαπούν. Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Οι γονείς μου θα πρέπει να με εμπιστεύονται τόσο που να μη χρειάζεται να ‘κάνουν επιθεωρήσεις’ και να με ελέγχουν. Αν ποτέ έπιαναν να κοιτάξουν το ημερολόγιό μου, δεν θα τους συγχωρούσα ποτέ μου. Δεν θα μπορούσα να τους εμπιστευτώ ξανά ή να τους λέω διάφορα πράγματα. Στο ημερολόγιό μου γράφω τα προσωπικά μου προβλήματα και συναισθήματα. Στους γονείς μου λέω αυτά που χρειάζεται να ξέρουν και είναι ικανοποιημένοι.

Σ. Φ., Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας

Το άρθρο δεν συγχωρούσε ούτε συνιστούσε αυτή την πράξη (στην οποία έτσι κι αλλιώς ελάχιστα μπορεί να ασκήσει έλεγχο το νεαρό άτομο), αλλά απλώς βοηθούσε τους νεαρούς να καταλάβουν γιατί μερικοί γονείς το κάνουν αυτό—να καταλάβουν ότι δεν είναι απλή αδιακρισία.—ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ.

Είμαι 12 χρονών. Λίγο πριν βγει το άρθρο για την ιδιωτική ζωή, η μητέρα μου είχε βρει μερικά γράμματα που είχα γράψει και τα διάβασε. Τότε δεν είχα καταλάβει το γιατί, το άρθρο όμως με βοήθησε!

Α. Μπ., Ηνωμένες Πολιτείες

Βρήκα το άρθρο ενημερωτικό, με πολλές υγιείς συμβουλές. Όταν όμως διάβασα το παράδειγμα μ’ ένα νεαρό κορίτσι στο οποίο η μητέρα φώναζε να αφήνει την πόρτα ανοιχτή όταν ήταν μαζί με κάποιο αγόρι, ήταν σαν να άναψε μπροστά μου σήμα κινδύνου. Κατ’ αρχή, τι δουλειά έχει ένα αγόρι στο δωμάτιο ενός κοριτσιού, δωμάτιο που συνήθως είναι κρεβατοκάμαρα; Καμιά δουλειά! Η μαμά μου οπωσδήποτε δεν επέτρεψε ποτέ κάτι τέτοιο. Θα ήταν πιο σοφό από μέρους αυτών των έφηβων να διασκεδάζουν ή να μελετούν στο σαλόνι, στο καθιστικό ή στην κουζίνα, όπου είναι κοντά κι άλλοι. Κάποιοι νεαροί μπορεί να παροδηγηθούν όταν διαβάσουν αυτό το κομμάτι του άρθρου!

Τζ. Τζ., Ηνωμένες Πολιτείες

Δεχόμαστε το ενδιαφέρον και τις σκέψεις της Τζ. Τζ. Η σειρά «Οι Νεαροί Ρωτούν . . . » γράφεται για ένα ευρύ κοινό. Το άρθρο έδειχνε απλώς πώς βλέπουν τα πράγματα ακόμα και άνθρωποι που δεν ζουν απαραίτητα σύμφωνα με τα πρότυπα της Αγίας Γραφής. Γι’ αυτούς, λοιπόν, το να μένει η πόρτα ανοιχτή είναι προφύλαξη.—ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ.

Ήθελα απλώς να σας ευχαριστήσω για το άρθρο «Γιατί να μην Έχω Ιδιωτική Ζωή σε Μεγαλύτερο Βαθμό;» (8 Ιουλίου 1988) Είμαι 13 χρονών. Πριν από λίγο καιρό είχα κάνει κι εγώ αυτή την ερώτηση σχετικά με την ιδιωτική ζωή. Οι γονείς μου κι εγώ είχαμε την ίδια ιστορία, για το αν μπορώ να έχω τηλεόραση στο δωμάτιό μου, που είχαν ο Κιθ και οι γονείς του. Αν και δεν πήρα τηλεόραση, καταλαβαίνω γιατί οι γονείς μου ανησυχούσαν για το τι έβλεπα.

Σ. Χ., Ηνωμένες Πολιτείες