Από τους Αναγνώστες Μας
Οδήγηση Μου άρεσε το άρθρο «Οι Νεαροί Ρωτούν . . . Πώς Γίνεται να Πείσω τους Γονείς μου Ότι Είμαι σε Θέση να Οδηγήσω;» (22 Μαρτίου 1989) Είμαι 14 χρονών και θίγω συνέχεια στη μητέρα μου το θέμα της οδήγησης, αλλά εκείνη είναι πολύ διστακτική για το όλο ζήτημα. Είχα αρχίσει να πιστεύω πως δεν επρόκειτο να οδηγήσω πριν φτάσω τα 30! Τώρα ξέρω ότι μπορώ να αρχίσω να κάνω διάφορα πράγματα για να κερδίσω την εμπιστοσύνη της μητέρας μου, ώστε, όταν έρθει ο κατάλληλος καιρός, εκείνη να ξέρει πως μπορώ να τα βγάλω πέρα μ’ αυτή την ευθύνη. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!
Τζ. Ντ., Ηνωμένες Πολιτείες
Κατοικίδια Επί αρκετά χρόνια, διηύθυνα ένα κατάστημα που πουλούσε κατοικίδια και πιστεύω ότι πληρώ τις προϋποθέσεις για να εκφράσω μια ‘έμπειρη γνώμη’. Το άρθρο σας σχετικά με τα κατοικίδια (8 Ιουνίου 1989) είχε πολλά καλά σημεία. Αλλά, όσον αφορά την υγιεινή, παραλείψατε εντελώς να αναφέρετε ότι αυτός που έχει κάποιο κατοικίδιο πρέπει να συναισθάνεται την ευθύνη του. Αν αυτός έχει συναίσθηση της ευθύνης του, θα φροντίζει να είναι το ζώο πάντα καθαρό, υγιές και να μην έχει παράσιτα, ώστε να μπορεί να είναι ευπρόσδεκτο στο σπίτι. Οι τακτικές επισκέψεις στον κτηνίατρο θα πρέπει να είναι ζήτημα ρουτίνας, και ο οικογενειακός προϋπολογισμός θα πρέπει να προβλέπει χρήματα γι’ αυτό. Το άρθρο έπρεπε να είχε αναφέρει πόσο σημαντικό είναι να καθαρίζονται καθημερινά από τα περιττώματα η αυλή, το δοχείο περιττωμάτων ή το κλουβί. Δεν μπορείς να κατηγορείς ένα ζώο επειδή είναι βρώμικο, γεμάτο παράσιτα ή δεν είναι υγιές, αν αυτή είναι η κατάσταση στην οποία το αφήνουν και ζει αυτοί που το έχουν.
Λ. Τ., Ηνωμένες Πολιτείες
Λαβαίνουμε υπόψη αυτά τα σημεία. Ωστόσο, το άρθρο δεν είχε στόχο να εξετάσει σε βάθος το θέμα της φροντίδας των κατοικιδίων. Σκοπό είχε να βοηθήσει τους αναγνώστες να καθορίσουν αν είναι προετοιμασμένοι να αναλάβουν τη βαριά ευθύνη που προϋποθέτει η κυριότητα ενός κατοικιδίου.—ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ.
Κακομεταχείριση με τα Λόγια Το άρθρο σας (8 Ιουνίου 1989) με βοήθησε να κατανοήσω ότι οι γονείς υφίστανται έντονες πιέσεις. Σήμερα μου μίλησαν με τρόπο που με πλήγωσε κι ένιωσα πάρα πολύ δυστυχισμένη. Ήμουν πολύ θυμωμένη με τους γονείς μου. Όμως, με βοήθησε πραγματικά το ότι είχα διαβάσει ολόκληρο αυτό το άρθρο μόλις την προηγούμενη μέρα. Όταν σκέφτηκα τις καλές πλευρές των γονέων μου, αντί να κάθομαι και να συλλογίζομαι μόνο τα άσχημα σημεία τους, τότε η καρδιά μου και οι σκέψεις μου έγιναν πολύ, πολύ πιο χαρούμενες. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Ε. Τ., Ιαπωνία
Είμαι 15 χρονών και ήμουν πολύ αποκαρδιωμένη και καταθλιμμένη τώρα τελευταία, εξαιτίας του ότι ο πατέρας μου με κακομεταχειριζόταν με τα λόγια. Αυτό το άρθρο ήταν πνευματική τροφή στον κατάλληλο καιρό. Ήταν στ’ αλήθεια πηγή ενθάρρυνσης για μένα και τη μητέρα μου.
Χ. Τ., Ηνωμένες Πολιτείες
Έγκλημα Το τεύχος 22 Απριλίου 1989 περιείχε συμβουλές που με ανησύχησαν. Σχετικά με το πώς να τα βγάζουμε πέρα με τους ληστές, έλεγε τα εξής: «Κοιτάξτε το άτομο στα μάτια και προσπαθήστε να αιχμαλωτίσετε το βλέμμα του». Έζησα για πολλά χρόνια σε περιοχές με μεγάλη εγκληματικότητα και διδάχτηκα να μην κοιτάζω στα μάτια τους κακοποιούς, επειδή μπορεί να σκεφτούν ότι προσπαθείς να συγκρατήσεις τα χαρακτηριστικά τους για να τους κάνεις μήνυση αργότερα.
Ρ. Λ., Ηνωμένες Πολιτείες
Συμφωνούμε ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, το να κοιτάζεις επίμονα κάποιο ενδεχομένως εχθρικό άτομο θα μπορούσε να προκαλέσει βία. Ωστόσο, ορισμένοι ειδήμονες πιστεύουν πως το να κοιτάζεις στα μάτια κάποιον που σε ληστεύει είναι προτιμότερο από το να κοιτάζεις σαν αλλόφρονας εδώ κι εκεί ή να καρφώνεις το βλέμμα σου στο έδαφος—συμπεριφορά που μπορεί να φανερώνει φόβο ή πανικό.—ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ.
Χειρότερο από το AIDS Ανατράφηκα ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Ήθελα όμως να αρέσω στους άλλους και μπλέχτηκα με παρέες που δεν ήταν καλές. Έλαβα βοήθεια να γυρίσω πάλι στον ίσιο δρόμο όσο υπήρχε ακόμα καιρός. Το άρθρο σχετικά μ’ εκείνο το θύμα του AIDS (22 Απριλίου 1989) θα με βοηθήσει να παραμείνω σ’ αυτόν το δρόμο. Το ότι άλλαξε ήταν ένδειξη γενναιότητας από μέρους του, γιατί πάρα πολλοί θα τα είχαν παρατήσει. Η εμπειρία αυτού του ατόμου δείχνει ότι ο κόσμος δεν έχει τίποτα να μας προσφέρει και ότι χωρίς την αγάπη και την εύνοια του Ιεχωβά είμαστε νεκροί.
Ντ. Κ., Νέα Ζηλανδία