Το Παρελθόν της Θρησκείας Δείχνει το Μέλλον Της

Μέρος 23ο: 1945 κι Έπειτα—Ο Καιρός για την Τακτοποίηση των Λογαριασμών Είναι Κοντά

«Η βασική προϋπόθεση για την ευτυχία του λαού είναι η εξάλειψη της θρησκείας».—Καρλ Μαρξ, Γερμανός κοινωνιολόγος και οικονομολόγος του 19ου αιώνα

ΜΟΛΟΝΟΤΙ πολλοί πρόγονοί του—τόσο από τον πατέρα του όσο και από τη μητέρα του—ήταν Εβραίοι ραβίνοι, ο Καρλ Μαρξ βαφτίστηκε Προτεστάντης όταν ήταν έξι χρονών. Αλλά σε μικρή ηλικία, απογοητεύτηκε από τη θρησκεία και την πολιτική. Υποστήριξε ότι, αν το ανθρώπινο γένος επρόκειτο ποτέ να βρει ευτυχία, και τα δυο αυτά στοιχεία θα έπρεπε να αλλάξουν ριζικά.

Η Αγία Γραφή συμφωνεί μ’ αυτή την άποψη. Αλλά, ενώ οι ριζικές αλλαγές που πρότεινε ο Μαρξ δεν έφεραν πραγματική βελτίωση, οι αλλαγές που προείπε η Αγία Γραφή ότι πρόκειται να λάβουν χώρα στη γενιά μας θα στεφθούν με μόνιμη επιτυχία. Για το γεγονός αυτό δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία.

Κυρίως από το 1914 κι έπειτα, η ενοχή αίματος που φέρει η ψεύτικη θρησκεία έχει κορυφωθεί. Από τότε, η ψεύτικη θρησκεία πλήττεται επίσης από την αυξανόμενη αδιαφορία και τη μειούμενη λαϊκή υποστήριξη. (Βλέπε τα δυο προηγούμενα άρθρα αυτής της σειράς.) Σε διαμετρική αντίθεση μ’ αυτό, στην αληθινή θρησκεία παρατηρείται ολοένα και πιο αξιοσημείωτη άνθηση, χρόνο με το χρόνο.

Αλλά τι απομένει να συμβεί; Τώρα είναι η πιο κατάλληλη εποχή για να κάνουμε το ερώτημα: Τι δείχνει το παρελθόν της θρησκείας σχετικά με το μέλλον της;

Τι Λέει η Αγία Γραφή;

Τα γεγονότα που συνέβησαν τον πρώτο αιώνα της Κοινής μας Χρονολογίας ρίχνουν φως σ’ αυτό το ζήτημα. Επειδή είχε υιοθετήσει την ψεύτικη θρησκεία, ο Ισραήλ αντιμετώπιζε ένα μέλλον που, σύμφωνα με τα όσα είχαν προειπωθεί, θα κλιμακωνόταν με την εκτέλεση της κρίσης του Θεού πάνω σ’ αυτό το έθνος. Αλλά έγινε πρόνοια για όσους ασκούσαν την αληθινή θρησκεία, έτσι ώστε να μην καταστραφούν μαζί με το Ιουδαϊκό σύστημα. Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Όταν δε ίδητε την Ιερουσαλήμ περικυκλουμένην υπό στρατοπέδων, τότε γνωρίσατε ότι επλησίασεν η ερήμωσις αυτής. Τότε οι όντες εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν εις τα όρη, και οι εν μέσω αυτής ας αναχωρώσιν έξω».—Λουκάς 21:20, 21.

Το 66 της Κοινής μας Χρονολογίας (Κ.Χ.), τα ρωμαϊκά στρατεύματα περικύκλωσαν την Ιερουσαλήμ. Η πόλη φαινόταν καταδικασμένη. Αλλά ξαφνικά, τα στρατεύματα αποχώρησαν, δίνοντας στους Χριστιανούς την ευκαιρία να διαφύγουν σε ασφαλές μέρος. Μολαταύτα, κάθε ελπίδα ότι ο αποστάτης Ισραήλ είχε αποφύγει την κρίση εξανεμίστηκε ύστερα από τέσσερα χρόνια, όταν οι Ρωμαίοι επέστρεψαν, ξαναπολιόρκησαν την πόλη και τελικά την κυρίεψαν, θανατώνοντας αμέτρητα άτομα που βρίσκονταν μέσα σ’ αυτήν. Η Μασσάδα, το τελευταίο ιουδαϊκό οχυρό έπεσε ύστερα από τρία χρόνια. Ωστόσο, η αληθινή θρησκεία, όπως την ασκούσαν οι πιστοί Χριστιανοί, επέζησε.

Τώρα, στη δική μας γενιά, ολόκληρη η παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας βρίσκεται αντιμέτωπη με την καταστροφή. Άλλη μια φορά, παραταγμένα ‘στρατεύματα’ ετοιμάζονται να εκτελέσουν θεϊκή κρίση. Σαν τα ρωμαϊκά στρατεύματα του πρώτου αιώνα, που σκοπό είχαν να διατηρήσουν την Pax Romana (Ρωμαϊκή Ειρήνη), τα σημερινά παραταγμένα στρατεύματα αποτελούν κι αυτά ειρηνευτικό όργανο. Οι προφητείες της Αγίας Γραφής δείχνουν ότι οι στρατοκρατούμενες δυνάμεις που συμπεριλαμβάνονται στα μέλη του Ο.Η.Ε. θα αποτελέσουν το όργανο που θα χρησιμοποιήσει ο Ιεχωβά για να τακτοποιήσει τελικά τους λογαριασμούς του με τη σύγχρονη Ιερουσαλήμ, το Χριστιανικό κόσμο, καθώς και με την υπόλοιπη Βαβυλώνα τη Μεγάλη.—Αποκάλυψις 17:7, 16.

Πότε θα συμβεί αυτό; Το εδάφιο 1 Θεσσαλονικείς 5:3 απαντά: «Όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ’ αυτούς αιφνίδιος όλεθρος, καθώς αι ωδίνες εις την εγκυμονούσαν, και δεν θέλουσιν εκφύγει».

«Η Επιδημία Ειρήνης»

Στη διάρκεια του 1988, ο πρώην υπουργός εξωτερικών των Η.Π.Α., Τζορτζ Σουλτς, είπε ότι «η ειρήνη ξεφυτρώνει παντού». Ένας ειδικός σε θέματα εξωτερικής πολιτικής μίλησε για «επιδημία ειρήνης». Η φημισμένη γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα Ντι Τσάιτ (Die Zeit) έκανε το ερώτημα: «Μέσα σ’ έναν αιώνα που βρίθει από συμφορές, θα ήταν δυνατόν η τελευταία του δεκαετία να σημειώσει το τέλος των καταστροφών και την αρχή μιας εποχής αναδιοργάνωσης;» Και το περιοδικό Τάιμ (Time) είπε: «Η ειρήνη απειλεί τη διένεξη Ιράν-Ιράκ, την Καμπότζη, το Αφγανιστάν, τη νότια Αφρική, ακόμη και την Κεντρική Αμερική».

Το έτος 1989, που πλησιάζει τώρα στο τέλος του, ήταν κι αυτό γεμάτο ειρηνευτικές συνομιλίες. Το Φεβρουάριο, η γερμανική εφημερίδα Ζουντόιτσε Τσάιτουνγκ (Süddeutsche Zeitung) έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Από το 1985 περίπου, ζούμε σε μια φάση κατά την οποία οι υπερδυνάμεις έχουν κάνει περισσότερα πράγματα από το να περιορίσουν απλώς την επιθετική τους στάση. . . . Σήμερα δεν υπάρχει σχεδόν κανένα μέρος της γης σχετικά με το οποίο να μην ταυτίζονται οι απόψεις των υπερδυνάμεων. . . . Εν πάση περιπτώσει, ποτέ πριν οι προοπτικές δεν ήταν τόσο ευνοϊκές, ποτέ δεν υπήρξε τόση σοβαρότητα και στις δυο πλευρές και ποτέ δεν έγιναν ταυτόχρονα τόσα βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση».

Μόλις πριν από έξι χρόνια, η κατάσταση δεν ενέπνεε και τόση αισιοδοξία. Ο δημοσιογράφος Ρόι Λάρσον παρατήρησε ότι, «σ’ όλη τη διάρκεια του 1983, οι θρησκευτικοί ηγέτες όλου του κόσμου φώναζαν ‘ειρήνη, ειρήνη’, αλλά δεν υπήρχε ειρήνη». Αποτελούν τα εκπληκτικά γεγονότα που συμβαίνουν από τότε εκπλήρωση των εδαφίων 1 Θεσσαλονικείς 5:3; Αυτό δεν το ξέρουμε. Εντούτοις, σήμερα, το Δεκέμβριο του 1989, η πραγματοποίηση της ‘ειρήνης και της ασφάλειας’ είναι πλησιέστερα απ’ ό,τι πρωτύτερα.

Οι Θρησκευτικοί Ηγέτες Καταβάλλουν Σκληρές Προσπάθειες—Για Ποιο Σκοπό;

Όπως δείχνει ο Λάρσον, οι θρησκευτικοί ηγέτες δεν είναι αδρανείς σ’ ό,τι αφορά την επιδίωξη της ειρήνης. Συνεχίζοντας την εκτίμησή του για το 1983, αναφέρει το «ταξίδι για την ειρήνη» που έκανε ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ στην Κεντρική Αμερική και στην Καραϊβική. Επίσης, στη διάρκεια του ίδιου έτους, το Εθνικό Συνέδριο Καθολικών Επισκόπων των Η.Π.Α. αποδέχτηκε μια ποιμαντική επιστολή με τίτλο «Η Πρόκληση της Ειρήνης». Λίγο μετά απ’ αυτό, εκπρόσωποι 300 και πλέον εκκλησιών από 100 χώρες συναντήθηκαν στην έκτη Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών και ενέκριναν μια παρόμοια απόφαση. Το σχόλιο που έκανε ο Λάρσον για «το παγκόσμιο ενδιαφέρον για την ειρήνη» αναφερόταν και σε πολλούς Προτεστάντες ευαγγελικούς.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών—όταν ιδρύθηκε, το 1948, καθώς και όταν έκανε ένα συνέδριο το 1966—μίλησε ευθέως και με έντονη γλώσσα κατά της χρήσης σύγχρονων καταστροφικών όπλων. Σε αρμονία μ’ αυτό, δεκάδες κληρικοί και θεολόγοι ενώνονται στη μάχη υπέρ της ειρήνης, άτομα όπως ο Γερμανός Προτεστάντης θεολόγος Χέλμουτ Γκολβίτσερ. Νωρίτερα φέτος, με την ευκαιρία των ογδοηκοστών γενεθλίων αυτού του θεολόγου, ένα ελβετικό Προτεσταντικό εβδομαδιαίο έντυπο τον εξύμνησε, χαρακτηρίζοντάς τον «θεολόγο που έχει αναμειχθεί στην πολιτική και αγωνίζεται διαρκώς για την ειρήνη», ο οποίος, «μέσω της διδασκαλίας του και της πολιτικής του δέσμευσης, έχει επηρεάσει έντονα πολλούς θεολόγους καθώς και το ειρηνευτικό κίνημα μέσα στην εκκλησία».

Έτσι, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η Βαβυλώνα η Μεγάλη υποστήριξε ενεργά την ανακήρυξη του 1986 ως Διεθνούς Έτους Ειρήνης που έκανε ο οργανισμός Ηνωμένων Εθνών—οργανισμός που, σύμφωνα με τον καταστατικό του χάρτη, έχει σκοπό «τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας». Στη διάρκεια εκείνου του έτους, ο Καθολικός πάπας, ο Αγγλικανός Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι και 700 άλλοι θρησκευτικοί ηγέτες—στους οποίους περιλαμβάνονταν κατ’ όνομα Χριστιανοί, Βουδιστές, Ινδουιστές, Μουσουλμάνοι, Αφρικανοί ανιμιστές, ιθαγενείς Αμερικανοί (Ινδιάνοι), Εβραίοι, Σιχ, Ζωροάστρες, Σιντοϊστές και Ζαϊνιστές—συγκεντρώθηκαν στην Ασίζη, κοντά στη Ρώμη, για να προσευχηθούν υπέρ της ειρήνης.

Πιο πρόσφατα, τον Ιανουάριο του 1989, η αυστραλιανή εφημερίδα Σάντεϊ Τέλεγκραφ (Sunday Telegraph) του Σίντνεϊ έγραψε ότι συναντήθηκαν στη Μελβούρνη, στα πλαίσια της πέμπτης συνέλευσης του Παγκόσμιου Συνεδρίου για τη Θρησκεία και την Ειρήνη, «Βουδιστές, Χριστιανοί, Ινδουιστές, Εβραίοι, Μουσουλμάνοι, Σιχ, Ουνιταριανοί, Μπαχαϊστές, Κομφουκιανιστές, Ζαϊνιστές, Σιντοϊστές, Ταοϊστές, καθώς και οπαδοί της Ράτζα Γιόγκα και του Ζωροαστρισμού». Είναι αξιοσημείωτο πως οι «600 και πλέον αντιπρόσωποι από 85 περίπου χώρες . . . παραδέχτηκαν ότι, επί πολύ καιρό, η ένταση που προκαλείται από τις θρησκευτικές διαφορές έχει τύχει εκμετάλλευσης και έχει αποτελέσει μια από τις κύριες αιτίες πολέμου».

Η ανάμειξη των θρησκειών στην αναζήτηση της ειρήνης επιβεβαιώνει τα λόγια που είπε κάποτε ο πρώην γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Νταγκ Χάμερσκελντ: «Ο Οργανισμός [Ηνωμένων Εθνών] και οι εκκλησίες στέκονται πλάι-πλάι, συμμετέχοντας στις προσπάθειες που καταβάλλουν όλοι οι άνθρωποι καλής θέλησης, άσχετα με το πιστεύω τους ή το είδος της λατρείας τους, για την εδραίωση της ειρήνης στη γη».

Παρ’ όλα αυτά, οι πορείες διαμαρτυρίας που κάνει η Βαβυλώνα η Μεγάλη, οι διαδηλώσεις της, καθώς και οι άλλες πιο ήπιες μορφές της θρησκευτικής της ανάμειξης στις πολιτικές υποθέσεις θα οδηγήσουν στον αφανισμό της.a Έχουν ήδη προκαλέσει αρκετές προστριβές, όπως παραδέχτηκε πρόσφατα ο Άλμπερτ Νόλαν, Δομινικανός μοναχός από τη Νότια Αφρική, με τα λόγια: «Ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος για να επιτευχθεί η ειρήνη σε αρμονία με το θέλημα του Θεού είναι να πολεμήσει κανείς. . . . Για να επιτευχθεί μείωση των εξοπλισμών, οι συγκρούσεις με την κυβέρνηση είναι σχεδόν αναπόφευκτες».

Ας εξακολουθήσει η Βαβυλώνα η Μεγάλη να φωνάζει για ειρήνη. Ας εξακολουθήσει ο πάπας να απευθύνει την παραδοσιακή του ευλογία Ούρμπι ετ Όρμπι (στην πόλη [τη Ρώμη] και στον κόσμο), κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα. Ας εξακολουθήσει να υποθέτει—όπως έκανε τον περασμένο Μάιο—ότι η παρούσα εκτόνωση της πολιτικής έντασης αποτελεί την απάντηση του Θεού στις «Χριστιανικές» προσευχές. Το γεγονός ότι η Βαβυλώνα η Μεγάλη χρησιμοποιεί λόγια ειρήνης και αλαζονικά ιδιοποιείται την ευλογία του Θεού δεν μπορεί να την απαλλάξει από το αιματηρό της παρελθόν. Το παρελθόν αυτό τη στιγματίζει ως το μεγαλύτερο εμπόδιο που υπήρξε ποτέ για την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους, καθώς και ανάμεσα στους ανθρώπους και στον Θεό. Άμεσα ή έμμεσα, κάθε πρόβλημα του ανθρώπινου γένους έχει τη ρίζα του σ’ αυτήν!

Πόσο ειρωνικό είναι το γεγονός ότι η ψεύτικη θρησκεία συνεχίζει να αγωνίζεται, σε συνεργασία με τον Ο.Η.Ε., για να φέρει εκείνη την «ειρήνη και ασφάλεια» που θα επιφέρει την καταστροφή της! Το τέλος της ψεύτικης θρησκείας θα δικαιώσει τον Θεό της αληθινής θρησκείας, ο οποίος λέει: «Μη πλανάσθε, ο Θεός δεν εμπαίζεται· επειδή ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει».—Γαλάτας 6:7.

Μη Χάνετε Καιρό—Διαφύγετε για να Γλιτώσετε τη Ζωή σας!

Πλησιάζει ο καιρός να κληθεί η ψεύτικη θρησκεία να δώσει λογαριασμό! Ο μόνος τρόπος για να μη χάσουμε τη ζωή μας είναι να την εγκαταλείψουμε χωρίς καθυστέρηση. (Αποκάλυψις 18:4) Η τελική αντίστροφη μέτρηση για την καταστροφή της έχει ήδη αρχίσει.

Αφού καθαριστεί η όμορφη γη του Θεού από την κίβδηλη θρησκεία και τον ψευτοθρησκευτικό εθνικισμό, θα παραμείνει μόνο η αληθινή θρησκεία υπό την εξουσία της θεϊκής κυβέρνησης. Πόσο συναρπαστικές είναι οι προοπτικές για τα άτομα που θα επιζήσουν απ’ αυτές τις ριζικές αλλαγές! Θα είστε εσείς ανάμεσα σ’ αυτά τα άτομα; Θα θέλατε να χαίρεστε για πάντα, λόγω της ‘Αιώνιας Ομορφιάς της Αληθινής Θρησκείας’; Αν ναι, μπορείτε να μάθετε πώς θα το πετύχετε αυτό, διαβάζοντας το τελικό άρθρο αυτής της σειράς, το οποίο θα δημοσιευτεί στο Ξύπνα! 22 Δεκεμβρίου 1989.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Τα κεντρικά γραφεία του Ο.Η.Ε. στη Νέα Υόρκη κι ένα άγαλμα για την παγκόσμια ειρήνη—ένας άντρας που σφυρηλατεί το σπαθί του σε υνί